Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, γνωστός και ως Ιουστίνος ο Φιλόσοφος και Ιουστίνος Καισαρείας (πιθ. 100 - περ. 165 μ.Χ.) ήταν χριστιανός φιλόσοφος και απολογητής, ο οποίος μεταστράφηκε από τον παγανισμό. Τα έργα του αντιπροσωπεύουν τις αρχαιότερες σωζόμενες Χριστιανικές απολογίες αξιόλογου μεγέθους.
Ευαγγέλιο και Επανάσταση: Η κοινωνική επανάσταση, η ειδωλολατρία του Μαμωνά, η πραγμοποίηση και ο φετιχισμός του εμπορεύματος, η «δομική αμαρτία», η βία κ.α.
Η συμβολή της νευροφιλοσοφίας δεν είναι μόνο αφαιρετική και θεωρητική. Η επίγνωση της δυνατότητας του ανθρώπινου εγκεφάλου προσφέρει πλαίσιο ανάπτυξης για την φιλοσοφία. Δεν πρόκειται μόνο για μια θεώρηση του κόσμου μέσω ενός μαύρου κουτιού του οποίου δεν είναι προσβάσιμο το περιεχόμενο.
Απόφθεγμα ονομάζεται μία σύντομη πρόταση ή φράση, η οποία περιέχει συμβουλές ή κρίσεις από πρόσωπα αδιαμφισβήτητου κύρους και θεωρείται μία αιώνια αλήθεια.
Ομιλία με θέμα: «Εθελοδουλία ή ελευθερία, θεώρησε τον εαυτό σου ελεύθερο ον ή δούλο, όλα εξαρτώνται από σένα», με εισηγητή τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λυών και στρατηγικό αναλυτή κ. Νίκο Λυγερό, πραγματοποίησε η Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία ΤΕΧΝΗ Κιλκίς στην αίθουσα «Μανόλης Ανδρόνικος» του φορέα.
Η πρώτη εκπομπή Το σχόλιο του «Τρίτου», του Χατζιδάκι με τίτλο
«Η Καινούρια μορφή ενός Προγράμματος και οι Ελέφαντες» το 1978
...χωρίς τον Μάνο Χατζιδάκι
Ο κορυφαίος συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις, αναμόρφωσε το ελληνικό τραγούδι και με το έργο του σημάδεψε τη νεότερη πολιτιστική μας κληρονομιά, καθώς ένωσε τη λόγια με την λαϊκή μουσική παράδοση.
Ο Καμύ στην πρώτη του επίσκεψη το 1955 στην Ελευσίνα
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Πόσο ελληνικό είναι το πλατωνικό φως του ευρωπαϊκού κλασικισμού; Πιο πολύ «μαύρο» παρά «αγγελικό» για να θυμηθούμε τον Σεφέρη... (Μένει ακόμα το κίτρινο απόσταγμα το καλοκαίρι... σκόρπιες και κόκκινες σα χαλασμένα δίχτυα).
Ο Μάνος Χατζιδάκις, ένας γνήσιος Έλληνας με πληθωρική προσωπικότητα, υπήρξε ο δημιουργός που έβαλε τη σφραγίδα του στον πολιτισμό μας αναμορφώνοντας το ελληνικό τραγούδι και δρομολογώντας νέους μουσικούς ορίζοντες.
Περπατούσα απογοητευμένη στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Ήταν γύρω στις 10 το βράδυ, ψιλόβρεχε, και είχε εκείνη την ψυχρή, διαπεραστική υγρασία, την τόσο γνώριμη στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης.