Το Γενέσιο ή Γενέθλιο της Θεοτόκου ήτοι, η Γέννηση της Παναγίας (Αφιέρωμα)

Η Γέννηση της Θεοτόκου Ι. Μ. Δαφνίου

Το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου
εορτάζει τη Γέννηση της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου.

της Σοφίας Ντρέκου

Η άνω Τοιχογραφία με την Γέννηση της Θεοτόκου βρίσκεται στο μεγαλύτερο βυζαντινό μοναστήρι της Αττικής, την Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστή ως Μονή Δαφνίου, στις παρυφές του άλσους Χαϊδαρίου, επί της Λεωφόρου Αθηνών. Το κατατάσσουν στα σημαντικότερα μνημεία της βυζαντινής εποχής και το χαρακτηρίζουν ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τοποθετείται χρονικά στα τέλη του 11ου αιώνα, πιθανώς γύρω στο 1080. Είναι μνημείο προστατευόμενο από την UNESCO.

Ο έρωτας μπορεί να αφορά κι ένα βιβλίο. Το χάρισμα των βιβλίων του π. Ανανία Κουστένη μέσα από Aγιολόγια και Συναξάρια


της Σοφίας Ντρέκου

«Ίσως και να είναι φυσικό. Ακριβώς όπως στον έρωτα. Στην αρχή, θέλεις τον ερωτευόμενο δικό σου, αποκλειστικά δικό σου. Μετά από λίγο όμως, -και εφόσον καταφέρεις να μετουσιώσεις τον προσωπικό σου έρωτα σε συμπαντικό-, θέλεις να τον κοινωνήσεις σε όλους. Αφού άξιζε τον έρωτά σου, σίγουρα αξίζει να γνωριστεί και από άλλους, όσο γίνεται περισσότερους.

Η πάλη με τον Θεό ...μέσα σε κάθε σκέψη περί Θεού ...είναι ο Θεός


Μέσα σε κάθε σκέψη περί Θεού, είναι ο Θεός

Βίντεο: ο εκφραστής της ομορφιάς του Θεού

Η Πάλη με τον Θεό - Παύλος Ευδοκίμωφ 

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

«Μέσα σε κάθε σκέψη περί Θεού είναι ο Θεός, που σκέφτεται τον εαυτό του μέσα στο ανθρώπινο πνεύμα και συνιστά αμέσως το βίωμα της παρουσίας του.» (Παύλος Ευδοκίμωφ, Η πάλη με τον Θεό, Εκδόσεις Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών). Ο Παύλος Ευδοκίμωφ παραπέμπει στο ρητό του Αγίου Βαρσανουφίου: «Οι Άγιοι ουκ αυτοί εισίν οι λαλούντες αφ' εαυτών, αλλ' ο Θεός εν αυτοίς λαλεί».

Η πολιτική σκέψη στα έργα του Παπαδιαμάντη - ο πολιτικός κυρ-Αλέξανδρος και η Ρωμηοσύνη

papadiamantis-efimerida-akropolis

Εργασία της Σοφίας Ντρέκου

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ο μεγαλύτερος Έλληνας συγγραφέας και η κορυφή των κορυφών κατά τον Κ.Π. Καβάφη,  υπήρξε ο βαθύτερος μελετητής της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Κανείς δεν σατίρισε τόσο καυστικά, με τέτοια εκπληκτική περιγραφική γλαφυρότητα, την ευτέλεια του πολιτικού μας βίου, κανείς δεν πρόβαλε όσο αυτός τις παθογένειες του ελληνικού κράτους: τον δικομματισμό, την εξαγορά των ψήφων, τις πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία, τη διαφθορά.