Γέροντας Παΐσιος o Αγιορείτης
25 Ιουλίου 1924 - 12 Ιουλίου 1994
Ο Άγιος του Θεού.
στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Χαρισματούχος και Μέγας:
«Θαυμαστός ο Θεός
εν τοις Αγίοις αυτού» (Ψαλμ. 67,36)
Δύο είναι τα πνευματικά, κομβικά σημεία της ζωής μου. Ο Άγιος Γέροντας της καρδιάς μου Παΐσιος, όπου έμαθα τα πρώτα μου πνευματικά γράμματα και τα Ιεροσόλυμα όπου και έζησα θαύματα Του Χριστού, της Θεοτόκου και των Αγίων, με τις οδηγίες του γέροντός μου, Ιγνατίου. Μοναδικές, Ιερές εμπειρίες! Κάποια στιγμή ίσως με δυναμώσει ο Κύριος και τα γράψω στο χαρτί.
Στις 12 Ιουλίου (νέο ημερολόγιο) του 1994, στις 11:30 τη νύχτα, την ησυχία τάραξε μια δυνατή βροντή! Κατόπιν με συνεχείς αστραπές φωτιζόταν και όλο το Άγιον Όρος. Το απόγευμα έγινε γνωστό ότι ο Γέροντας Παΐσιος είχε περάσει στην αιωνιότητα...
Σαν σήμερα μας έφυγες... αλλά ποτέ δεν μας άφησες. Ο Θεός σε έστειλε σαν Δώρο σε μια εποχή αλλοτρίωσης, σε μια εποχή σκοτεινή, εποχή υπερηφάνειας, μηδενικής επικοινωνίας και χαμένων ονείρων. Αλλά εσύ στέκεσαι ωσάν Φάρος και μας φωτίζεις με την αγάπη σου, δείχνοντάς μας, όπως και οι Άγιοι που αγαπούσες τόσο πολύ και τους μιμήθηκες με την ζωή σου, το μονοπάτι προς το Φως!
Σε ευχαριστώ.
Σοφία Ντρέκου
