Ευχαριστώ εγκάρδια την αγαπημένη
φίλη μου Ιφιγένεια Γεωργιάδου
για το στοχαστικό ποίημα που μού έγραψε.
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ
Τόση λαχτάρα από το άγγιγμα
τρυφερά κυλά το χέρι
σιγανά ριγά η καρδιά
ήρεμα ξυπνά η αίσθηση.
Συγκρατημένη η γλώσσα της σιωπής
ανάμεσα στην δοκιμασία και την υπομονή.
Ποτάμι ατελείωτο ο χρόνος κι η πράξη
είναι η κοίτη της υγρής σου ουσίας,
εύπλαστη, ευμετάβλητη, διάφανη, μυστήριο
η γοητεία της σιγανής σου απλότητας.
Ποτάμι σιγανό ο χρόνος σε ορίζει
στης δοκιμασίας τα λιθάρια
να προχωράς αργοσάλευτα.
Όχι μην αγριέψεις...
είναι ο καιρός της σιωπής.
γίνε ένα ήρεμο μουρμούρισμα.
Τα λουλούδια καθρεπτίζουν
την ανθισμένη τους ομορφιά.
Ο ουρανός χαρίζει
στο νερό το δικό του χρώμα.
Είσαι διάφανο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ
Sophia Drekou: Ιφιγένειά μου.... ΣΥΓΚΊΝΗΣΗ!!!!! Περίμενε να συνέλθω από το ωραιότατο ποιητικό σοκ, να το ξαναδιαβάσω και πάλι και πάλι... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ... Ευχαριστώ πάρα πολύ από το βάθος της καρδιάς μου. Ιφιγένεια, σε αγαπώ πολύ και αναπαύομαι στην συντροφιά σου, το ξέρεις!!! 2 Σεπτεμβρίου 2014 στις 12:21 π.μ.
Eva Zarafonitou: Δεν παραλείπει κανέναν τομέα της ύπαρξής μας και δοσμένο, ποιητικά... σα να βρέθηκε η ενοποίηση όλων των δυνάμεων στη φύση. Συγκινητικό! 11 Σεπτεμβρίου 2014 στις 2:00 μ.μ.
Sophia Drekou: Eva σ' ευχαριστούμε από καρδιάς θερμά!! 17 Σεπτεμβρίου 2014 στις 10:41 π.μ.
Δείτε και...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.