Γιατί λέμε Χριστός ετέχθη και απαντάμε Αληθώς ετέχθη; - Ο χριστουγεννιάτικος χαιρετισμός της Ορθοδοξίας και το θεολογικό του βάθος

Χριστός ἐτέχθη. Ἀληθῶς ἐτέχθη. Η Θεοτόκος κρατά τον Θεάνθρωπο

Χριστό πλαισιωμένη από χριστουγεννιάτικο δέντρο, ως σύμβολο της

ενανθρώπησης και της χαράς των Χριστουγέννων και το Φως νικά τη νύχτα.

☝🏼 Όταν η εικόνα γίνεται θεολογία, το βλέμμα προσεύχεται 🙏

Ένας υμνολογικός χαιρετισμός πίστης, προσδοκίας και εκπλήρωσης - Υπάρχουν λέξεις που δεν εξαντλούνται στη φωνή... ζητούν να κατοικήσουν τη ζωή.

✍🏻 Σοφία Ντρέκου - Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, Columnist in Psychology)

Γιατί λέμε «Χριστός ετέχθη» και απαντάμε «Αληθώς ετέχθη»;

Ο χριστουγεννιάτικος αυτός χαιρετισμός δεν είναι απλή ευχή, αλλά ομολογία πίστεως.
Μέσα σε δύο μόνο λέξεις συμπυκνώνεται η προσδοκία αιώνων, η εκπλήρωση των προφητειών και η χαρά της ανθρωπότητας για την ενανθρώπηση του Θεού.

Το κείμενο που ακολουθεί, βασισμένο στον λόγο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ξεδιπλώνει με υμνολογικό ρυθμό το θεολογικό βάθος του χαιρετισμού «Χριστός ἐτέχθη», φωτίζοντας γιατί η Εκκλησία δεν αναζητεί άλλον Μεσσία, άλλον Βασιλιά, άλλον Σωτήρα.

🟩🔴 Χριστός ἐτέχθη

Από το βιβλίο: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται...» Ιεραποστολικές επιστολές Α'. Εκδόσεις Εν πλω, 2008, 320 σελ.

Ὅταν λέμε: «Χριστός ἐτέχθη», εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά λέμε: Ὁ Μεσσίας γεννήθηκε ἤ ὁ Βασιλιάς γεννήθηκε ἤ ὁ Σωτήρας γεννήθηκε!

Μέ τόν χαιρετισμό αὐτό ἰσχυριζόμαστε καί μαρτυροῦμε ὁ ἕνας στόν ἄλλον, ὅτι ἦρθε στόν κόσμο Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νά ἔρθει γιά τή σωτηρία τῆς γενεᾶς τῶν ἀνθρώπων, καί ὅτι ἐκτός Αὐτοῦ ἄλλον δέν πρέπει νά περιμένουμε.

Ἐκεῖνος, τόν ὁποῖο ὁ Θεός ὑποσχέθηκε στούς προπάτορές μας
ὅταν διώχθηκαν ἀπό τόν Παράδεισο,
Ἐκεῖνος τόν ὁποῖο οἱ ἀσεβεῖς λαοί μόλις πού διαισθάνονταν,
Ἐκεῖνος πού οἱ Ἑβραῖοι προφῆτες ξεκάθαρα προφήτευσαν,
Ἐκεῖνος γιά τόν ὁποῖο ἡ ἀβοήθητη ἀνθρωπότητα
χιλιάδες χρόνια πονεμένα ἀναστέναζε,
Ἐκεῖνος ἔλαμψε στή γῆ ὅπως ὁ ἥλιος μετά ἀπό μακριά νύχτα.

Κι ἔτσι ὅταν λέμε: «Χριστός ἐτέχθη», μαρτυροῦμε καί ὅτι ὁ Ὕψιστος κράτησε τήν ὑπόσχεσή Του, καί ὅτι ἡ προαίσθηση τῆς ἀνθρωπότητας ἐκπληρώθηκε, καί ὅτι οἱ προφητεῖες τῶν προφητῶν πραγματοποιήθηκαν, καί ὅτι οἱ ἀνθρώπινοι ἀναστεναγμοί χόρτασαν χαρά.

Ὁ Μεσσίας γεννήθηκε, ὁ Πανθαύμαστος, ταυτόχρονα Ἄνθρωπος καί Θεός, ἦρθε γιά νά ξεκουραστοῦν ἐπάνω Του τά κουρασμένα ἀνθρώπινα μάτια καί νά μήν κοιτάξουν ἄλλον Μεσσία.

Ὁ Βασιλιάς γεννήθηκε, Ἐκεῖνος πού εἶναι Παντοδύναμος καί Ἐλεήμων καί ταυτόχρονα κρατᾶ τό σκῆπτρο τῆς δύναμης καί τό καντήλι τοῦ ἐλέους ἦρθε στόν κόσμο μας γιά νά σταθοῦν ὄρθιοι καί οἱ ἐλάχιστοι καί νά φωνάξουν: «Ἐμεῖς εἴμαστε παιδιά τοῦ βασιλιᾶ»!

Ὁ Ἥρωας γεννήθηκε, ὁ Ἀκατανίκητος, γιά νά ὑπερασπιστεῖ τούς δίκαιους, γιά νά κατακτήσει τούς ἁμαρτωλούς, γιά νά καταρρίψει τά πνεύματα τῆς μοχθηρίας κάτω ἀπό τόν οὐρανό.

Ὁ Ὁδηγός γεννήθηκε, ὁ Πανορατικός, γιά νά βγάλει στό δρόμο τούς χαμένους καί νά τούς ὁδηγήσει.

Ὁ Διαφωτιστής γεννήθηκε, ὁ Πανφωτισμένος, γιά νά διώξει τό σκότος καί νά διαφωτίσει τούς σκοτισμένους.

Ὁ Ποιμήν γεννήθηκε, ὁ Πάμπλουτος, γιά νά ταΐσει τούς πεινασμένους, ὄχι μέ τή γῆ ἀλλά μέ τόν οὐρανό, μέ τό οὐράνιο σῶμα Του καί μέ τό πύρινο αἷμα Του.

Ὁ Φιλάνθρωπος γεννήθηκε, ὁ σπάνιος, γιά νά ἀγκαλιάσει στά στήθη Του, καί νά ζωντανέψει μέ τήν ἀγάπη τά ἀμέτρητα ὀρφανά Του, πού γιά πολύ καιρό πήγαιναν ἀπό τόν τάφο τῆς ζωῆς στόν τάφο τοῦ θανάτου.

Ὁ τῆς ἀποκαλύψεως Θεός γεννήθηκε, ὁ Μέγιστος, γιά νά τραβήξει τήν αὐλαία καί νά ἀποκαλύψει στούς θνητούς τό ἀθάνατο Βασίλειο τῶν Οὐρανῶν.

Ὅλα αὐτά σημαίνουν ἐκεῖνα τά θαυμάσια λόγια, μέ τά ὁποῖα οἱ χριστιανοί τά Χριστούγεννα χαιρετιοῦνται καί μέ τά ὁποῖα καί ἐγώ ἀδελφοί ἐσᾶς χαιρετῶ:

Χριστός ἐτέχθη!

* (Στίς Σλαβικές χῶρες συνηθίζεται ὁ χαιρετισμός αὐτός τά Χριστούγεννα, κατ᾿ ἀναλογία μέ τόν χαιρετισμό τοῦ Πάσχα, δηλαδή «Χριστός ἐτέχθη» καί ἡ ἀπάντηση «Ἀληθῶς ἐτέχθη»).

🟩🌲🔴 Όταν η Ιστορία αποκτά Πρόσωπο

🎄✒️ Σοφία Ντρέκου

Στον κόσμο της ταχύτητας, της πληροφορίας
και της τεχνητής αυτάρκειας, ο χαιρετισμός
«Χριστός ἐτέχθη» στέκει σιωπηλά αντισυμβατικός.

Δεν αναγγέλλει απλώς ένα γεγονός του παρελθόντος·
μαρτυρεί ότι η Ιστορία έχει νόημα,
ότι η ανθρώπινη προσδοκία δεν διαψεύστηκε,
ότι ο Θεός δεν έμεινε ιδέα, αλλά έγινε Πρόσωπο.

Και ίσως γι’ αυτό ο χαιρετισμός αυτός αντέχει στους αιώνες:
επειδή δεν μας καλεί απλώς να χαρούμε,
αλλά να σταθούμε μπροστά στο μυστήριο της ενανθρώπησης
και να αποφασίσουμε αν θα ζήσουμε ως άνθρωποι της ελπίδας
ή ως κουρασμένοι θεατές της Ιστορίας.

Ο χαιρετισμός «Χριστός ἐτέχθη» δεν ανήκει μόνο στη μνήμη της Εκκλησίας, αλλά στην ευθύνη του παρόντος. Μας υπενθυμίζει ότι η σωτηρία δεν είναι ιδέα, σύστημα ή ιδεολογία, αλλά σχέση.

Ο Θεός δεν έμεινε μακριά για να Τον ερμηνεύουμε· γεννήθηκε για να Τον συναντήσουμε. Και γι’ αυτό η Εκκλησία δεν προσφέρει απλώς εορταστική χαρά, αλλά την βεβαιότητα ότι η ανθρώπινη ιστορία έχει νόημα, κατεύθυνση και τέλος ζωής.

Χριστός ἐτέχθη.
Και όσο αυτή η ομολογία παραμένει ζωντανή,
ο κόσμος δεν είναι καταδικασμένος στη νύχτα.
Υπάρχουν λόγια που δεν ζητούν ερμηνεία... ζητούν πίστη.

Χριστός ἐτέχθη... Ἀληθῶς ἐτέχθη
Και αυτή η αλήθεια ακόμη μας ζητά απάντηση.
Υπάρχουν λέξεις που δεν εξηγούνται... μόνο ομολογούνται.

Τά σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται,

Χριστός ἐτέχθη ἐκ Παρθένου.

Χριστός ἐτέχθη! ἀληθῶς ἐτέχθη....

Ὁ ἀχώρητος παντί, πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί;

🎞️ video Χριστός ετέχθη! Αληθώς ετέχθη! Ομιλία του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτη π. Ανανία Κουστένη. Εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΙΣ ΠΟΣΙ ΜΟΥ 2004 / 12 / 25.

🎞️ 40:17 Χριστός ετέχθη

🎞️ 4:54 Χριστός ετέχθη

Ιδιόμελον/Τροπάριο τῆς ΣΤ' Ὥρας τῶν Χριστουγέννων, ἦχος δ':

Ἄκουε οὐρανέ, καί ἐνωτίζου ἡ γῆ· σαλευθήτω τά θεμέλια, ἐπιλαβέτω τρόμος τά καταχθόνια· ὅτι ὁ Θεός τε καί Κτίστης, σαρκός εἰσέδυ πλάσιν· καί ὁ κραταιᾷ κτίσας χειρί τήν κτίσιν, σπλάγχνον ὁρᾶται πλάσματος. Ὢ βάθος πλούτου, καί σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ! ὡς ἀνεξερεύνητα τά κρίματα αὐτοῦ, καί ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοί αὐτοῦ.

Xριστός ἐτέχθη ἐπί γῆς ἐν φάτνη σπάργανα φορέσας
τά δεσμά διαρήξας τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν.

by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Εισαγωγή Ερωτήσεων για διάλογο με Αναγνώστες

Χριστός ἐτέχθη. Ἀληθῶς ἐτέχθη. Όχι ως ευχή, όχι ως Έθιμο, αλλά ως ομολογία πίστεως. Χριστούγεννα δεν είναι συναίσθημα· είναι μαρτυρία. Το «Χριστός ἐτέχθη» δεν λέγεται για να ακουστεί, αλλά για να σταθεί μέσα μας. Στην Αέναη επΑνάσταση, επιστρέφουμε στον χριστουγεννιάτικο χαιρετισμό ως θεολογική πράξη και όχι ως έθιμο. Υπάρχουν λέξεις που δεν εξαντλούνται στη φωνή... ζητούν να κατοικήσουν τη ζωή.

Ας διαβάσουμε και ας συζητήσουμε με βάθος.

❔Σχόλια - Ερωτήσεις Διαλόγου Αναγνωστών και Αναγνωστριών

❆ Γιατί ο χαιρετισμός «Χριστός ἐτέχθη» λειτουργεί ως ομολογία πίστεως και όχι ως απλή εορταστική ευχή;
❆ Πώς μεταβάλλεται η έννοια της Ιστορίας όταν η ενανθρώπηση νοείται ως θεία επέμβαση και όχι ως συμβολισμός;
❆ Σε έναν κόσμο πολλαπλών «σωτήρων», τι σημαίνει το θεολογικό «δεν περιμένουμε άλλον»;
❆ Πώς συνομιλεί ο υμνολογικός λόγος της Εκκλησίας με τη σύγχρονη υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου;
❆ Μπορεί η χριστουγεννιάτικη χαρά να είναι καρπός αλήθειας και όχι συναισθηματικής κατασκευής;
Ειδική ερώτηση
Πώς βιώνεις τον χαιρετισμό «Χριστός ἐτέχθη» ως γέφυρα ανάμεσα στη θεολογία, την ποίηση και την ανθρώπινη προσδοκία;

Keywords: Χριστός ετέχθη, Αληθώς ετέχθη, Χριστούγεννα, ενανθρώπηση, Ορθοδοξία, Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς