Οι μονόλογοι απελπισίας
συνεχίζονται
στα καλοκαιρινά δειλινά
των συλλογισμών
στην απουσία της νύχτας,
των θαλασσινών όρκων
στα μάτια που αρέσκονται
να τα διαβάζουν και μόνο,
χωρίς ν' αγγίζουν
αλλά ν' ακουμπούν
ψυχικά και νοητικά.
Γράφουν λίγα μα εννοούν πολλά
με θάμπος βυθισμένο στη σιωπή,
στην αναλήθεια
και στον καθημερινό
νοητικό «διάλογο».
Άνθρωποι χωρίς ικανότητα
ν' αγαπήσουν
αλλά μόνο να πλανούν
και θέλουν και σχέση αγάπης
από δυνατές προσωπικότητες
χωρίς να έχουν την ικανότητα
να αγγίξουν
ούτε μιά σταγόνα των ερώτων των.
Περισσότερες Νοητικές Περιπλανήσεις
FaceBook 8 Μαΐου 2017
υιος άσωτος (Σωτήρης Λαλιώτης) 8 Μαΐου 2017: Περνώντας έξω από το ορφανοτροφείο στάθηκα, μια κουβέντα συζήτηση ενός αγοριού και μιας κοπελιάς, το θέμα, περί έρωτα και της αγάπης. Δεν μπορώ να την καταλάβω, έχω ακούσει πολλά, έχω διαβάσει πολλά στην βιβλιοθήκη μας, ακούστηκε η φωνή του αγοριού, δεν έχεις άδικο ήρθε η απάντηση από το κορίτσι....ίσως να μεταδίδεται, να μεταδίδεται να καλλιεργείται. Δυστυχώς, για μάς, απάντησε με στόμφο και παράπονο συνάμα το αγόρι, πρέπει να φταίει ότι δεν γνωρίσαμε μάνα και μάλλον συνέπεια της τέτοιας στέρησης, έρχεται σαν απόρροια, η μη διάκριση... Η έλλειψη του θείου δώρου. Συνέχισα τον δρόμο με τον νόστο να μου καίει σωθικά και το μυαλό, με το τρέμουλο ...Με το μυαλό και την ψυχή να χτυπιέται λες σε τρικυμία... Σκέφτηκα και πήρα την απάντηση, απάντηση του ορισμού της δυστυχίας.
Σοφία Ντρέκου 3 Μαΐου στις 10:59 μ.μ.: Σε έναν κόσμο που η επικοινωνία εξαντλείται σε παράλληλους μονολόγους και όλοι οχυρώνονται μέσα στις απόλυτες βεβαιότητες τους, τί πιο επαναστατικό, τί πιο ερωτικό από ένα μουσικό άκουσμα ίσως και περισσότερα; ♬ narcotango otra luna - YouTube ♬
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.