Καμία έμπνευση, ούτε ένας τόσο δα συμβολισμός
που να μην κινδυνεύει να χαθεί στο πρώτο φύσημα
Ο ουρανός είναι φωτιές
Κι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Ελλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία...
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑΤΟΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Έτσι θα «κρατήσουν οι χοροί»;
Η καρποφορία του κενού, η βάσανος του άδειου. Εν μέσω χορών, τραγουδιών, συνειρμών και φωτορυθμικών, η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» μάς υπενθυμίζει γιατί οι επέτειοι όταν ξεπέφτουν στο επίπεδο της παράτας, χάνουν κάθε έννοια ύπαρξης.
Βλέποντας το τελευταίο βίντεο της «Γιάννας team» φτάνεις στο εξής συμπέρασμα: τι ωραίο απολίθωμα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Σαν να λέμε: ήμουν νιός και γέρασα και μυαλά δεν άλλαξα. Προφανώς, για την κυρία Αγγελοπούλου και τον σκηνοθέτη του εν λόγω βίντεο, τίποτα δεν άλλαξε ή δεν χρειάστηκε να αλλάξει από εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σε κάνει να πιστεύεις πως, δεν μπορεί, θα είναι ένα βίντεο που ξέμεινε από τότε και ανασύρθηκε από τη λήθη για τις ανάγκες της παρούσας Επιτροπής. Το λες και οικονομία, αλλά, φευ, δεν ισχύει. Το βίντεο είναι καινούργιο, αλλά η αισθητική του παλιά.
Με λίγο «εθνικό» Σαββόπουλο, χορωδιακά σύνολα, χορούς σε ρυθμούς τηλεοπτικού σόου (prime time να βλέπει η οικογένεια χωμένη στον καναπέ της τρώγοντας πατατάκια), δεν φτιάχνεις κλίμα, αλλά μια τεχνητή συσσώρευση «λιπαρού» συναισθήματος.
Αν η πρόθεση της Επιτροπής ήταν να μας κάνει να αισθανθούμε εθνικά υπερήφανοι καθώς θα βλέπουμε τη «Λυδία» του τραγουδιού οπτικοποιημένη (πόσο άσκοπος ακκισμός να θέλει να μας δείξει ο σκηνοθέτης την… ντροπή της μ’ αυτόν τον τρόπο) και την Έλενα τη χορεύτρια, όντως, να χορεύει, τότε μάλλον η ευγλωττία χάνει το νόημά της.
Καμία έμπνευση, ούτε ένας τόσο δα συμβολισμός που να μην κινδυνεύει να χαθεί στο πρώτο φύσημα του αέρα, χειριστική διάθεση να γίνει ο θεατής συνένοχος σε κάτι που δεν υπάρχει μ’ αυτόν τον τρόπο. Η πραγματική ζωή του σύγχρονου Έλληνα δεν είναι (μόνο) δύο νεανικά χέρια μπλεγμένα λες και κάνουν ερωτική promenade.
Φυσικά, υπάρχει κι αυτό στη ζωή μας, αλλά αν θέλεις μέσω ενός βίντεο να δείξεις την προβληματική πάνω στην οποία θα στηριχθεί μια τέτοια Επιτροπή, τότε δεν στέλνεις αυτό το μονοσήμαντο μήνυμα. Δυστυχώς, το ειδύλλιον ήτο βραχύ.Η Επιτροπή θα πρέπει να ξεφύγει
εντελώς από την αισθητική του μπουλβάρ
και να μπει στο κατ’ ουσίαν «δράμα» του έθνους.
Από τη φύση τους οι επέτειοι κρύβουν κάτι άκαρπο. Ρέπουν προς την ωραιοποίηση και την φαντασιοκοπία. Ιδιαιτέρως όταν αναφέρονται σε εθνικές καταστάσεις, όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Στο τέλος μένει μια αδιάφορη υπόμνηση, μια περιοδική ενθύμηση γιατί κάτι που ολοένα φθίνει και χάνεται στα βάθη του χρόνου.
Αν θέλουμε πραγματικά να νοηματοδοτήσουμε την Επανάσταση του ’21 με προβολή στο σήμερα, τότε η Επιτροπή θα πρέπει να ξεφύγει εντελώς από την αισθητική του μπουλβάρ και να μπει στο κατ’ ουσίαν «δράμα» του έθνους. Αλλιώς θα συνεχίσει να βλέπει μπροστά της ένα δέντρο εσωτερικού χώρου (για άνετα διαμερίσματα) χάνοντας το δάσος της ιστορικής μνήμης. andro.gr
Η Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021»
Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη δήλωσε:
«Διαλέξαμε αυτό το τραγούδι γιατί περιγράφει με ένα μοναδικό τρόπο το κοινό μας ταξίδι. Σε αυτά τα 200 χρόνια, η «σύναξή» μας ξεδιπλώθηκε, μεγάλωσε. Ο «δεσμός μας πύκνωσε». Πολλές φορές πέσαμε αλλά ξανασηκωθήκαμε και «οι παρέες μας συνέχισαν να γράφουν ιστορία». Το 2021 κοιτάζουμε μπροστά. Σμίγουμε «τις παλιές και τις αναμμένες τροχιές» μας με ένα φωτεινό και αισιόδοξο μέλλον. Γιατί το ταξίδι των Ελλήνων συνεχίζεται. Ας κρατήσουν οι χοροί λοιπόν!».
Από αριστερά προς τα δεξιά - Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
(Σκηνοθέτης – ενορχηστρωτής), Άρτεμις Ιγνατίου (Χορογράφος),
Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη (Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021»)
Για τις ανάγκες του εορτασμού, το τραγούδι που πρωτοκυκλοφόρησε το 1983 με τον δίσκο του Διονύση Σαββόπουλου «Τραπεζάκια έξω», βιντεοσκοπήθηκε με νέα ενορχήστρωση και ερμηνεία από επτά χορωδίες: La Familia, Εστίας Νέας Σμύρνης, Υπουργείου Εσωτερικών, Εθνικού Ωδείου, Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου, Musica, ΟΤΕ και Ωδείου Αθηνών. Οι χορωδίες συμμετείχαν αφιλοκερδώς.
Η σκηνοθεσία του βίντεο και η νέα ενορχήστρωση του τραγουδιού έγινε από τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο, υπεύθυνο των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και είναι παραγωγή της Επιτροπής.
Τη χορογραφία επιμελήθηκε η Άρτεμις Ιγνατίου.
Το βιντεοκλίπ γυρίστηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο
και στην Αγορά του Καλατράβα στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Η διαδικασία της νέας ενορχήστρωσης και το γύρισμα του βιντεοκλίπ του τραγουδιού διήρκησε τρεις μήνες και για την ολοκλήρωσή της εργάστηκαν χορωδοί, μουσικοί, χορευτές, τεχνικοί, ενώ περισσότεροι από 300 άνθρωποι συμμετείχαν στο κάστινγκ, στα γυρίσματα, στις πρόβες, στις ηχογραφήσεις, στο μοντάζ και στην επεξεργασίας της εικόνας.
«Ας κρατήσουν οι χοροί»: Το βιντεοκλίπ της επετείου
για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση GREECE 2021
Σημειώνεται, τέλος, ότι η ηχογράφηση του τραγουδιού και τα γυρίσματα του βίντεο πραγματοποιήθηκαν πριν ισχύσουν τα τελευταία περιοριστικά μέτρα που σχετίζονται με την εξέλιξη της πανδημίας στην Αττική, ενώ τηρήθηκαν όλοι οι προβλεπόμενοι υγειονομικοί κανόνες.
Μποτίλια Στον Άνεμο
200 χρόνια αγγελόπουλοι: «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και (την) ιστορία οι παρέες». Δεν είχα καμιά αμφιβολία. Και τους εκφράζει απόλυτα.
1821 – 2021: Σμίγουμε «τις παλιές
και τις αναμμένες τροχιές» μας
με ένα φωτεινό και αισιόδοξο μέλλον.
Γιατί το ταξίδι των Ελλήνων συνεχίζεται...
Ας κρατήσουν οι χοροί λοιπόν!
200 χρόνια αγγελόπουλοι: «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και (την) ιστορία οι παρέες». Δεν είχα καμιά αμφιβολία. Και τους εκφράζει απόλυτα.
Η Πολεμική Αρετή των πατακοπαπαδόπουλων σε συσκευασία 2004.
Ας θυμόμαστε ότι με παρόμοιες φανφάρες επί χούντας (1971) γιορτάστηκαν τα 150χρονα.
Ο κορονοϊός τούς τη χάλασε, αλλιώς θα τρίβαμε τα μάτια μας.
«Κι όποιος δεν (το) καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει». Και: θα μνέσκει μάπας... «διακοσάχρονος», που θα 'λεγε ο μεγάλος αιρετικός της Χαλκίδας.
***
Πλην, πλην και πάλι πλην, η αστική τάξη καραδόκαε...
(Γιάννης Σκαρίμπας, Η Τράπουλα, Κάκτος 1974, σ. 18)
Περισσότερο από τη βία το ψέμα είναι εκείνο που σηκώνει σαν Άτλας τα συμφέροντα. Γιατί ενώ στη βία του άλλου μπορείς ίσως ν’ αντιτάξεις τη βία τη δική σου, στο ψέμα μνέσκεις καταευχαριστημένος και μάπας «εκατονταπενηντάχρονος» [= συνπανηγυριστής των εκατονταπενηντάχρονων του ’21].
Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984) Το 1821 και η αλήθεια (Σκαρίμπας. Βλ. κάτω)
Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λευτεριά, και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;
Μεταξύ δουλείας και δουλείας δεν υπάρχει καμιά διαφορά. Με το να κάμεις μιαν επανάσταση κι αποτινάξεις το ζυγό, δεν έκαμες τίποτα. Το ’21 αυτό έκαμε. Το να μην ξαναπέσεις σε ζυγό —αυτό είναι επανάσταση.
Το θαύμα του ’21 δεν έγκειται στη στρατιωτική ήττα της Τουρκίας —πράγμα ευκολότερο— αλλά στο (ως εκ θαύματος) σώσιμό του από την εχθρότητα των κοτζαμπάσηδων και των λογίων.
Ο κατά μόνον το γένος και το θρήσκευμα διαφέρων είναι ένας άγιος, μπρος στον κατά μόνο το «κατεστημένο» του διαφέροντα.
— Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι… Ο ελληνικός λαός δεν θα ’κανε την επανάσταση για ν’ αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοντζαμπάσηδες. Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δεν μας λένε την αλήθεια.
Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοντζαμπάσηδων. Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αυτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους. Το ότι η Επανάσταση γελάστηκε, δεν παει να πεί διόλου ότι τους εφείσθη. Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας. Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό, αυτό την έφαγε… Η Επανάσταση απότυχε…
Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984) Το 21 και η αλήθεια (Κείμενα, Αθήνα 1971, σσ. 5, 7)
Τα δύο Εικοσιένα
Το Εικοσιένα, όπως το ξέρουμε μέσα από την επίσημη ιστορική παράδοση, μοιάζει με τ’ αναστραμμένο είδωλο που βλέπουμε να καθρεφτίζεται στα θαμπά νερά μιας λίμνης. Είναι βέβαια η ίδια εικόνα, μα δοσμένη από την ανάποδη. Για να γνωρίσει κανείς τ’ αληθινό Εικοσιένα, πρέπει να σκύψει πάνω σ’ άλλα κείμενα, σ’ εκείνα που προετοίμασαν το σηκωμό, σ’ αυτά που γράφτηκαν όσο βρόνταγε το καριοφίλι κι άστραφτε το γιαταγάνι και στ’ απομνημονεύματα των αγωνιστών —του Μακρυγιάννη, του Κασομούλη, του Κολοκοτρώνη, τον Φωτάκου, του Σπυρομίλιου, του Περραιβού, του Σπηλιάδη και τόσων άλλων.
Δύο είναι τα Εικοσιένα: Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου τον καιρού, το άλλο των κοντζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα «Δίκαια του ανθρώπου» του Ρήγα Βελεστινλή, πάνω στ’ άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της «Πατρικής Διδασκαλίας» του Μακαριωτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κύρ - Ανθίμου —ή πιο σωστά του Γρηγορίου.
Δημήτρης Φωτιάδης (1898 - 1988) (ό.π.π., σ. 11)
_____________________________
* = συνπανηγυριστής των εχατονταπενηντάχρονων του ’21.
Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984) Το 1821 και η αλήθεια (Κάκτος, Αθήνα 1975, σ. 169)
Στίχοι
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί.
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει
Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
Στίχοι/Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Άλμπουμ: Τραπεζάκια έξω (1983)
Φοιτήτριες από την Κίνα τραγουδούν Σαββόπουλο
και κλέβουν τις εντυπώσεις | 11/4/21 | ΕΡΤ (Βίντεο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.