Φανταστική απεικόνιση θαλάσσιου (sympligades)
περάσματος από την ταινία «Ο Άρχοντας των δακτυλιδιών»
«Να κλείσει η πληγή ν' αρχίσει η ζωή
και να εμφανιστεί παράδεισος στη γη.»
Η καρδιά μας η μικρή να αρχίσει
να λειτουργεί με θέληση πραγματική.
Η πραγματική θέληση είναι
μέσω της συλλογικότητας,
ανακαλύπτοντας έτσι στοιχεία
της υπερδομής των σχέσεων,
που δημιουργούν νέα αγαπητικά
δεδομένα και γεγονότα
ενάντια στη βαρβαρότητα του άδικου,
όταν μια γυναίκα ξέρει την αγάπη της.
Είναι μία πρόταση
όταν τα σκοτάδια πιέζουν
και η ζωή ακροβατεί
Είναι μία πρόταση
όταν τα σκοτάδια πιέζουν
και η ζωή ακροβατεί
σε συμπληγάδες πέτρες,
τα Σύμπαντα γίνονται
αστείρευτη πηγή θαυμασμού
και εκτίμησης του μεγαλείου
της άρρητης πηγής ζωής
που ακατάπαυστα μας καλεί...
να ενωθούμε σε άπειρες
διάστικτες δομές μαζί Του.
Επανερχόμαστε σε ένα νέο διδακτικό
επαναπροσδιορισμό της μάθησης
μέσα από την απελευθέρωση
της πρωτογενούς ανάπλασης
Επανερχόμαστε σε ένα νέο διδακτικό
επαναπροσδιορισμό της μάθησης
μέσα από την απελευθέρωση
της πρωτογενούς ανάπλασης
και εμπεριστατωμένης αναθεώρησης
του διανοητικού τομέα της σκέψης.
Με την προοπτική της προωθητικής
δυναμικής της μάθησης
επεκτείνεται διευρύνεται
και αναπτύσσεται
η ουσιαστική επικοινωνία.
Βαδίζουμε στο μονοπάτι
της απελευθέρωσης για νοητικά,
Με την προοπτική της προωθητικής
δυναμικής της μάθησης
επεκτείνεται διευρύνεται
και αναπτύσσεται
η ουσιαστική επικοινωνία.
Βαδίζουμε στο μονοπάτι
της απελευθέρωσης για νοητικά,
Εσύ τι λες; Συμβαδίζουμε;;
Στα γνωστικά μονοπάτια η επαφή
διενεργεί την δυναμικότερη επικοινωνία.
Σοφία Ντρέκου - Ιφιγένεια Γεωργιάδου
Τι ήταν οι Συμπληγάδες Πέτρες
Συμπληγάδες Πέτρες στην ελληνική μυθολογία ονομάζονταν δύο πολύ μεγάλοι βράχοι προ θαλάσσιου στενού (διαύλου), που ενώνονταν και αποχωρίζονταν συνεχώς, έτσι ώστε να ήταν αδύνατο το ασφαλές πέρασμα ενός πλοίου. Το πρώτο πλοίο που κατάφερε τελικά τον ασφαλή διάπλου ήταν το πλοίο «Αργώ» με τους Αργοναύτες, με τη βοήθεια της θεάς Ήρας, πιθανότατα αφού έχασε την πρύμνη του (κατ' άλλους την πλώρη του).
Συγκεκριμένα, ο Φινέας συμβούλευσε να αφήσουν πρώτα ένα περιστέρι να περάσει ανάμεσα, όπως και έγινε. Οι βράχοι έκλεισαν πίσω από το περιστέρι, που έχασε μόνο κάποια φτερά της ουράς του, και όταν ξανάνοιξαν, η «Αργώ» πέρασε με τους Αργοναύτες να κωπηλατούν με όλη τους τη δύναμη. Από τότε, οι δύο βράχοι ακινητοποιήθηκαν.
Οι Συμπληγάδες ήταν γνωστές και ως «Πλαγκταί», «Κυανέαι», «Συνδρομάδες» και «Συνορμάδες». Οι Ρωμαίοι τις αποκαλούσαν cyaneae insulae. Ο Όμηρος τις συσχετίζει με τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δηλαδή με τον Πορθμό της Μεσσήνης στη Σικελία. Ο Στράβων, ο Ηρόδοτος και ο Ευριπίδης πίστευαν πως ήταν η είσοδος του Βοσπόρου από τον Εύξεινο Πόντο. Ο Πλίνιος, επαναλαμβάνοντας τις απόψεις των προηγουμένων, τις ταυτίζει με τις νήσους Φανάρι, και εξηγεί ότι «η ιστορία οφείλεται στο ότι χωρίζονται από πολύ μικρό διάστημα, ώστε από τους εισερχόμενους στη Μαύρη Θάλασσα που τους έβλεπαν καθέτως φαίνονταν δύο, και μετά, όταν η οπτική γωνία γινόταν λίγο πλάγια, εμφανίζονταν σαν να κινούνται και να ενώνονται σε ένα σώμα». Τέλος ο Λόρδος Βύρων τις αναφέρει ως «κυανές Συμπληγάδες» στις τελευταίες στροφές του ποιήματός του Childe Harold's Pilgrimage.
Ερμηνεία του μύθου
Ο παραπάνω μύθος των Συμπληγάδων, ούτε λίγο ούτε πολύ, φανερώνει πράγματι την αγωνία των πρώτων θαλασσοπόρων που άρχισαν να εκτελούν μεγάλους πλόες σε άγνωστες θάλασσες. Η όλη περιγραφή του μύθου παρουσιάζει σε όλο της το μεγαλείο αυτό το φαινόμενο που και σήμερα ακόμη αντιμετωπίζει οποιοδήποτε μικρό σκάφος που επιχειρεί διάπλου στενού διαύλου με κυματισμό. Ως γνωστό ένα μικρό σκάφος υπόκειται περισσότερο σε καταπονήσεις, έτσι κατά τον προνευστασμό (σκαμπανέβασμα) κάθε φορά που ανυψώνεται η πλώρη παύει και να υφίσταται (κατά πλώρα) οπτικό πεδίο θάλασσας. Στην επόμενη φάση λόγω του υφιστάμενου από πρύμνη κυματισμού η πλώρη στρέφει είτε δεξιά, είτε αριστερά με πλήρες οπτικό πεδίο της έναντι κάθε φορά παρακείμενης ακτής.
Αυτό έχει ως συνέπεια να εναλλάσσεται το οπτικό πεδίο της πλώρης με ξηρά - δίαυλο - ξηρά. Αυτό το μέχρι τότε "άγνωστο" φαινόμενο σε πρώτη εικόνα αντίληψης παρουσιάζεται ως να μετακινούνται οι βραχώδεις ακτές της εισόδου του διαύλου, πότε να κλείνουν και πότε ν' ανοίγουν αυτόν, και με ταχύτητα επανάληψης μετά από κάθε δεύτερο σκαμπανέβασμα. Οι Αργοναύτες προκειμένου τελικά ν' αντιληφθούν αν αυτό είναι πραγματικό και όχι οφθαλμαπάτη, (μη δυνάμενοι ν' αντιληφθούν ότι το σκάφος τους ήταν αυτό που έστρεφε κάθε φορά) άφησαν να πετάξει ένα περιστέρι το οποίο ναι μεν πέρασε τον στενό δίαυλο (που ασφαλώς υπήρχε) πλην όμως έχασε κάποια φτερά του.
Το γεγονός αυτό αποκάλυψε ταυτόχρονα και την υφιστάμενη μεγάλη ένταση του ανέμου που παρατηρείται και σήμερα στους στενούς διαύλους και που οι ναυτικοί λένε ότι ο «άνεμος στα μπουγάζια σουρώνει» και θέλει προσοχή από παρατιμονιές. Έτσι οι Αργοναύτες επεχείρησαν και πέρασαν κωπηλατώντας "πάση δυνάμει". Και αφενός μεν εκείνοι απέκτησαν τη γνώση του ασφαλούς διάπλου, που απαιτεί σχετική ταχύτητα, οι δε συμπληγάδες έχασαν την μέχρι τότε δοξασία που τις περιέβαλε και ακινητοποιήθηκαν. Συνεπώς αυτός ο μύθος της ελληνικής μυθολογίας αποκαλύπτεται ως μια πρώιμη ναυτιλιακή παρατήρηση - οδηγία. [Πηγή: Απολλώνιος ο Ρόδιος: «Αργοναυτικά» Β' 317-340, 549-610]
Ιφιγένεια, Σπάσε τα όνειρα πιάσε το όραμα...
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Να κλείσει η πληγή ν' αρχίσει η ζωή και να εμφανιστεί παράδεισος στη γη.>>> Sophia, και η καρδιά μας η μικρή να αρχίσει να λειτουργεί με θέληση πραγματική... 14 Μαρτίου στις 1:42 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια, η πραγματική θέληση είναι μέσω της συλλογικότητας, ανακαλύπτοντας έτσι στοιχεία της υπερδομής των σχέσεων, που δημιουργούν νέα αγαπητικά δεδομένα και γεγονότα ενάντια στη βαρβαρότητα του άδικου, όταν μια γυναίκα ξέρει την αγάπη της. 14 Μαρτίου 2015 στις 1:50 π.μ.
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia είναι μία πρόταση όταν τα σκοτάδια πιέζουν και η ζωή ακροβατεί σε συμπληγάδες πέτρες ....τα Σύμπαντα γίνονται αστείρευτη πηγή θαυμασμού και εκτίμησης του μεγαλείου της άρρητης πηγής ζωής που ακατάπαυστα μας καλεί.... να ενωθούμε σε άπειρες διάστικτες δομές μαζί Του.... 14 Μαρτίου 2015 στις 11:38 π.μ.
Νένα Βενετσάνου: Συμπληγάδες Σκέψεις: Συναυλία για τα παιδιά της Κόμπανι (Kobani) της Βόρειας Συρίας. Υπό την αιγίδα της UNESCO. Οι καλλιτέχνες ενώνουν τη φωνή τους με ένα τραγούδι «Μην ξεχνάτε τα παιδιά της Κόμπανι» Γκάζι, 10/09/2014
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία καλό μήνα ...συνάντηση την Παρασκευή στα Μαθηματικά της Νοημοσύνης... 1 Σεπτεμβρίου 2015 στις 10:49 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: Καλό μήνα Ιφιγένειά μου! «Τα μαθηματικά παρουσιάζονται ως ένα εργαλείο της σκέψης αλλά και ως ένας κόσμος όπου η επανάσταση της σκέψης ζει. Με τη μη κοινωνικότητά τους είναι φαινομενικά απόλυτα, ενώ στην πραγματικότητα μέσω της ουσίας αγγίζουν βαθιά αυτό που ονομάζουμε άνθρωπος.» 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:25 π.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Στα γνωστικά μονοπάτια Σοφία η επαφή διενεργεί την δυναμικότερη επικοινωνία... 2 Σεπτεμβρίου στις 1:03 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ... 11 Οκτωβρίου: Ιφιγένεια γεωργιάδου: Και για να ζήσεις Σοφία μιά ζωή δυνατή με σφρίγος και ευγένεια πολύ ...αγάπα...ότι υπάρχει ...ότι θα δημιουργηθεί ...ακόμα και εκείνο που έχεις ξεγελαστεί και νομίζεις ότι έχει τελειώσει. 11 Οκτωβρίου 2015 στις 4:51 μ.μ.
Οι Συμπληγάδες ήταν γνωστές και ως «Πλαγκταί», «Κυανέαι», «Συνδρομάδες» και «Συνορμάδες». Οι Ρωμαίοι τις αποκαλούσαν cyaneae insulae. Ο Όμηρος τις συσχετίζει με τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δηλαδή με τον Πορθμό της Μεσσήνης στη Σικελία. Ο Στράβων, ο Ηρόδοτος και ο Ευριπίδης πίστευαν πως ήταν η είσοδος του Βοσπόρου από τον Εύξεινο Πόντο. Ο Πλίνιος, επαναλαμβάνοντας τις απόψεις των προηγουμένων, τις ταυτίζει με τις νήσους Φανάρι, και εξηγεί ότι «η ιστορία οφείλεται στο ότι χωρίζονται από πολύ μικρό διάστημα, ώστε από τους εισερχόμενους στη Μαύρη Θάλασσα που τους έβλεπαν καθέτως φαίνονταν δύο, και μετά, όταν η οπτική γωνία γινόταν λίγο πλάγια, εμφανίζονταν σαν να κινούνται και να ενώνονται σε ένα σώμα». Τέλος ο Λόρδος Βύρων τις αναφέρει ως «κυανές Συμπληγάδες» στις τελευταίες στροφές του ποιήματός του Childe Harold's Pilgrimage.
Ο παραπάνω μύθος των Συμπληγάδων, ούτε λίγο ούτε πολύ, φανερώνει πράγματι την αγωνία των πρώτων θαλασσοπόρων που άρχισαν να εκτελούν μεγάλους πλόες σε άγνωστες θάλασσες. Η όλη περιγραφή του μύθου παρουσιάζει σε όλο της το μεγαλείο αυτό το φαινόμενο που και σήμερα ακόμη αντιμετωπίζει οποιοδήποτε μικρό σκάφος που επιχειρεί διάπλου στενού διαύλου με κυματισμό. Ως γνωστό ένα μικρό σκάφος υπόκειται περισσότερο σε καταπονήσεις, έτσι κατά τον προνευστασμό (σκαμπανέβασμα) κάθε φορά που ανυψώνεται η πλώρη παύει και να υφίσταται (κατά πλώρα) οπτικό πεδίο θάλασσας. Στην επόμενη φάση λόγω του υφιστάμενου από πρύμνη κυματισμού η πλώρη στρέφει είτε δεξιά, είτε αριστερά με πλήρες οπτικό πεδίο της έναντι κάθε φορά παρακείμενης ακτής.
Αυτό έχει ως συνέπεια να εναλλάσσεται το οπτικό πεδίο της πλώρης με ξηρά - δίαυλο - ξηρά. Αυτό το μέχρι τότε "άγνωστο" φαινόμενο σε πρώτη εικόνα αντίληψης παρουσιάζεται ως να μετακινούνται οι βραχώδεις ακτές της εισόδου του διαύλου, πότε να κλείνουν και πότε ν' ανοίγουν αυτόν, και με ταχύτητα επανάληψης μετά από κάθε δεύτερο σκαμπανέβασμα. Οι Αργοναύτες προκειμένου τελικά ν' αντιληφθούν αν αυτό είναι πραγματικό και όχι οφθαλμαπάτη, (μη δυνάμενοι ν' αντιληφθούν ότι το σκάφος τους ήταν αυτό που έστρεφε κάθε φορά) άφησαν να πετάξει ένα περιστέρι το οποίο ναι μεν πέρασε τον στενό δίαυλο (που ασφαλώς υπήρχε) πλην όμως έχασε κάποια φτερά του.
Το γεγονός αυτό αποκάλυψε ταυτόχρονα και την υφιστάμενη μεγάλη ένταση του ανέμου που παρατηρείται και σήμερα στους στενούς διαύλους και που οι ναυτικοί λένε ότι ο «άνεμος στα μπουγάζια σουρώνει» και θέλει προσοχή από παρατιμονιές. Έτσι οι Αργοναύτες επεχείρησαν και πέρασαν κωπηλατώντας "πάση δυνάμει". Και αφενός μεν εκείνοι απέκτησαν τη γνώση του ασφαλούς διάπλου, που απαιτεί σχετική ταχύτητα, οι δε συμπληγάδες έχασαν την μέχρι τότε δοξασία που τις περιέβαλε και ακινητοποιήθηκαν. Συνεπώς αυτός ο μύθος της ελληνικής μυθολογίας αποκαλύπτεται ως μια πρώιμη ναυτιλιακή παρατήρηση - οδηγία. [Πηγή: Απολλώνιος ο Ρόδιος: «Αργοναυτικά» Β' 317-340, 549-610]
Ο Διάλογος: Σοφία Ντρέκου » ιφιγένεια γεωργιάδου 14 Μαρτίου 2015
Ιφιγένεια, Σπάσε τα όνειρα πιάσε το όραμα...
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Να κλείσει η πληγή ν' αρχίσει η ζωή και να εμφανιστεί παράδεισος στη γη.>>> Sophia, και η καρδιά μας η μικρή να αρχίσει να λειτουργεί με θέληση πραγματική... 14 Μαρτίου στις 1:42 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια, η πραγματική θέληση είναι μέσω της συλλογικότητας, ανακαλύπτοντας έτσι στοιχεία της υπερδομής των σχέσεων, που δημιουργούν νέα αγαπητικά δεδομένα και γεγονότα ενάντια στη βαρβαρότητα του άδικου, όταν μια γυναίκα ξέρει την αγάπη της. 14 Μαρτίου 2015 στις 1:50 π.μ.
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia είναι μία πρόταση όταν τα σκοτάδια πιέζουν και η ζωή ακροβατεί σε συμπληγάδες πέτρες ....τα Σύμπαντα γίνονται αστείρευτη πηγή θαυμασμού και εκτίμησης του μεγαλείου της άρρητης πηγής ζωής που ακατάπαυστα μας καλεί.... να ενωθούμε σε άπειρες διάστικτες δομές μαζί Του.... 14 Μαρτίου 2015 στις 11:38 π.μ.
Νένα Βενετσάνου: Συμπληγάδες Σκέψεις: Συναυλία για τα παιδιά της Κόμπανι (Kobani) της Βόρειας Συρίας. Υπό την αιγίδα της UNESCO. Οι καλλιτέχνες ενώνουν τη φωνή τους με ένα τραγούδι «Μην ξεχνάτε τα παιδιά της Κόμπανι» Γκάζι, 10/09/2014
Σοφία Ντρέκου: Καλό μήνα Ιφιγένειά μου! «Τα μαθηματικά παρουσιάζονται ως ένα εργαλείο της σκέψης αλλά και ως ένας κόσμος όπου η επανάσταση της σκέψης ζει. Με τη μη κοινωνικότητά τους είναι φαινομενικά απόλυτα, ενώ στην πραγματικότητα μέσω της ουσίας αγγίζουν βαθιά αυτό που ονομάζουμε άνθρωπος.» 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:25 π.μ.
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία, επανερχόμαστε σε ένα νέο διδακτικό επαναπροσδιορισμό της μάθησης μέσα από την απελευθέρωση της πρωτογενούς ανάπλασης και εμπεριστατωμένης αναθεώρησης του διανοητικού τομέα της σκέψης. 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:42 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένεια, «Μέσω της μάθησης και ειδικά της μάθησης της μάθησης που είναι πιο πολύπλοκη, δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο να εκφραστεί αλλά και να παράγει ένα έργο προς όφελος των άλλων. Υπάρχουμε ουσιαστικά μόνο μέσα από τους άλλους και αυτό εξηγεί και το βάθος της ανθρωπιάς αλλά και την εμβέλειά της. Γι’ αυτόν τον λόγο η ανθρωπιά είναι μια δια βίου μάθηση.» Ν.Λ. 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:50 π.μ.
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Με την προοπτική της προωθητικής δυναμικής της μάθησης επεκτείνεται διευρύνεται και αναπτύσσεται η ουσιαστική επικοινωνία... 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:55 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένεια, «Μέσω της μάθησης και ειδικά της μάθησης της μάθησης που είναι πιο πολύπλοκη, δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο να εκφραστεί αλλά και να παράγει ένα έργο προς όφελος των άλλων. Υπάρχουμε ουσιαστικά μόνο μέσα από τους άλλους και αυτό εξηγεί και το βάθος της ανθρωπιάς αλλά και την εμβέλειά της. Γι’ αυτόν τον λόγο η ανθρωπιά είναι μια δια βίου μάθηση.» Ν.Λ. 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:50 π.μ.
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Με την προοπτική της προωθητικής δυναμικής της μάθησης επεκτείνεται διευρύνεται και αναπτύσσεται η ουσιαστική επικοινωνία... 2 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:55 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένειά μου, βαδίζουμε στο μονοπάτι της απελευθέρωσης για νοητικά αγαπητικά σχήματα μεταξύ Ουρανού και θαλάσσης;; Εσύ τι λες; Συμβαδίζουμε;; «Τα μαθηματικά μοντέλα για τη δομή του Χρόνου δεν είναι άμεσα κατανοητά γιατί ανατρέπουν την κλασική προσέγγιση του γραμμικού της μοναδικής διάστασης...» 2 Σεπτεμβρίου στις 1:01 π.μ. [Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο: Αγαπητικά σχήματα μεταξύ Ουρανού και θαλάσσης]
ιφιγένεια γεωργιάδου: Στα γνωστικά μονοπάτια Σοφία η επαφή διενεργεί την δυναμικότερη επικοινωνία... 2 Σεπτεμβρίου στις 1:03 π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.