Σελίδες

Επικήδειος μιας υδάτινης αγάπης


Σοφία Ντρέκου
 
Εμβαθύνοντας στα νοητικά σχήματα της ερωτικής δομής, σαν την μουσική τής γραφής απ' το ψηφιακό μου παρελθόν, από του νυν, στολίζουν έναν ερωτικό, υδάτινο τάφο που θα ακουστεί στο μέλλον, όταν πια δεν θα υπάρχουν οι σιωπηλοί εραστές για να το ακούσουν. Θα έχουν κρυφτεί στις σπηλιές χαμένων παραδείσων μαζί με τις παλιές αγάπες. Όμως, θα είναι εφικτή μόνο μέσω του αέναου έργου, διότι η αδιάκοπη δραστηριότητα δικαιώνει την ανθρώπινη ολόφωτη μονομέρεια της ύπαρξής μας.
Τί κι αν με καλείς με τον νυμφίο ερωτικό σου λόγο; Τί κι αν λες ότι απέμεινες μονάχος; Αφού το ξέρει η πλάση ολάκερη ότι ο έρως λόγον δεν κρατεί! Τον υδάτινο ορίζοντα των ποιημάτων που μας έγραψες, αφήνω πια να βουλιάξει στον βυθό της θάλασσας μην αναστηθεί και με πνίξει. Κι ας μου είπες κάποτε, «αγάπησα την θάλασσα επειδή αγάπησα εσένα»! Όμως απελευθερώθηκα για την νέα αρχή, το νέο κόσμο που με περιμένει για αγάπες με ποιήματα και νότες στην άκρη μιας ακτής.
Περισσότερες: Νοητικές Περιπλανήσεις Σ.Ντρέκου


Οι Παλιές Αγάπες Πάνε Στο Παράδεισο ♫♪
Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων!


♫♪ Έπαψες αγάπη να θυμίζεις ♫♪
Υπάρχουν το νιώθω υγρά μονοπάτια
υπάρχουν κομμάτια από φως στη σιωπή
τραγούδια που ‘γίναν με δάκρυα στα μάτια
τραγούδια που ‘γίναν απλά η αφορμή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.