Σελίδες

Η επόμενη μέρα στο Πολυτεχνείο από την επέμβαση της αστυνομίας στο σπάνιο έγχρωμο φιλμ στις 18 Νοέμβρη 1973


Αναμνήσεις, ιστορίες. μαρτυρίες έχουν καταγραφεί 
και έχουν ακουστεί πολλές φορές. Όπως και αυτό 

της Σοφίας Ντρέκου

Οι φωτογραφίες αυτές αποτελούν ακόμη και σήμερα μία απόδειξη 
πως το Πολυτεχνείο ήταν μια φωτεινή σελίδα μέσα στο γκρι φόντο 
της ανελευθερίας της 7ετίας των συνταγματαρχών της Χούντας.


Μια διαφορετική ματιά στα γεγονότα του Πολυτεχνείου δίνει το έγχρωμο φιλμ του Γιώργου Θανάσουλα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» τον Νοέμβριο του 1974. Αποτύπωσε μοναδικές στιγμές, γεμάτες ένταση, πάθος και αγωνιστικότητα.

Ξημερώματα Σαββάτου. Το ημερολόγιο έδειχνε «17 Νοεμβρίου 1973». Ένα τανκ κινείται προς τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου της Αθήνας. Φοιτητές στέκονται πίσω από την πόρτα. Δεν υποχωρούν. Δεν φεύγουν. Βρίσκονται εκεί επί τρεις ημέρες, φωνάζοντας «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία». Το τανκ ρίχνει την πόρτα. Τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο. Γιατί λίγους μήνες μετά, θα ακολουθήσει η πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών.


Η συμμετοχή του λαού ήταν μεγάλη 
και η βοήθεια έμπρακτη. Δείτε τα τεράστια 
κοφίνια, γεμάτα καρβέλια ψωμί, που 
μεταφέρονται στους ώμους μέσα στο ίδρυμα. 



Φοιτητές και εργάτες μεταφέρουν με φορείο 
μια κοπέλα, που χρήζει ιατρικής βοήθειας.



Η Πατησίων έχει γεμίσει πολίτες, που κρατούν πανό, 
φωνάζουν συνθήματα, τραγουδούν και μοιράζουν προκηρύξεις.



Εφιαλτική εικόνα της επόμενης μέρας, με τους ασφαλίτες 
και τα τανκς στον χώρο του Πολυτεχνείου. 


Οι φωτογραφίες είναι από το περιοδικό 
«Ταχυδρόμος» το Νοέμβριο του 1974

Βίντεο από το ίδιο σημείο σήμερα (drone) ΕΔΩ

«Και μετά η σιωπή…

Πολλοί αμφισβήτησαν πολλά από αυτά που ζήσαμε εκείνο τον καιρό. Άλλοι εκείνες τις μέρες φρόντιζαν να εκδοθούν επιταγές προς εξαργύρωση γι’ αυτούς... Εμείς οι υπόλοιποι, οι χιλιάδες φοιτητές και πολίτες ήμασταν εκεί απλά υπακούοντας στη φωνή της συνείδησης μας. Χωρίς να διανοηθούμε να χτίσουμε για τους εαυτούς μας πάνω στον κοινό αγώνα…

Πέρασαν από τότε, σαν σήμερα, σαράντα εννιά ολάκερα χρόνια.
Κάποτε η σιωπή έπρεπε να σπάσει…Και θα σπάσει…»

Η εξέγερση με τη ματιά ενός ανώνυμου αντιστασιακού φοιτητή

Το Πολυτεχνείο ήταν μια φωτεινή σελίδα μέσα στο 
γκρι φόντο της ανελευθερίας των συνταγματαρχών. 
Τα πλάνα της εισβολής του τανκ ήταν ασπρόμαυρα, 

Το πνεύμα της εξέγερσης ζει και αναγεννιέται
μέσα σε κάθε έναν από μας.

by Αέναη επΑνάσταση

ΠερισσότεραΠολυτεχνείοΧούντα

Δείτε το Έγχρωμο φιλμ ντοκουμέντο από την εξέγερση
του Πολυτεχνείου και τη Μαρτυρία του κινηματογραφιστή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.