Τουρκική εισβολή στην Κύπρο
20 Ιουλ 1974 – 18 Αυγ 1974
Η εισβολή της ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου 1974, κηρύχθηκε ανακωχή στις 22 Ιουλίου και οι μάχες σταμάτησαν στις 23 Ιουλίου. Ισχυρές δυνάμεις στρατού αποβιβάστηκαν λίγο πριν την αυγή στην Κερύνεια και συνάντησαν αντίσταση από ελληνικές και ελληνοκυπριακές στρατιωτικές δυνάμεις (αν και καθυστερημένη).
20 Ιουλίου 1974 («Αττίλας 1») - Πρωινές ώρες αρχίζει η αποβατική Επιχείρηση Αττίλας Ι, που θα αποτελέσει το προγεφύρωμα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και που θα ολοκληρωθεί ένα μήνα μετά με τη φάση Αττίλας ΙΙ.
Από τον «Αττίλα 1» στον « Αττίλα 2»
14 Αυγούστου 1974 («Αττίλας 2») εκδηλώθηκε στην Κύπρο ο δεύτερος «Αττίλας», με την προώθηση των τουρκικών δυνάμεων στη σημερινή γραμμή αντιπαράθεσης... Αρχίζει η δεύτερη στρατιωτική επέμβαση (Αττίλας ΙΙ) της Τουρκίας στην Κύπρο με την προέλαση στρατευμάτων της, χωρίς ουσιαστική παρουσία αντιμαχομένων δυνάμεων.
Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974 («Αττίλας 1»), οι εξελίξεις στο ελλαδικό και ελληνοκυπριακό στρατόπεδο υπήρξαν ραγδαίες. Κάτω από την πίεση των τραγικών γεγονότων, η δικτατορία στην Αθήνα κατέρρευσε και τα χαράματα της 24ης Ιουλίου σχηματίσθηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Νωρίτερα, ο δοτός πρόεδρος της Κύπρου, Νικόλαος Σαμψών, είχε υποβάλλει την παραίτησή του και είχε αντικατασταθεί από τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Γλαύκο Κληρίδη.
1974 Τουρκική εισβολή στην Κύπρο: Η ιστορική
εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού δύο χρόνια μετά
η Κατίνα Παπαδοπούλου και ο Φρέντυ Γερμανός
Κύπρος 1976: δύο χρόνια μετά την εισβολή της
Τουρκίας Μνήμη Κύπρου, δική μας μνήμη
Στις 20 Ιουλίου 1974 πραγματοποιήθηκε η τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία, με την κωδική ονομασία «Αττίλας», πέντε μέρες μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου που ανέτρεψε τον πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Στις 20 Ιουλίου 1974 πραγματοποιήθηκε η τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία, με την κωδική ονομασία «Αττίλας», πέντε μέρες μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου που ανέτρεψε τον πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Με αφορμή μνήμης από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το Αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποίησε και παρουσιάζει από τη σειρά του Φρέντυ Γερμανού «Εκπομπές που αγάπησα», βασισμένη σε υλικό παλαιότερων εκπομπών του, το επεισόδιο που είναι αφιερωμένο στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή, τις Αλησμόνητες Πατρίδες.
ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ - ΚΥΠΡΟΣ
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Στέλιος Ράλλης
Παρουσίαση: Φρέντυ Γερμανός το 1994
Μουσική Τίτλων: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Στη συγκεκριμένη εκπομπή, με αφορμή τα 20 χρόνια από το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, την εισβολή και την 20χρονη κατοχή της Κύπρου, ο Φρέντυ Γερμανός θυμάται το ταξίδι του στην ελεύθερη Κύπρο το 1976, δυο χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, το οποίο αποτυπώθηκε σε παλαιότερο αφιέρωμα της σειράς «Το Πορτραίτο της Πέμπτης» (1976), από όπου προβάλλονται αποσπάσματα (βλ. στο τέλος ολόκληρη την εκπομπή).
Επισκέπτεται όλη την ελεύθερη ΚΥΠΡΟ, στην πόλη της Λευκωσίας, όπου επισκέπτεται το 3ο Δημοτικό Σχολείο Καϊμακλίου και νηπιαγωγείο που βρίσκονται κοντά στον τουρκικό τομέα, συνομιλεί με Κύπριους στρατιώτες σε πολεμικό φυλάκιο της Λευκωσίας, μιλά με πρόσφυγες σε καταυλισμό έξω από τη Λευκωσία, και παίρνει συνέντευξη από την Κατίνα Παπαδοπούλου, ιδιοκτήτρια καφενείου πλάι σε ένα ελληνικό φυλάκιο πάνω στην πράσινη γραμμή.
Προβάλλονται πανοραμικά πλάνα της Λευκωσίας, από την ελεύθερη αλλά και κατεχόμενη πλευρά, ενώ κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ παρεμβάλλονται πλάνα από την εισβολή του 1974.
Οδοιπορώντας στην ΛΕΥΚΩΣΙΑ του 1976, ανάμεσα σε ερείπια και χαλάσματα, συναντά Κύπριους Στρατιώτες που περιγράφουν τη σχέση τους με τους Τούρκους και στιγμές αλλοπρόσαλλες, διαταγές και ανακοινώσεις, ελλιπή και αποδιοργανωμένη άμυνα των Κυπρίων και τη διεθνή υποστήριξή σχεδόν ανύπαρκτη.
Δύο χρόνια μετά την εισβολή ο Φρέντυ Γερμανός, τον Ιούλιο του 1976, στο πλαίσιο της εκπομπής «Το Πορτραίτο της Πέμπτης», στο στούντιο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, υποδέχεται παιδιά από την Κύπρο με καταγωγή από Λευκωσία, Λάρνακα, Πάφο, καθώς και από τα κατεχόμενα, Αμμόχωστο και Κυρήνεια. Τα παιδιά είναι και μέλη της Παιδικής Χορωδίας Κύπρου της ΠΟΕΔ.
Ο Φρέντυ Γερμανός συζητεί με τα παιδιά για τα προσωπικά τους βιώματα και τις αναμνήσεις τους από την ημέρα του πραξικοπήματος και την εισβολή των Τούρκων.
ΔΕΙΤΕ: Στο Χρυσοπράσινο Φύλλο του Μίκη Θεοδωράκη, οι ραγιάδες και η Κύπρος μας των Αγίων η Νήσος
Στη συνέχεια της εκπομπής υποδέχεται στο στούντιο ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι από τη Λευκωσία τον Ορέστη Μηχανικό, ο οποίος περιγράφει αναλυτικά την περιπέτειά του, τη σύλληψή του στην προσπάθεια να περάσει κρυφά μέσα από τις τουρκικές γραμμές για να φτάσει στο χωριό του στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου το Πάσχα του 1976. Ο πατέρας του Παντελής Μηχανικός μιλάει για το πώς βίωσε ο ίδιος το γεγονός.
Στη διάρκεια της εκπομπής παίζουν μουσική και τραγουδούν. Προβάλλονται, επίσης πλάνα αρχείου από την εισβολή στην Κυρήνεια τον Ιούλιο του 1974. Η εκπομπή κλείνει με μια ξεχωριστή, συγκινητική εκτέλεση του τραγουδιού «Πότε θα κάνει ξαστεριά» από τους Κύπριους μαθητές.
Φρέντυ Γερμανός: Το Πορτραίτο της Πέμπτης
Για μια χούφτα χώμα από το χωριό μου [ΕΡΤ]
Κύπρος 2 χρόνια μετά από την εισβολή του 1974
Τηλεσκηνοθεσία: Ηλίας Μασούρας. Έτος: 1976
Διήγηση: Η μνήμη της Κύπρου, δική μας μνήμη!
Δημήτρης Ναπ. Γιαννάτος, tokoinonikoodofragma.org
Θυμόμουν για χρόνια τα δακρυσμένα πρόσωπα των παιδιών εκείνο το βράδυ του 1976. Και η αλήθεια είναι ότι εκείνο το γκρίζο κοριτσίστικο προσωπάκι, τα νοτισμένα μάγουλα και τ’ αναφιλητά, που έμεινε να κλείσει την εκπομπή, ποτέ δεν σβήνει από την μνήμη μου. Τη μνήμη της Κύπρου! Οκτώ χρονών, ήμουν δεν ήμουν και ένιωθα να με έχει ρουφήξει ολοκληρωτικά εκείνο το βλέμμα, εκείνο το δάκρυ. Η στιγμή, μ’ έδεσε με το ελληνικό δράμα της Κύπρου, τα κατεχόμενα και τους αγνοούμενους, ξεκαθαρίζοντας ακόμα καλύτερα τον Ιούλη του ΄74, που θυμόμουν καθαρά 2 χρόνια, πριν. Ήταν το «πρόσωπο» της Κύπρου.
Οι γονείς μου, δεν φρόντισαν να με αποσύρουν και να κλείσουν τον διακόπτη, για να μην στενοχωρηθώ με ότι συνέβαινε σε μια γωνιά του ελληνισμού, όπως πιθανά, κάνουν τώρα οι «μοντέρνοι γονείς», σε αντίστοιχα θέματα, για να μην ενοχοποιηθεί το παιδί, που περνά «καλά»! Ευτυχώς! Γιατί, έτσι, το δακρυσμένο αυτό «στοιχειό», μου θυμίζει πάντα τι συμβαίνει στην Κύπρο, που «οι εμπόροι την μισούνε». Τι συμβαίνει στις γωνιές της καρδιάς μας, όταν αφήνουμε τους κάθε είδους ιδεολογικούς μεταπράτες να καπηλεύονται τις μνήμες μας και να τις κάνουν... αναμνήσεις. Αναμασήματα, δηλαδή, αναθεωρήσεις και αναδομήσεις, με πλήθος διαμεσολαβητές και μεσάζοντες!
Αργότερα, η ματιά αυτή, συνέδεσε το «Κυπριακό» με την ελλαδίτικη, τουλάχιστον, αριστερά, εφόσον για το ΑΚΕΛ, ούτε λόγος. Μίκης Θεοδωράκης, οι διαδηλώσεις για την Κύπρο που έβλεπα στα ντοκιμαντέρ και διάβαζα στα βιβλία, το έγκλημα της χούντας στην Κύπρο, το σύνθημα στα τέλη του΄80: «Ελλάδα – Κύπρος-Παλαιστίνη, Αμερικάνος δεν θα μείνει» και το παλιότερο που σαν απόηχος σε πορείες της αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς, ερχόταν στ’ αυτιά μου: «Ελλάδα-Κύπρος, ένας λαός, αγώνας κοινός».
Ένα θέμα εθνικό, σχετιζόμενο με την κοινωνική απελευθέρωση που μένει πάντα εγκλωβισμένη, όταν φυλακίζεται εντός της αποικιοκρατικής «ανεξαρτησίας». Τώρα...; τι να πούμε τώρα! ας ξαναδούμε εκείνη την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού για την Κύπρο, με έμφαση στο τελευταίο πεντάλεπτο…!
by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου