Αν ήμασταν στην άκρη μιας ακτής: Ένα ποίημα για την αγάπη μέσα στο σκοτάδι

Νύχτα στην παραλία από την Φωτογράφο Βικτώρια Γουάιτ, το 2010

Maldivian Night by Artist & Photographer victoria white, taken on Sep 8, 2010

Αν ήμασταν στην άκρη μιας ακτής, το σκοτάδι θα ήταν γαλάζιο 🌒

Στο γαλάζιο του ονείρου
Όταν το φως δεν είναι διαθέσιμο, το όνειρο γίνεται προσφορά αγάπης.

Γενέθλιο φως 🎂 Ποίημα για τη σιωπηλή άνθιση της ψυχής

Παραμονή (2016) Ένα μείγμα ρεαλισμού και εξπρεσιονισμού της

ζωγράφου Μία Μπέργκερον. Remains, 2016 Oil by Mia Bergeron

Ένα ποίημα για την ημέρα που δεν ζητάει να φανεί... μόνο να υπάρχει.

Μερικές λέξεις που γεννήθηκαν σήμερα. Όχι για να πουν, αλλά για να θυμίσουν. Μια προσωπική γιορτή ψυχής και λόγου... σαν μια σιωπηλή ευχή που γίνεται λέξεις και φως.

Το χιόνι που χορεύει στη σιωπή 🌨️ Ποίημα για την αληθινή απλότητα και την ήρεμη δύναμη

Νυχτερινό χειμωνιάτικο τοπίο, με το χιόνι να πέφτει ήρεμο πάνω

στα δέντρα και στο φωτισμένο μονοπάτι. Μια σιωπηλή σκηνή

που θυμίζει πως η ομορφιά δεν χρειάζεται θόρυβο για να υπάρξει.

Όταν όλα φωνάζουν για να υπάρξουν, το χιόνι πέφτει

σιωπηλά και μας διδάσκει πώς χορεύει η ψυχή.

Ποίημα για το χιόνι που χορεύει στη σιωπή, εμπνευσμένο από το παρακάτω βίντεο από μια νύχτα λευκή και ήσυχη. Λόγια για την απλότητα, τη διακριτική ομορφιά και τον χορό που δεν χρειάζεται θεατές.

Πόσοι άνθρωποι απόψε σωπαίνουν απελπισμένα – Σοφία Ντρέκου παράλληλα στον Τάσο Λειβαδίτη

Εικαστική σύνθεση: Sophia Drekou

Ποίηση της Σοφίας Ντρέκου σε παράλληλο βηματισμό με τον Τάσο Λειβαδίτη. Μια κραυγή και μια σιγή για όσους σωπαίνουν μες στη νύχτα, μετέωροι, τραγικά αόρατοι. Ένα υπαρξιακό στοχαστικό ποίημα που φωτίζει το μεταίχμιο της ψυχής.