Η τραγική πλημμύρα το 1961 στην Αθήνα: οι 14 πιο καταστροφικές πλημμύρες και τα Τραγούδια που «έφερε» η πλημμύρα (φώτο κ βίντεο)

Επιμέλεια, έρευνα της Σοφίας Ντρέκου

by Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou.gr

Στις 6 Νοεμβρίου 1961 έγινε η πλημμύρα με τα περισσότερα θύματα στην Αττική, η θεομηνία άφησε πίσω της 40 νεκρούς και περίπου 4.000 άστεγους, ενώ μετέτρεψε σε λίμνη το μεγαλύτερο μέρος της Αθήνας. 

Έμεινε 36 χρόνια στην φυλακή για 50 δολάρια

Αλαμπάμα: Η πολιτεία του ρατσισμού. Υπανάπτυκτος λαός. Φυλακίστηκε το 1983 όταν ήταν 20 χρόνων!!!

Πόσο πολύ με λύπησε η αδικία τόσων χρόνων.
Πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στην ίδια θέση.
Για κάθε χώρα θέλουμε έναν Βίκτωρ Ουγκώ.
Η σύγχρονη ιστορία του Γιάννη Αγιάννη!

Έλληνας άστεγος πέθανε έξω από αστυνομικό τμήμα

Τα Πρωτοχρονιάτικα, προσφυγικά, σκλαβωμένα Κάλαντα από την Μικρά Ασία των σκλάβων το 1930

Εργασία της Σοφίας Ντρέκου

Η ελεημοσύνη της καρδιάς ως συμπάθεια στον συνάνθρωπο (Αββάς Ισαάκ και Άρθουρ Σοπενχάουερ)

Γράφει η Σοφία Ντρέκου

Κοιμάται ήσυχος. Διόλου δεν τον απασχολεί που κοιμάται σ' ένα ψαθάκι, σε μια πλατεία... λες και μόλις...

Η φωτογραφία δείχνει ένα πρόσφυγα 

Γιατί γίνομαι ένα με τους τσαλακωμένους;

της Σοφίας Ντρέκου

Για τους Άστεγους όπου Γης: Η κορυφαία πράξη αντίστασης

Αν δείτε άστεγο καλέστε στο 1595 για Αθήνα 

και 197 για επαρχία. Η υπηρεσία του Δήμου 
έρχεται και παραλαμβάνει τον άνθρωπο

προκειμένου να φάει και να κοιμηθεί στα ζεστά.

Η Δόμνα Σαμίου άστεγη στα Δεκεμβριανά

Δεκεμβριανά 1944: Πολυβολεία είχαν κάνει 

στα Δεκεμβριανά στην Ακρόπολη οι Άγγλοι 

Η φάτνη βρίσκεται στο χέρι που προσφέρει γιατί η μέγιστη πράξη προσφοράς του Θεού φωλιάζει στη Γέννηση

Η κεφαλή της Εκκλησίας, ο Χριστός, φανέρωσε με τα θαύματά του στον άνθρωπο πως η αγάπη είναι ζωοδόχος πηγή που σώζει και ενώνει τον κόσμο, ακόμη κι όταν συναντά το κακό – χαρακτηριστική είναι η παραβολή του καλού Σαμαρείτη.

Σ' ένα παγκάκι που βρυχάται αλαργινό άρχισε η ιστορία

της Σοφίας Ντρέκου

Ορθογραφία: Πως γράφεται η λέξη μέλλον;

Ορθογραφία

«Ένα χαρτομάντηλο;» μια φωνή έκοψε σε χίλια κομμάτια τις σκέψεις μου. Έπιασα να τις μαζέψω. Δύσκολο. Κοίταξα τριγύρω. Να βρω τον υπαίτιο. Να ζητήσω το λόγο.

Οι σκέψεις πέταξαν. Λέφτερες.

«χαρτομάντηλο;» ακούστηκε ξανά η παιδική φωνή...