). Σήμερα θα προσθέσουμε ακόμα μία γυναίκα, πρότυπο μετανοίας, την Μαρία όπως αναφέρεται σε αυτήν το Λειμωνάριο.
Δύο γέροντες πήγαιναν από τις Αιγαιές* στην Ταρσό της Κιλικίας. Και όταν ήρθαν, κατ' οικονομία Θεού σε ένα πανδοχείο για να αναπαυτούν, γιατί είχε καύσωνα. Βρήκαν εκεί τρεις νέους που πορεύονταν στις Αιγαιές και είχαν μαζί τους μια πόρνη. Οι γέροντες λοιπόν κάθισαν χώρια. Πήρε τότε ο ένας από το σακίδιο του το άγιο Ευαγγέλιο και διάβαζε. Τότε η πόρνη, η οποία ήταν μαζί με τους νέους, μόλις είδε το γέροντα να διαβάζει, άφησε τους νέους και ήρθε και κάθισε κοντά στο γέροντα.
Ο γέροντας όμως την αποτίναξε και της είπε:
«Πολύ ξεδιάντροπη φαίνεσαι, άθλια. Δεν ντράπηκες να έρθεις κοντά μας και να καθίσεις;»
Αυτή αποκρίθηκε και είπε:
«Μη πάτερ, μη με αποστραφείς. Γιατί αν και είμαι γεμάτη από κάθε αμαρτία, ο Δεσπότης όμως των άλλων, ο Κύριος και Θεός μας, δεν αποδίωξε την πόρνη που τον πλησίασε.»
Ο γέροντας τότε της αποκρίθηκε
«Αλλ' η πόρνη εκείνη δεν έμεινε πια πόρνη».
Κι αυτή του λέει «Ελπίζω στον Υιό τού Θεού του Ζώντος ότι από σήμερα ούτε εγώ μένω σ' αυτή την αμαρτία».
Άφησε τότε τους νέους κι όλα τα υπάρχοντα της κι ακολούθησε τούς γέροντες.
Και την έβαλαν σε ένα μοναστήρι κοντά στις Αιγαιές, το επονομαζόμενο του Νακκιβά.
Την είδα κι εγώ γριά, να ζει με πολλή σωφροσύνη κι άκουσα αυτά από την ίδια, μας λέει το Λειμωνάριο*.
*Οι
Αιγές (αρχαία ελληνικά: Αιγαί ή Αιγαιαί) ήταν στρατιωτική μακεδονική αποικία των χρόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή των Σελευκιδών στην παραλιακή Κιλικία. Την πόλη αναφέρει και ο Παυσανίας (6 21.11).
*
Λειμωνάριο(ν), βιβλίο μοναστικό που περιέχει βίους ασκητών, ανέκδοτα και ρήσεις διαφόρων μοναχών (α. «Μέγα Λειμωνάριον» β. «Νέον Λειμωνάριον»). Το «Λειμωνάριο», όπως είναι ευρύτερα γνωστό, αποτέλεσε το προσφιλέστερο ανάγνωσμα των πιστών επί αιώνες και μεταφράστηκε σε αρκετές ξένες γλώσσες. Ο συγγραφέας του, ο Ιωάννης Μόσχος ή Εύκρατος, υπήρξε μοναχός στις μονές του αγίου Θεοδοσίου και αγίου Σάββα αντίστοιχα περίπου τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Μαθητής του και πνευματικό του τέκνο υπήρξε ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων, στον οποίο αφιερώνει και το βιβλίο. Ο Ιωάννης Μόσχος, αφού γύρισε όλη σχεδόν την τότε γνωστή οικουμένη, συνέλεξε από όσα είδε και άκουσε τα ωραιότερα και ωφελιμότερα. Έτσι το «Λειμωνάριο» αναφέρεται σε ιστορίες μοναχών, που διαδραματίζονται στις περιοχές της Παλαιστίνης, Συρίας, Κιλικίας και της Αιγύπτου.
