Ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου, μίλησε για τις μέρες που κυοφόρησαν την εξέγερση, το ζουμί απ' τις φακές που «άνοιξε» τη φωνή του, το φως απ' τα τανκς που τον έσκισε στα δύο και την πίστη ότι αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει χωρίς γροθιά.
Σπύρος Μουστακλής: ένας σύγχρονος άγνωστος ήρωας (ίσως, γιατί δεν ήταν κομματικός). Ένας ΗΡΩΑΣ που αγωνίσθηκε για τη δημοκρατία με πράξεις. Σύμβολο του αγώνα κατά της χούντας αλλά δυστυχώς ξεχασμένος.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου ήταν παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός ο οποίος λειτούργησε για ελάχιστες ημέρες το 1973, το τελευταίο έτος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών με έδρα το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
«Οδηγούς της ελπίδας» τους χαρακτήριζε ο Αλέκος Παναγούλης, πατέρας των στίχων του «Πάλης ξεκίνημα». Άλλοι βάδισαν προς τα εκεί με την συνειδητή τους δράση και άλλοι γιατί είχαν την ατυχία να νιώσουν από πρώτο χέρι την βαρβαρότητα της δράκας των Συνταγματαρχών «δια ασήμαντον αφορμήν». Θα ακολουθούσαν αρκετές δεκάδες που πλήρωσαν με την ίδια τους την ζωή την δράση τους.
Τις παρελθούσες μέρες είχαμε πολλά συμβεβηκότα που χρήζουν «υπομνημάτων». Θα σταθούμε στον «υπομνηματισμό» αυτόν σε ορισμένα που συχνά δεν μνημονεύονται. Διότι, δυστυχώς, είναι πολλά «τα του λαού αγνοήματα» και «ο θερισμός πολύς» και ελάχιστο χρέος είναι ο καθένας να συμβάλη, ιδιαίτερα οι «γραμματισμένοι».
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών που έλαβε χώρα στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973.