Πίνακας: Μαλάμος Κώστας - Την Άλλη Μέρα, 1976
Λάδι, 115 x 140 εκ. Συλλογή Μουσείου Βορρέ
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με το ήλιο στο μέτωπο,
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
Ν. Βρεττάκος: Μικρός τύμβος (17 Νοεμβρίου 1973)
ΕπΑνάσταση η αέναη ιδέα της ανθρωπότητας
Το Έθνος να λυπάστε, που γονατίζει
σε ραγιάδες και υβρίζει τους Νεκρούς του.
Το Έθνος εκείνο να λυπάστε,
χωρίς επαναστατικά νειάτα,
χωρίς αντιστασιακά οράματα,
χωρίς τους ανθρώπους εκείνους που τιμούν
τις εθνικές, φωτεινές κι αντιστασιακές επετείους.
Το Έθνος να λυπάστε, που ζει ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
αυτήν και μόνο την αέναη ιδέα της ανθρωπότητας.
Σοφία Ντρέκου: Παράφραση από το ποίημα
του Χαλίλ Γκιμπράν «Το έθνος να λυπάστε»
«Το Πολυτεχνείο είναι η ζώσα μνήμη.
Έρχεται από τον Μαραθώνα,
βγαίνει από τα κόκαλα τα ιερά του '21,
είναι το ΟΧΙ του '41,
είναι το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος
κόντρα στους δανειστές μας
και στην Ενωμένη Ευρώπη της Γερμανίας,
είναι το πολιτικό υποκείμενο της κοινωνίας
και η αρχή των νέων αγώνων».
Δημήτρης Παπαχρήστος
Δημήτρης Παπαχρήστος
Πάντα ωραίος ως Έλλην ο Δημήτρης Παπαχρήστος
Κλείνω την Ημέρα της Επετείου του Πολυτεχνείου,
συν-τραγουδώντας με το άσμα του εκπληκτικού βίντεο
επεξεργασμένο από παιδιά ενός σχολείου.
Δόξα, Μνήμη και Τιμή στο Κίνημα της Εξέγερσης του 1973,
Του Αιματηρού Πολυτεχνείου, γιατί όπως είπε κι ένας σοφός,
ένας λαός φαίνεται από το πως τιμά τους νεκρούς του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου