...Πώς μπορείς να ζεις σ' έναν κόσμο με τόσην αδικία και να μην το ξεφωνίζεις κάθε ώρα, κάθε μέρα; Φυσικά, αν θέλεις, μπορείς να μείνεις ήσυχος. Να κοιτάξεις τον εαυτούλη σου. Μα τότε πώς θά' χεις το δικαίωμα να λέγεσαι άνθρωπος; Μενέλαος Λουντέμης
Ένα από τα πιο δυνατά και διαχρονικά ποιήματα του σπουδαίου Τάσου Λειβαδίτη, από την ενότητα «Παράρτημα Α'» της συλλογής «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο» (1956).
Σας εύχομαι ολόψυχα Καλή κι Ευλογημένη Χρονιά. Σας ασπάζομαι εν Χριστώ έναν-έναν και σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους για την αγάπη σας, για τον χρόνο που περάσαμε μαζί με τα κοινά μας αναγνώσματα. Ακόμη μια Χρονιά πέρασε, έφυγε. Ήταν δύσκολη για όλους μας.