Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Κελλί «Τιμίου Σταυρού» – Απρίλιος 1974
Ήταν Κυριακή των Μυροφόρων, πηγαίνοντας στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα την νύχτα για την θεία Λειτουργία, ο νους μου πήγαινε στην μεγάλη αγάπη των Μυροφόρων που νίκησε τον ανδρισμό των Αποστόλων. Θυμήθηκα μετά και τις «Μυροφόρες» της εποχής μας και θεώρησα καλό να γράψω αυτά που νιώθω αυτήν την αγία ημέρα, την Κυριακή των Μυροφόρων.
– Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων.
– Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα. Αν δεν είχαν πνευματική κατάσταση, θα έκαναν αυτό που έκαναν; Ξεκίνησαν χαράματα, ώρα που απαγορευόταν η κυκλοφορία, με αρώματα στα χέρια για τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού, από αγάπη προς τον Χριστό. Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.
Σήμερα λείπουν και οι δυό παλληκαριές· ούτε πνευματική παλληκαριά υπάρχει, η οποία γεννιέται από την αγιότητα και την παρρησία στον Θεό, για να αντιμετωπισθεί μια δυσκολία με πνευματικό τρόπο, ούτε φυσική παλληκαριά υπάρχει, ώστε να μη δειλιάσει κανείς σε έναν κίνδυνο. Πρέπει να έχει κανείς πολλή αγιότητα, για να φρενάρει ένα μεγάλο κακό, αλλιώς που να στηριχθεί;
Μια ψυχή σε ένα μοναστήρι αν έχει πνευματική παλληκαριά, να δεις, τον άλλον που έρχεται με κακό σκοπό θα τον καθηλώνει με το ένα πόδι μέσα από την μάνδρα και με το άλλο απ᾿ έξω! Θα τον χτυπάει στο κεφάλι με πνευματικό τρόπο, με το κομποσχοίνι, με την ευχή, και όχι με το πιστόλι. Λίγη προσευχή θα κάνη, και ο άλλος θα μένη εκεί έξω ακίνητος! Θα μένη για… σκοπός!
Μια ψυχή, αν έχει πνευματική κατάσταση, και το κακό θα φρενάρει και τον κόσμο θα βοηθήσει, και για το μοναστήρι θα είναι ασφάλεια. Οι Μυροφόρες δεν υπολόγισαν τίποτε, γιατί είχαν πνευματική κατάσταση και εμπιστεύθηκαν στον Χριστό. Αν δεν είχαν πνευματική κατάσταση, που θα εμπιστεύονταν, για να κάνουν αυτό που έκαναν;
Στην πνευματική ζωή και ο πιο δειλός μπορεί να αποκτήσει πολύ ανδρισμό, αν εμπιστευθεί τον εαυτό του στον Χριστό, στην θεία βοήθεια. Μπορεί να πάει στην πρώτη γραμμή να πολεμήσει και να νικήσει. Ενώ οι καημένοι οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν το κακό, και παλληκαριά να έχουν, φοβούνται, διότι αισθάνονται την ενοχή τους και μόνο στην βαρβαρότητά τους στηρίζονται.
Ο άνθρωπος του Θεού έχει θεϊκές δυνάμεις, έχει και το δίκαιο με το μέρος του. Βλέπεις, ένα κουταβάκι κάνει «γαβ-γαβ» και φεύγει ο λύκος, γιατί αισθάνεται ενοχή. Οικονόμησε ο Θεός και ο λύκος να φοβάται από ένα κουταβάκι, γιατί αυτό έχει δικαιώματα στο σπίτι του νοικοκύρη του, – πόσο μάλλον ο άνθρωπος που πάει να κάνη κακό μπροστά στον άνθρωπο που έχει Χριστό μέσα του!
Γι’ αυτό μόνον τον Θεό να φοβόμαστε, όχι τους ανθρώπους, όσο κακοί και να είναι. Ο φόβος του Θεού και τον πιο δειλό τον κάνει παλληκάρι. Όσο ενώνεται κανείς με τον Θεό, τόσο δεν φοβάται τίποτε. Ο Θεός θα βοηθήσει στις δυσκολίες. Αλλά για να δώσει ο Θεός την θεϊκή δύναμη, πρέπει και ο άνθρωπος να δώσει αυτό το λίγο που μπορεί.
Παλληκαριά, λεβεντιά, φιλότιμο! Με το φιλότιμο να εργάζεσαι στον Χριστό. Και ο Χριστός στην ψυχή που έχει καλή διάθεση, αγωνιστικό πνεύμα και φιλότιμο, εργάζεται αθόρυβα.
Όχι, ότι δεν χαίρεται η ψυχή την Ανάσταση, αλλά δεν χαίρεται τόσο, όσο το απαιτεί η λαμπρή αυτή Ημέρα. Σιγά–σιγά, όμως, κατά την Διακαινήσιμο Εβδομάδα (καθώς και κατά τις Κυριακές του Πεντηκοσταρίου που ακολουθούν), φεύγει ο πόνος της Μεγάλης Εβδομάδας και η ψυχή γεμίζει με την αναστάσιμη χαρά.
Εύχομαι, να χαίρεσθε πάντοτε, με αγαλλίαση πνευματική, με συνεχή πασχαλινή χαρά, με εσωτερική γλυκειά αναστάτωση!.
Σαν εκείνη την ευλογημένη, την καρδιακή και την «γλυκειά αναστάτωση» που είχαν μέσα τους οι Άγιες Μυροφόρες Γυναίκες μέσα στην χριστοαναστάσιμη χάρη και χαρά! Αμήν.
Βιβλιογραφία
• Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Ιερομονάχου Ισαάκ, Άγιο Όρος, 2004, σελ. 288. Ιερό Ησυχαστήριο «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος»
• Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β΄, Πνευματική Αφύπνιση, Εκδόσεις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1999, σσ. 125-126.
• Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, Περί προσευχής, εκδ. Ιερ. Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2012, σελ. 203.
• Τόμ. Β΄: «Πνευματική Αφύπνιση», Μέρος 3ο, κεφ. 4ο, σελ. 226, Νοέμβριος 1999.
• Τόμ. ΣΤ΄: «Περί Προσευχής», Μέρος 6ο, κεφ. 1ο, σελ. 203–204, Ιούλιος 2012.
• «Επιστολές», Επιστολή Δ΄, σελ. 179, Αύγουστος 1994 (3α) σελ. 165, Ιανουάριος 2003. Οι επιστολές του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη, συγκεντρωμένες από τις μοναχές του Ιερού Ησυχαστηρίου - Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Σελίδες βιβλίου: 245
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση
Περισσότερα: Άγιος Παΐσιος, Άγιες Μυροφόρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου