Ήταν ένα παιδί αναρχικό ...που έγινε πιο αναρχικό - Άγιος Παΐσιος και Λέων Τολστόι


της Σοφίας Ντρέκου, Αρθρογράφος

Αν το καλοσκεφτείς, ο Χριστός ήταν ο μόνος
αναρχικός που πραγματικά πέτυχε.
Αντρέ Μαλρώ, συγγραφέας & πολιτικός

Ήταν ένα αναρχικό παιδί ...που έγινε πιο αναρχικό

Μήπως, Γέροντα, μερικοί είναι αδιάφοροι, επειδή έχουν άγνοια;

– Τι άγνοια; Να σου πω μια άγνοια; Φιλόλογος από την Χαλκιδική δεν ήξερε τι είναι το Άγιον Όρος. Ένας Γερμανός δάσκαλος του μίλησε για το Άγιον Όρος και ήρθαν μαζί. Ο Γερμανός ήξερε ακόμη και πόσα μοναστήρια υπάρχουν στο Άγιον Όρος. Και παρόλο που ήταν Προτεστάντης, ήξερε και τι άγια Λείψανα υπάρχουν, που βρίσκονται κ.λπ.

Ένα παιδί αναρχικό είχε πάει στην Γερμανία. Εκεί το έκλεισαν σε αναμορφωτήριο, γιατί είχε μπλέξει με ναρκωτικά κ.λπ. Δεν είχε βοηθηθεί από πουθενά. Στο αναμορφωτήριο του έδωσε κάποιος ένα Ευαγγέλιο. Το διάβασε και άλλαξε αμέσως. «Θα πάω στην Ελλάδα, είπε· εκεί είναι ή Ορθοδοξία».

Γύρισε στο χωριό του. Οι συγγενείς του βάλθηκαν να τον παντρέψουν. Τον πάντρεψαν απέκτησε και ένα παιδάκι.

Διάβαζε το Ευαγγέλιο, πήγαινε στην Εκκλησία, τηρούσε τις αργίες. Οι άλλοι πού τον έβλεπαν να ζει έτσι έλεγαν: «Αυτός, για να διαβάζει Ευαγγέλιο, πάσχει, τρελάθηκε»!

Μετά από λίγο τον εγκατέλειψε και η γυναίκα του· πήρε μαζί της και το παιδάκι. Όταν έφυγε η γυναίκα του, εκείνος άφησε όλα όσα είχε στο χωριό, χωράφια, τρακτέρ κ.λπ. και πήγε στις σπηλιές και ασκήτευε. Ένας Πνευματικός όμως του είπε: «Πρέπει να βρεις την γυναίκα σου, να συνεννοηθείτε, και ύστερα να αποφασίσεις τι θα κάνης».

Ξεκίνησε λοιπόν να πάει στην Θεσσαλονίκη, για να βρει την γυναίκα του. Πίστευε ότι, αφού έτσι του είπε ο Πνευματικός, θα του την παρουσιάσει ο Χριστός. Στην Θεσσαλονίκη δεν την παρουσίασε την γυναίκα του ο Χριστός. Εν τω μεταξύ, βρήκε κάτι Γερμανούς, τους κατήχησε· ο ένας βαπτίσθηκε. Αυτοί του έβαλαν τα ναύλα και πήγε στην Αθήνα. Ούτε εκεί του την παρουσίασε.

Του έβαλαν πάλι τα ναύλα και πήγε στην Κρήτη. Έπιασε εκεί μια δουλειά και πήγε σε έναν Πνευματικό. Εκείνος, όταν άκουσε το πρόβλημά του, του είπε: «Μήπως η γυναίκα σου και το παιδάκι είναι έτσι και έτσι; Εδώ κάπου δουλεύει μια γυναίκα. Δεν έχει πολύ καιρό που ήρθε».

Και του περιέγραψε πώς ήταν αυτή η γυναίκα. «Αυτή πρέπει να είναι», λέει. Την ειδοποίησε ο Πνευματικός. Εκείνη, μόλις τον είδε, τα έχασε. 

- «Με μάγια με βρήκες, του είπε. Μάγος είσαι». Και τον άφησε και έφυγε, πριν προλάβη να της μιλήση. Την έχασε πάλι.

Έμαθε και για μένα και ήρθε στο Καλύβι. Χτύπησε μια φορά και περίμενε. Τραβήχθηκε στην άκρη και, ώσπου να ανοίξω, έκανε μετάνοιες. Φορούσε κάτι παλιά ρούχα. Μου τα διηγήθηκε όλα. Είχα μερικά ξερά σύκα και του έδωσα.

- «Θέλεις σύκα;», του λέω. «Δεν έχω δόντια», μου λέει.
- «Και εγώ δεν έχω», του λέω.
- «Εσύ πονάς; με ρωτάει. Εγώ πονώ. Μέσα από τον πόνο βγαίνει η χαρά του Χριστού», μου λέει.

-«Θέλεις καμμιά φανέλα;», τον ρωτάω.
- «Έχω δυό, μού λέει. Αν ζεστάνει ό καιρός, θα την δώσω την μία».

-«Κοίταξε, τού λέω, μέχρι να ξεκαθαρίσεις και να συνεννοηθείς με την γυναίκα σου, να προσέξεις την υγεία σου, γιατί έχεις ευθύνη και για το παιδάκι».

Τέτοια αυταπάρνηση! Τέτοια πίστη !

Δεν ήταν ούτε είκοσι επτά χρονών. Πού να είχε γνωρίσει αυτός την μοναχική ζωή! Άγνοια τελεία είχε, άλλα είχε καλή διάθεση και o Θεός τον βοήθησε και προχώρησε βαθιά ευαγγελικά.

Από το βιβλίο του Γέροντα Παϊσίου Αγιορείτου «Λόγοι β’, Πνευματική Αφύπνιση» έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης. 

Είθε οι λόγοι του τόμου «Πνευματική αφύπνιση», δι' ευχών του μακαριστού Γέροντα Παϊσίου που - όπως διαπιστώνουν και ομολογούν πολλοί - μας παρακολουθεί μέρα-νύχτα και μας βοηθάει με θεϊκή αγάπη, να βάλουν μέσα μας την καλή ανησυχία, για να αγωνιζόμαστε φιλότιμα, ώστε να υποχωρεί το κακό και να επικρατή η ειρήνη του Θεού επί της γης.

Έξω από το κελί του βρέθηκαν πολλοί, διαφορετικοί άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες, μορφωμένοι ή λιγότερο, κουμουνιστές, αναρχικοί. Όλοι μίλησαν για έναν άνθρωπο που ξεπερνά τα ανθρώπινα.

Η προσευχή του θεράπευε αλλά ο ίδιος για τον εαυτό του έλεγε ότι είναι ο χειρότερος τενεκές αυτού του κόσμου. Πολλοί τον καπηλεύονται. Όμως εκείνος απέδειξε ότι άγιοι ζουν ανάμεσα μας σήμερα και προσεύχονται για εμάς όσο εμείς δεν προσευχόμαστε για τον εαυτό μας.

Ας έχουμε όλοι την ευλογία του αφού εκείνος προσεύχεται για όλους, ακόμα και για αυτούς που δεν τον πιστεύουν.

Ο Λέων Τολστόι, το 1897
Ο Λέων Τολστόι, το 1897

Ο Λέων Τολστόι είπε: «Ο Χριστιανισμός στην αληθινή του έννοια
βάζει τέλος στο κράτος. Αυτό ήταν κατανοητό από την αρχή του
και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός».

Αναρχοχριστιανισμός ή χριστιανικός αναρχισμός λέγονται οι διάφορες παραδόσεις που συνδυάζουν τον Αναρχισμό με τον Χριστιανισμό. Από τα πιο καθοριστικά κείμενα στον Αναρχοχριστιανισμό είναι η Επί του όρους ομιλία στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο κεφάλαιο 5 εδάφιο 3, και η Επιστολή Ιακώβου.

Το έργο του Λέοντα Τολστόι «Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας» (1894) είναι ένα βασικό κείμενο στο σύγχρονο Χριστιανικό αναρχισμό.

Επίσης υπάρχει μεγάλος σεβασμός στις κοινότητες ασκητών/μοναχών, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες του παρελθόντος (π.χ. ασκητές της ερήμου της Νιτρίας) και στα αποφθέγματά τους (Γεροντικά). Ειδικά οι χριστιανοί αναχωρητές της Αιγύπτου χαρακτηρίζονται ως «η μακροβιότερη αναρχική κοινωνία όλων των εποχών». wikipedia.org

Ο Λέων Τολστόι έγραψε κάποτε ότι «ο χριστιανισμός στην αληθινή του ουσία θέτει ένα τέλος στο Κράτος». Αυτή η πρόταση αποδίδει τη βασική ιδέα που αποτελεί τη βάση του χριστιανικού αναρχισμού. Σε αυτό το πλαίσιο σκέψης, ο χριστιανισμός μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, όπως την καταγγελία του Κράτους (διότι προάγει τη βία, την ειδωλολατρία κ.ο.κ.), το όραμα μίας α-κρατικής κοινωνίας, καθώς και τη συγκρότηση μιας ανοικτής, δυναμικής, κυβερνώμενης «από τα κάτω» κοινωνίας, βασιζόμενης στην έννοια της απόλυτης κοινότητας.

Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Δείτε σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια: