Ο παπάς του Λαού και του Θεού, ο π. Γεώργιος Πυρουνάκης (video)

ο αγωνιστής παπα-Γιώργης Πυρουνάκης

«Είμαστε με τον Επαναστάτη Ιησού Χριστό.
Ξύπνα παπά, ξύπνα Λαέ» π. Γεώργιος Πυρουνάκης

Είστε’ ένας φάρος φωτεινός, μέσα στην τρικυμία·
να βρίσκει’ ο κάθε ταπεινός, πλεύση για νηνεμία…

Λέφτερος κι ανυπόκριτος… κι ακούραστος και πράος·
αγνός εργάτης του Χριστού, σαν άστρο σ’ ένα χάος…

16 Μαΐου 1988 έφυγε ο αγωνιστής παπα-Γιώργης Πυρουνάκης,
μια από τις λίγες λαμπρές μορφές της ορθόδοξης εκκλησίας.

Πολεμήθηκε τόσον από το εκκλησιαστικό
κατεστημένο όσον και από την πολιτεία.

† Την αγία ευχή του να έχουμε †
περιμένοντας την αγιοκατάταξή του

Δεν ήταν μόνο ένας χαρισματικός ιερωμένος, αλλά ένας πολυδιάστατος άνθρωπος, επαναστάτης του καιρού, αξεδίψαστος της ελευθερίας, πνευματικός άνθρωπος, πατέρας των λογοτεχνών και των καλλιτεχνών, κοινωνικός εργάτης και συνοδοιπόρος των νέων στους αγώνες τους.

«Η επίσημη Εκκλησία λησμόνησε μετ' ανακουφίσεως τον φλογερό ιερωμένο, τον οποίο και η ίδια είχε διώξει και αφορίσει, όπως άγρια τον κυνήγησαν και τα ανελεύθερα πολιτικά καθεστώτα του τόπου μας. Όμως, εκείνος με ασυμβίβαστο πάθος είχε βρεθεί παρών σε πολύμορφους αγώνες...»

«Ιδρύοντας το πρώτο νυχτερινό γυμνάσιο στη χώρα μας (1932) για τα εργαζόμενα παιδιά της φτωχολογιάς και δημιουργώντας εν συνεχεία τη Φιλική Εταιρεία Νέων, η οποία κατά τους χαλεπούς καιρούς της Κατοχής γλίτωσε 5.000 παιδιά και ισάριθμους, περίπου, ενήλικους»
«Βρέστε μου ένα παπά που να τον τρέμουν οι σκοταδιστές, να τον αγαπούν οι διανοούμενοι, να τον σέβονται οι αθεϊστές και να τον θαυμάζουν οι πολιτικοί αρχηγοί»

«Απλόχερα τον μοίραζε τον άρτο των αγγέλων» (Φάνης Κακριδής, εφ. «Το Βήμα», 8-6-1988), 
«Μάταια θα ψάξει κανείς ανάμεσα στα μέλη του ανώτερου κλήρου να βρει ανθρώπους που τόλμησαν να διαφοροποιηθούν από τους συνταγματάρχες της "Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών". Η αναζήτηση του ιστορικού θα σταματήσει σε καναδυό ιερείς, τον εξής έναν: τον Γεώργιο Πυρουνάκη» (εφ. Ελευθεροτυπία», 10/3/2001),

«Θα είναι για μας μεγάλη χαρά και τιμή αν μπορούσατε να πάρετε προσωπικώς μέρος στη συνάντηση κατά την οποία θα τιμήσουμε τους Έλληνες συγγραφείς που με τη στάση τους και τον λόγο τους αντιτάχθηκαν στο δικτατορικό καθεστώς των συνταγματαρχών. Η παρουσία σας θα έχει για μας και τη χώρα μας μια άκρως βαθυσήμαντη αξία, γιατί στο πρόσωπό σας, εκτός από τον πνευματικό άνθρωπο, διακρίνουμε τον ασυμβίβαστο αγωνιστή της ελευθερίας και της δημοκρατίας». Η πρόσκληση αυτή εστάλη τον Φεβρουάριο του 1979 στον Πυρουνάκη από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, όπου τον Ιούνιο του ιδίου χρόνου επρόκειτο να τιμηθεί για τη δράση του κατά της χούντας σε συνέδριο αντιστασιακών συγγραφέων.

Αφιέρωμα στον π. Γεώργιο Πυρουνάκη, από το «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» με την Εκδήλωση, αφιερωμένη στον «παπά του Λαού και του Θεού» Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Πυρουνάκη, πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019.

Για τον μακαριστό ιερέα μίλησαν, ο κ. Αντώνης Σανουδάκης, Καθηγητής Ιστορίας στην Πατριαρχική Ανώτατη Ακαδημία Κρήτης – Συγγραφέας και ο υιός του π. Γεωργίου, κ. Κλήμης Πυρουνάκης, Καθηγητής Θεολόγος – Συντονιστής του Συνδέσμου Φίλων του Πρωτοπρεσβύτερου Γεώργιου Πυρουνάκη.


Μιλώντας για τον μακαριστό, ο κ. Αντώνης Σανουδάκης τόνισε ότι δεν ήταν μόνο ένας χαρισματικός ιερωμένος, αλλά ένας πολυδιάστατος άνθρωπος, επαναστάτης του καιρού, αξεδίψαστος της ελευθερίας, πνευματικός άνθρωπος, πατέρας των λογοτεχνών και των καλλιτεχνών, κοινωνικός εργάτης και συνοδοιπόρος των νέων στους αγώνες τους αλλά και κύριος εκπρόσωπος της θεολογίας της επανάστασης στη χώρα μας.

Ο πολύμορφος αγώνας της ζωής του είχε συνέχεια και συνέπεια, που στηρίχθηκε καταρχήν στις οικογενειακές του παραδόσεις, εκκλησιαστικές και αγωνιστικές για την ελευθερία του τόπου μας.

Ο προσωπικός καλός αγώνας του λαϊκού θεολόγου αρχικά, μέχρι και την περίοδο της γερμανικής κατοχής, εντάθηκε μέσα στις κατασκηνώσεις των παιδιών και νέων, στις φιλικές ομάδες και τα φιλικά σπίτια.

Με την επιβολή της δικτατορίας, ως Ιερέας, θα συνεχίσει το προδικτατορικό έργο του, με τα μηνύματα και τα κηρύγματα ελευθερίας, τους λόγους, τα κείμενα του, την έκδοση του περιοδικού «Προβλήματα», τις κατασκηνώσεις και την Φιλική Φωλιά της Ελευσίνας, κ.α.

Δείτε επίσης: Ο π. Γεώργιος Πυρουνάκης τελεί Μνημόσυνο στο πρώτο θύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου Διομήδη Κομνηνό (βίντεο)

ο κ. Αντώνης Σανουδάκης, Καθηγητής Ιστορίας στην Πατριαρχική Ανώτατη Ακαδημία Κρήτης
ο κ. Αντώνης Σανουδάκης, Καθηγητής Ιστορίας
στην Πατριαρχική Ανώτατη Ακαδημία Κρήτης

«Το 1968 ο π. Γεώργιος απευθύνει κήρυγμα με θέμα «Καλή Ανάσταση», με τη διπλή σημασία και τον διπλό συμβολισμό, της θρησκευτικής και της πολιτικής ελευθερίας. Με επιστολές του προς τον τότε Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, του ζητούσε να αλλάξει στάση, βλέποντας το κακό που θα γινόταν με την υποδούλωση της Εκκλησίας στο κράτος. Με εκκλήσεις προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, καταγγέλλει την εκκλησιαστική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και ζητάει την μεσολάβηση του Φαναρίου».

Ο παπά Πυρουνάκης ήταν ο παπάς του Θεού και του λαού. Όπως έλεγε, η βασιλεία του Θεού ξεκινάει από τη γη και ολοκληρώνεται στον ουρανό. Ήταν ο παπάς της γης και του ουρανού, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αγάπης και της ελευθερίας.

Αυτά που ξεκινούν από τη γη, είναι αγώνας για την εφαρμογή τους στη γη, για να ολοκληρωθούν εν ουρανοίς.

Πίστευε ότι ο άνθρωπος, έναντι του εαυτού του και των συνανθρώπων του, είναι απολύτως ελεύθερος. Ο άνθρωπος ως ελεύθερος, είναι τολμηρός, γιατί μοιάζει με τον τολμηρό Θεό. 

«Είναι μια μεγάλη πνευματική φυσιογνωμία του καιρού του και του καιρού μας. Ως ιερωμένος, εκπαιδευτικός, διανοητής, αγωνιστής της ελευθερίας του ανθρώπου. Αγαπούσε τους ανθρώπους, αγαπούσε τους νέους και αγωνιζόταν για την πανανθρώπινη ελευθερία. Εποίησε και δίδαξε πολλά. Έζησε εν θλίψεσι και εν πτωχεία ο ίδιος και η οικογένεια του, στενοχωρούμενος, διωκόμενος, με αγάπη και ανεξικακία».

ο υιός του π. Γεωργίου, κ. Κλήμης Πυρουνάκης, Καθηγητής Θεολόγος – Συντονιστής του Συνδέσμου Φίλων του Πρωτοπρεσβύτερου Γεώργιου Πυρουνάκη
ο υιός του π. Γεωργίου, κ. Κλήμης Πυρουνάκης, Καθηγητής Θεολόγος

Στη συνέχεια, ο υιός του παπά Γιώργη, κ. Κλήμης Πυρουνάκης, περιέγραψε πως βίωσε σαν παιδί και σαν μέλος αυτής της μεγάλης οικογένειας, τον παπά Γιώργη σαν πατέρα και σαν ιερωμένο.

Πάντα ήταν με την Εκκλησία και το χρέος της, τόνισε. Νοιαζόταν για τα παιδιά και τις ανάγκες τους στη ζωή, στην εργασία, στην μόρφωση, στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου τους.

Συσσίτια, νυχτερινά σχολεία, δωρεάν φροντιστήρια, φιλικές εστίες, σπίτια στοργής, κινηματογράφος, θέατρο, μαθήματα χριστιανικής αγωγής, λαϊκό πανεπιστήμιο, κατασκηνώσεις κ.α.

Είχε μόνιμα «κοινωνικό πυρετό». Συνέχεια ανήσυχος. Κάθε μέρα γεμάτη με δράση, με σχολείο, με σχέδιο και προγραμματισμούς. Μια ζωή γεμάτη με γεγονότα, με περιεχόμενο, με χρέος για διευθέτηση προβλημάτων.

Για να σημειώσει στο τέλος:
«Ήρθαν οι μπόρες, ήρθαν οι κατήγοροι με χαλκευμένες κατηγορίες. Το χτύπημα ήταν βαρύ. Κατάκοπος, καταβεβλημένος, απαρηγόρητος, έσβησε στις 16 Μαΐου 1988. Ασυμβίβαστος, αφήνοντας παρακαταθήκη μια Εκκλησία ζωντανή, ακηδεμόνευτη, ελεύθερη, με τον λαό του Θεού πρωτοπόρο στο καθετί με στόχο την θέωση του. Με συναγωνιστές τους ιερείς ιδρωμένους, ματωμένους, πληγωμένους από την καθημερινή μάχη. Να διώξουν το σκοτάδι που σκλαβώνει, φυλακίζει και ποδηγετεί».


Σχολιασμοί στο Facebook 

Μαρία Μιχαηλίδου· 17 Νοε 2020: Ούτε καν οι διαμαρτυρίες μας δεν διατυπώθηκαν επίσημα και διεθνώς, όπως κάνουν άλλες Εκκλησίες μη Ορθόδοξες σε παρόμοιες κακές περιστάσεις. Και παραπονιόμαστε γιατί οι πιστοί - τα παιδιά μας, μας περιφρονούν και λένε τόσα σε βάρος μας άσχημα σχόλια! ΜΕ ΣΑΚΟ ΣΚΥΒΟΥΜΕ... ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΜΑΣ ...γιατί με τρίχινους σάκκους (όχι με χρυσούς) δεν πέφτουμε στα γόνατα στον ίδιο χώρο να ζητήσουμε το έλεος του Θεού και τη συγγνώμη του Λαού;

ο π. Γιώργης Πυρουνάκης (μια από τις λίγες λαμπρές μορφές της εκκλησίας κατά την περίοδο της χούντας, ένας κληρικός που οι φασίστες είχαν χαρακτηρίσει «επικινδυνότερο των κομμουνιστών» και στου οποίου την λειτουργία όποιος προσερχόταν καταγραφόταν από τους ασφαλίτες)...· 17 Νοεμβρίου 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια: