Το παράδειγμα της Κούβας και απ' το δίκαιο στην επανάσταση της θάλασσας - Ν. Λυγερός


Επιμέλεια, Συλλογή Σοφία Ντρέκου
Ν. Λυγερός April 18, 2013 Articles

Όχι μόνο θα έπρεπε να είχαμε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην Ελλάδα μας εδώ και χρόνια, αλλά τώρα που παλεύουμε καθημερινά για αυτό το εθνικό θέμα έχουμε δικούς μας φανατικούς του ραγιαδισμού που προσπαθούν να παίξουν ένα βρώμικο κομματικό παιχνίδι με τη δημιουργία αντιπαραθέσεων.

Άτομα που δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ εδώ και δεκαετίες τολμούν τώρα να εμφανιστούν για να μας εξηγήσουν ότι πρέπει να καθυστερήσουμε την θέσπισή της.

Αντί να προσπαθούν και αυτοί να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό να αποκτήσει επιτέλους μια ΑΟΖ που θα του δώσει προοπτικές για το μέλλον, θέλουν να μας δείξουν ότι κάνουν κάτι με μια κομματική αντιπαράθεση.

Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι ο ελληνικός λαός αδιαφορεί για τους δεξιούς και τους αριστερούς. Είδε ακριβώς τι ήταν και τι είναι ικανοί να κάνουν για την πατρίδα. Έτσι, όταν εξετάζει πολιτικούς, εξετάζει αποκλειστικά αν είναι πατριώτες και για όλα τα άλλα τους γράφει εκεί που πρέπει. Αλλά και τους πατριώτες δεν τους θέλει ανίκανους και αναποτελεσματικούς. Δεν εμπιστεύεται πια κανένα στο πολιτικό πλαίσιο και πολύ καλά κάνει. Ο πολιτικός έχει αξία μόνο και μόνο αν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα.

Και αυτό ισχύει για όλους και σε όλα τα επίπεδα, από το χαμηλό στο πιο υψηλό. Και για να είμαστε ακόμα πιο ξεκάθαροι για όσους το έχουν ακόμα ανάγκη, ας το θέσουμε πιο απλά για να γίνει απόλυτα κατανοητό. Τι να τον κάνεις ένα πρωθυπουργό αν δεν μπορεί να φέρει την ΑΟΖ στην Ελλάδα; Τι να την κάνεις την κυβέρνηση χωρίς ΑΟΖ; 

Τι να την κάνεις την αξιωματική αντιπολίτευση αν δεν επιμένει για να έχει ΑΟΖ η πατρίδα μας; 

Διότι όλοι ξέρουν πια ότι μόνο η ΑΟΖ μπορεί να προσφέρει πραγματικές δυνατότητες στην Ελλάδα.

Όλα τα άλλα είναι απλώς μέτρα και περιορισμοί δίχως κανένα μέλλον. Κι ο ελληνικός λαός έχει ήδη δει από όλα στον τομέα των υποσχέσεων.

Αντί λοιπόν να χάνουμε χρόνο σε αντιπαραθέσεις, οι οποίες έχουν υποτίθεται ένα πολιτικό υπόβαθρο, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο από μία κομματική σαβούρα, ας πιέσουμε όλοι ως ελληνικός λαός προς την ίδια κατεύθυνση.

  • Η ΑΟΖ είναι απαραίτητη στην πατρίδα και κάθε πολιτικός σοβαρός το έχει καταλάβει αλλά αυτό δεν αρκεί πια.

Τώρα πρέπει να παλέψουμε ενάντια σε οποιονδήποτε βάζει εμπόδιο στην πατρίδα μας για να έχει και αυτή ΑΟΖ. Διότι όλο το θέμα των υδρογονανθράκων και των υδριτών μεθανίου δεν είναι απολύτως τίποτα δίχως ΑΟΖ. Όλα αυτά βρίσκονται στα κυριαρχικά δικαιώματα που μας δίνει η ΑΟΖ.

Ας πάψουν λοιπόν οι γελοιότητες που προωθούνται από άσχετους κι ας ακολουθήσουμε την πορεία της θέσπισης της ΑΟΖ, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για συζήτηση.

  • Όλοι ξέρουμε πια ότι η ΑΟΖ είναι η επανάσταση της Ελλάδας.

Και αυτή θα γίνει θέλουν δεν θέλουν οι προδότες, οι ραγιάδες και τα κομματόσκυλα. Ένα είναι το όραμα, ένας είναι ο στόχος, διότι μία είναι η πατρίδα μας και υποφέρει άδικα και άσκοπα. Τώρα θέλει ΑΟΖ για να ζήσει επιτέλους ελεύθερη.


Ν. Λυγερός June 5, 2012 Videos




Ν. Λυγερός - Published: June 13, 2012 Post Category: Articles

Το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι καθορισμένο από το Δίκαιο της Θάλασσας και από το 1982. Κι όμως περιμέναμε χρόνια για να μετατρέψουμε αυτό το πλαίσιο σε πεδίο τουλάχιστον για τον ελληνισμό μέσω της θέσπισης της Κύπρου το 2004. Κι αυτό μετασχηματίσθηκε σε πεδίο δράσης με τις γεωτρήσεις το 2011 και με την ανακάλυψη του πλούτου του κοιτάσματος Αφροδίτη.

Τώρα με το θέμα των αγωγών, το όλο θέμα θα γίνει πεδίο μάχης, λόγω του οικονομικού χαρακτήρα του. Κατά συνέπεια, θέλουμε δεν θέλουμε, το 2012 θα διαχειριστούμε την κρίση, διότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. Στην πραγματικότητα, το θέμα της ΑΟΖ θα μπει σε μία νέα φάση. 

Αυτή θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε: Επανάσταση της θάλασσας. Βέβαια, υπάρχουν ακόμα και δικοί μας που δεν πιστεύουν σε αυτή την λύση για διάφορους και πολλούς λόγους, όπως και τότε με την Επανάσταση του 1821.

Υπάρχουν όμως και πολλοί δικοί μας που έχουν κατανοήσει πλέον ότι το Δίκαιο που δεν διεκδικείς, το χάνεις. Και το θέμα της ΑΟΖ είναι πια ξεκάθαρο στους περισσότερους. Δεν υπάρχει λόγος καθυστέρησης της θέσπισης και μάλιστα με την πάροδο του χρόνου αυτή η καθυστέρηση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις, ακόμα κι αν αυτές δεν είναι συμβατές με το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτός που οδηγεί απλώς με τον ΚΟΚ, δίχως να προσέχει τις κινήσεις των άλλων και μερικές φορές να τις προβλέπει, είναι καταδικασμένος να πάθει ατύχημα ακόμα κι αν βρίσκεται με το δίκιο του.
 
  • Η ΑΟΖ, θέλουμε δεν θέλουμε, δίνει τεράστια σημασία στη θάλασσα. Η Ελλάδα, θέλουμε δεν θέλουμε, έχει τεράστια ΑΟΖ. Αυτά τα δύο δεδομένα προκαθορίζουν γεγονότα και παράγουν ένα μέλλον. Βέβαια μέσω του ραγιαδισμού το δεύτερο δεδομένο μπορεί να ελαχιστοποιηθεί. 

Είναι λοιπόν απαραίτητο να συμβάλουμε σε αυτόν τον αγώνα που αποτελεί για την πατρίδα μας μία πραγματική απελευθέρωση από τη σημερινή κατάσταση που μοιάζει όλο και περισσότερο με μία μορφή κατοχής, η οποία θα μετατραπεί εύκολα σε ένα βιλαέτι, αν το νεοοθωμανικό δόγμα της Τουρκίας μπορούσε να εφαρμοστεί δίχως την αντίστασή του. Δεν αρκεί να ακούμε για θεωρητικά προγράμματα λόγω των εκλογών. 

  • Το θέμα της ΑΟΖ εκ φύσης είναι εθνικό και άρα υπερκομματικό. Κατά συνέπεια, κάθε κόμμα πρέπει να πάρει μία ξεκάθαρη και θετική θέση για την ΑΟΖ, δίχως να ψάχνει παράξενες και περίεργες δικαιολογίες που δεν πείθουν κανέναν ειδικό. 

Πρακτικά ένας χειριστής του θέματος, όπως ο κ. Σ. Κασσίνης, έχει δείξει ποιες είναι όχι μόνο οι δυνατότητες, αλλά κι οι υλοποιήσεις. Με τέτοια τεχνογνωσία, ο ελληνισμός δεν έχει να χάσει τίποτα, αντιθέτως αν η Ελλάδα δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ένα τέτοιο νοητικό πλούτο, τότε θα είναι άξια της μοίρας της και θα γίνει αυτό που θέλουν οι ραγιάδες.

  • Έτσι ο καθένας μας πρέπει να ξυπνήσει από αυτόν τον κοινωνικό λήθαργο της κοινωνίας και να συμμετάσχει στην Επανάσταση της θάλασσας, για το μέλλον της πατρίδας, μα και του λαού μας.

Post published: August 27, 2018

Δεν θέλω 
να παραμείνω
στο σκοτάδι
θέλω κι εγώ
να κουβαλήσω
τη σκιά μου
μπροστά στο φως
για να του δώσω
λόγο να υπάρχει
αφού δίνει ζωή
σε όλους μας
κι εγώ αναζητώ
να είμαι δίπλα
σε αυτό
που δεν μπορεί
να βρίσκεται
ποτέ μακριά μου.


Published :August 14, 2015 Articles

Αν αντιλαμβανόμασταν ότι λόγω θάλασσας, η Ελλάδα είναι ένα κάστρο νησί, τότε θα δίναμε περισσότερη σημασία στις άγονες γραμμές και δεν θα εξετάζαμε τα πάντα με την έννοια της οικονομικής απόδοσης, αφού αυτή είναι εκ φύσης εποχιακή.

Αν συνειδητοποιήσουμε ότι η πατρίδα μας είναι διαχρονική, επειδή έχει κάστρο – δομή, τότε θα δίναμε περισσότερη σημασία στο σκάκι παρά στο τάβλι. Αν ξέραμε ότι η γη μας ζει μόνο και μόνο λόγω στρατηγικής, δεν θα δίναμε τόση σημασία στα χρώματα. Διότι υπάρχουν κρατικές δομές που ήταν ισχυρές στην εποχή τους και τώρα δεν έχουν αφήσει παρά μόνο ίχνη ύπαρξης, επειδή δεν είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να βλέπουμε τις θεμελιακές δομές αν θέλουμε να προετοιμαστούμε για το μέλλον κι αυτό δεν γίνεται με το εφήμερο παρόν, αλλά με το διαχρονικό παρελθόν που κουβαλά μέσα του στοιχεία ικανά να διασχίσουν ακόμα και αιώνες για να βοηθήσουν τη ζωή. Έτσι τα νησιά μας έχουν αυτά τα στίγματα, δεν είναι φτιαγμένα μόνο και μόνο για τον τουρισμό και για να παράγουν μία τεχνητή οικονομία που καταρρέει μόλις εξαφανίζονται οι τουρίστες. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα εστιατόριο κι ένα υπνοδωμάτιο. Επειδή αυτά φέρνουν χρήματα.

Η Ελλάδα είναι μία βιβλιοθήκη και μια εκκλησιά σ’ ένα κάστρο νησί. Διότι εκεί γράφεται η ιστορία από τους πιστούς. Διότι αλλού είναι η ιστορία που σε γράφει, γιατί βλέπει ότι δεν θα αφήσεις τίποτα στους ανθρώπους και στη συνέχεια στην Ανθρωπότητα.

Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα οικονομικό.

Αν η Αρχαιότητα και το Βυζάντιο αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα είναι λόγω της υπερδομής του Ελληνισμού. Κι αυτός τα κατάφερε με την ενέργεια και την στρατηγική.

Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας αυτά τα στοιχεία αν θέλουμε πραγματικά να συνεχίσουμε τον αγώνα του Ελληνισμού, αλλιώς θα κάνουμε μόνο άσκοπες κινήσεις, αλλά μπορεί κι επικίνδυνες πράξεις, επειδή δεν έχουμε υπολογίσει όλες τις χρονικές παραμέτρους που καθορίζουν την πορεία μας.

Δεν έχουμε ανάγκη από άσχετους που μετατρέπονται σε εφιάλτες ακόμα και άθελα τους. Εδώ πρέπει να δώσουμε μάχες σημαντικές για να συνεχίσουμε το έργο και χρειαζόμαστε περισσότερους Μαραθώνες και Σαλαμίνες από Θερμοπύλες για να μείνει ζωντανός ο Ελληνισμός, για να μην πεθάνει η Ελλάδα μας.