Ο Χρήστος Γιανναράς και το φως των Χριστουγέννων ως πρόκληση νοήματος και
ελευθερίας. Η εικόνα δεν εικονογραφεί τον λόγο· τον συνοδεύει. Και αυτό είναι τέχνη.
Τα Χριστούγεννα πέρα από την ηθικολογία, τα θρησκευτικά κλισέ και τη χρησιμοθηρία. Η ενανθρώπηση του Θεού ως εμπειρία και όχι ως θρησκευτικό ιδεολόγημα
Ιστορική φωτογραφία από τις 7 Δεκεμβρίου 1944 στην Αθήνα, όταν τα πυρά κατά
των άοπλων πολιτών από τις δυνάμεις ασφαλείας, συγκρούονται με διαδηλωτές γύρω
από το Σύνταγμα. Ήταν η απαρχή της Μάχης του Μακρυγιάννη και των Δεκεμβριανών.
Η πρώτη ανάφλεξη των Δεκεμβριανών και η στοχαστική ανάγνωση μιας πόλης που ράγισε σε δύο κόσμους - Η Μάχη του Μακρυγιάννη ως συμβολικό και πολιτικό σημείο μηδέν των Δεκεμβριανών.
📸 Βρετανοί στρατιώτες στην Ακρόπολη της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1944, λίγο πριν τα Δεκεμβριανά. H καταγραφή της στρατιωτικής κατάκτησης και της ήττας. Ιστορική φωτογραφία που αποτυπώνει την έλευση των βρετανικών δυνάμεων και την προετοιμασία των γεγονότων που θα ακολουθήσουν. photos Wikimedia Commons. Επίσημος φωτογράφος του Γραφείου Πολέμου, Tanner (Λοχαγός)
Πολυεπίπεδη διερεύνηση των Δεκεμβριανών μέσα από πέντε καθρέφτες: από την πολιτική ρήξη και τις γεωπολιτικές ισορροπίες μέχρι τις ταξικές τομές και την ψυχαναλυτική διάσταση μιας χώρας που κουβαλούσε τη σιωπή που σκέπασε την πόλη μετά τη ρήξη.
Alfred Bernhard Nobel, portrait by Emil-Osterman Foundation, 1915
Από την Αθήνα και τη γλώσσα του Αιγαίου μέχρι τη Στοκχόλμη, το παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα, τα δύο ελληνικά Νόμπελ Λογοτεχνίας, του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, έγιναν όχι μόνο τιμή για την Ελλάδα, αλλά και φανέρωσαν πως η ποίηση μπορεί να γίνει πράξη ευθύνης, πολιτισμική γέφυρα και φως που συνομιλεί με την παγκόσμια μνήμη.
Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) ο Θεοφόρος, καθηγούμενος της Μονής Οσίου
Δαυΐδ του εν Ευβοία (22 Νοεμβρίου) με κερί στο βλέμμα της άδολης αγάπης.
Πώς ο Άγιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) γίνεται πρόσωπο ψυχικής θεραπείας, συλλογικού μετασχηματισμού και πνευματικού φωτισμού στη σύγχρονη κοινωνία. Μια ψυχαναλυτική, αρχετυπική και θεολογική ανάγνωση της αγιότητάς του.
Παιδική αθωότητα σε έναν κόσμο που συχνά δεν είναι ίσιος στα βήματά τους.
Η ευθύνη μας: να κρατήσουμε καθαρό τον δρόμο για κάθε παιδί.
Δύο ημέρες του Νοεμβρίου - η Παγκόσμια Ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών και η Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού - μας θυμίζουν ότι η αθωότητα δεν είναι δεδομένη, αλλά ευθύνη. Μέσα σε έναν κόσμο που πληγώνει τους πιο ευάλωτους, η προστασία των παιδιών γίνεται πράξη ανθρωπιάς, δικαιοσύνης και συλλογικής συνείδησης.
Σύνθεση εικόνας του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος και του
Πολυτεχνείου· θεολογικός και ιστορικός διάλογος Ελευθερίας,
από την Αλεξάνδρεια του 7ου αιώνα έως την Αθήνα του 1973.
Από τον αρχιεπίσκοπο της κοινωνικής δικαιοσύνης έως τη θεολογία της ανυπακοής: μια πνευματική γέφυρα ανάμεσα στον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα και το Πολυτεχνείο της Ελευθερίας.
Ένα κείμενο που συνδυάζει αγιολογικό βίο, κοινωνική θεολογία, ιστορική αναδρομή και στοχασμό πάνω στη σχέση Εκκλησίας - Εξουσίας - Αντίστασης.
Η φύση, η ιεραρχία και το διακόνημα των Αγγέλων σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό και η θεολογική τους απεικόνιση στην Ορθόδοξη εικονογραφία... πνευματικές υπάρξεις, λειτουργοί του Θεού, σύμβολα φωτός και διακονίας.
Γεώργιος Βακιρτζής «Πόλεμος του 40′, (1985). Έργο που αποτυπώνει
την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την εσωτερική ένταση του Έπους,
με λιτότητα μορφής και βαθιά συγκίνηση. Εθνική Πινακοθήκη.
Το «Όχι» δεν ανήκει μόνο στην Ιστορία∙ είναι η αέναη στιγμή που ο άνθρωπος αρνείται το σκοτάδι και υπερασπίζεται το φως. Από τα βουνά της Πίνδου ως τη συνείδηση του σήμερα, το ελληνικό «Όχι» γίνεται παγκόσμιο σύμβολο ευθύνης, αξιοπρέπειας και ελευθερίας.
Αριστερά, Έλληνες στρατιώτες αναχωρούν για το μέτωπο του 1940.
Δεξιά, ο λαός της Αθήνας πανηγυρίζει την Απελευθέρωση από
τα γερμανικά στρατεύματα στις 12 Οκτωβρίου 1944.
Με ιστορικά στοιχεία και ντοκουμέντα: από το ΕΑΜ και την πρώτη 28η Οκτωβρίου του 1941 ως τη θεσμοθέτηση της εθνικής επετείου και την πολιτική αποσιώπηση της Αντίστασης. Από τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στο έπος της Εθνικής Αντίστασης και τη Μάχη της Κρήτης... γιατί η 28η Οκτωβρίου πρέπει να θυμίζει όχι μόνο τη στρατιωτική ανδρεία αλλά και τον λαϊκό αγώνα για Ελευθερία και Δημοκρατία.
Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου τίμησε την επέτειο των 50 χρόνων από την
αποκατάσταση της Δημοκρατίας προσκαλώντας τον Διονύση Σαββόπουλο να
δημιουργήσει μια μουσική γιορτή/αφιέρωμα, 8 και 9 Ιουλίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
𝄞 Είχα-είχα μια αγάπη, αχ Διονυσούλη μου
Που 'μοιαζε συννεφάκι, συννεφούλη μου
Σαν συννεφάκι φεύγει, φεύγει εκεί ψηλά…
ναι φεύγει... και δεν ξαναγυρνά... 𝄞
Έφυγε ο Διονύσης Σαββόπουλος, μα άφησε πίσω του φως, λέξεις και ρυθμούς που θα μας συνοδεύουν και μαζί τον απόηχο της φωνής του θα εξακολουθεί να διατρέχει τον ελληνικό χρόνο. Ο Διονύσης Σαββόπουλος, από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς, συνέδεσε τη μουσική με τη σκέψη και τη φιλοσοφία της ελληνικής ταυτότητας. Η φωνή του σημάδεψε το ελληνικό τραγούδι και έγινε καθρέφτης μιας ολόκληρης εποχής.
Λουκάς ο Ευαγγελιστής, ωε «Λουκάς Δημοσιογράφος». Το θεϊκό φως
γίνεται χρώμα και ο λόγος αποκτά μορφή∙ η γραφή μεταμορφώνεται σε
πράξη πίστης, εκεί όπου η αλήθεια και η τέχνη συναντιούνται στο ίδιο χέρι.
Το κείμενο «Ο Άγιος Λουκάς, Πατέρας της Δημοσιογραφίας» έχει εμπνευσμένη παιδαγωγική δύναμη. Συνδυάζει τη διδακτική απλότητα με θεολογικό και πολιτισμικό νόημα.
Μια λυρική περιπλάνηση στη σιωπή, στο φως και στη νοσταλγία που επιμένει να ελπίζει. Το Παρίσι δεν είναι απλώς πόλη∙ είναι ψυχή που φωτίζεται από μέσα. Παρίσι... η πόλη του φωτός μέσα από τη σιωπή και τη νοσταλγία της νύχτας.
🎨 Ο Σπορέας του Βίνσεντ Βαν Γκογκ (1888), λουσμένος στο φως του ήλιου που δύει,
συμβολίζει τον Θεό που σπέρνει τον Λόγο Του μέσα στην ύλη, αλλά και τον άνθρωπο
που συνεχίζει τη θεία δημιουργία μέσα από την πράξη, την αγάπη και την ελπίδα.
Η σπορά του Λόγου στην ψυχή και στο Σύμπαν∙ μια παραβολή για τη συνείδηση, τη Δημιουργία και το Φως. Ο Σπορέας του Χριστού και ο άνθρωπος ως γη του Θεού∙ κάθε ψυχή ένας μικρός κόσμος που περιμένει να ανθίσει.
Η Παραβολή του Σπορέως είναι από τα πιο πυκνά και πολυεπίπεδα κείμενα του Ευαγγελίου∙ μοιάζει να μιλά για τη γεωργία της ψυχής, αλλά στην πραγματικότητα αναφέρεται στη κοσμική πράξη της Δημιουργίας και στην εσωτερική εξέλιξη της συνείδησης. Θεολογική, ψυχαναλυτική και κοσμολογική ερμηνεία της Παραβολής του Σπορέως μέσα από το μυστήριο της γονιμότητας της ψυχής.