Η νίκη του θανάτου, οι ενέργειες του Θεού στον κόσμο και πως ο Σατανάς χρησιμοποιεί τον θάνατο στους ανθρώπους;

The temptation of Jesus is depicted in this 19th-century fresco. Renata Sedmakova
Οι τρεις Πειρασμοί του Ιησού στην Έρημο από τον Διάβολο
The temptation of Jesus is depicted in this 19th-century fresco
of Temptation of Jesus in Joriskerk or st. George church from Antwerp

Ο Θεός Είναι η του Κόσμου Ζωοποιός Δύναμη.
Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος. π. Ιωάννου Ρωμανίδου

Οι ενέργειες του Θεού στον κόσμο και ο Σατανάς
Η νίκη του θανάτου είναι νίκη κατά τού διαβόλου
Πώς ο διάβολος χρησιμοποιεί τον θάνατο;
Ο Σατανάς και η Παντοδυναμία του Θεού.


Οι δυνάμεις και οι ενέργειες του Θεού στον κόσμο

Οι δυνάμεις και οι ενέργειες του Θεού στον κόσμο ΔΕΝ είναι ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ουσίες όπως ενόμιζαν οι Έλληνες φιλόσοφοι και Γνωστικοί που προσωποποιούν και θεοποιούν τις κρυμμένες στην φύση ενέργειες του Θεού.

Η σύγχυση ενέργειας και ουσίας του Θεού σημαίνει ότι ο κόσμος είτε με την μορφή των ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ υπάρχει στην ΟΥΣΙΑ του Θεού είτε με υλική μορφή κατ' ουσίαν είναι συνάναρχος και συναΐδιος με τον Θεό.

Το φιλοσοφικό δόγμα περί Θεού ως actus purus οδηγεί ή (διαζευτικό) στον ΠΑΝΘΕΪΣΜΟ ή στην απόλυτη ΔΙΑΡΧΙΑ.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας λέγουν ότι οι σχέσεις και οι ενέργειες του Θεού δεν είναι έμμεσοι αλλά άμεσοι και πραγματικαί ιδίως στην περίπτωση της Ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου. Εδώ δεν πρόκειται περί απλής σχέσεως του Θεού με τον κόσμο αλλά περί ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΗΣ ενώσεως...

Εάν στην φύση παρατηρείται σταθερότης φυσικών φαινομένων σαν ένα είδος ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ οφείλεται στην σταθερή θέληση και πιστή ενέργεια του Θεού.

Ο Θεός ενεργεί όχι από ανάγκη και κατ' ουσίαν, αλλά από ελεύθερη θέληση.

Ο Θεός ποιεί ΘΑΥΜΑΤΑ όχι με την εισβολή του υπερφυσικού στον φυσικό κόσμο η (διαζευτικό) με την άρση των θεσπιθέντων Αιωνίων Νόμων αλλά με την διακυβέρνηση των Πάντων κατά την άκτιστη Αυτού ενέργεια και όχι κατά την ουσίαν χωρίς να δεσμεύεται από την ανάγκη. Ο Θεός δεν προνοεί και δεν κτίζει με κτιστά μέσα.

Η ενέργεια του Θεού στον κόσμο είναι πραγματική και άμεση. 
Ιωάν.5,17- Ματθ.6,26 και 10,29.

Η Θεία Πρόνοια κατά την Αγίαν Γραφή και τους Πατέρες είναι αφ' ενός μεν ΑΚΤΙΣΤΟΣ και ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ μέσα στον χρόνο ενέργεια του Θεού αφ' ετέρου ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ. «Ο Πατέρας μου έως άρτι εργάζεται».

Η συντήρηση, σωτηρία και ανακαίνιση του κόσμου είναι επέκταση της δημιουργικής ενέργειας του Θεού που εν Χριστώ και εν Πνεύματι Αγίω τελειοποιεί τα ΠΑΝΤΑ.

Η δημιουργική ΠΡΟΝΟΙΑ όμως δεν είναι ταυτόσημη με την σωστική του Θεού ενέργεια, διότι αυτό θα εσήμαινε τον απόλυτο προορισμό, δηλαδή την αυτόματη σωτηρία των πάντων ή (διαζευτικό) σωτηρία μερικών και απώλεια των άλλων.

Ο Θεός είναι η του κόσμου ζωοποιός δύναμη. Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος.
Η Κτίση ζεί με την μετοχή της δημιουργικής, προνοητικής και ζωοποιού ενεργείας του Θεού για τους Πατέρες μόνο ο Θεός είναι ζωοποιός διότι είναι ΑΥΤΟΖΩΗ.

Επομένως τα λόγια του Ιησού Χριστού

«Εγώ ειμί η Ανάσταση και η Ζωή», «ο τρώγων μου το την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον και εγώ αναστήσω αυτόν τη εσχάτη ημέρα», «ώσπερ γάρ ο πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί, ούτω και ο υιός ούς θέλει ζωοποιεί» έχουν μία σημασία μόνο ότι δηλαδή ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός.

Αν και ο χρόνος και εν γένει τα υλικά φαινόμενα έχουν ΑΡΧΗ με την χάρη του Θεού δύνανται να γίνουν εν χρόνω ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΑ.

Μόνο ο ΘΕΟΣ είναι φύσει ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Τα κτίσματα γίνονται αθάνατα όχι με την υπεράνω της ύλης και του χρόνου άρσεως αυτών, αλλά διά της χάριτι Θεού ΑΦΘΑΡΤΟΠΟΙΗΣΗΣ αυτών. Το ότι η αθανασία των κτισμάτων συνίσταται στην ανάσταση του κόσμου και στην ΑΦΘΑΡΤΟΠΟΙΗΣΗ του χρόνου μαρτυρείται από της μετά την Ανάσταση πλήρους ανθρωπίνης φύσης του Ιησού Χριστού.

Ο Θεός «μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, 
εις το γενέσθαι σύμμορφον τω σώματι της δόξης αυτού»
Απ. Παύλος Φιλιπ. 3,21. Πηγή: www.sophia-ntrekou.gr

Η νίκη του θανάτου είναι νίκη κατά τού διαβόλου
Πώς ο διάβολος χρησιμοποιεί τον θάνατο

Ο διάβολος παρακίνησε τον Αδάμ και την Εύα να αμαρτήσουν, να μην υπακούσουν στο θέλημα του Θεού, με αποτέλεσμα να προέλθει ο θάνατος. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δημιουργός του θανάτου ο Θεός, αλλά ο διάβολος.

Έκτοτε, μέσω του θανάτου, ο διάβολος κυριαρχεί πάνω στον άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος, αναφερόμενος στον σκοπό της ενανθρωπήσεως του Χριστού, με την πρόσληψη του θνητού και παθητού σώματος, χωρίς αμαρτία, γράφει: «και αυτός (ο Χριστός) μετέσχε των αυτών, ίνα δια του θανάτου καταργήσει τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ’ έστι τον διάβολον, και απαλλάξει τούτους, όσοι φόβω θανάτου δια παντός του ζην ένοχοι ήσαν δουλείας» (Εβραίους Β΄, 14-15).

Είναι φανερόν ότι ο διάβολος συνδέεται στενά με τον θάνατο, κυριαρχεί στον άνθρωπο, αφού ο άνθρωπος λόγω του φόβου του θανάτου ζει σαρκικά, διακατέχεται από την ιδιοτελή αγάπη, αποκτά τα πάθη της φιλοδοξίας, της φιληδονίας, της φιλαργυρίας.

«Ο σατανάς, όντας ο ίδιος η αρχή της αμαρτίας, δια του θανάτου και της διαφθοράς εμπλέκει όλη την ανθρωπότητα και την δημιουργία στην αμαρτία και τον θάνατο. Έτσι, το να είσαι υπό την εξουσία του θανάτου, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, είναι το να είσαι δούλος στον διάβολο και αμαρτωλός, λόγω της ανικανότητας της σάρκας να ζήσει σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, ο οποίος είναι ανιδιοτελής αγάπη».

Ο Χριστός νίκησε τον διάβολο, τον θάνατο και την αμαρτία με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του. Εφ' όσον ο θάνατος, με την υποκίνηση του διαβόλου, πέρασε μέσα στο σώμα του ανθρώπου, η νίκη εναντίον του διαβόλου και του θανάτου δεν μπορεί να γίνει με στοχασμούς και λογικές σκέψεις, αλλά με τον Σταυρό, την Ταφή και την Ανάσταση του Χριστού.

«Είναι σαφές ότι για τον Απόστολο Παύλο η σωματική ανάσταση του Χριστού είναι η καταστροφή του διαβόλου, του θανάτου και της διαφθοράς. Ο Χριστός είναι ο πρώτος που αναστήθηκε από τους νεκρούς. Εάν δεν υπάρχει ανάσταση, δεν μπορεί να υπάρχει σωτηρία. Αφού ο θάνατος είναι μια συνέπεια της διακοπής της κοινωνίας με την ζωή και την αγάπη του Θεού, και γι' αυτό μια αιχμαλωσία για τον άνθρωπο και την δημιουργία από τον διάβολο, μόνον μια πραγματική ανάσταση μπορεί να καταστρέψει την δύναμη του διαβόλου.

Στο κέντρο της βιβλικής και πατερικής σκέψεως υπάρχει μια Χριστολογία της πραγματικής ένωσης, η οποία είναι εξαρτημένη από την βιβλική διδασκαλία για τον σατανά, τον θάνατο και την διαφθορά και τον ανθρώπινο προορισμό. Ο σατανάς κυβερνά δια του θανάτου, ολικώς και φυσικώς. Η ήττα του πρέπει να είναι ολική και φυσική. Η αποκατάσταση της κοινωνίας πρέπει να είναι όχι μόνον στο βασίλειο της νοητικής διάστασης, αλλά, πλέον σημαντικό, δια της δημιουργίας, της οποίας ο άνθρωπος είναι ένα αναπόσπαστο μέλος».

Κατά συνέπεια οι Χριστιανοί νικούν τον διάβολο, τον θάνατο και την αμαρτία, όταν συμμετέχουν στην νίκη του Χριστού, όταν είναι μέλη της Εκκλησίας, δηλαδή μέλη του αναστημένου Σώματος του Χριστού.

«Η μεγαλύτερη δύναμη του διαβόλου είναι ο θάνατος, ο οποίος καταστρέφεται μέσα στο Σώμα του Χριστού, όπου οι πιστοί συνεχώς μάχονται κατά του σατανά, αγωνιζόμενοι για την ανιδιοτελή αγάπη. Αυτή η μάχη κατά του διαβόλου και ο αγώνας για την ανιδιοτελή αγάπη έχει κέντρο την συλλογική ευχαριστιακή ζωή της τοπικής Κοινότητας».

Ο Σατανάς και η Παντοδυναμία του Θεού


Στη βιβλική και πατερική σκέψη η παντοδυναμία του Θεού ΔΕΝ είναι ΕΝΑ τετελεσμένο γεγονός, σαν να πρόκειται για ακίνητες ιδέες μέσα στην ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, που εκδηλώνονται τώρα μέσα στο χρόνο.

Σε αυτή την περίπτωση η πραγματική ανεξαρτησία του Θεού από τον κόσμο και η ελευθερία των λογικών όντων θα μεταλλάσσονται σε ένα είδος Αυγουστίνειας ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ από όπου θα εξαρτάται όχι μόνο ο άνθρωπος αλλά και ο ΘΕΟΣ.

Η Ιουδαιοχριστιανική ανατολική ελληνική παράδοση προφυλάχτηκε από τέτοιες επικίνδυνες φιλοσοφικές ιδέες με την εμμονή της στο περί πραγματικής εκ του ΜΗΔΕΝΟΣ δημιουργίας δόγμα όπου ο ΚΟΣΜΟΣ δεν είναι απόρροια η αντιγραφή των ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ της θείας ουσίας, αλλά αποτέλεσμα της ΘΕΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ και ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ.

Τα δημιουργηθέντα υπό του ΘΕΟΥ λογικά όντα δεν αποτελούν αντιγραφή των εν τη ΟΥΣΙΑ του Θεού ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ διότι σε αυτή την περίπτωση θα υπέκειντο σε ένα είδος ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ.

Τα κτίσματα είναι πράγματι ελεύθερα ως ΕΚΤΟΣ της θείας ουσίας, αν και κατά την ύπαρξη συνεχώς και αδιάκοπα είναι εξαρτημένα από την θεία θέληση και ενέργεια.

Ένα εκ των δημιουργημάτων ελεύθερο και του Θεού κατά βούληση ανεξάρτητο είναι ο ΣΑΤΑΝΑΣ δεν είναι εικόνα κάποιου αρχέτυπου της θείας ουσία ούτε κατά την ουσία κακός. (Ειρηναίος Έλεγχος Δ', ΧLΙ,1)

Είναι κακός και κακοποιός όπως και οι κακοί άνθρωποι κατά την θέληση και κατά την ενέργεια μόνο.

Η παντοδυναμία του Θεού λοιπόν με την ίδια βούληση και ενέργεια δεν επεκτείνεται επί της ελευθερίας των λογικών όντων. Η θεία παντοδυναμία επί του κόσμου, όπως όλαι αι θείαι προς τον κόσμο σχέσεις, δεν είναι της θείας ουσίας.

Επομένως δεν μειούται η θεία παντοδυναμία εκ του γεγονότος ότι το κακό θα καταστραφεί τελικώς μόνο κατά την γενική Ανάσταση.

Προς το παρόν γίνονται πολλά άδικα και άτοπα παρά την θέληση του Θεού.

Ο Θεός καταπολεμεί το κακό, όχι με την βία
και την αφαίρεση της ελευθερίας των όντων,
αλλά ως μακρόθυμος με την αγάπη και την δικαιοσύνη
χωρίς να πάθει η ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ, αλλά και χωρίς
να μειώνεται η του κακού ελευθερία και πραγματικότητα.

Την στιγμή που η ελευθερία του κακού θα αρθεί
τότε αυτόματα θα γινότανε αίτιος του κακού ο Θεός.

Ο αναστέλλων την ελευθερία του πονηρού πρέπει
ή να καταργήσει το κακό
ή να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη της ύπαρξης του.

Έτσι ο Αυγουστίνος ανήσυχος για την αμφισβήτηση
της παντοδυναμίας του Θεού και μην έχοντας υπομονή
να περιμένει την αποκάλυψη της στην Δευτέρα παρουσία
έσπευσε να την κατοχυρώσει φιλοσοφικά
με την αναγωγή της στην ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ.

Αλλά με την βιασύνη του να υπεραμυνθεί της Θεϊκής δύναμης
αφαίρεσε την ελευθερία από τον Σατανά και τον άνθρωπο
και κατέληξε στην απόδοση του κακού στο Θεό
με την δικαιολογία της ενώπιον Αυτού ενοχής
των ανθρώπων πριν ακόμα αυτοί δουν το φως της ημέρας.

Βιβλιογραφία
• Ο Σατανάς και η Παντοδυναμία του Θεού » Από το βιβλίο «Το Προπατορικόν Αμάρτημα» του Ιωάννη Σ. Ρωμανίδη, Εκδόσεις: Πουρναράς Π. Σ., 2010, σελ: 186. Βιογραφία ΕΔΩ του π. Ιωάννη Ρωμανίδη. Πηγή: «Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο» με Ενδιαφέροντα ΣΧΟΛΙΑ. 
Η νίκη του θανάτου είναι νίκη κατά τού διαβόλου » από το βιβλίο "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις τού π. Ι. Ρωμανίδη" Τόμος Β΄. Του σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και αγ. Βλασίου Ιεροθέου.

Πηγήwww.sophia-ntrekou.gr / Αέναη επΑνάσταση


Περισσότερα ΘέματαΙωάννης ΡωμανίδηςΘεολογία





Συζήτηση επί του θέματος στο Facebook:
    Virginia Firiki: Ας πορευόμαστε στη ζωή μας με τη χάρη Του Θεού με ανεπιτήδευτη καλοσύνη και ανυστερόβουλη αγάπη...για όλους!!!Καλό βράδυ!!! 4 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:01 μ.μ. στις 11:01 μ.μ.

    Katerina Xristodoulou: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ !!! Η ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΑΝΤΑ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ...Α Μ Η Ν. ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΟΛΟΘΕΡΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΣΟΦΙΑ... ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΕΚΠΛΗΞΗ, ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ...ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥΣ... !!! 4 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:01 μ.μ.

    ιφιγένεια γεωργιάδου: Εάν στην φύση παρατηρείται σταθερότης φυσικών φαινομένων σαν ένα είδος ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ οφείλεται στην σταθερή θέληση και πιστή ενέργεια του Θεού.>>> Sophia εξαιρετικά βαθύς στοχαστής με λόγο ειλικρινή και άμεσο χειρίζεται λεπτές έννοιες στηριζόμενος στον πατερικό στοχασμό!!! 5 Σεπτεμβρίου 2014 στις 12:40 π.μ. ·


ιφιγένεια γεωργιάδου Ο Θεός ποιεί ΘΑΥΜΑΤΑ όχι με την εισβολή του υπερφυσικού στον φυσικό κόσμο ή (διαζευτικό)με την άρση των θεσπιθέντων Αιωνίων Νόμων αλλά με την διακυβέρνηση των Πάντων κατά την άκτιστη Αυτού ενέργεια και όχι κατά την ουσίαν χωρίς να δεσμεύεται από την ανάγκη.καθ.Ιωάννης Ρωμανίδης. 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 12:33 μ.μ.

Spyros Skamnelos: Θα ήθελα κάποιες διευκρινήσεις επ' αυτού: Ξέρουμε από την Π.Δ. ότι ο Κύριος Σαβαώθ έσχισε δια του Μωυσέως την Ερυθρά Θάλασσα. Επρόκειτο για μία ακόμα περίπτωση της "διακυβερνήσεως των Πάντων" κατά την άκτιστη Αυτού ενέργεια, ή επρόκειτο για κάτι ιδιαιτέρως έκτακτο; 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 6:01 μ.μ.

Γιώργης Κοτιναίος: Πραγματικά καταπληκτικό και σε συνάφεια με τον Άγ. Νικόλαο Βελιμίροβιτς περί μη-υπάρξεως φυσικού νόμου. 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 7:16 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Spyros χωρίς να είμαι θεολόγος σαν μικρή συνεισφορά στην απορία σου ...Ο Θεός ποιεί ΘΑΥΜΑΤΑ όχι με την εισβολή του υπερφυσικού στον φυσικό κόσμο ή (διαζευτικό) με την άρση των θεσπιθέντων Αιωνίων Νόμων αλλά με την διακυβέρνηση των Πάντων κατά την άκτιστη Αυτού ενέργεια και όχι κατά την ουσίαν χωρίς να δεσμεύεται από την ανάγκη. καθ.Ιωάννης Ρωμανίδης 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 9:46 μ.μ.

Spyros Skamnelos: Kυβερνά τα πάντα ο Θεός διά των ακτίστων ενεργειών Του. Καμία αντίρρηση. Κυβερνά λοιπόν και τις τροχιές των ουρανίων σωμάτων. Δια των ακτίστων ενεργειών του Θεού λοιπόν ανατέλλει κάθε πρωί ο ήλιος την καθορισμένη ώρα του από την ανατολή και δύει ξανά την καθορισμένη ώρα του στη δύση. Σωστά; Σωστά! Αν λοιπόν κάποια μέρα ο ήλιος σταθεί στον ουρανό και δε δύσει την καθορισμένη ώρα του, επειδή πρέπει ο Ιησούς του Ναυή να νικήσει τους εχθρούς του Ισραήλ, ουδέν έκτακτο, ουδέ αξιομνημόνευτο συνέβη. Δια των ακτίστων ενεργειών του Θεού δύει ο ήλιος την καθορισμένη ώρα του, δια των ακτίστων ενεργειών του Θεού στέκεται στον ουρανό κι αργεί να δύσει. Σωστά; 30 Σεπτεμβρίου 2014

ιφιγένεια γεωργιάδου: Spyros, μού αρέσει πολύ ο προβληματισμός σου ...ήλιος που στέκεται στον ουρανό αναφέρεται και στην Ιλιάδα του Ομήρου όταν οι Τρώες ζητήσαν αν θυμάμαι καλά από τον Απόλλωνα χρόνο για την ταφή των νεκρών τους... 30 Σεπτεμβρίου 2014 ·

ιφιγένεια γεωργιάδου: Spyros περιμένοντας κάποιο θεολόγο να ενισχύσει με τις γνώσεις του τον λόγο ένα κείμενο του Αγίου Νεκταρίου σχετικό με την δυναμική των θαυμάτων αναφέρει ότι: Το θαύμα ΠΛΗΡΟΥΤΑΙ εκτός και υπέρ άνω των φυσικών νόμων:
Η ένσταση, κατά την οποία το θαύμα είναι αδύνατον
ως παραβιάζον νόμους μαθηματικούς,αιωνίους
και αμετάβλητους,είναι αβάσιμος.

Διότι στο θαύμα δεν πρόκειται για νόμους μαθηματικούς,
αιώνιους και απόλυτους, αλλά για νόμους
φυσικούς και ηθικούς, που έθεσε ο Θεός,
όταν ελεύθερα εδημιούργησε τον κόσμο.

Κανένα από τους σχετικούς και πρόσκαιρους
αυτούς φυσικούς και ηθικούς νόμους
δεν αναιρεί το θαύμα διότι τελείται
σε άλλη σφαίρα και για άλλη αιτία.

Το θαύμα είναι προϊόν άμεσης παρεμβάσεως
της πρώτης αιτίας που ενεργεί εκτός των δεύτερων αιτίων,
που δεν συνταράττει, αλλά και την συνδρομή τους
δεν χρειάζεται για να ενεργήσει.

Δεν παραβιάζεται λοιπόν κανένας νόμος από το ΘΑΥΜΑ
και ούτε παύει στιγμιαία να ενεργεί αυτός ο νόμος.

Το θαύμα ΠΛΗΡΟΥΤΑΙ εκτός και υπέρ άνω
των φυσικών νόμων διά της υπερτάτης
ενεργείας της θείας παντοδυναμίας.

Οι φυσικοί νόμοι εξακολουθούν την πορεία τους.
Παράγεται φαινόμενον που ούτε άρνηση
ούτε συνέπεια είναι αυτών
αλλά απλώς προέρχεται από άλλη ΤΑΞΗ.
Άγιος Νεκτάριος ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 10:46 μ.μ. ·

Spyros Skamnelos: Αυτό που λέγει εδώ ο Άγιος Νεκτάριος είναι ότι οι μαθηματικοί νόμοι είναι αιώνιοι, απόλυτοι και αμετάβλητοι, οι δε φυσικοί και ηθικοί είναι σχετικοί και πρόσκαιροι. Υπαινίσσεται, με άλλα λόγια, ότι οι μαθηματικοί νόμοι ενυπάρχουν αϊδίως εντός της θείας Διανοίας, άποψη που δε φαντάζομαι να συμμεριζόταν ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης. Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι, στο συγκεκριμένο σημείο (προσωπική γνώμη εκφράζω) ο Άγιος Νεκτάριος ακολουθεί την πλατωνική περί Ιδεών διδασκαλία, εφόσον αφήνει να εννοηθεί πως ούτε ο Δημιουργός έχει εξουσία να παραβιάσει τους αιώνιους, απόλυτους και αμετάβλητους μαθηματικούς νόμους. Κατά τα λοιπά, τα υπό του Αγίου Νεκταρίου γραφόμενα απηχούν το χρυσοστόμιο "ὅπου γὰρ βούλεται Θεὸς, νικᾶται φύσεως τάξις", διατύπωση η οποία μας οδηγεί στο -ορθό, κατά τη γνώμη μου συμπέρασμα- ότι όντως υπάρχει φύσεως τάξις. Είναι ωστόσο προφανές ότι η ύπαρξη μιας φυσικής τάξεως είναι κάτι που ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης το αρνείται σαφώς... 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:18 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: όχι κατά την ουσίαν χωρίς να δεσμεύεται από την ανάγκη. >>> Spyros νομίζω ότι η διαφοροποίηση του π.Ρωμανίδη από την θέση του Αγίου Νεκταρίου εντοπίζεται σε αυτή την επέκταση των συλλογισμών του, όπου προσπαθεί να διαφοροποιήσει την ουσία του Θεού από την φυσική διάταξη των γεγονότων όπου η παράμετρος χρόνος καθορίζει κατά την γνώμη μου την λειτουργία της ανάγκης. 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:45 μ.μ.

Γιώργης Κοτιναίος: Είναι διαφορετικά πράγματα ο φυσικός νόμος από την τάξη. 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:36 μ.μ. ·

Spyros Skamnelos: Ότι στις 21/3 και στις 21/9 έχουμε ισημερία είναι προφανώς φυσική τάξη. Αυτή η φυσική τάξη δεν οφείλεται σε κάποιους φυσικούς νόμους; Νοείται αυτή η φυσική τάξη χωρίς τους αντίστοιχους φυσικούς νόμους; 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:39 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Spyros εύλογος ο προβληματισμός σου. η επιστημονική προσέγγιση στη διατύπωση των φυσικών νόμων στηρίζεται πρωταρχικά στην παρατήρηση του φαινομένου ...η νοητική υπέρβαση των γεγονότων μετατρέπεται σε θεωρία ...που περιμένει με την σειρά της επιβεβαίωση ...η... ανατροπή από τα γεγονότα... 30 Σεπτεμβρίου 2014 στις 11:45 μ.μ. ·


ιφιγένεια γεωργιάδου, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! Πρώτη δημοσίευση δια χειρός της αγαπημένης μας Ιφιγένειας, από το βιβλίο του αειμνήστου Ιωάννη Ρωμανίδη - «Προπατορικό Αμάρτημα». «Ο Θεός Είναι η του Κόσμου Ζωοποιός Δύναμη. Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος.» (ifigeneia-georgiadou-math.blogspot.gr) ΠΗΓΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: «Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο: Έρευνα, Μελέτη, Ποίηση»

Δεν υπάρχουν σχόλια: