Καλλινίκου Μητροπολίτου πρώην
Πειραιώς και Φαλήρου αιωνία η μνήμη †
Βιογραφία
Τον περασμένο Οκτώβριο ο μακαριστός ιδρυτής και πρώτος Ηγούμενος της ιεράς συνοδικής και σταυροπηγιακής μονής της Παναγιάς Χρυσοπηγής, παραιτήθηκε από την θέση και ακολούθησε η εκλογή του νέου ηγουμένου, Αρχιμανδρίτη Εφραίμ Παναούση.
Ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Καρούσος, γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1926. Έζησε στην Πάτρα, όπου το 1948 ξεκίνησε να διδάσκει ως κατηχητής. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1956 και πρεσβύτερος το 1959. Το 1957 αρχίζει τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία και αποφοίτησε.Παράλληλα, την ίδια εποχή, εγκαθίσταται σε διαμέρισμα στο Παγκράτι, όπου συγκατοικούσε με τον Αθανάσιο Λενή, μετέπειτα μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και με τον μετέπειτα αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρήστο Παρασκευαΐδη.
Το 1961, η μικρή αδελφότητα εγκαταστάθηκε στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων, της οποίας ορίζεται ηγούμενος. Ύστερα από παραμονή δύο ετών, και αφού πρώτα αναστήλωσε εκ βάθρων τη Μονή, ο Καλλίνικος και η αδελφότητα του επιστρέφουν και το 1967 τοποθετήθηκε καθηγητής του φροντιστηρίου κατηχητών και γενικός διευθυντής των κατηχητικών σχολείων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1980.
Το 1973 ίδρυσε με τους αρχιμανδρίτες πλέον Αμβρόσιο και Χριστόδουλο τη Μονή της Παναγίας «Χρυσοπηγής», της οποίας και ορίστηκε ηγούμενος.
Το 1975 εξελέγη τιτουλάριος μητροπολίτης Ρωγών, αναλαμβάνοντας παράλληλα τη διεύθυνση της Αποστολικής Διακονίας.
Στις 12 Ιανουαρίου του 1978 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος μητροπολίτης Πειραιώς.
Κατά την παραμονή του στον θρόνο της Μητρόπολης Πειραιά, ο Καλλίνικος ίδρυσε κατηχητικά σχολεία, εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο, γηροκομείο, παιδικούς σταθμούς και δημοτικό σχολείο ενώ δημιούργησε οργανωμένα συσσίτια για απόρους πολίτες.
Σταθμός στην ποιμαντορία του, η ίδρυση του ραδιοφωνικού σταθμού «Πειραϊκή Εκκλησία».Στις 4 Φεβρουαρίου 2006 υπέβαλε στον πνευματικό του υιό, αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, την παραίτησή του επικαλούμενος λόγους υγείας.
Μετά την παραίτησή του από τον θρόνο του, ο μακαριστός μητροπολίτης επέδειξε αξιοσημείωτη συμπεριφορά αποφεύγοντας κάθε αναφορά στα της τοπικής Εκκλησίας που επί 28 χρόνια διακόνησε, την οποία δεν επισκέφθηκε ξανά έκτοτε.
Η μόνη φορά που βρέθηκε σε χώρο εκκλησιαστικής διοίκησης ήταν τον προηγούμενο Οκτώβριο, όταν προκειμένου να συγχαρεί τον νέο γενικό διευθυντή της ΕΚΥΟ, αρχιμανδρίτη Νικόδημο Φαρμάκη, ο οποίος είναι πνευματικό του παιδί, επισκέφθηκε το συνοδικό μέγαρο της Μονής Πετράκη.
Το 2019 παραιτήθηκε από τη θέση του ηγουμένου της Μονής της Παναγίας Χρυσοπηγής.
Διαβάστε: Οι επτά φράσεις του Χριστού στον Σταυρό † «Το Θείο Πάθος» βιβλίο του Χριστοδούλου Αρχ. Αθηνών
Πιο αναλυτικά:
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1926 στο χωριό Βαρθολομιό του Νομού Ηλείας γεννιέται το πρώτο παιδί του Ιωάννη και της Θεοδώρας Καρούσου. Στη Βάπτισή του πήρε το όνομα Κωνσταντίνος. Ακολούθησαν 3 κόρες: η Ευγενία, η Παναγιώτα και η Αικατερίνη. Έμπορος ο πατέρας φιλοδοξούσε να έχει διάδοχό του το γιό του. Αυτός όμως για άλλα ήταν πλασμένος, που ούτε ο ίδιος δεν φανταζόταν.
Σαν έφηβος μελετά ιστορία και ενθουσιάζεται με τους ήρωες και τα κατορθώματά τους. Έχει μέσα μου κάτι το γενναίο και προσπαθεί να το μορφοποιήσει.
Έτος 1940. Δύσκολη χρονιά για την πατρίδα. Αναμετράται με τους εισβολείς στα βουνά της Αλβανίας. Δόξα για την Ελλάδα, για τα κατορθώματα των παιδιών της στα πεδία των μαχών, αλλά και των μετόπιθεν. Η επιστροφή των πολεμιστών φέρνουν νέα από το μέτωπο, όχι μόνο παλληκαριάς και νίκης, αλλά κυρίως της θαυμαστής παρουσίας της Παναγίας και των θαυμάτων της. Ο νεαρός Κωνσταντίνος ακούει με θαυμασμό όσα με συγκίνηση αφηγείται ο πρώτος ξάδελφος, ο Κωστής Καρούσος, που δεν είχε πριν κανένα θρησκευτικό ενδιαφέρον και τώρα μιλάει με τέτοια πίστη. Μέσα του γίνεται ένας «σεισμός». Η αγνή ψυχή του βλέπει καθαρά τη θεία επέμβαση στην υπόθεση της πατρίδος και αποφασίζει να στρέψει το ενδιαφέρον του στο Χριστό και την Εκκλησία. Αρχίζει να διαβάζει την Καινή Διαθήκη και πνευματικά βιβλία. Η δίψα του άσβεστη. Και μέσα σ’αυτά τα ενθουσιώδη εφηβικά χρόνια παίρνει τη μεγάλη απόφαση: Να αφιερωθεί στο Θεό και να δώσει όλες τις δυνάμεις του στην Εκκλησία.
Έτος 1943. Επισκέπτεται το Βαρθολομιό για πρώτη φορά ο φλογερός ιεροκήρυκας της «Ζωής» ο Αρχιμανδρίτης π. Αχίλλειος Παπαθανασόπουλος. Πρόσωπο που τον εμπνέει με τη κήρυγμά του, τις νουθεσίες του και το προσωπικό του ενδιαφέρον για τον πολυτάλαντο Κωνσταντίνο.
Έτος 1946. φεύγει ο πατέρας για τον Ουρανό. Μένει με τη μητέρα και 3 ανύπαντρες αδελφές. Το όνειρό του και το σχέδιό του θα πάει λίγο μακρυά. Εργάζεται φιλότιμα, με σκοπό να αποκαταστήσει τις αδελφές και έχει «λόγο» στην επιλογή συζύγου για την κάθε μία. Οι αδελφές τον υπακούουν σαν μεγαλύτερο αδελφό, αλλά και σαν πατέρα. Η προσευχή του θερμή. Να τακτοποιηθούν καλά οι αδελφές. Και ο Θεός απαντά. Σύντομα καμαρώνει τα τρία σπιτικά των αδελφών του.
Έτη 1946-1948. Νεαρός λαϊκός, 20 ετών, εργάζεται ιεραποστολικά στη γενέτειρά του κάνοντας ομιλίες σε άνδρες και γυναίκες, κατηχητικά σε παιδιά και εργαζόμενους νέους, υπό την πνευματική κατεύθυνση του πνευματικού π. Αχιλλείου.
Έτη 1948-1956. Εγκαθίσταται στην Πάτρα και συνεχίζει επί 8 χρόνια ως λαϊκός την ιεραποστολική προσφορά στα κατηχητικά, ομιλίες στη Χ.Ε.Ε.Ν., μαθήματα σε ομάδες αποφοίτων Γυμνασίου, υπό την πνευματική καθοδήγηση του ιεροκήρυκος της «Ζωής» π. Χριστοδούλου Παπαγιάννη και εργασία στο Βιβλιοπωλείο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, που ανήκε στη «Ζωή».
Έτος 1956. Ήλθε η ώρα να πραγματοποιήσει και το δικό του όνειρο. Χειροτονείται Διάκονος. Συγχρόνως σπουδάζει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Διάκονος στον Ιερό Ναό Αγίας Ζώνης Κυψέλης γνωρίζει τον μαθητή Γυμνασίου Χρήστο Παρασκευαϊδη και το Φοιτητή Θεολογίας Αθανάσιο Λενή από την Πάτρα. Τους εκμυστηρεύεται το όνειρό του: Να δημιουργήσουν Αδελφότητα, στηριγμένη στο μοναχικό ιδεώδες και να εργάζονται στο ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας.
Έτος 1959. Χειροτονείται Πρεσβύτερος. Ιδρύεται η φιλομοναστική και ιεραποστολική Αδελφότητα «Παναγία η Χρυσοπηγή» και ξεκινά το πρώτο κοινόβιο στο κτίριο της οδού Στέντορος 4 Παγκράτι με τα 3 πρώτα Μέλη: π. Καλλίνικος, Αθανάσιος Λενής και Χρήστος Παρασκευαϊδης.
Έτος 1960. Διορίζεται εφημέριος και Ιεροκήρυκας στο Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών του Αμαλιείου Ιδρύματος στην οδό Στησιχόχου, κοντά στα ανάκτορα. Κάνει εσπερινές ομιλίες στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Βύρωνος, μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Έτος 1961. Η μικρή Αδελφότητα προσκαλείται να επανδρώσει την Ιερά Μονή Βαρλαάμ στα Μετέωρα. Δέχονται και αναχωρούν από την Αθήνα. Εκεί αναλαμβάνουν να αναστηλώσουν την ερειπωμένη Μονή και συγχρόνως να ξεναγούν τους πολυάριθμους επισκέπτες, να κηρύττουν και να εξομολογούν στις πόλεις και στα χωριά της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων. Εκεί γίνονται οι κουρές του Χρήστου Παρασκευαϊδη με το όνομα Χριστόδουλος και του Αθανασίου Λενή με το όνομα Αμβρόσιος και στη συνέχεια οι χειροτονίες τους εις Διάκονον. Η διακονία τους εκεί θα διαρκέσει 14 μήνες.
Έτος 1962. Επιστρέφουν στην Αθήνα και ο π. Καλλίνικος διορίζεται ιεροκήρυκας με κέντρο τον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία Παγκρατίου, στον οποίο είναι και εφημέριος, με κηρυκτική δραστηριότητα στον άγιο Σπυρίδωνα Παγκρατίου και άγιο Νικόλαο Καισαριανής. Διορίζεται Γενικός Διευθυντής των Κατηχητικών Σχολείων της Αρχιεπισκοπής, Καθηγητής του Φροντιστηρίου Κατηχητικών της Αποστολικής Διακονίας και τακτικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί του μοναχισμού. Ο π. Χριστόδουλος (Χρήστος Παρασκευαϊδης) διορίζεται Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου και Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου (μετέπειτα Μητροπολίτης Δημητριάδος και από το έτος 1998-2008 Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος) και ο Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος (Αθανάσιος Λενής) υπεύθυνος της Θρησκευτικής Υπηρεσίας της Χωροφυλακής και αργότερα Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και Επίσκοπος Ταλαντίου (νυν Μητροπολίτης πρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας).
Έτος 1965. Ιδρύεται Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΓΑΠΗΣ Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Οικοτροφείο για την προστασία απόρων παιδιών με στόχο να σπουδάσουν και να μορφωθούν πνευματικά, για να γίνουν χρήσιμοι άνθρωποι για την Εκκλησία και την κοινωνία. Στο χώρο του Συνδέσμου γίνονται κηρύγματα, αγιογραφικοί κύκλοι, κατηχητικά και συνάξεις νέων. Την ίδια χρονιά αγοράζεται η έκταση στο Καπανδρίτι Αττικής.
Έτος 1970. Προσέρχεται στην Αδελφότητα ο Ευάγγελος Πιστολής, νυν Μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος.
Έτος 1973. Ιδρύεται η Ιερά Συνοδική Μονή Παναγία Χρυσοπηγή με έδρα το κτίριο επί της οδού Στέντορος 4 Παγκράτι.
Έτος 1974 προσέρχεται στη Μονή ο Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, νυν Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος.
Στην Ιερά Μονή προσήλθαν και εκάρησαν Μοναχοί και αργότερα χειροτονήθηκαν πρεσβύτεροι οι: Δημήτριος Καρακάσης (Αρχιμ. Χριστοφόρος), Σπυρίδων Μπόγρης (Αρχιμ. Πολύκαρπος), Γεώργιος Παναούσης (Αρχιμ. Εφραίμ) και Νικόλαος Φαρμάκης (Αρχιμ. Νικόδημος).
Έτος 1975. Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής π. Καλλίνικος εκλέγεται Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και χειροτονείται στις 25 Οκτωβρίου 1975 στον Προφήτη Ηλία Παγκρατίου. Λίγο αργότερα διορίζεται Γενικός Διευθυντής Αποστολικής Διακονίας. Εκδίδει την εφημερίδα «Εκκλησιαστική Αλήθεια».
Έτος 1978. Εκλέγεται Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου. Εργάζεται ιεροποστολικά σε όλους τους τομείς του ποιμαντικού έργου και τα αποτελέσματα είναι θαυμαστά. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει στη στελέχωση των ενοριών με άξιους και ιεραπόστολους κληρικούς και στην πνευματική καλλιέργεια των νέων ιδρύοντας νεανικά πνευματικά κέντρα, κατασκηνώσεις, ομιλίες, εκδρομές. Σπουδαίο πρωτοποριακό έργο είναι και η δημιουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού «Πειραική Εκκλησία», το Δημοτικό Σχολείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και το περιοδικό «Πειραϊκή Εκκλησία».
Έτος 2006. Μετά από 28 χρόνια ποιμαντορίας στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς αποφασίζει να παραιτηθεί από τη θέση του Μητροπολίτη για λόγους υγείας και ανάγκης προετοιμασίας για την έξοδό του από αυτή τη ζωή.
Μένει στη «σιωπή» για 14 χρόνια, προσευχόμενος, νουθετώντας, εξομολογώντας, συγγράφοντας και ...φιλοσοφώντας...
Παραμένει Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2019, ημέρα παραιτήσεώς του και εκλογής του νέου Ηγουμένου, του π. Εφραίμ Παναούση.
Παραδίδει όσα είχε δημιουργήσει, για να συνεχίσουν οι επόμενοι να εργάζονται για να τα διατηρήσουν και να τα αυξήσουν.
1 Φεβρουαρίου 2020. Ένα μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο έρχεται να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα πολλά προβλήματα υγείας του. Ο οργανισμός του «παλεύει» μαζί με τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους να ξεπεράσει κι αυτή τη δυσκολία. Οι τελευταίες ημέρες περνούν με θερμή προσευχή, πολλή υπομονή, αίτηση συγγνώμης από το Θεό και από τους ανθρώπους, Θεία Κοινωνία και προσμονή της αιώνιας ζωής!
29 Φεβρουαρίου 2020. Είχε έλθει πλέον η ώρα του. Όλοι όσοι τον αγαπήσαμε, μας αγάπησε, μας ευεργέτησε παντοιοτρόπως, ευχηθήκαμε με την καρδιά μας αυτό που πάντοτε έλεγε ο ίδιος τα τελευταία χρόνια: «Ζητώ από το Θεό το έλεός Του και καλή απολογία ενώπιον του φοβερού Βήματός Του!»
Ας είναι αιωνία η μνήμη του! Την ευχή του να έχουμε!
Βίντεο: Η νεκρώσιμος ακολουθία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, Τρίτη 3 Μαρτίου 2020. Το ύστατο χαίρε απευθύνει ο πειραϊκός λαός στον Πνευματικό του πατέρα, Μητροπολίτη πρώην Πειραιώς κυρό Καλλίνικο. Στην Εξόδιο, χοροστατεί ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος. H ταφή στην Ιερά Μονή «Παναγία η Χρυσοπηγή».
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1926 στο χωριό Βαρθολομιό του Νομού Ηλείας γεννιέται το πρώτο παιδί του Ιωάννη και της Θεοδώρας Καρούσου. Στη Βάπτισή του πήρε το όνομα Κωνσταντίνος. Ακολούθησαν 3 κόρες: η Ευγενία, η Παναγιώτα και η Αικατερίνη. Έμπορος ο πατέρας φιλοδοξούσε να έχει διάδοχό του το γιό του. Αυτός όμως για άλλα ήταν πλασμένος, που ούτε ο ίδιος δεν φανταζόταν.Σαν έφηβος μελετά ιστορία και ενθουσιάζεται με τους ήρωες και τα κατορθώματά τους. Έχει μέσα μου κάτι το γενναίο και προσπαθεί να το μορφοποιήσει.
Έτος 1940. Δύσκολη χρονιά για την πατρίδα. Αναμετράται με τους εισβολείς στα βουνά της Αλβανίας. Δόξα για την Ελλάδα, για τα κατορθώματα των παιδιών της στα πεδία των μαχών, αλλά και των μετόπιθεν. Η επιστροφή των πολεμιστών φέρνουν νέα από το μέτωπο, όχι μόνο παλληκαριάς και νίκης, αλλά κυρίως της θαυμαστής παρουσίας της Παναγίας και των θαυμάτων της. Ο νεαρός Κωνσταντίνος ακούει με θαυμασμό όσα με συγκίνηση αφηγείται ο πρώτος ξάδελφος, ο Κωστής Καρούσος, που δεν είχε πριν κανένα θρησκευτικό ενδιαφέρον και τώρα μιλάει με τέτοια πίστη. Μέσα του γίνεται ένας «σεισμός». Η αγνή ψυχή του βλέπει καθαρά τη θεία επέμβαση στην υπόθεση της πατρίδος και αποφασίζει να στρέψει το ενδιαφέρον του στο Χριστό και την Εκκλησία. Αρχίζει να διαβάζει την Καινή Διαθήκη και πνευματικά βιβλία. Η δίψα του άσβεστη. Και μέσα σ’αυτά τα ενθουσιώδη εφηβικά χρόνια παίρνει τη μεγάλη απόφαση: Να αφιερωθεί στο Θεό και να δώσει όλες τις δυνάμεις του στην Εκκλησία.
Έτος 1943. Επισκέπτεται το Βαρθολομιό για πρώτη φορά ο φλογερός ιεροκήρυκας της «Ζωής» ο Αρχιμανδρίτης π. Αχίλλειος Παπαθανασόπουλος. Πρόσωπο που τον εμπνέει με τη κήρυγμά του, τις νουθεσίες του και το προσωπικό του ενδιαφέρον για τον πολυτάλαντο Κωνσταντίνο.
Έτος 1946. φεύγει ο πατέρας για τον Ουρανό. Μένει με τη μητέρα και 3 ανύπαντρες αδελφές. Το όνειρό του και το σχέδιό του θα πάει λίγο μακρυά. Εργάζεται φιλότιμα, με σκοπό να αποκαταστήσει τις αδελφές και έχει «λόγο» στην επιλογή συζύγου για την κάθε μία. Οι αδελφές τον υπακούουν σαν μεγαλύτερο αδελφό, αλλά και σαν πατέρα. Η προσευχή του θερμή. Να τακτοποιηθούν καλά οι αδελφές. Και ο Θεός απαντά. Σύντομα καμαρώνει τα τρία σπιτικά των αδελφών του.
Έτη 1946-1948. Νεαρός λαϊκός, 20 ετών, εργάζεται ιεραποστολικά στη γενέτειρά του κάνοντας ομιλίες σε άνδρες και γυναίκες, κατηχητικά σε παιδιά και εργαζόμενους νέους, υπό την πνευματική κατεύθυνση του πνευματικού π. Αχιλλείου.
Έτη 1948-1956. Εγκαθίσταται στην Πάτρα και συνεχίζει επί 8 χρόνια ως λαϊκός την ιεραποστολική προσφορά στα κατηχητικά, ομιλίες στη Χ.Ε.Ε.Ν., μαθήματα σε ομάδες αποφοίτων Γυμνασίου, υπό την πνευματική καθοδήγηση του ιεροκήρυκος της «Ζωής» π. Χριστοδούλου Παπαγιάννη και εργασία στο Βιβλιοπωλείο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, που ανήκε στη «Ζωή».
Έτος 1956. Ήλθε η ώρα να πραγματοποιήσει και το δικό του όνειρο. Χειροτονείται Διάκονος. Συγχρόνως σπουδάζει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Διάκονος στον Ιερό Ναό Αγίας Ζώνης Κυψέλης γνωρίζει τον μαθητή Γυμνασίου Χρήστο Παρασκευαϊδη και το Φοιτητή Θεολογίας Αθανάσιο Λενή από την Πάτρα. Τους εκμυστηρεύεται το όνειρό του: Να δημιουργήσουν Αδελφότητα, στηριγμένη στο μοναχικό ιδεώδες και να εργάζονται στο ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας.
Έτος 1959. Χειροτονείται Πρεσβύτερος. Ιδρύεται η φιλομοναστική και ιεραποστολική Αδελφότητα «Παναγία η Χρυσοπηγή» και ξεκινά το πρώτο κοινόβιο στο κτίριο της οδού Στέντορος 4 Παγκράτι με τα 3 πρώτα Μέλη: π. Καλλίνικος, Αθανάσιος Λενής και Χρήστος Παρασκευαϊδης.
Έτος 1960. Διορίζεται εφημέριος και Ιεροκήρυκας στο Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών του Αμαλιείου Ιδρύματος στην οδό Στησιχόχου, κοντά στα ανάκτορα. Κάνει εσπερινές ομιλίες στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Βύρωνος, μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Έτος 1961. Η μικρή Αδελφότητα προσκαλείται να επανδρώσει την Ιερά Μονή Βαρλαάμ στα Μετέωρα. Δέχονται και αναχωρούν από την Αθήνα. Εκεί αναλαμβάνουν να αναστηλώσουν την ερειπωμένη Μονή και συγχρόνως να ξεναγούν τους πολυάριθμους επισκέπτες, να κηρύττουν και να εξομολογούν στις πόλεις και στα χωριά της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων. Εκεί γίνονται οι κουρές του Χρήστου Παρασκευαϊδη με το όνομα Χριστόδουλος και του Αθανασίου Λενή με το όνομα Αμβρόσιος και στη συνέχεια οι χειροτονίες τους εις Διάκονον. Η διακονία τους εκεί θα διαρκέσει 14 μήνες.
Έτος 1962. Επιστρέφουν στην Αθήνα και ο π. Καλλίνικος διορίζεται ιεροκήρυκας με κέντρο τον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία Παγκρατίου, στον οποίο είναι και εφημέριος, με κηρυκτική δραστηριότητα στον άγιο Σπυρίδωνα Παγκρατίου και άγιο Νικόλαο Καισαριανής. Διορίζεται Γενικός Διευθυντής των Κατηχητικών Σχολείων της Αρχιεπισκοπής, Καθηγητής του Φροντιστηρίου Κατηχητικών της Αποστολικής Διακονίας και τακτικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί του μοναχισμού. Ο π. Χριστόδουλος (Χρήστος Παρασκευαϊδης) διορίζεται Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου και Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου (μετέπειτα Μητροπολίτης Δημητριάδος και από το έτος 1998-2008 Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος) και ο Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος (Αθανάσιος Λενής) υπεύθυνος της Θρησκευτικής Υπηρεσίας της Χωροφυλακής και αργότερα Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και Επίσκοπος Ταλαντίου (νυν Μητροπολίτης πρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας).
Έτος 1965. Ιδρύεται Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΓΑΠΗΣ Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Οικοτροφείο για την προστασία απόρων παιδιών με στόχο να σπουδάσουν και να μορφωθούν πνευματικά, για να γίνουν χρήσιμοι άνθρωποι για την Εκκλησία και την κοινωνία. Στο χώρο του Συνδέσμου γίνονται κηρύγματα, αγιογραφικοί κύκλοι, κατηχητικά και συνάξεις νέων. Την ίδια χρονιά αγοράζεται η έκταση στο Καπανδρίτι Αττικής.
Έτος 1970. Προσέρχεται στην Αδελφότητα ο Ευάγγελος Πιστολής, νυν Μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος.
Έτος 1973. Ιδρύεται η Ιερά Συνοδική Μονή Παναγία Χρυσοπηγή με έδρα το κτίριο επί της οδού Στέντορος 4 Παγκράτι.
Έτος 1974 προσέρχεται στη Μονή ο Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, νυν Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος.
Στην Ιερά Μονή προσήλθαν και εκάρησαν Μοναχοί και αργότερα χειροτονήθηκαν πρεσβύτεροι οι: Δημήτριος Καρακάσης (Αρχιμ. Χριστοφόρος), Σπυρίδων Μπόγρης (Αρχιμ. Πολύκαρπος), Γεώργιος Παναούσης (Αρχιμ. Εφραίμ) και Νικόλαος Φαρμάκης (Αρχιμ. Νικόδημος).
Έτος 1975. Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής π. Καλλίνικος εκλέγεται Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και χειροτονείται στις 25 Οκτωβρίου 1975 στον Προφήτη Ηλία Παγκρατίου. Λίγο αργότερα διορίζεται Γενικός Διευθυντής Αποστολικής Διακονίας. Εκδίδει την εφημερίδα «Εκκλησιαστική Αλήθεια».
Έτος 1978. Εκλέγεται Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου. Εργάζεται ιεροποστολικά σε όλους τους τομείς του ποιμαντικού έργου και τα αποτελέσματα είναι θαυμαστά. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει στη στελέχωση των ενοριών με άξιους και ιεραπόστολους κληρικούς και στην πνευματική καλλιέργεια των νέων ιδρύοντας νεανικά πνευματικά κέντρα, κατασκηνώσεις, ομιλίες, εκδρομές. Σπουδαίο πρωτοποριακό έργο είναι και η δημιουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού «Πειραική Εκκλησία», το Δημοτικό Σχολείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και το περιοδικό «Πειραϊκή Εκκλησία».
Έτος 2006. Μετά από 28 χρόνια ποιμαντορίας στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς αποφασίζει να παραιτηθεί από τη θέση του Μητροπολίτη για λόγους υγείας και ανάγκης προετοιμασίας για την έξοδό του από αυτή τη ζωή.
Μένει στη «σιωπή» για 14 χρόνια, προσευχόμενος, νουθετώντας, εξομολογώντας, συγγράφοντας και ...φιλοσοφώντας...
Παραμένει Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2019, ημέρα παραιτήσεώς του και εκλογής του νέου Ηγουμένου, του π. Εφραίμ Παναούση.
Παραδίδει όσα είχε δημιουργήσει, για να συνεχίσουν οι επόμενοι να εργάζονται για να τα διατηρήσουν και να τα αυξήσουν.
1 Φεβρουαρίου 2020. Ένα μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο έρχεται να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα πολλά προβλήματα υγείας του. Ο οργανισμός του «παλεύει» μαζί με τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους να ξεπεράσει κι αυτή τη δυσκολία. Οι τελευταίες ημέρες περνούν με θερμή προσευχή, πολλή υπομονή, αίτηση συγγνώμης από το Θεό και από τους ανθρώπους, Θεία Κοινωνία και προσμονή της αιώνιας ζωής!
29 Φεβρουαρίου 2020. Είχε έλθει πλέον η ώρα του. Όλοι όσοι τον αγαπήσαμε, μας αγάπησε, μας ευεργέτησε παντοιοτρόπως, ευχηθήκαμε με την καρδιά μας αυτό που πάντοτε έλεγε ο ίδιος τα τελευταία χρόνια: «Ζητώ από το Θεό το έλεός Του και καλή απολογία ενώπιον του φοβερού Βήματός Του!»
Ας είναι αιωνία η μνήμη του! Την ευχή του να έχουμε!
Βίντεο: Η νεκρώσιμος ακολουθία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, Τρίτη 3 Μαρτίου 2020. Το ύστατο χαίρε απευθύνει ο πειραϊκός λαός στον Πνευματικό του πατέρα, Μητροπολίτη πρώην Πειραιώς κυρό Καλλίνικο. Στην Εξόδιο, χοροστατεί ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος. H ταφή στην Ιερά Μονή «Παναγία η Χρυσοπηγή».
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ από τον Ραδιοσταθμό
της Πειραϊκής Εκκλησίας 91.2 FM
Το ραδιόφωνο που μιλάει στην ψυχή μας!
Κοιμήθηκε o Μητροπολίτης πρώην Πειραιώς κυρός Καλλίνικος.
Ἡ Ἱ. Μητροπόλις Πειραιῶς ἀγγέλει μετά βαθυτάτης συγκινήσεως καί κατ’ ἄνθρωπον θλίψεως, τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρ. Πειραιῶς κυροῦ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ἀοιδίμου Ἱεράρχου τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, θεοφιλῶς διαποιμάναντος ἐπί 28ετίαν τήν καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητρόπολιν.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης κυρός ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ θά τεθῆ εἰς προσκύνημα εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱ. Ναόν Παναγίας Τριάδος Πειραιῶς ἀπό τήν 29 Φεβρουαρίου 2020 καί ὥρα 5μμ. Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία αὐτοῦ θά τελεσθῆ τήν 11η πμ τῆς Τρίτης 3η Μαρτίου προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β'. Ἐν συνέχειᾳ ὁ ἀοίδιμος κυρός ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ θά ἐνταφιασθῆ εἰς τό ἐν Πολυδενδρίῳ Ἀττικῆς Μετόχιον τῆς Ἱ. Συνοδικῆς Μονῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς, τῆς ὁποίας ἦτο ἱδρυτής καί κτίτωρ.
Κατά τήν διάρκεια τοῦ προσκυνήματος τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς Αὐτοῦ, θά τελεσθῆ ὁλονύκτιος ἀγρυπνία τό Σάββατο 29η Φεβρουαρίου καί Θ. Λειτουργία τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς 1η Μαρτίου. Τήν Καθαρά Δευτέρα 2 Μαρτίου τό πρωΐ καί τό βράδυ θά τελεσθοῦν οἱ τεταγμένες Ἱ. Ἀκολουθίες τῆς ἡμέρας καί τήν 9 μμ θά τελεσθῆ Ἱ. Ἀγρυπνία μέ Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία. Τό πρωΐ τῆς Τρίτης 3 Μαρτίου ὡσαύτως θά τελεσθῆ ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων καί ἐν συνεχείᾳ 11 πμ ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία.
Οἱ σημαῖες στούς Ἱ. Ναούς καί τά Ἱδρύματα τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Πειραιῶς ἕως καί τήν 3 Μαρτίου θά παραμείνουν μεσίστιες καί οἱ Ἱ. Ναοί διά πενθίμου κωδωνοκρουσίας θά ἀγγέλουν τήν ἐκδημίαν Αὐτοῦ. Ἡ Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς κηρύσσει τριήμερον πένθος.
Ὁ ἀποιχόμενος καί ἐν οὐρανοῖς ἤδη αὐλιζόμενος Πνευματικός ἡμῶν Πατήρ, ἐξεδαπάνησε ἑαυτόν ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους δημιουργῶν πρωτοποριακά καί ρηξικέλευθα ἔργα.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Πειραιῶς κυρός Καλλίνικος (κατά κόσμον Κωνσταντῖνος Καροῦσος) ἐγεννήθη τήν 20η Σεπτεμβρίου τοῦ 1926 στό Βαρθολομιό Ἠλείας. Ἦταν πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Χειροτονήθηκε Διάκονος τό 1956 καί Πρεσβύτερος τό 1959. Διετέλεσε λαϊκός ἱεροκήρυξ στήν Ἠλεία τό 1947, λαϊκός ἱεροκήρυξ καί κατηχητής στήν Πάτρα τό 1948, Ἱεροκήρυξ Ἱ. Ν. Ταξιαρχῶν Ἀμαλιείου Ἱδρύματος τό 1959, Ἡγούμενος Ι. Μ. Βαρλαάμ Μετεώρων καί Ἱεροκήρυξ Τρικάλων 1961. Διηκόνησε ὡς Ἱεροκήρυξ στό Παγκράτι 1962-1975, ἐνῷ διετέλεσε Καθηγητής τοῦ Φροντιστηρίου Κατηχητῶν καί Γενικός Διευθυντής τῶν Κατηχητικῶν σχολείων τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν (1967-1980).
Ἵδρυσε τήν Ἀδελφότητα «Ἡ Χρυσοπηγή», τόν Σύνδεσμο Ἀγάπης «Ὁ ἱερός Χρυσόστομος», τήν «Πνευματική Διακονία Νεότητας» (μέ τό οἰκεῖο Οἰκοτροφεῖο) καθώς καί τήν Ἱερά Συνοδική Μονή «Παναγία ἡ Χρυσοπηγή» τῆς ὁποίας διετέλεσε Ἡγούμενος ἕως τό 2019. Συνέγραψε πέραν τῶν ἑβδομήντα (70) βιβλίων θρησκευτικοῦ καί πνευματικοῦ περιεχομένου καί ἀρθρογράφησε σέ πλεῖστα περιοδικά καί ἐφημερίδες.
Τό 1975 ἐξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγῶν καί Γενικός Διευθυντής τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἐξέδωσε τήν ἐφημερίδα «Ἐκκλησιαστική Ἀλήθεια», τῆς ὁποίας ἐπί ἑπταετία ἦταν Διευθυντής.
Στίς 12 Ἰανουαρίου τοῦ 1978 ἐξελέγη ὑπό τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Μητροπολίτης Πειραιῶς καί ἡ ἐνθρόνισή του ἔγινε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς στίς 5 Φεβρουαρίου 1978. Παρητήθη, μετά ἀπό 28ετία στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 2006. Ἀπό τήν παραίτησή του καί μετά ἐφησύχαζε στήν Ἱερά Συνοδική Μονή Παναγίας Χρυσοπηγῆς.
«Ὁ Γέροντας», ὅπως τά πνευματικά του τέκνα τόν ἀποκαλούσαμε, ἀπό τίς ἀπαρχές τοῦ βίου του ἀγάπησε τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν ἱεραποστολική δράση. Οἰκοδόμησε τόν ἔσω ἄνθρωπο κατά τά κελεύσματα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Δραστηριοποιήθηκε ἐκκλησιαστικά ἀπό τά νεανικά του χρόνια στήν κατήχηση καί στό φωτισμό τῶν νέων ἀνθρώπων. Ἀγάπησε τό κήρυγμα, τήν διακονία τοῦ Λόγου, ἐργαζόμενος ἀκατάπαυστα, ἔτσι ὥστε νά εἰσέλθει ὁ Κύριος στή ψυχή τῶν προσώπων, πού τόν ἐμπιστεύονταν καί τόν ἀκολουθοῦσαν.
Ἡ ἀπόλυτη ἀφιέρωσή του στόν Τριαδικό Θεό ἐπισφραγίστηκε μέ τήν μοναχική του ἀπόκαρση καί τήν εἴσοδό του στήν ἱερωσύνη. Οἱ δύο αὐτές κεντρικές ἐπιλογές στή ζωή τοῦ πυρπόλησαν τόν ἤδη ὑπάρχοντα ζῆλο. Ἐργαζόταν ἀκατάπαυστα καί ἀξιώθηκε νά δεῖ τούς κόπους του νά καρποφοροῦν ἀπό νωρίς.
Ἀεικίνητος καί δυναμικός, πορεύτηκε μέ μοναδικό σκοπό τήν Εὐαγγελική σπορά. Ἀπό τό Βαρθολομιό τήν τοπική του πατρίδα, στή Πάτρα, καί μετέπειτα στό Παγκράτι. Ἀπό τήν Μονή Βαρλαάμ τῶν Μετεώρων στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγῆς στό Πολυδένδρι. Ἀπό τό φροντιστήριο Κατηχητῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν στή διεύθυνση τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ὁ τελικός του ὅμως προορισμός, ἀδιαμφισβήτητα ἀποτέλεσε ἡ Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, στήν ὁποία ἐξελέγη Μητροπολίτης αὐτῆς. Τοῦτος ἦταν ὁ τόπος ὅπου κορυφώθηκε ἡ σπουδαία ἐκκλησιαστική του δράση.
Ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς καθημερινά μνημονεύουν καί μαρτυροῦν τά ὅσα ὁ μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Πειραιῶς κυρός Καλλίνικος, προσέφερε. Μέ συναίσθηση τῆς μεγάλης εὐθύνης πρός τούς πιστούς, στελέχωσε τήν Μητρόπολη μέ πρόσωπα ἱκανά, ἀκέραια καί θυσιαστικά, ὥστε νά ἐργαστοῦν στίς ἀνάγκες τῆς διακονίας τοῦ λαοῦ. Πλῆθος κληρικῶν χειροτονήθηκε ἀπό τά χέρια του, ὄντας μέ τούς ἱερεῖς πατρικά αὐστηρός, μά συνάμα ἀνθρώπινος καί ἐπιεικής, ὅταν ἀναγνώριζε στά πρόσωπα φιλότιμο καί καλή προαίρεση. Πλῆθος λαϊκῶν ἐπιστημόνων, ἐκπαιδευτικῶν, μά καί ἁπλῶν ἀνθρώπων τοῦ μόχθου συγκεντρώθηκαν γύρω του ἕτοιμοι νά ἐργαστοῦν γιά τήν Ἐκκλησία.
Μέ μεθοδικότητα καί ἐνθουσιασμό δημιούργησε κατηχητικά σχολεῖα σέ κάθε γειτονιά τοῦ Πειραιᾶ, τῆς Δραπετσώνας καί τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου Ρέντη, μέ σκοπό νά κατευθύνει τήν νεότητα πρός τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Χιλιάδες νέοι ἄνθρωποι κατηχήθηκαν, φιλοξενήθηκαν σέ κατασκηνώσεις, συζήτησαν γιά τά προβλήματά τους, συμμετεῖχαν στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα αὐτά τά νεανικά πρόσωπα εἶχαν τήν εὐκαιρία νά ζήσουν τήν Ἐκκλησία ὡς γιορτή καί χαρά, ὡς τή μία καί ἀληθινή πρόταση βίου.
Λειτούργησε νεανικές κατασκηνώσεις σέ χώρους τῆς Ἱ. Συνοδικῆς Μονῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς, πού ἦταν Κτίτορας καί Καθηγούμενος, ἀπό τά πρῶτα χρόνια της διακονίας του, ποὺ μέ ἐπιτυχία γαλούχησαν στόν Χριστό χιλιάδες νεανικές ψυχές. Ταυτόχρονα πλούτησε, μετά ἀπό δωρεά, τήν κατά Πειραιά Ἐκκλησία μέ ἰδιόκτητες σύγχρονες Κατασκηνωτικές ἐγκαταστάσεις στήν Παιανία Ἀττικῆς.
Μέ εὐαισθησία εὐαγγελική καί κοινωνική ἀνέπτυξε ἕνα γιγάντιο δίκτυο φιλανθρωπίας. Στίς ἐνορίες ἀνασυγκροτήθηκε τό φιλανθρωπικό ἔργο, δημιουργήθηκαν συσσίτια, τά ὁποῖα προσέφεραν καθημερινά τά ἀπαραίτητα στούς συνανθρώπους μας πού στεροῦνται. Σέ ἐξαιρετικές ἀνάγκες ἡ Μητρόπολη ὑπό τήν καθοδήγησή του στάθηκε ἀρωγός σέ δοκιμαζόμενα πρόσωπα καί λαούς. Χαρακτηριστική ἦταν ἡ κινητοποίηση τῶν ἐνοριῶν κατά τήν περίοδο τοῦ πολέμου στή Σερβία, ὅπου τόνοι τροφίμων, ρουχισμοῦ καί φαρμάκων ταξίδεψαν ἀπό τόν Πειραιᾶ πρός τούς διωκόμενους Ὀρθοδόξους ἀδελφούς μας.
Ὅλη αὐτή ἡ προαναφερθεῖσα προσφορά τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Πειραιῶς κυροῦ Καλλινίκου, θά μποροῦσε νά συνοψιστεῖ σέ ἕνα καί μόνο δώρημα ποῦ προσέφερε πλουσιοπάροχα στό πιστό λαό. Τοῦτο ἦταν ὁ λόγος του. Ὁ Γέροντας κήρυττε ἀδιάλειπτα, σέ κάθε εὐκαιρία, μέ κάθε τρόπο. Ὁ ἄμβωνας ἦταν ὁ οἰκεῖος του τόπος. Ὅπου κι ἄν ἱερουργοῦσε, ἔθρεφε τούς πιστούς μέ τό κήρυγμά του. Σέ ὅποια ἐκδήλωση κι ἄν παρευρισκόταν ὑπῆρχαν ζεστά λόγια νά θερμάνουν τούς ἀκροατές του. Συμμετεῖχε σέ ἐκπομπές ραδιοφωνικές της «Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» διδάσκοντας καί στηρίζοντας τούς ἀκροατές. Συνέγραφε κείμενα καί ἄρθρα γιά τό Περιοδικό τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας καί γιά ἄλλα Ἐκκλησιαστικά ἔντυπα, ἀναζητώντας θέματα ἐπίκαιρα καί καίρια. Ἀκόμα καί σέ προσωπικές συζητήσεις μέ συνεργάτες καί πνευματικά του παιδιά, αἰσθανόταν κανείς τήν ἀγωνία του νά καταθέσει λόγο Θεοῦ. Αὐτός του ὁ λόγος γέννησε ὅλο αὐτό τό σπουδαῖο ἔργο. Ἄν δέν ὑπῆρχε αὐτός τίποτα δέν θά εἶχε πραγματοποιηθεῖ. Λίγο καιρό πρίν ἀπό τήν ἀναχώρησή του πρός τούς οὐρανούς μᾶς εἶχε ἐκμυστηρευθεῖ. «Ποτέ δέν ἔνιωσα τόν ἑαυτό μου ὡς δεσπότη. Πάντα πίστευα πῶς εἶμαι ταπεινός ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου».
Τοῦτον τόν ἐκκλησιαστικό ἄνδρα σήμερα πενθηφορεῖ σύσσωμο τό ἐκκλησιαστικό σῶμα, ἰδιαίτερα ὅμως τά μέλη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Πειραιᾶ, μέ πόνο ἐξαιτίας τοῦ ἀποχωρισμοῦ καί τῆς στερήσεώς του, ἀλλά καί μέ ἐλπίδα πώς θά πρεσβεύει γιά ὅλους εἰς τό ὑπερουράνιο θυσιαστήριο, εὐχόμενος διαρκῶς γιά τήν συνέχιση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου τῆς καθ’ ἡμᾶς Μητροπόλεως καί τῆς Ἁγιωτάτης ἠμῶν Ἐκκλησίας· ψιθυρίζοντας μυστικά στίς καρδιές τῶν πιστῶν, λόγους νουθεσίας καί παρηγορίας, λόγους θυσιαστικούς καί ἀγαπητικούς.
Πληροφορίες: Αenai.epΑnastasi
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
ekdoseisxrysopigi.blogspot.com
Βικιπαίδεια: el.wikipedia.org
Πειραϊκή Εκκλησία 912FM
Piraeuspress.gr, peradio.com
youtube.com, www.google.com
Ταφή Μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κυρού
Καλλινίκου στην Ιερά Μονή «Παναγία η Χρυσοπηγή»
16 02 2003 ΠΟΛΥΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ. ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.
1992 Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ πρώην ΠΕΙΡΑΙΩΣ κκ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΠΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΡΙΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΧΙΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΩΝ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης κυρός ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ θά τεθῆ εἰς προσκύνημα εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱ. Ναόν Παναγίας Τριάδος Πειραιῶς ἀπό τήν 29 Φεβρουαρίου 2020 καί ὥρα 5μμ. Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία αὐτοῦ θά τελεσθῆ τήν 11η πμ τῆς Τρίτης 3η Μαρτίου προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β'. Ἐν συνέχειᾳ ὁ ἀοίδιμος κυρός ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ θά ἐνταφιασθῆ εἰς τό ἐν Πολυδενδρίῳ Ἀττικῆς Μετόχιον τῆς Ἱ. Συνοδικῆς Μονῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς, τῆς ὁποίας ἦτο ἱδρυτής καί κτίτωρ.
Κατά τήν διάρκεια τοῦ προσκυνήματος τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς Αὐτοῦ, θά τελεσθῆ ὁλονύκτιος ἀγρυπνία τό Σάββατο 29η Φεβρουαρίου καί Θ. Λειτουργία τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς 1η Μαρτίου. Τήν Καθαρά Δευτέρα 2 Μαρτίου τό πρωΐ καί τό βράδυ θά τελεσθοῦν οἱ τεταγμένες Ἱ. Ἀκολουθίες τῆς ἡμέρας καί τήν 9 μμ θά τελεσθῆ Ἱ. Ἀγρυπνία μέ Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία. Τό πρωΐ τῆς Τρίτης 3 Μαρτίου ὡσαύτως θά τελεσθῆ ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων καί ἐν συνεχείᾳ 11 πμ ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία.
Οἱ σημαῖες στούς Ἱ. Ναούς καί τά Ἱδρύματα τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Πειραιῶς ἕως καί τήν 3 Μαρτίου θά παραμείνουν μεσίστιες καί οἱ Ἱ. Ναοί διά πενθίμου κωδωνοκρουσίας θά ἀγγέλουν τήν ἐκδημίαν Αὐτοῦ. Ἡ Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς κηρύσσει τριήμερον πένθος.
Ὁ ἀποιχόμενος καί ἐν οὐρανοῖς ἤδη αὐλιζόμενος Πνευματικός ἡμῶν Πατήρ, ἐξεδαπάνησε ἑαυτόν ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους δημιουργῶν πρωτοποριακά καί ρηξικέλευθα ἔργα.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Πειραιῶς κυρός Καλλίνικος (κατά κόσμον Κωνσταντῖνος Καροῦσος) ἐγεννήθη τήν 20η Σεπτεμβρίου τοῦ 1926 στό Βαρθολομιό Ἠλείας. Ἦταν πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Χειροτονήθηκε Διάκονος τό 1956 καί Πρεσβύτερος τό 1959. Διετέλεσε λαϊκός ἱεροκήρυξ στήν Ἠλεία τό 1947, λαϊκός ἱεροκήρυξ καί κατηχητής στήν Πάτρα τό 1948, Ἱεροκήρυξ Ἱ. Ν. Ταξιαρχῶν Ἀμαλιείου Ἱδρύματος τό 1959, Ἡγούμενος Ι. Μ. Βαρλαάμ Μετεώρων καί Ἱεροκήρυξ Τρικάλων 1961. Διηκόνησε ὡς Ἱεροκήρυξ στό Παγκράτι 1962-1975, ἐνῷ διετέλεσε Καθηγητής τοῦ Φροντιστηρίου Κατηχητῶν καί Γενικός Διευθυντής τῶν Κατηχητικῶν σχολείων τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν (1967-1980).
Ἵδρυσε τήν Ἀδελφότητα «Ἡ Χρυσοπηγή», τόν Σύνδεσμο Ἀγάπης «Ὁ ἱερός Χρυσόστομος», τήν «Πνευματική Διακονία Νεότητας» (μέ τό οἰκεῖο Οἰκοτροφεῖο) καθώς καί τήν Ἱερά Συνοδική Μονή «Παναγία ἡ Χρυσοπηγή» τῆς ὁποίας διετέλεσε Ἡγούμενος ἕως τό 2019. Συνέγραψε πέραν τῶν ἑβδομήντα (70) βιβλίων θρησκευτικοῦ καί πνευματικοῦ περιεχομένου καί ἀρθρογράφησε σέ πλεῖστα περιοδικά καί ἐφημερίδες.
Τό 1975 ἐξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγῶν καί Γενικός Διευθυντής τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἐξέδωσε τήν ἐφημερίδα «Ἐκκλησιαστική Ἀλήθεια», τῆς ὁποίας ἐπί ἑπταετία ἦταν Διευθυντής.
Στίς 12 Ἰανουαρίου τοῦ 1978 ἐξελέγη ὑπό τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Μητροπολίτης Πειραιῶς καί ἡ ἐνθρόνισή του ἔγινε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς στίς 5 Φεβρουαρίου 1978. Παρητήθη, μετά ἀπό 28ετία στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 2006. Ἀπό τήν παραίτησή του καί μετά ἐφησύχαζε στήν Ἱερά Συνοδική Μονή Παναγίας Χρυσοπηγῆς.
«Ὁ Γέροντας», ὅπως τά πνευματικά του τέκνα τόν ἀποκαλούσαμε, ἀπό τίς ἀπαρχές τοῦ βίου του ἀγάπησε τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν ἱεραποστολική δράση. Οἰκοδόμησε τόν ἔσω ἄνθρωπο κατά τά κελεύσματα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Δραστηριοποιήθηκε ἐκκλησιαστικά ἀπό τά νεανικά του χρόνια στήν κατήχηση καί στό φωτισμό τῶν νέων ἀνθρώπων. Ἀγάπησε τό κήρυγμα, τήν διακονία τοῦ Λόγου, ἐργαζόμενος ἀκατάπαυστα, ἔτσι ὥστε νά εἰσέλθει ὁ Κύριος στή ψυχή τῶν προσώπων, πού τόν ἐμπιστεύονταν καί τόν ἀκολουθοῦσαν.
Ἡ ἀπόλυτη ἀφιέρωσή του στόν Τριαδικό Θεό ἐπισφραγίστηκε μέ τήν μοναχική του ἀπόκαρση καί τήν εἴσοδό του στήν ἱερωσύνη. Οἱ δύο αὐτές κεντρικές ἐπιλογές στή ζωή τοῦ πυρπόλησαν τόν ἤδη ὑπάρχοντα ζῆλο. Ἐργαζόταν ἀκατάπαυστα καί ἀξιώθηκε νά δεῖ τούς κόπους του νά καρποφοροῦν ἀπό νωρίς.
Ἀεικίνητος καί δυναμικός, πορεύτηκε μέ μοναδικό σκοπό τήν Εὐαγγελική σπορά. Ἀπό τό Βαρθολομιό τήν τοπική του πατρίδα, στή Πάτρα, καί μετέπειτα στό Παγκράτι. Ἀπό τήν Μονή Βαρλαάμ τῶν Μετεώρων στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγῆς στό Πολυδένδρι. Ἀπό τό φροντιστήριο Κατηχητῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν στή διεύθυνση τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ὁ τελικός του ὅμως προορισμός, ἀδιαμφισβήτητα ἀποτέλεσε ἡ Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, στήν ὁποία ἐξελέγη Μητροπολίτης αὐτῆς. Τοῦτος ἦταν ὁ τόπος ὅπου κορυφώθηκε ἡ σπουδαία ἐκκλησιαστική του δράση.
Ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς καθημερινά μνημονεύουν καί μαρτυροῦν τά ὅσα ὁ μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Πειραιῶς κυρός Καλλίνικος, προσέφερε. Μέ συναίσθηση τῆς μεγάλης εὐθύνης πρός τούς πιστούς, στελέχωσε τήν Μητρόπολη μέ πρόσωπα ἱκανά, ἀκέραια καί θυσιαστικά, ὥστε νά ἐργαστοῦν στίς ἀνάγκες τῆς διακονίας τοῦ λαοῦ. Πλῆθος κληρικῶν χειροτονήθηκε ἀπό τά χέρια του, ὄντας μέ τούς ἱερεῖς πατρικά αὐστηρός, μά συνάμα ἀνθρώπινος καί ἐπιεικής, ὅταν ἀναγνώριζε στά πρόσωπα φιλότιμο καί καλή προαίρεση. Πλῆθος λαϊκῶν ἐπιστημόνων, ἐκπαιδευτικῶν, μά καί ἁπλῶν ἀνθρώπων τοῦ μόχθου συγκεντρώθηκαν γύρω του ἕτοιμοι νά ἐργαστοῦν γιά τήν Ἐκκλησία.
Μέ μεθοδικότητα καί ἐνθουσιασμό δημιούργησε κατηχητικά σχολεῖα σέ κάθε γειτονιά τοῦ Πειραιᾶ, τῆς Δραπετσώνας καί τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου Ρέντη, μέ σκοπό νά κατευθύνει τήν νεότητα πρός τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Χιλιάδες νέοι ἄνθρωποι κατηχήθηκαν, φιλοξενήθηκαν σέ κατασκηνώσεις, συζήτησαν γιά τά προβλήματά τους, συμμετεῖχαν στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα αὐτά τά νεανικά πρόσωπα εἶχαν τήν εὐκαιρία νά ζήσουν τήν Ἐκκλησία ὡς γιορτή καί χαρά, ὡς τή μία καί ἀληθινή πρόταση βίου.
Μέ τόλμη καί προοδευτικότητα ἵδρυσε Ραδιοφωνικό Σταθμό καί ἐξέδοσε Περιοδικό. Καί τά δύο ἔφεραν τό ὄνομα «Πειραϊκή Ἐκκλησία» γιατί ἡ φιλοδοξία του ἦταν νά καταστοῦν «ἐκκλησιαστικοί ἄμβωνες» μέ ξεκάθαρη ταυτότητα. Σκοπός καί ἀποστολή αὐτῶν ἦταν νά φτάνει ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ σέ κάθε σπίτι σέ ὅλη τήν οἰκουμένη. Δέν φοβήθηκε νά χρησιμοποιήσει τά σύγχρονα μέσα, ἀλλά ἀντιθέτως ἔδωσε παράδειγμα πού ἀκολούθησαν κατόπιν πολλοί, γιά τό πῶς ἡ Ἐκκλησία πραγματώνεται ὅταν ἀνοίγεται στό σήμερα χωρίς νά ἀπολέσει τίποτα ἀπό τήν ἀλήθειά της.Μέ διάθεση προσφορᾶς πρός τήν παιδεία καί τόν πολιτισμό, ἵδρυσε Παιδικό Σταθμό, Νηπιαγωγεῖο καί Δημοτικό Σχολεῖο, ὅπως ἐπίσης Σχολή Ἁγιογραφίας καί Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς. Τοῦτα τά ἱδρύματα ἔδωσαν τήν δυνατότητα σέ χιλιάδες παιδιά νά παιδαγωγηθοῦν ἐν Χριστῷ, νά ἀγαπήσουν τήν Ἑλλάδα καί τόν τρόπο της, νά ἀνοιχθοῦν στή γνώση καί στή σπουδή συστηματικά καί στοχευμένα.
Λειτούργησε νεανικές κατασκηνώσεις σέ χώρους τῆς Ἱ. Συνοδικῆς Μονῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς, πού ἦταν Κτίτορας καί Καθηγούμενος, ἀπό τά πρῶτα χρόνια της διακονίας του, ποὺ μέ ἐπιτυχία γαλούχησαν στόν Χριστό χιλιάδες νεανικές ψυχές. Ταυτόχρονα πλούτησε, μετά ἀπό δωρεά, τήν κατά Πειραιά Ἐκκλησία μέ ἰδιόκτητες σύγχρονες Κατασκηνωτικές ἐγκαταστάσεις στήν Παιανία Ἀττικῆς.
Μέ εὐαισθησία εὐαγγελική καί κοινωνική ἀνέπτυξε ἕνα γιγάντιο δίκτυο φιλανθρωπίας. Στίς ἐνορίες ἀνασυγκροτήθηκε τό φιλανθρωπικό ἔργο, δημιουργήθηκαν συσσίτια, τά ὁποῖα προσέφεραν καθημερινά τά ἀπαραίτητα στούς συνανθρώπους μας πού στεροῦνται. Σέ ἐξαιρετικές ἀνάγκες ἡ Μητρόπολη ὑπό τήν καθοδήγησή του στάθηκε ἀρωγός σέ δοκιμαζόμενα πρόσωπα καί λαούς. Χαρακτηριστική ἦταν ἡ κινητοποίηση τῶν ἐνοριῶν κατά τήν περίοδο τοῦ πολέμου στή Σερβία, ὅπου τόνοι τροφίμων, ρουχισμοῦ καί φαρμάκων ταξίδεψαν ἀπό τόν Πειραιᾶ πρός τούς διωκόμενους Ὀρθοδόξους ἀδελφούς μας.
Ὅλη αὐτή ἡ προαναφερθεῖσα προσφορά τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Πειραιῶς κυροῦ Καλλινίκου, θά μποροῦσε νά συνοψιστεῖ σέ ἕνα καί μόνο δώρημα ποῦ προσέφερε πλουσιοπάροχα στό πιστό λαό. Τοῦτο ἦταν ὁ λόγος του. Ὁ Γέροντας κήρυττε ἀδιάλειπτα, σέ κάθε εὐκαιρία, μέ κάθε τρόπο. Ὁ ἄμβωνας ἦταν ὁ οἰκεῖος του τόπος. Ὅπου κι ἄν ἱερουργοῦσε, ἔθρεφε τούς πιστούς μέ τό κήρυγμά του. Σέ ὅποια ἐκδήλωση κι ἄν παρευρισκόταν ὑπῆρχαν ζεστά λόγια νά θερμάνουν τούς ἀκροατές του. Συμμετεῖχε σέ ἐκπομπές ραδιοφωνικές της «Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» διδάσκοντας καί στηρίζοντας τούς ἀκροατές. Συνέγραφε κείμενα καί ἄρθρα γιά τό Περιοδικό τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας καί γιά ἄλλα Ἐκκλησιαστικά ἔντυπα, ἀναζητώντας θέματα ἐπίκαιρα καί καίρια. Ἀκόμα καί σέ προσωπικές συζητήσεις μέ συνεργάτες καί πνευματικά του παιδιά, αἰσθανόταν κανείς τήν ἀγωνία του νά καταθέσει λόγο Θεοῦ. Αὐτός του ὁ λόγος γέννησε ὅλο αὐτό τό σπουδαῖο ἔργο. Ἄν δέν ὑπῆρχε αὐτός τίποτα δέν θά εἶχε πραγματοποιηθεῖ. Λίγο καιρό πρίν ἀπό τήν ἀναχώρησή του πρός τούς οὐρανούς μᾶς εἶχε ἐκμυστηρευθεῖ. «Ποτέ δέν ἔνιωσα τόν ἑαυτό μου ὡς δεσπότη. Πάντα πίστευα πῶς εἶμαι ταπεινός ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου».
Τοῦτον τόν ἐκκλησιαστικό ἄνδρα σήμερα πενθηφορεῖ σύσσωμο τό ἐκκλησιαστικό σῶμα, ἰδιαίτερα ὅμως τά μέλη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Πειραιᾶ, μέ πόνο ἐξαιτίας τοῦ ἀποχωρισμοῦ καί τῆς στερήσεώς του, ἀλλά καί μέ ἐλπίδα πώς θά πρεσβεύει γιά ὅλους εἰς τό ὑπερουράνιο θυσιαστήριο, εὐχόμενος διαρκῶς γιά τήν συνέχιση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου τῆς καθ’ ἡμᾶς Μητροπόλεως καί τῆς Ἁγιωτάτης ἠμῶν Ἐκκλησίας· ψιθυρίζοντας μυστικά στίς καρδιές τῶν πιστῶν, λόγους νουθεσίας καί παρηγορίας, λόγους θυσιαστικούς καί ἀγαπητικούς.
Καλλινίκου τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Πειραιῶς καί Φαλήρου αἰωνία ἡ μνήμη!
Πληροφορίες: Αenai.epΑnastasi
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
ekdoseisxrysopigi.blogspot.com
Βικιπαίδεια: el.wikipedia.org
Πειραϊκή Εκκλησία 912FM
Piraeuspress.gr, peradio.com
youtube.com, www.google.com
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Ταφή Μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κυρού
Καλλινίκου στην Ιερά Μονή «Παναγία η Χρυσοπηγή»
16 02 2003 ΠΟΛΥΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ. ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.
1992 Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ πρώην ΠΕΙΡΑΙΩΣ κκ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΠΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΡΙΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΧΙΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΩΝ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ
ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ανήμερα του Αγίου μάρτυρος Καλλινίκου στην Ιερά Μονή Παναγία η Χρυσοπηγή, ο Γέροντας Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρ. Πειραιώς κ. Καλλίνικος ευχαρίστησε όλους για την συμπροσευχή και την παρουσία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου