Η άγνοια είναι η αρχηγικοτάτη των παθών. Στην πνευματική ζωή η άγνοια είναι μία γενικότερη πνευματική κατάσταση και αποτελεί έκφραση του χοϊκού φρονήματος του ανθρώπου, των γήινων σκέψεων, των γήινων επιθυμιών του και επιδιώξεων του. Επομένως η άγνοια είναι μία βαρεία ασθένεια της ανθρώπινης ψυχής και ειδικά του νου. Ακαθαρσία νοός χαρακτηρίζεται από τους Πατέρες.
Ακολουθεί απόσπασμα: «Η χαρισματική υιοθεσία έχει οντολογικό περιεχόμενο και γι'αυτό διαφέρει ουσιωδώς από την υιοθεσία που γίνεται μεταξύ των ανθρώπων. Οι υιοθετούμενοι από τους ανθρώπους κοινωνούν μόνο στο όνομα αυτών που τους υιοθετούν. Δεν συνδέονται μ'αυτούς με καμιά πραγματική γέννηση.
Εργασία, Έρευνα Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Εισαγωγή
Μια μελέτη αγαπητοί αναγνώστες με ορθόδοξη θεολογική αναφορά και γνώση, ώστε να γνωρίζουμε τους Αγίους μας ως μίμηση της καθημερινής επΑναστατικής μας προτροπής. Η εορτή τού Αγίου Βαλεντίνου φανερώνει την βαθύτερη ανάγκη, του ανθρώπου, για μεταφυσική νοηματοδότηση των σοβαρών υπαρξιακών του σχέσεων. Όσον αφορά την εμπορευματοποίηση της εορτής, δεν είναι το μόνο περιστατικό εμπορευματοποίησης σοβαρών καταστάσεων. (Βλ. ΕΔΩ)
Αυτές τις εικόνες που εμείς δεν είδαμε ή δεν προλάβαμε εικόνες που χάθηκαν στης δύσης το βασίλεμα του ήλιου, που εμείς οι Έλληνες, το κάναμε ανατολή. Ο εθνικός μας δυισμός που ξεκινά από τους Ιερούς Ησυχαστές και τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά το 14ο αι. και φτάνει στο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν...» και τη σημερινή Δυτική σκλαβιά της χώρας!
Ο Άγιος Βασίλειος πήρε το μοναχισμό που υπήρχε στα χρόνια του, τον αναχωρητικό μοναχισμό και τον αυστηρό κοινοβιακό μοναχισμό του Παχωμίου, και άλλαξε τη δομή του. Αντί μιας «δοκιμασίας» που ήταν κατ’ ουσίαν μοναχική, αυτός έφερε τη «δοκιμασία» κάτω από την άμεση εξάρτηση των κοινωνικών υποχρεώσεων της Εκκλησίας.