Όταν εξετάζουμε τον τρόπο σκέψης ενός πολιτικού το κάνουμε μέσα σ’ ένα πλαίσιο ορθολογισμού. Έτσι η ανάλυση μπορεί να ενταχθεί στο πεδίο δράσης της Θεωρίας Παιγνίων. Επίσης για να χαρακτηρίσουμε τις κινήσεις έχει νόημα να μελετηθεί αν αποτελούν πράξεις, δηλαδή μη αναστρέψιμες κινήσεις. Μόνο που υπάρχει ένα θεμελιακό πρόβλημα όταν το υπόβαθρο είναι σαθρό. Και αυτό του Κινήματος του 1935 είναι η αποτυχία του Κινήματος του 1933.
Από τότε ο Βενιζέλος θεωρεί ότι θα είναι θύμα των εχθρών του και θα αναπτύξει ουσιαστικά μια φοβία που θα τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι τα προβλήματα δεν λύνονται με δημοκρατικό τρόπο. Έτσι αποφάσισε πάντα σε συνεργασία με τον Πλαστήρα να ξεμπερδέψει με τους αντιπάλους μ’ έναν τρόπο άλλο, τον οποίο δεν είναι ανάγκη να χαρακτηρίσουμε. Σε κάθε περίπτωση, είναι και πάλι η ανάμειξη του στρατού στην πολιτική και της πολιτικής στον στρατό. Με τη φοβία της αδικίας, δημιουργείται άλλη αδικία με όφελος. Ο στόχος, ο αρχικός τουλάχιστον, ήταν να γίνει κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη για να προκαλέσει την παραίτηση της κυβέρνησης στην Αθήνα. Και το μόνο θα ήταν ο έλεγχος του στρατού μέσω Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Κρήτης και νησιών του Αιγαίου. Όμως τελικά και για λόγους κατανοητούς λόγω του παρελθόντος του, το κίνημα αρχίζει στην Κρήτη.
October 31, 2016 - Articles - N. Lygeros: L' erreur de jugement de Vénizélos en 1934
Όμως η αποτυχία του Κινήματος στη Θεσσαλονίκη, κατέληξε στην παράδοση του στρατού και στη συνέχεια του στόλου. Έτσι ο Βενιζέλος κατέφυγε στο Κάϊρο που άνηκε τότε στη φασιστική Ιταλία και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Και αυτή η πράξη έχει ενδιαφέρον για έναν πολιτικό αφού προσπαθεί να κάνει ένα πραξικόπημα σε μια δημοκρατία και μετά την αποτυχία ζητά προστασία από τον φασισμό. Στη συνέχεια βρέθηκε στο Παρίσι αυτοεξόριστος. Και ο Πλαστήρας καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Ο Βενιζέλος πέθανε το 1936.
- Το 1922, έστειλε τηλεγράφημα εκ των υστέρων για την καταδίκη των 6.
- Το 1923, υπογράφει την Συνθήκη της Λωζάννης ως πρώην.
- Το 1930, υπογράφει την ελληνοτουρκική σύμβαση στην Άγκυρα.
- Το 1931, είναι ενάντια στην Επανάσταση των Κυπρίων.
- Το 1934, στέλνει επιστολή στην Επιτροπή Βραβείων Νόμπελ για να προτείνει τον Κεμάλ για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
- Το 1935, ενθάρρυνε το στρατιωτικό πραξικόπημα.
- Την ίδια χρονιά, καταδικάζεται σε θάνατο ως προδότης της πατρίδας.
- Το 1936, πεθαίνει.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι γιατί πολλοί αναλυτές δεν βάζουν μαζί αυτές τις πράξεις και εξετάζουν την καθεμία χωρίς τις άλλες για να φανεί ότι πρόκειται για εξαίρεση. Αλλά όταν οι εξαιρέσεις είναι τόσες πολλές, απλώς αποτελούν κανόνα. Αν προσθέσουμε την καθυστέρηση που προκάλεσε για το θέμα της απελευθέρωσης της Κρήτης, στο γεγονός ότι ήταν κάθετα ενάντια στην απελευθέρωση της Κύπρου το 1931, τότε βλέπουμε τα ίχνη μιας ορθολογικής πολιτικής που δεν άλλαξε τόσα χρόνια.
Δεν προώθησε αυτό που ονομάζουμε πιο απλά τα εθνικά μας θέματα. Αντιθέτως κάνοντας αυτές τις πράξεις, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήθελε να βρει ισορροπίες με τον ξένο παράγοντα.
Το ερώτημα είναι απλό: γιατί όλα αυτά τα στοιχεία δεν επαρκούν για να πάρει κάποιος μια αντικειμενική θέση. Η απάντηση είναι απλή: οι περισσότεροι δεν εξετάζουν αυτά τα δεδομένα, η προπαγάνδα συνεχίζει να λειτουργεί. Παρουσιάζεται ως μια εναλλακτική σε σχέση με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Α', ενώ και οι δύο ενεργοποίησαν ένα απαράδεκτο πλαίσιο ενάντια στις στρατηγικές θέσεις του Ελληνισμού. Αλλά σιγά σιγά όλοι θα καταλάβουν περί τίνος πρόκειται.
Δείτε: Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας.
Διαβάστε: Η ανεξιχνίαστη δολοφονία του Γεωργίου Α' που ανέκοψε την απελευθέρωση των αλύτρωτων πατρίδων
Επιστολή Ελευθερίου Βενιζέλου για βραβείο
Νόμπελ Ειρήνης στον Μουσταφά Κεμάλ
Ο Βενιζέλος με τον Ατατούρκ στην Άγκυρα
τον Οκτώβριο του 1930. Ataturk And Venizelos
ΔΙΑΒΑΣΤΕ Ν. Λυγερός: Το λάθος της απόφασης του Βενιζέλου το 1934 αφορά την πρότασή του για την απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στον Μουσταφά Κεμάλ.
