Μια συγκινητική ιστορία από την τάξη που δείχνει πώς η αληθινή παιδαγωγική δεν εκθέτει, αλλά διασώζει την αξιοπρέπεια του παιδιού. Το μήνυμα παραμένει επίκαιρο για εκπαιδευτικούς, γονείς και κάθε άνθρωπο που διαχειρίζεται ψυχές.
✍️Κείμενα & Μετάφραση Σοφία Ντρέκου
Εισαγωγή
Η ιστορία με τον καθηγητή που βρήκε τον κλέφτη ενός ρολογιού χωρίς να αποκαλύψει ποτέ το όνομά του μπροστά στην τάξη, αποτελεί ένα συγκλονιστικό μάθημα για το τι σημαίνει αληθινή παιδαγωγική. Το να ταπεινώσεις μαθητή μπροστά στους συμμαθητές του δεν είναι εκπαίδευση, αλλά ψυχικό τραύμα. Αντίθετα, η διακριτικότητα, η σοφία και η προστασία της αξιοπρέπειας διδάσκουν πολύ περισσότερο από κάθε επίπληξη. Το περιστατικό, που συγκίνησε χιλιάδες αναγνώστες, δείχνει ότι ο αληθινός εκπαιδευτικός δεν χαράζει μόνο γνώσεις, αλλά ψυχές.
Η συγκινητική συνάντησηπαιδεία πέρα από εκπαίδευση. Παιδαγωγική με ήθος, σεβασμό και αγάπη
Ένας νεαρός κύριος συναντά έναν ηλικιωμένο.
- Με θυμάστε;
- Όχι.
- Υπήρξα μαθητής σας.
- Τι κάνεις; Με τι ασχολείσαι;
- Έγινα κι εγώ καθηγητής.
- Κρίνεις ότι είσαι καλός στη δουλειά σου;
- Η αλήθεια είναι πως ναι. Εσείς με εμπνεύσατε και ήθελα να σας μοιάσω.
Περίεργος ο ηλικιωμένος κύριος, ρωτά να μάθει τι του έμεινε στο μυαλό και τον ενέπνευσε σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλει να γίνει κι ο ίδιος καθηγητής. Και ο νεαρός του διηγείται την ακόλουθη ιστορία.
Η ιστορία του ρολογιού
- Κάποια μέρα ένας συμμαθητής μου – που ήταν και φίλος μου – ήλθε στην τάξη και μου έδειξε ένα πανέμορφο καινούργιο ρολόι που είχε στην τσέπη του. Δεν άντεξα στον πειρασμό και κάποια στιγμή του το έκλεψα. Σε λίγο, αντιλήφθηκε ότι το ρολόι έλειπε από την τσέπη του και αμέσως ενημέρωσε τον καθηγητή που μας δίδασκε εκείνη την στιγμή στην τάξη, που ήσασταν εσείς. Εσείς, λοιπόν, απευθυνθήκατε στην τάξη και είπατε:
- Το ρολόι κάποιου συμμαθητή σας εκλάπη κατά την διάρκεια του τρέχοντος μαθήματος. Όποιος το έκλεψε, παρακαλώ να το επιστρέψει αμέσως.
- Ντράπηκα τόσο πολύ την ταπείνωση μπροστά στους συμμαθητές μου, που δεν τόλμησα να αποκαλυφθώ. Έπειτα εσείς κλείσατε την πόρτα, μας είπατε όλους να σταθούμε όρθιοι και ότι θα ψάχνατε τις τσέπες όλων μας μέχρι να το βρείτε. Αλλά θέσατε και μια προϋπόθεση. Ότι έπρεπε να έχουμε όλοι μας τα μάτια μας κλειστά για να μην δούμε τον ένοχο. Έτσι και συνέβη. Όταν φτάσατε σε μένα, το βρήκατε στην τσέπη μου και το πήρατε. Όμως συνεχίσατε το ψάξιμο στις τσέπες όλων και όταν τελειώσατε, μας είπατε: «Και τώρα, μπορείτε να ανοίξετε τα μάτια σας όλοι. Το ρολόι βρέθηκε!».
Δεν αναφέρατε ποτέ το όνομά μου στην τάξη και ούτε μου σχολιάσατε ποτέ το περιστατικό σε προσωπικό επίπεδο. Περίμενα να με επιπλήξετε και να μου κάνετε κατήχηση, αλλά τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Εκείνη την ημέρα σώσατε την αξιοπρέπειά μου για πάντα. Εκείνη ήταν η πιο ντροπιαστική μέρα της ζωής μου όλης και μου δώσατε με τον τρόπο σας ένα ηχηρό μάθημα.
Το ηθικό δίδαγμα
Θυμηθήκατε τώρα το περιστατικό κ. Καθηγητά;- Ναι, ακούγοντάς σε, τα θυμήθηκα όλα. Αλλά υπάρχει κάτι που δεν θυμάμαι και αυτό είσαι εσύ, γιατί κι εγώ είχα τα μάτια μου κλειστά όταν σας έψαχνα όλους!!!
Αν πρέπει να ταπεινώσεις κάποιον μπροστά στα μάτια όλων των συμμαθητών του για να τον συνετίσεις, τότε όχι μόνον δεν λέγεσαι εκπαιδευτικός, απλά, δεν είσαι. Τέτοιοι καθηγητές χαράζουν ψυχές και μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στη μνήμη των μαθητών.
Δείτε επίσης: Γκαμπριέλα Μιστράλ (Gabriela Mistral) - Προσευχή της δασκάλας: ανάλυση ποιήματος για παιδεία και σχολείο - Νόμπελ Λογοτεχνίας
Μετάφραση: Σοφία Ντρέκου από την σελίδα
Historia Reflexiva: Si para corregir necesitas
humillar; no sabes enseñar. ~ Maestra Hazblog
Η παιδαγωγική ως κοινωνικό και ψυχολογικό βίωμα
εκπαίδευση, παιδαγωγική, εκπαιδευτικός, δάσκαλος
με ήθος, μαθητής, σχολείο, τάξη, αξιοπρέπεια μαθητή,
σεβασμός στην εκπαίδευση, παιδαγωγικό δίδαγμα
Ο τρόπος με τον οποίο ένας εκπαιδευτικός χειρίζεται την ευθραυστότητα της παιδικής ψυχής, καθορίζει όχι μόνο την αυτοεκτίμηση του μαθητή αλλά και τη θέση του μέσα στην κοινωνία.
Ο αληθινός εκπαιδευτικός γνωρίζει ότι η παιδαγωγική έχει βαθιά κοινωνιολογική διάσταση και ψυχολογική επίδραση: η δημόσια ταπείνωση τραυματίζει, ενώ η προστασία της αξιοπρέπειας καλλιεργεί αυτοεκτίμηση και σεβασμό.
Η δημόσια ταπείνωση γεννά τραύματα, ενώ η προστασία της αξιοπρέπειας διαμορφώνει πολίτες με ήθος και δύναμη. Η διδασκαλία, επομένως, είναι πράξη ευθύνης που αγγίζει το μέλλον μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Η εκπαίδευση δεν είναι απλώς μια διαδικασία μετάδοσης γνώσεων μέσα στο σχολείο, αλλά ένας ζωντανός διάλογος που καθορίζει το μέλλον του μαθητή και της κοινωνίας.Η ψυχολογία του παιδιού επηρεάζεται από κάθε πράξη διδασκαλίας, κι έτσι το μάθημα γίνεται όχι μόνο γνωστικό, αλλά και ηθικό θεμέλιο για υπεύθυνους πολίτες. Η εκπαιδευτική πράξη, λοιπόν, είναι κοινωνικό έργο που απαιτεί ευαισθησία, ήθος και βαθιά ανθρωπιά.
Το ηθικό δίδαγμα ενός αληθινού εκπαιδευτικού:
η προστασία της αξιοπρέπειας του μαθητή πάνω απ’ όλα.
Η αληθινή παιδαγωγική δεν ταπεινώνει, αλλά εμπνέει τον μαθητή.
Καθηγητής διδάσκει με ήθος και σεβασμό, δείχνοντας ότι η παιδαγωγική διασώζει την αξιοπρέπεια του μαθητή και αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα στη ζωή του.
Η αληθινή παιδαγωγική σώζει την αξιοπρέπεια, δεν ταπεινώνει τον μαθητή.
✍️ Επιμέλεια: Αέναη επΑνάσταση
Περισσότερα: Διηγήσεις, Εκπαίδευση, Παιδεία
Διαβάστε επίσης:
- Όταν ήμουν δάσκαλος (Αληθινή διήγηση)
- Πως πρέπει να είναι ο δάσκαλος
- Εμπειρίες στο Μετρό: φιλανθρωπία παιδείας
σκόρπιες σκέψεις
εκπαίδευση, παιδαγωγική, εκπαιδευτικός, δάσκαλος με ήθος, μαθητής, σχολείο, τάξη, αξιοπρέπεια μαθητή, σεβασμός στην εκπαίδευση, παιδαγωγικό δίδαγμα, κοινωνιολογική διάσταση εκπαίδευσης, ψυχολογική επίδραση σχολείου, παιδαγωγικές αξίες, διδασκαλία με σεβασμό, σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή, εκπαιδευτική ιστορία, αληθινός παιδαγωγός, σχολική εμπειρία, ηθικό δίδαγμα, teacher inspiration, educational values, respect in education
1 σχόλιο:
Αυτή η ιστορία με άρεσε, χρειαζόμαστε τέτοια παραδείγματα στην εποχή μας.
Δημοσίευση σχολίου