National Geographic φωτογραφία: Ένα νεαρό αγόρι στο μοναστήρι
Ντέιρ αλ Άντρα (Deir el-Adra in Egypt, αραβική ονομασία για τα Μοναστήρια
της Παναγίας) απλώνει το χέρι του για να αγγίξει την εικόνα της Παναγίας.
Πού σταματά η διάκριση και πού αρχίζει η πλάνη; Σκέψεις για τον Απόστολο Θωμά, τους Πατέρες, τις παραδόσεις της Εκκλησίας και τη μακαριότητα της πίστης χωρίς απόδειξη.
της Σοφίας Ντρέκου, Αρθρογράφος
Στον διάλογο μεταξύ πίστης και λογικής, ένα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
Πότε οφείλουμε να αμφιβάλλουμε και πότε να αποδεχόμαστε;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη, γιατί δεν έχει να κάνει μόνο με το μυαλό αλλά και με την καρδιά.
Η πίστη δεν είναι τυφλή, είναι σχέση
Ως χριστιανοί, πράγματι δεχόμαστε πολλά που υπερβαίνουν τη λογική:
– την ενανθρώπιση του Θεού,
– την Ανάσταση,
– την παρουσία των αγγέλων,
– τα θαύματα και τα σημεία.
Δεν τα δεχόμαστε επειδή «μας το είπαν», αλλά επειδή ζούμε σε μια σχέση που έχει αποδείξει, με τρόπο βιωματικό, ότι είναι αληθινή. Πίστη δεν είναι η άρνηση της λογικής, αλλά η ταπείνωση της λογικής μπροστά στο μυστήριο.
Η στάση των Πατέρων: διάκριση και όχι εύκολες βεβαιότητες
Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν πρότειναν την αμφιβολία ως αρετή, αλλά ούτε και την αφέλεια. Τόνιζαν πάντοτε τη διάκριση... τη δυνατότητα να ξεχωρίζεις το πνευματικό από το ψεύτικο, το αυθεντικό από το φαντασιακό.
Ο απ. Θωμάς, που ζητά να αγγίξει, δεν καταδικάζεται. Ο Χριστός τού δίνει τις αποδείξεις. Αλλά λέει: «Θωμά, επειδή με είδες, πίστεψες· μακάριοι όσοι δεν είδαν, και πίστεψαν». «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Κατά Ιωάννην 20:29.) Όχι γιατί είναι πιο «τυφλοί», αλλά γιατί είναι πιο ελεύθεροι να αγαπήσουν χωρίς να απαιτούν εγγυήσεις.
Η πίστη δεν είναι τυφλή, είναι σχέση
Ως χριστιανοί, πράγματι δεχόμαστε πολλά που υπερβαίνουν τη λογική:
– την ενανθρώπιση του Θεού,
– την Ανάσταση,
– την παρουσία των αγγέλων,
– τα θαύματα και τα σημεία.
Δεν τα δεχόμαστε επειδή «μας το είπαν», αλλά επειδή ζούμε σε μια σχέση που έχει αποδείξει, με τρόπο βιωματικό, ότι είναι αληθινή. Πίστη δεν είναι η άρνηση της λογικής, αλλά η ταπείνωση της λογικής μπροστά στο μυστήριο.
Η στάση των Πατέρων: διάκριση και όχι εύκολες βεβαιότητες
Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν πρότειναν την αμφιβολία ως αρετή, αλλά ούτε και την αφέλεια. Τόνιζαν πάντοτε τη διάκριση... τη δυνατότητα να ξεχωρίζεις το πνευματικό από το ψεύτικο, το αυθεντικό από το φαντασιακό.
Ο απ. Θωμάς, που ζητά να αγγίξει, δεν καταδικάζεται. Ο Χριστός τού δίνει τις αποδείξεις. Αλλά λέει: «Θωμά, επειδή με είδες, πίστεψες· μακάριοι όσοι δεν είδαν, και πίστεψαν». «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Κατά Ιωάννην 20:29.) Όχι γιατί είναι πιο «τυφλοί», αλλά γιατί είναι πιο ελεύθεροι να αγαπήσουν χωρίς να απαιτούν εγγυήσεις.
Δύο ρίσκα: της απόρριψης και της αποδοχής
Στη στάση μας απέναντι στα υπερφυσικά ή παράδοξα σημεία, υπάρχουν δύο εξίσου επικίνδυνα άκρα:
1. Η εκ προοιμίου απόρριψη: Κλείνει την πόρτα στη Χάρη. Αν απορρίψουμε ό,τι δεν χωράει στη λογική, τότε ίσως χάσουμε τον Χριστό που περνά από δίπλα μας «εν ετέρα μορφή».
2. Η άκριτη αποδοχή: Μας εκθέτει στην πλάνη. Όχι κάθε θαύμα είναι θεϊκό. Όχι κάθε εμπειρία είναι πνευματική. Οι Πατέρες επέμεναν πως ο διάβολος μπορεί να μετασχηματίζεται «εις άγγελον φωτός».
Το ζητούμενο δεν είναι να «διαλέξουμε στρατόπεδο», αλλά να πορευτούμε με ταπείνωση, σιωπή και διάκριση.
Παραδόσεις και ερωτήματα: να πιστεύουμε ή να ερευνούμε;
Ερωτήματα υπάρχουν πολλά: Κάποιος μπορεί να ρωτήσει:
– Είδε όραμα πράγματι ο Μέγας Κωνσταντίνος;
– Παραδόθηκαν οι κλίμακες της Βυζαντινής μουσικής από Άγγελο Κυρίου;
– Ζούσε η Παναγία στα Άγια των Αγίων όπως λέει η παράδοση;
Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί πάντα με αποδείξεις. Και δεν χρειάζεται.
Γιατί η Εκκλησία δεν θεμελιώνεται σε μια απόδειξη...δεν στηρίζεται σε ένα και μόνο σημείο. Στηρίζεται στη ζωή που γεννάται μέσα από την παράδοση, μέσα από αυτά τα σημεία. Αν μια παράδοση οδηγεί σε αγιότητα, ειρήνη, μετάνοια, συγχώρεση, δοξολογία — τότε δεν είναι απλώς «παράδοση». Είναι φορέας Χάριτος, ανεξαρτήτως της ιστορικής ακρίβειας.
Το θεμέλιο είναι ο Χριστός και τα ίχνη Του μέσα στον χρόνο
Η πίστη μας δεν είναι συλλογή αποδείξεων, ούτε άρνηση της σκέψης ούτε όμως και στην ευπιστία.
Είναι σχέση, ρίσκο, ελευθερία και εμπιστοσύνη. Είναι καρπός ζωής. Στέκεται επάνω στον Χριστό, και σε κάθε τι που μαρτυρεί Αυτόν, με συνέπεια, με καρπούς, με αλήθεια.
Αν ένα όραμα γεννά ειρήνη, αν μια μαρτυρία φέρνει μετάνοια, αν μια παράδοση ζωογονεί τη λατρεία — τότε δεν είναι ψέμα. Είναι μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, που διακρίνει, καθαγιάζει και οδηγεί στον Χριστό.
Εν τέλει, η πίστη δεν είναι απάντηση σε όλα τα ερωτήματα. Είναι τρόπος να ζεις με αυτά.
Είναι ρίσκο... αλλά το ρίσκο της καρδιάς που επιλέγει την εμπιστοσύνη, όχι γιατί ξέρει, αλλά γιατί αγάπησε.
★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★⋰⋱ ★
Αφορμή για το παραπάνω κείμενο ο παρακάτω διάλογος στο θέμα: Τα γενέθλια του Προδρόμου (Κλήδονας) & το θερινό ηλιοστάσιο. Στις 24 Ιουνίου ο λαός μας γιορτάζει μία από τις σημαντικότερες, πιο αγαπημένες και πιο πλούσιες σε λαογραφικό περιεχόμενο γιορτές του: την εορτή του «Άη Γιάννη του Κλήδονα», δηλαδή – όπως είναι το ορθό... Διαβάστε την συνέχεια εδώ »
Η φλόγα της πίστης, φωτίζει διακριτικά την καρδιά που αναζητά.
Painting board: Please Don’t Leave by artist Mia Bergeron
Andreas Giannakopoulos 24 Ιουνίου 2025 »»» Sophia Drekou είναι πραγματικά δύσκολο να πεις τι είναι πιο σωστό. Να αμφιβάλεις εξαρχής η να αποδέχεσαι με πίστη. Δεν είμαι σίγουρος ότι οι πατέρες είναι σώνει και καλά υπέρ του πρώτου. Σαν χριστιανοί δεχόμαστε πολλά υπερφυσικά χωρίς να μπορούμε να τα δικαιολογήσουμε. Απλά δεχόμαστε τις μαρτυρίες των προηγούμενων.
Sophia Drekou 24 Ιουνίου 2025 »»» Andreas Giannakopoulos, Η απάντηση μπορεί να είναι ουσιαστική και εσωτερικά στοχαστική, χωρίς να καταλήγει σε απόλυτο συμπέρασμα, αλλά να σέβεται την πολυπλοκότητα του ζητήματος. Αυτό που θέτεις είναι από τους βαθύτερους προβληματισμούς κάθε ανθρώπου που προσπαθεί να σταθεί με ειλικρίνεια απέναντι στην πίστη. Η αμφιβολία και η πίστη δεν είναι πάντα αντίθετα· συχνά συνυπάρχουν μέσα στον ίδιο άνθρωπο, σαν δυο φωνές που παλεύουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, πράγματι, δεν απέρριψαν την αμφιβολία. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, για παράδειγμα, τόλμησε να στοχαστεί πάνω στα μυστήρια της θεότητας με δέος και προβληματισμό. Η αμφιβολία, όταν είναι γνήσια και δεν προέρχεται από αλαζονεία, μπορεί να οδηγήσει σε πιο ουσιαστική πίστη – όχι πίστη τυφλή, αλλά πίστη που έχει περάσει από την κάμινο της αναζήτησης.
Από την άλλη, η παράδοση της Εκκλησίας βασίζεται πράγματι σε μαρτυρίες, σε εμπειρίες αγίων και πιστών που μάς μεταδίδονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναστέλλεται η σκέψη, αλλά ότι δεχόμαστε ότι κάποια πράγματα υπερβαίνουν τη λογική μας χωρίς να την ακυρώνουν.
Ίσως τελικά το ερώτημα δεν είναι τι είναι πιο σωστό, αλλά πώς μπορεί η καρδιά να χωρέσει και την ανάγκη για νόημα και την ταπείνωση μπροστά στο άγνωστο. Η πίστη δεν είναι απάντηση στην ερώτηση, είναι τρόπος να ζεις με το ερώτημα.
Andreas Giannakopoulos 24 Ιουνίου 2025 »»» Sophia Drekou, θα προσπαθήσω να δώσω μια απάντηση ως προς το αν πρέπει ή όχι να δεχτούμε το υπερφυσικό σημείο. Δεν πιστεύω στην απόρριψη αλλά στην προσεκτική αποδοχή κατόπιν έρευνας. Η εκ προοιμίου απόρριψη ενέχει τον κίνδυνο απορρίψεις των σημείων της Χάριτος άρα είναι το ίδιο μεγάλο το ρίσκο με την αποδοχή σημείου που οδηγεί σε πλάνη. Πράγματι οι πατέρες θεωρούν την δυσπιστία του Θωμά σωστή αλλά κανένας δεν φάνηκε να ασχολείται με αυτό που είπε ο Χριστός αμέσως μετά "Εσύ πίστεψες γιατί είδες, μακάριοι όμως αυτοί που θα πιστέψουν χωρίς να δουν".
Τελικά είδε όντως όραμα ο Μ. Κωνσταντίνος; Παραδόθηκαν οι κλίμακες της Βυζαντινής μουσικής από Άγγελο Κυρίου; Αν αρχίσουμε να τα ξεψαχνίζουμε όλα έχουμε τεράστιο πεδίο αμφισβήτησης. Από πού γνωρίζουμε ότι η Παναγία όντως ήταν στα Άγια των Αγίων;
Το Πρωτευαγγέλιο του Ιάκωβου λέει απλώς ότι έμενε στον Ναό. Πουθενά δεν αναφέρονταν ότι οι γονείς της απείχαν από σεξ, αντίθετα αναφέρει ότι προσπαθούσαν να κάνουν παιδί και δεν μπορούσαν οπότε με επέμβαση του Θεού έμεινε έγκυος η Αγ. Άννα. Καταλαβαίνεις τι εννοώ; Είναι τόσες πολλές οι αντιθέσεις και οι αντινομίες που κάνουν τεράστιο "μπαμ".
Sophia Drekou 24 Ιουνίου 2025 »»» Andreas Giannakopoulos, πολύ ωραία τοποθέτηση και χαίρομαι για τον διάλογο που βάζεις στο τραπέζι με κάτι θεμελιώδες: το ρίσκο της αποδοχής και το ρίσκο της απόρριψης. Ναι, το δίλημμα είναι υπαρκτό και βαθύ:
– Από τη μία, η άκριτη αποδοχή μπορεί να οδηγήσει σε πλάνη.
– Από την άλλη, η άκριτη απόρριψη μπορεί να μας τυφλώσει μπροστά στη Χάρη.
Αυτό που φαίνεται να προτείνεις και το βρίσκω ουσιαστικό είναι μια μεταξύ των δύο στάση: επιφυλακτική αποδοχή μετά από διάκριση και ταπείνωση. Αυτό δεν είναι απιστία· είναι ωριμότητα. Ο Θωμάς δεν απορρίφθηκε. Ο Χριστός του έδωσε αυτό που χρειαζόταν, χωρίς επίπληξη. Αλλά κατέγραψε κάτι βαθύτερο: πως υπάρχει μακαριότητα σε εκείνον που θα καταφέρει να πιστέψει χωρίς να απαιτήσει σημεία.
Όσο για τα παραδείγματα: Ναι, είναι πολλά τα σημεία που δεν τεκμηριώνονται "ιστορικά". Το όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Παναγία στα Άγια των Αγίων, οι κλίμακες της βυζαντινής μουσικής... Κάποια είναι παράδοση, κάποια λειτουργική εμπειρία, κάποια θρύλοι, και κάποια προσωπικές αποκαλύψεις.
Το κρίσιμο σημείο όμως είναι: Ζει αυτό το σημείο; Μαρτυρεί Χάρη; Γεννά καρπούς;
Η Εκκλησία, ιστορικά, δε θεμελιώνει τη ζωή της σε ένα και μόνο όραμα. Αλλά διακρίνει, μέσα στον χρόνο, αν κάτι οδηγεί σε μετάνοια, ειρήνη, συγχώρεση, Θεό.
Τελικά, η πίστη δεν είναι συλλογή αποδείξεων. Είναι σχέση.
Και κάθε σχέση εμπεριέχει ρίσκο, εμπιστοσύνη, διάκριση.
★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★⋰⋱ ★
Ερώτηση: Ποιο είναι το μεγαλύτερο ρίσκο για τον χριστιανό; @όλοι
Απάντηση Dafni Papp: Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο. Η Ορθόδοξη πίστη είναι βιωματική. Είναι μια ζωντανή σχέση με τον Θεό, που επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, αισθήματος και δράσης.Δεν το γράφω τυχαία...έχουμε 4 σχεδόν χρόνια την 26χρονη μονάκριβη μας που παλεύει με μια σπάνια μορφή καρκίνου που δεν υπάρχει ούτε μια αντίστοιχη περίπτωση στο δισεκατομμύριο...Ανθρώπους ποιο δύσκολα συναντάς και δη γιατρούς....από τον Πανταχού Παρών!! 21 εβδ.
★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★⋰⋱ ★
Ερώτηση: Ποιο είναι το μεγαλύτερο ρίσκο για τον χριστιανό; @όλοι
Απάντηση Dafni Papp: Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou Δεν υπάρχει κανένα ρίσκο. Η Ορθόδοξη πίστη είναι βιωματική. Είναι μια ζωντανή σχέση με τον Θεό, που επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, αισθήματος και δράσης.Δεν το γράφω τυχαία...έχουμε 4 σχεδόν χρόνια την 26χρονη μονάκριβη μας που παλεύει με μια σπάνια μορφή καρκίνου που δεν υπάρχει ούτε μια αντίστοιχη περίπτωση στο δισεκατομμύριο...Ανθρώπους ποιο δύσκολα συναντάς και δη γιατρούς....από τον Πανταχού Παρών!! 21 εβδ.
Απάντηση Van Gel Span: Dafni Papp -σας αντιλαμβάνομαι γιατί είμαι συμπάσχων ανάλογης περίπτωσης... 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Dafni, Αγαπημένη μου Δάφνη, τα λόγια σου με συγκίνησαν βαθιά. Είναι άλλο να μιλάει κανείς θεωρητικά για την πίστη και άλλο να τη ζει μέσα στην πιο μεγάλη δοκιμασία.
Η δική σας μαρτυρία, με την κόρη σας που παλεύει με τόση γενναιότητα απέναντι σε κάτι τόσο σπάνιο και δύσκολο, δίνει αληθινό νόημα σε αυτό που λέμε «βιωματική πίστη».
Έχεις απόλυτο δίκιο: η Ορθόδοξη πίστη δεν είναι μια ιδέα αλλά μια ζωντανή σχέση με τον Πανταχού Παρόντα, που μας κρατά όρθιους εκεί όπου η ανθρώπινη λογική και οι δυνάμεις τελειώνουν.
Σου στέλνω όλη μου την αγάπη, τη συμπαράσταση και μια προσευχή για δύναμη και φως σε όλη σας την οικογένεια. Να σας στηρίζει ο Θεός κάθε μέρα. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Van Gel Span, Η αλληλεγγύη μεταξύ ανθρώπων που περνούν παρόμοιο πόνο είναι ιερή. Σας ευχαριστώ που μοιράζεστε τη συμπόνια σας και τη δική σας εμπειρία. Το να ξέρει κανείς ότι δεν είναι μόνος σε τόσο σκληρούς αγώνες είναι μια βαθιά παρηγοριά.
Στέλνω και σε εσάς προσευχή, κουράγιο και αγάπη. Ο Θεός να δυναμώνει εσάς και όλους τους αγαπημένους σας. 21 εβδ.
Απάντηση Θεοδώρα Ρίμπα: Πολύ δύσκολη τοποθέτηση. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: κ. Θεοδώρα Ρίμπα πραγματικά είναι ένα θέμα δύσκολο και βαθύ, που αγγίζει τον καθένα μας με διαφορετικό τρόπο. Σε ευχαριστώ που στάθηκες και το σκέφτηκες. Αν θέλεις, μπορείς να μοιραστείς περισσότερες σκέψεις σου... θα χαρώ πολύ να συζητήσουμε. 21 εβδ.
Απάντηση Θεοδώρα Ρίμπα: Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou, Οι αναρτήσεις σου είναι όλες πολύ ενδιαφέρουσες. Σχετικά με το θέμα.... αυτό που με καλύπτει κατά μεγάλο μέρος είναι ... αυτό που είπε η μακαρίτισσα η Αθηνά Σιδέρη... για την απλή χωριάτικη πίστη. Εκεί καταλήγω μετά την όποια έρευνα. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Θεοδώρα, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και που μοιράστηκες αυτή τη σκέψη. Πόσο όμορφο και αληθινό αυτό που είπε η Αθηνά Σιδέρη για την απλή χωριάτικη πίστη… Μερικές φορές, μετά από κάθε έρευνα και κάθε προβληματισμό, εκεί καταλήγουμε: σε μια πίστη καθαρή, χωρίς πολλά λόγια, σαν το φως που πέφτει στα χωράφια. 21 εβδ.
Απάντηση John Andreadis: Η πίστη δείχνει και η νοημοσύνη πάει και βλέπει όπως λέει και ο Νίκος. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: John Andreadis ο Νίκος;;; 21 εβδ.
Απάντηση John Andreadis: Ο Λυγερός. 21 εβδ.
Απάντηση Sofia Karagaitani: Μαλων η αμφιβολία γιατί την πίστη την έχει δεδομένη. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Sofia Karagaitani, πολύ όμορφα το είπες… Ίσως πράγματι η αμφιβολία έρχεται πιο πολύ να μας ταρακουνήσει όταν η πίστη υπάρχει ήδη μέσα μας σαν υπόσχεση και θεμέλιο. Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες – είναι μια σκέψη που με βρίσκει σύμφωνη. 21 εβδ.
Απάντηση Sofia Karagaitani: Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou Καλησπέρα Σοφία ! ! Έτσι θεωρεί ότι πρέπει να είναι !! Ευχαριστώ να είσαι Κάλλα !!! 21 εβδ.
Απάντηση Sotiris Vamvakas: Εξαιρετική. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Sotiris Vamvakas] Αγαπητέ Σωτήρη, σε ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που το κείμενο σου άρεσε. Να είσαι καλά! 21 εβδ.
Απάντηση Maria Maidanou: Στην συζήτηση περί του "Πίστευε και μη ερεύνα" ή "Ερεύνα και πίστευε" θεμελιώδες είναι το ποιος κατευθύνει την έρευνα. Αν δηλαδή νομίζουμε ότι με ιδίες δυνάμεις κατευθύνεται η έρευνα ή αν η έρευνα ξεκινά με προσευχή για φώτιση από τον Παράκλητο. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Maria Maidanou, πολύ εύστοχο αυτό που επισημαίνεις. Πράγματι, το θεμέλιο είναι ποιος οδηγεί την αναζήτηση. Αν μένουμε μόνο στις δικές μας δυνάμεις, η έρευνα γίνεται εύκολα αλαζονεία ή περιπλάνηση χωρίς καρπό. Όταν όμως ξεκινάμε με ταπείνωση και προσευχή για φώτιση από τον Παράκλητο, τότε η έρευνα γίνεται δρόμος που οδηγεί σε σχέση και εμπιστοσύνη. Σε ευχαριστώ πολύ για τη σκέψη σου – είναι μια υπενθύμιση που όλοι χρειαζόμαστε. 21 εβδ.
Απάντηση Maria Maidanou: Σήμερα φωτίστηκε περισσότερο το θέμα μέσω της αναρτήσεως για την Αγία Μαρίνα, ο Μίτος οδήγησε στα λεγόμενα του Πατρός Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου. Η ψηλάφησις του Αποστόλου Θωμά, ανάλυση και ερμηνεία της εικόνας ~ π. Κων. Στρατηγόπουλος (video) - 18 εβδ.
Απάντηση Sophia Drekou: Maria Maidanou, είναι τόσο εποικοδομητικό πώς ο «μίτος» της αναζήτησης οδηγεί πάντα βαθύτερα, όταν τον κρατά η Χάρη. Και πράγματι, η αναφορά σας στην Αγία Μαρίνα και στα λόγια του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου συμπληρώνει υπέροχα το θέμα: η ψηλάφηση του Θωμά δεν ήταν αμφιβολία, αλλά πορεία προς την αλήθεια με εμπιστοσύνη.
Δεν είναι η λογική που αντιμάχεται την πίστη... είναι η λογική χωρίς προσευχή που μένει μισή. Κι όταν η αναζήτηση φωτίζεται από το Πνεύμα, τότε ακόμη και η αμφιβολία γίνεται γέφυρα.
Σε ευχαριστώ για την συνέχεια που έδωσες στη συζήτηση. 18 ώρ.
Απάντηση Giannis Parmar Η αμφιβολία ειναι μέσα μας. Είναι ένας τρόπος Άμυνας του μυαλού για να αποφεύγει τής κακοτοπιές. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι άγιοι και στυλοβατες είχαν στιγμές αμφιβολία και πτώσεις. Αλλά δεν τα παράτησαν και με τιν βοήθεια του Θεού επανήλθαν. Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε <<Σε θέματα πίστεως και πατρίδος να είμαστε αμετακίνητη >>. Τιν αλήθεια την ξέρουμε και πρέπει να την διατηρούμε οπός έχει και όχι να την αλλάζουμε κατά το δοκούν. 21 εβδ.
Απάντηση Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Giannis Parmar, σε ευχαριστώ πολύ για το τόσο μεστό σχόλιό σου. Πολύ σωστά λες ότι η αμφιβολία είναι συχνά μια άμυνα του νου, αλλά και ότι ακόμα και οι μεγάλοι άγιοι πέρασαν από στιγμές πτώσης και αναστάτωσης.
Η φράση του Αγίου Γέροντα Παϊσίου είναι καθοριστική: στα θέματα πίστεως και πατρίδας χρειάζεται σταθερότητα, όχι για αδιαλλαξία αλλά για να μην ξεχνάμε ποια είναι η αλήθεια που παραλάβαμε.
Η πίστη δεν σημαίνει ότι δεν θα αμφιβάλλουμε ποτέ, αλλά ότι με τη βοήθεια του Θεού θα σηκωνόμαστε κάθε φορά. Σε ευχαριστώ που το θύμισες τόσο καθαρά. Πως πρέπει να είναι οι πολιτικοί ηγέτες κατά τους Αγίους Πατέρες - ο Άγιος Παΐσιος περί πολιτικής και πολιτικών - 21 εβδ.
Απάντηση Giannis Parmar: Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou ειναι ο τρόπος μου να παλεύω. 21 εβδ.
Απάντηση Κοσμάς Καλαματιανός: Καθένας με τον τρόπο του κανει τον αγονα του για κάθε καλό... 21 εβδ.
Απάντηση Sophia Drekou: Κοσμάς Καλαματιανός, αληθινά τα λόγια σου… Ο καθένας μας κάνει τον δικό του αγώνα, με τον δικό του τρόπο και τις δυνάμεις που του έδωσε ο Θεός. Το σημαντικό είναι να μένουμε προσανατολισμένοι στο καλό. Σε ευχαριστώ για τη σκέψη σου. 21 εβδ.
Απάντηση Elli Maurikidou: Πολύ ωραίο!!! 21 εβδ.
Απάντηση Sophia Drekou: Αγαπητή Elli Maurikidou, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που σου άρεσε. Να είσαι καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου