της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou) Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Ένα Ζεϊμπέκικο του Μάνου Χατζηδάκι από την ταινία «Στέλλα» (1955) του Μιχάλη Κακογιάννη, ο οποίος έγραψε και τους στίχους. Ερμηνεία από την πολυαγαπημένη συνονόματη Σοφία Βέμπο 🎤
Στον απόηχο των πανηγυρικών εορτασμών της επετείου των 1700 χρόνων από το Διάταγμα των Μεδιολάνων. Συμβολή στον εορτασμό της μνήμης των αγίων Ισαποστόλων και Φωτιστών των Σλάβων Κυρίλλου και Μεθοδίου (11 Μαΐου).
Μάνα, Μητέρα, Μαμά ...αφιέρωμα στη μία και μοναδική στη γη
Μάνα, Μητέρα, Μαμά..., η μία και μοναδική στη γη. Υμνήθηκε και τραγουδήθηκε σε όλο τον κόσμο. Γράφτηκαν και γράφονται καθημερινά γι' αυτήν ποιήματα, τραγούδια, στίχοι. Ταυτίζεται με τη στοργή και την αγάπη, την προστασία και την φροντίδα για το σπλάχνο της, το παιδί της.
Απόψε θέλω να σας διηγηθώ μια ιστορία από την παιδική μου ηλικία. Από μικρούλα μου άρεσαν πάντα τα ταξίδια, τα όνειρα, άλλοι κόσμοι, άνθρωποι, εικόνες. Ονειρευόμουν χώρες μακρινές, ανθρώπους με διαφορετικά ρούχα, χρώματα, σκιές πολύχρωμες, θάλασσες ρηχές μα και βαθιές και άγριες, κύματα πανύψηλα, απάνεμες ακρογιαλιές, δέντρα που σε αγκαλιάζουν με τον ίσκιο τους και όσα πολλά μπορεί να βάλει το μυαλουδάκι ενός μικρού παιδιού.
(Η εισαγωγή συνδέει τη θεολογία του Ιωάννη με την έννοια της αποκαλυπτικής και βιωματικής γνώσης. Παρουσιάζει τον Ιωάννη ως φωνή της Αγάπης και της Αλήθειας, μέσα από πνευματικό φακό.)