Η Ανάσταση ως απάντηση στις θεωρίες μετενσάρκωσης και ο Άγιος Παΐσιος για την μετεμψύχωση

Το ένδοξο Φώς της αϊδίου Θεότητος Σοφία Ντρέκου

«Σαν να 'μουν άλλος.. πάντα θα 'ναι αργά 
δεύτερη ζωή δεν έχει...» Οδυσσέα Ελύτη

της Σοφίας Ντρέκου

Η Ανάσταση ως απάντηση 
στις θεωρίες μετενσάρκωσης

Το ένδοξο Φώς της αϊδίου Θεότητος η Δόξα
σαν ένας Θαβώριος ανεξέλεγκτος φωτισμός 
της εκτυφλωτικής λευκότητας σε διαφανή ουσία 
Πνευματικής παρουσίας στην αιωνιότητα.[1]

Με τον όρο μετενσάρκωση εννοείται η ιδέα ότι η ψυχή μετά τον θάνατο δεν πεθαίνει αλλά αναγεννάται σε νέο σώμα. Η ιδέα της μετενσάρκωσης είναι κυρίαρχη σε αρκετές θρησκείες κυρίως της Ινδίας, ενώ ήταν μέρος και της φιλοσοφίας του Πυθαγόρα. Όσοι πιστεύουν στην μετενσάρκωση, θεωρούν ότι ένας άνθρωπος έχει ζήσει άπειρες προηγούμενες ζωές και θα ζήσει άλλες τόσες. 

Από θρησκείες πιστεύεται ότι όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, εκτός από την μετενσάρκωση του σε άνθρωπο, υπάρχει περίπτωση να αναγεννηθεί σαν ζώο, έντομο ή ακόμα και φυτό, ανάλογα με τις πράξεις που διέπραξε στην ζωή του. 

Η ιδέα της μετενσάρκωσης αναφέρεται στο αρχαίο ινδικό βιβλίο Μπαγκαβάτ Γκίτα [Η Μπαγκαβάτ Γκίτα, ή Μπαγκαβαντγκίτα, που σημαίνει «Το Θείο Τραγούδι» είναι ένα από τα σημαντικότερα ιερά κείμενα του Ινδουϊσμού.][2] 

Συνέντευξη με την δρ. Χριστίνα Μανγκάλα, πρώην Ινδουίστρια νυν Ορθόδοξη

 

Ανάσταση και μετενσάρκωση
«Η ανάσταση είναι η ελπίδα που έφερε ο Χριστός στον κόσμο, ο οποίος ζούσε κάτω από την δυναστεία του θανάτου. Είναι ένα γεγονός που δείχνει την αξία του ανθρώπινου σώματος, γιατί αυτό που περιμένουμε, ως αποτέλεσμα της Αναστάσεως του Χριστού, είναι η ανάσταση των σωμάτων, τα οποία διαλύθηκαν μετά τον χωρισμό τους από την ψυχή.

Το κήρυγμα, δηλαδή, της Αναστάσεως του Χριστού, με τις συνέπειες που έχει σε όλο το ανθρώπινο γένος, είναι η απάντηση του Χριστιανισμού σε αυτούς που μιλούν για μετενσάρκωση, είτε είναι επηρεασμένοι από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, είτε από τις ανατολικές θρησκείες.


Η μετενσάρκωση υποτιμά το σώμα. Το θεωρεί φυλακή της ψυχής ή ένα ρούχο που πετιέται για να χαθή η ατομική ψυχή μέσα στην φανταστική παγκόσμια ψυχή. Δέχεται ότι ο άνθρωπος είναι η ψυχή του. Ενώ η Ορθόδοξη διδασκαλία λέει ότι ο άνθρωπος είναι το συναμφότερο, ψυχή και σώμα, δημιουργημένος «κατ’ εικόνα Θεού».


Το σώμα που προσέλαβε ο Χριστός ονομάζεται από τους Πατέρες μας ομόθεο. Χάρη στη σχέση των αγίων με τον Χριστό τα αναστημένα σώματά τους θα ακτινοβολούν και αυτά από την δόξα της θεότητος. Απόδειξη αυτού του γεγονότος αποτελούν τα μυροβλύζοντα και θαυματουργούντα λείψανά τους.

Η παρηγοριά της έντιμης ταφής
Ο καθηγητής Δ. Ν. Μαρωνίτης σε άρθρο του στο Βήμα της 15ης Απριλίου γράφει: «Η παρηγοριά της ανάστασης στον Όμηρο δεν υπάρχει· για να γλυκάνει κάπως ο αβάστακτος πόνος των βροτών που επιφέρει ο θάνατος, προσφέρεται ως αντίβαρο η έντιμη ταφή· η οποία σε δύο περιπτώσεις, του λύκιου Σαρπηδόνα και του τρώα Έκτορα, προσλαμβάνει στην Ιλιάδα τη μορφή νεκρώσιμου νόστου».

Δηλαδή, η επιστροφή του νεκρού στην πατρίδα του και η ταφή του με τιμές από τους δικούς του είναι μια παρηγοριά, ένα αντίβαρο στην απαράκλητη θλίψη του θανάτου.


Ο «νεκρώσιμος νόστος», βέβαια, μέσα στο πλαίσιο της Χριστιανικής πίστης παίρνει άλλη μορφή. Η παρηγοριά δεν προέρχεται από την ταφή του νεκρού σώματος με τιμές στην πατρίδα. «Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν».

Το περιεχόμενο του «νεκρώσιμου νόστου» είναι η επιστροφή του νεκρού στην αληθινή του πατρίδα, «τήν μένουσαν πόλιν». Είναι η πορεία της ψυχής στον τόπο της αναπαύσεώς της, όπου θα αναμμένη την ανάσταση του νεκρού σώματος, για να απολαύσει μαζί του -ολόκληρος ο άνθρωπος- την Βασιλεία του Θεού.»[3]

Δείτε επίσηςΗ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ: ο νόμος, το ιστορικό, η Ιερά Σύνοδος από άποψη χριστιανικής ανθρωπολογίας και ηθικής για την Καύση Νεκρών (βίντεο)


H_Anastasi_ws_apantisi_stis_thewries-metensarkwsis«S.Drekou»Aenai-EpAnastasi

Το πρόβλημα τού κακού
Το κακό, είναι αιτία των δικών μας επιλογών, ως ελευθέρων πλασμάτων. Φυσικά, δεν τελειώνουν όλα σε αυτή την άδικη ζωή. Οι σημερινές αδικίες θα δικαιωθούν, όταν στην ανάσταση ο καθένας θα λάβει κατά τη δικαιοκρισία τού Θεού το σώμα που τού αξίζει, σύμφωνα με το πώς έζησε στη ζωή του. Και θα είναι ο καθένας ξεχωριστό πρόσωπο, και θα θυμάται καλά τι έχει κάνει.

Τότε στην ανάσταση, το κάθε πρόσωπο, θα συνεχίσει να υπάρχει ως πρόσωπο, σε μία κοινωνία αγάπης μεταξύ προσώπων, σε ενότητα με τον προσωπικό παντοδύναμο Θεό τού σύμπαντος, κι όχι ως απρόσωπη σταγόνα σε κάποια απρόσωπη Νιρβάνα.[4]
Νικ. Ματσούκα: Το Πρόβλημα του Κακού. Δοκίμιο Πατερικής Θεολογίας (Βιβλίο)

Ο Άγιος Παΐσιος για την μετεμψύχωση


Ο Γέροντας Παϊσιος, ο σύγχρονος Άγιος, οι προφητείες και τα λόγια του οποίου αγγίζουν την ψυχή των ελλήνων και δίνουν λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μίλησε και για την μετεμψύχωση. Ακολουθεί ο αποκαλυπτικός διάλογος και παρακάτω το βίντεο:
- Γέροντα, πώς μερικοί άνθρωποι, ακόμη και μορφωμένοι, πιστεύουν στην μετεμψύχωση;
- Η μετεμψύχωση βολεύει τους ανθρώπους και ειδικά τους αθέους, τους απίστους. Είναι η μεγαλύτερη πονηριά του διαβόλου. Τους κρατά ο διάβολος στην ζωή της αμαρτίας, με τον λογισμό ότι η ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο. «Ε, και αυτήν την φορά αν δεν πετύχεις, τους λέει ο διάβολος, θα ξαναρθείς στην ζωή και θα πετύχεις την επόμενη φορά. Και αν πάλι δεν πετύχεις, θα 'ρθεις, θα ξαναρθείς, θα εξελιχθείς…»: Οπότε και αυτοί λένε: «δεν πειράζει κι αν κάνω και αυτήν την αμαρτία» και το ρίχνουν έξω. Ζουν απρόσεκτα, δεν μετανοούν. Βλέπεις πώς τους τυφλώνει ο διάβολος και τους γαντζώνει στην κόλαση! Κι αν σε γαντζώσει μια φορά ο διάβολος, θα σ’ αφήσει να γυρίσεις πίσω; Αυτή είναι η χειρότερη θεωρία από όλες τις ινδουϊστικές θεωρίες.

Κάποτε, αργά το απόγευμα, πέρασε από το Καλύβι ένας νεαρός. «Τέτοια ώρα, παλληκάρι, θέλω να διαβάσω και εσπερινό» του λέω. «Μ’ αυτά ασχολείσαι ακόμη;» μου είπε και έφυγε. Την άλλη μέρα ξαναήρθε και μου έλεγε για κάτι οράματα. «Είχες πάρει προηγουμένως καθόλου χασίς;» τον ρωτάω. «Παλιά, ναι. Τότε όμως που είδα τα οράματα, δεν είχα πάρει», μου λέει. «Μήπως διάβασες για μετεμψύχωση;». «Ναι», μου λέει. Εκεί την έπαθε. Διάβασε για μετεμψύχωση, μπήκε ο εγωισμός μέσα και έπλασε όνειρα ότι πριν από χιλιάδες χρόνια ήταν μεγάλος άνθρωπος πλούσιος! Είδε μετά σε όραμα ότι πήγε επάνω στον ουρανό αλλά δεν τον είχαν γραμμένο εκεί και του είπαν να κατεβεί. Ο διάβολος του δημιούργησε αυτήν την κατάσταση. «Όλα αυτά, του λέω, είναι παραμύθια κι εσύ τα πιστεύεις;».

Και δυστυχώς υπάρχουν και μορφωμένοι άνθρωποι που πιστεύουν σε τέτοιες χαζομάρες. Εκεί κοντά στο Καλύβι έναν γάιδαρο τον είχαν ονομάσει Νασέρ, επειδή ήταν ζωηρός. Μια μέρα ήρθε ένας Έλληνας που ζούσε στην Ελβετία και άκουσε που τον φώναζα Νασέρ. Όταν μετά από ένα διάστημα ξαναήρθε, έφερε ένα κουτί με απλά γλυκά και ένα με επίσημα. «Αυτά είναι για σένα», μου είπε και μου έδωσε τα απλά γλυκά. «Αυτά τα καλά γλυκά, μου λέει, είναι για τον Νασέρ. Εγώ κατάλαβα, λέει, από την προηγούμενη φορά ότι ήταν ο Νασέρ. Όταν τον συνάντησα, με κοίταξε με ένα θλιμμένο βλέμμα που μου ράγισε την καρδιά»! Νόμιζε ότι ο Νασέρ μετεμψυχώθηκε και έγινε γάιδαρος! Και το πίστευε! «Βρε, είσαι στα καλά σου; του λέω. Εγώ τον είπα Νασέρ, γιατί ήταν ζωηρός γάιδαρος». Με κανέναν τρόπο δεν καταλάβαινε.
  • Και αυτό δεν είναι τίποτε! Να σας πω ένα άλλο: 
Πριν από χρόνια είχαν πάει Γερμανοί στην Κρήτη, για να κάνουν ένα μνημόσυνο για τους Γερμανούς που είχαν σκοτωθεί εκεί στην Κατοχή. Την ώρα που έκαναν το μνημόσυνο, περνούσε ένας Κρητικός με τον γάιδαρό του φορτωμένο με τις πραμάτειες του. Ο γάιδαρος, όταν είδε τους ανθρώπους εκεί μαζεμένους, άρχισε να γκαρίζει. Ένας από τους Γερμανούς νόμιζε ότι ο γάιδαρος ήταν ο αδελφός του που είχε σκοτωθεί στον πόλεμο και μετεμψυχώθηκε! Τον γνώρισε και τον χαιρέτησε με το γκάρισμα! Και ο Γερμανός στάθηκε προσοχή, και τακ, τον χαιρέτησε στρατιωτικά… Κλάματα!... Πάει αμέσως στον Κρητικό και του λέει: «Πόσα θέλεις, για να τον αγοράσω;». «Βρε, φύγε από δω», του λέει ο Κρητικός. Ο Γερμανός του μετρούσε τα μάρκα: «τόσα, τόσα». «Φύγε, άσε με», έλεγε εκείνος. Τελικά του λέει κάποιος: «Βρε χαμένε, το πληρώνει τον γάιδαρο για μερσεντές, δωσ’ τον». Ξεφόρτωσε τα πράγματά του ο Κρητικός, τον ξεσαμάρωσε, τον ελευθέρωσε, και τον πήρε ο Γερμανός με βουρκωμένα μάτια και τον πήγε στην Γερμανία![5]

- Σοβαρά, Γέροντα;

- Γεγονός! Αν δεν το είχα ακούσει από σοβαρό άνθρωπο, δεν θα το πίστευα κι εγώ.
Διαβάστε την συγκλονιστική μεταστροφή «Από τον Βουδισμό στον Χριστό. Εμπειρία Μεταστροφής (βιβλίο)»

Η Γερόντισσα Γαβριηλία για την Μετενσάρκωση

Τ: Εσείς, τι πιστεύετε για την Μετενσάρκωση;

Γ. Γ: Δεν την πιστεύω. Γιατί για μας, ό Θεός έχει δώσει αυτήν την ζωή για να κάνουμε ότι είναι να κάνουμε. Πουθενά δεν αναφέρεται στην Αγ. Γραφή. Και όσα ξέρουμε γι' αυτήν την ζωή και για την μετέπειτα, γράφονται στην Αγία Γραφή. Είναι ή Οδηγία μας. Πρέπει να την έχουμε. όπως και κάθε Επιστήμη την έχει. Τα άλλα, ή ψυχή μόνο τα ξέρει. Και ψυχή τα κρατά για τον εαυτό της, δεν κάνει συζητήσεις.[6]

Βιβλιογραφία, πηγές:
1. «Το ένδοξο Φώς της αϊδίου Θεότητος» Sophia Drekou για την Αέναη επΑνάσταση
2. Με τον όρο μετενσάρκωση » From el.Wikimedia.org, the free media repository
3. Ανάσταση και μετενσάρκωση » του π.Θ.Α.Β. (Πρωτ. π. Θωμά Βαμβίνη) Εκκλησιαστική Παρέμβαση. Εφημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Απρίλιος 2001. 
4. Απόσπασμα από το άρθρο «Υπάρχει η Μετενσάρκωση;» από το βιβλίο του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου: «Μετενσάρκωση ή Ανάσταση; και το πρόβλημα τού κακού» (βλ. εδώ), από το οποίο αντλήσαμε στοιχεία γι' αυτό το άρθρο. και Το άρθρο στα Αγγλικά
5. Ο Άγιος Παΐσιος για την μετεμψύχωση «Λόγοι Γ' - Πνευματικός Αγώνας» Εκδότης: © Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Μοναζουσῶν "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος" 57006 Βασιλικὰ Θεσσαλονίκης. Χρονολογία 1ης έκδοσης: 2001
6. Από το βιβλίο «Η ασκητική της αγάπης», σελ 265, Γερόντισσα Γαβριηλία, Εκδ. Πορφύρα 2017
7. Τα Βίντεο από www.YouTube, εταιρεία της Google.
Πηγή by: Sophia Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση
ΠερισσότεραΑθεΐαΆγιος Παΐσιος, ΘάνατοςΜεταστροφές

Βίντεο περί της μετενσάρκωσης:

Μετενσάρκωση: η Αλήθεια, Δρ. Θανάσης Παπαθανασίου














Μαρτυρία του Α. Ρακοβαλή: τί έλεγε ο 
Γέροντας Παΐσιος για την μετενσάρκωση.














O Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ.κ. Αθανάσιος γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 8.2.1959. Το 1973 εισήχθη στην Iερά Μητρόπολη Πάφου το δε 1976 μετά την αποφοίτηση του από το Α’ Γυμνάσιο Πάφου χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Πάφου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομο Α'. Ακολούθως σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1980, μετά το πέρας των σπουδών του, εισήλθε στο Άγιο Όρος και κατετάγη στις τάξεις των εκεί ασκουμένων και συγκεκριμένα στην Νέα Σκήτη.

Σοφία Ντρέκου 16 Απριλίου 2015


Δεν υπάρχουν σχόλια: