Θέατρο, σκηνοθεσία και ανθρώπινες σχέσεις στην αξία και φιλοσοφία του θεάτρου ~ Ν. Λυγερός

Lygeros Nikos

Το θέατρο της συνείδησης και η συνείδηση του θεάτρου: Η συμβολή
του θεάτρου στη ζωή και Ταξίδι της ομορφιάς προς την αλήθεια

Αφιέρωμα στην φιλοσοφία του θεάτρου
του σκηνοθέτη και μαθηματικού Δρ. Νίκου Λυγερού.
Επειδή το θέατρο είναι δυσκολία από μόνο του,
σου μαθαίνει την ανθεκτικότητα και την
αποτελεσματικότητα σε δύσκολους καιρούς. 

Πώς σε κοιτούνε, δάσκαλε, τα μάτια τους πώς φέγγουν; Τέτοια τα λόγια σου, θαρρείς πώς έρωντα ανυμνούνε. Μα εσύ, σεμνά κι απέριττα λόγια των μέσα ίσκιων αφιώντας, σ' ερωτεύονται οι κόχες των ματιώνε!!!! Αντώνης Σαμιωτάκης

Επιμέλεια και έρευνα Σοφία Ντρέκου

Η αξία του θεάτρου
φαίνεται από την Αρχαιότητα
όπου ο Ελληνισμός
ανέπτυξε το βλέμμα του
που δεν μπόρεσε ν’ αντέξει
η ρωμαϊκή εποχή
που μετέτρεψε
κάθε θέατρο σε παλαίστρα
για την κοινωνία
κι όχι πια για την Ανθρωπότητα
διότι ο θεατρικός χώρος
είναι ο χρόνος της πράξης
κι όχι μόνο της κίνησης
γιατί η πράξη δημιουργεί
μια αλλαγή φάσης
που παράγει ανθρωπιά
και γίνεται διαχρονική
έτσι το θέατρο
ενώ φαίνεται ανούσιο
για την κοινωνία της λήθης
γίνεται όλη η ουσία
της Ανθρωπότητας 


Όταν παίζουμε θέατρο
δεν παίζουμε μόνοι μας 
αλλά με τους άλλους
και αυτό γίνεται 
για τους άλλους άλλους 
που αποτελούν το κοινό
μ’ αυτόν τον τρόπο 
παράγουμε ανθρωπιά 
που είναι όντως τεράστια
δεν είναι λοιπόν δουλειά 
για την οποία αναρωτιόμαστε
συνεχώς πότε τελειώνει 
έτσι κι αν φαίνεται 
ανούσιο το θέατρο
είναι επειδή έχει την ίδια αξία 
με το βιβλίο για το οποίο
αδιαφορεί παντελώς 
η κοινωνία της λήθης 
γι’ αυτό στις γενοκτονίες
καίνε τα έργα ακόμα 
και των θεατρίνων. 

Θέατρο, σκηνοθεσία και ανθρώπινες σχέσεις (En.)

Επειδή το θέατρο είναι δυσκολία από μόνο του, σου μαθαίνει την ανθεκτικότητα και την αποτελεσματικότητα σε δύσκολους καιρούς.

Επειδή το θέατρο είναι σκηνοθεσία, βλέπεις από πριν τι θα γίνει μετά και σου διδάσκει στρατηγική.

Επειδή το θέατρο είναι πολλές ζωές για έναν άνθρωπο, ανακαλύπτεις την ζωή των ανθρώπων.

Επειδή το θέατρο δεν κρύβει το ψέμα, σου λέει την αλήθεια. Δεν ασχολείται με επικοινωνία, αλλά μόνο με συνεννόηση.

Δεν είναι σύνολο ή συλλογή ρόλων, αλλά ομαδικότητα του θιάσου κι όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους σου αποκαλύπτουν την αξία της ανθρωπιάς.

Σου θυμίζει ο Shakespeare ότι μπορείς να κάνεις πολλά με το μίσος, αλλά περισσότερα με την αγάπη.

Σου υπενθυμίζει ο Beckett το μεγαλείο μιας φιλίας.


Ο Camus σου εξηγεί την ελευθερία του άτοπου.


Ο Rostand σου δείχνει το μονοπάτι της αλήθειας.


Στην πραγματικότητα, στο θέατρο ακούς την ίδια την Ανθρωπότητα να σου μιλά από τότε που άνοιξαν το στόμα τους ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής κι ο Ευριπίδης.


Κι αντί να χάνεσαι μέσα στην καθημερινότητα της κοινωνίας του θεάματος, μπορείς να βρεις τον εαυτό σου με την ανθρώπινη παράσταση που αρχίζει από τις πρόβες για να σε προετοιμάσει για τους άλλους, για να προσφέρεις στο κοινό ό,τι πήρες από τη σκηνοθεσία.


Για να γίνεις απόλαυση και χαρά των άλλων. Για να τους δείξεις πώς είναι ο κόσμος όταν αγαπάς τους άλλους. 

Κι αν τα ξέρεις όλα αυτά, ο Χρόνος είναι μαζί σου όταν θα ακούσεις τρεις φορές το χτύπημα της έναρξης.

Ανώνυμα ονόματα

Πάνω στη σκηνή του θεάτρου 
βλέπαμε ανώνυμα ονόματα 
που δεν υπήρχαν πια 
παρά μόνο στη λαβωμένη μνήμη μας. 
Δεν έκλαιγαν, δεν πονούσαν 
είχαν δώσει όλη την ανθρωπιά τους 
σ’ εκείνους που δεν ήξεραν ακόμα 
ποια θα ήταν η αποστολή τους. 


Σεμινάριο του Ν. Λυγερού με θέμα: "Θέατρο, σκηνοθεσία και ανθρώπινες σχέσεις." ΤΕ 22/7 – ΠΑ 24/7 (09.00-13.00 + 17.00-21.00) Διεθνές Festival Θεάτρου - Kyklos Festival. Θεσσαλονίκη 22 - 24 Ιουλίου 2015, Δηλώσεις συμμετοχής: kyklosartstudio@gmail.com 2310277691 - Πρόγραμμα - Video - Προβολή πλήρους playlist (8 βίντεο














Tο πέτρινο θέατρο
κρατήθηκε αδιάλλακτο 
μπροστά στο κενό
για να μην ξεχάσει 
τα ανθρώπινα έργα 
που είχαν 
διασχίσει τον χρόνο
για ν’ αγγίξουν 
μια τελευταία φορά 
το μέλλον της ανθρωπότητας.
Στον χώρο της ορχήστρας 
ο άνθρωπος του Βιτρουβίου
περίμενε τον δάσκαλο 
για να γίνει και πάλι 
ο χαμαιλέων της μάχης
ικανός να παραβιάσει 
όλα τα κοινωνικά εμπόδια 
για να φτάσει τον μύθο.


τη συνέχεια της πρόβας του ατελιέ
όπου δεν υπήρχε κανένα όριο στην ανακάλυψη
ενός προσώπου όσο παλιό κι αν ήταν
αφού είχε μέσα του όλα τα στοιχεία της ανθρωπιάς
που δεν ξέχασε ούτε στιγμή την Ανθρωπότητα
αφού γεννήθηκε μόνο και μόνο γι’ αυτό το λόγο
δίχως υποκρισία αφού δεν άνηκε ποτέ στην κοινωνία
αλλά μόνο στη μνημοσύνη της αλήθειας.

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Το θέατρο του πολιτισμού και ο πολιτισμός του θεάτρου». Πνευματικό κέντρο του Δήμου Χαϊδαρίου. Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014, ώρα: 19.00. - Αφίσα - Video












• Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Η συμβολή του θεάτρου στη ζωή – Ταξίδι της ομορφιάς προς την αλήθεια». Θέατρο «Cum Deo». Εκπαιδευτικός Οργανισμός Ανδρέας Βουτσινάς, Θεσσαλονίκη. 12/09/2012. - Video.












Το θέατρο της συνείδησης και η συνείδηση του θεάτρου
 
Το θέατρο δεν είναι μόνο και μόνο τέχνη. Είναι και ανθρωπιά. Κάθε θεατρικό έργο που αγγίζει την ουσία, αγγίζει και τον άνθρωπο. Συνεπώς δεν είναι τέχνη για την τέχνη. Είναι και τέχνη του ανθρώπου.

Με το θέατρο, η συνείδηση δεν είναι πια μια αφηρημένη έννοια, γίνεται ζωή. Ο καθένας μπορεί να δει μέσα από την κινησιολογία του τις υλοποιήσεις της συνείδησης.


Δεν υπάρχει θέμα που δεν μπορεί να αναλύσει, να προσαρμόσει, να αναθεωρήσει το θέατρο. Διότι το θέατρο είναι η κίνηση της σημασιολογίας. Ό,τι μπορεί να ειπωθεί είναι διάλογος και ό,τι δεν μπορεί, είναι δομή. Μέσω του θεάτρου, η συνείδησή μας μπορεί ν’ αντισταθεί στην αδικία.


Μέσω του θεάτρου, ο άνθρωπος μπορεί να αποδείξει στους άλλους ότι υπάρχει. Με αυτήν την έννοια, το θέατρο είναι η αντίσταση της ανθρώπινης συνείδησης. Μπορεί η κοινωνία να αποδέχεται τα πάντα για να διατηρηθεί και να λειτουργεί το σύστημα. Το θέατρο όμως όχι!


Τα θεατρικά έργα είναι εκ φύσης ανατρεπτικά αλλιώς δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Η δημιουργία τους δεν είναι μόνο μια προσωπική ανάγκη διότι δεν είναι απλώς λογοτεχνία. Δεν υπάρχει από μόνο του, ζει με το κοινό ακόμα και αν αυτό είναι μια διαχρονική οντότητα. Αν είναι εποχιακό δεν θα παραμείνει στη μνήμη των ανθρώπων.


Συνεπώς το θέατρο δεν μπορεί να είναι κοινωνικό εφόσον δεν ανήκει σε μια κοινωνία. Με αυτήν την έννοια, το θέατρο είναι ανθρώπινο.


Σε αυτόν τον χώρο ακόμα και ο καταδικασμένος από τη ζωή δεν έχει μόνο τιμή αλλά αξία. Η ύπαρξή του έχει ένα νόημα που κατανοεί και επινοεί ο δημιουργός και η συνείδησή του.


Επιπλέον κάθε πρόσωπο έχει την αξιοπρέπειά του και έτσι μπορεί να μιλήσει για κάθε άνθρωπο δίχως να υπάρχουν κοινωνικά όρια.


Το θέατρο μπορεί να καταδικάσει την απανθρωπιά εφόσον την κρίνει. Είναι ανεξάρτητο από το σύστημα διότι δεν είναι ανώνυμη δημιουργία, διότι δεν είναι ανώνυμη εταιρεία ούτε τεχνητός θεσμός.


Η συνείδηση του θεάτρου είναι πια διαχρονική. Έχει βέβαια ένα πολιτικό ύφος. Αυτό όμως είναι το ύφος της αντίστασης ενάντια στο καθεστώς που αδικεί και καταπατά τον άνθρωπο. Και γι’ αυτόν τον λόγο δύσκολα αγγίζει τη μάζα.


Ως όργανο προπαγάνδας δεν είναι ούτε βιώσιμο ούτε λειτουργικό. Δεν αγγίζει το πλήθος, μόνο τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι ελάχιστοι.


Όμως το θέατρο είναι όντως μια μορφή αντίστασης όχι με την πολεμολογική έννοια ούτε με την πολιτικάντικη. Το θέατρο είναι η αντίσταση της συνείδησης. Είναι η έκφραση της συνείδησης του δημιουργού μα όχι μόνο.


Το θέατρο είναι η τόλμη του ανθρωπισμού. Μπορεί να μιλήσει ακόμα και όταν όλοι σιωπούν. Και μπορεί να περιμένει ακόμα και όταν όλοι βιάζονται.


Το θέατρο είναι το φως της φωτιάς, είναι η δύναμη που έχει μέσα του κάθε άνθρωπος δίχως να μπορεί να την εκφράσει για κοινωνικούς λόγους.


Αυτό εξηγεί και την ύπαρξη δημιουργών που δεν προσπαθούν να διασκεδάσουν το κοινό τους αλλά να το αφυπνίσουν για να μπορέσει ν’ αντισταθεί στην απόλυτη εξουσία που καταπατά την ελευθερία του.


φαίνεται και εντός μοναξιάς
διότι υποστηρίζει τις ψυχές
και ποτέ δεν στέκεται ουδέτερο
απέναντι στις ανάγκες
της Ανθρωπότητας. 

δίνει έμφαση
στην ανθρωπιά
και δεν σταματά
στα κοινωνικά όρια
γιατί ξέρει
ότι είναι πλαστά
κι ότι δεν αφήνουν
κανένα ίχνος
στην ιστορία
αφού αυτή
θέλει μόνο ουσία
κι όχι θόρυβο
για το τίποτα.

είδες κι εσύ
πώς λειτουργούν οι σχέσεις
με τους μονολόγους
και τους διαλόγους
κι ένιωσες πιο έντονα
την αγάπη της Ανθρωπότητας
που δεν ξεχνά κανένα
όταν υπάρχει ανάγκη
ανέλιξης για τους ανθρώπους
που υποφέρουν έτσι κάθε κίνηση
κάθε πρόταση έγινε σχήμα
που αγγίζει την καρδιά των άλλων.

e-Μάθημα: Πρόβα ανθρώπινου θεάτρου
Ν. Λυγερός Video published: April 15, 2021
Post Category: Talks e-Μάθημα 15/04/2021


November 20, 2017 Poems

Το ανθρώπινο
ασκησιολόγιο
θεάτρου
ήταν κομμάτια
Ανθρωπότητας
μέσα
από Τέρας
που ποτέ
δεν ξεχνούσε
τα θύματα
της βαρβαρότητας
γιατί είχε δει
τις πληγές
της αθωότητας
που λειτουργούν
σαν στίγματα
για τους Δίκαιους
έτσι
κάθε μαθητής
του Δασκάλου
αναγνώριζε
και τα όρια
της φαντασίας του
όταν δεν έβλεπε
πόσο είχαν
υποφέρει.

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ανθρώπινο Θέατρο». Galerie Δημιουργών, Ελαιών 1α Νέα Κηφισιά (είσοδος από Χελιδονούς 28), Κηφισιά, Αθήνα. Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017, ώρα: 19.30 - Αφίσα












Το άδειο θέατρο

Κανείς δεν ήξερε για τους ηθοποιούς. 
Είχαν χαθεί μετά την πράξη. 
Μα δεν ήταν μονόπρακτο... 
Και τώρα το κοινό 
έβλεπε το κενό. 
Η σκηνή είχε ακόμη τα αντικείμενα 
μιας ξένης παράστασης. 
Το σαμοβάρι ήταν ακόμα ζεστό. 
Και το τσάι μοσχοβολούσε. 
Κάποιος είχε σκοτώσει 
την ελευθερία του ποιητή. 
Γιατί όμως; 
Ποια θα ήταν η επόμενη κίνηση; 
Αυτό έλεγε η ξεχασμένη σκακιέρα.

Ν. Λυγερός June 9, 2016 θέατρο


Στην κλασσική εκπαίδευση, το θέατρο χρησιμοποιείται ελάχιστα και μερικοί από τους μικρούς ανθρώπους δεν έχουν ασχοληθεί επί της ουσίας ποτέ με το θέατρο. Ενώ αυτό ανήκει εκ φύσης στην έξυπνη παιδεία, όχι απλώς επειδή αποτελεί μνημοσύνη της Ανθρωπότητας από την Αρχαιότητα, αλλά για την προσομοίωση που είναι.

Το θέατρο επιτρέπει να ζήσουμε πολλές ζωές, επιτρέπει να εξετάσουμε πολλά σενάρια, να μελετήσουμε τους χαρακτήρες των ανθρώπων, να σκεφτούμε ομαδικά την ολοκλήρωση ενός έργου. Διότι στο θέατρο η ανθρώπινη φύση και η συνεννόηση είναι θεμελιακά στοιχεία. Δεν μιλούμε, βέβαια, για την επιθεώρηση που είναι καθαρά κοινωνική και δεν έχει βάθος χρόνου, αλλά για το γνήσιο θέατρο από το αρχαίο, το κλασσικό έως το πειραματικό. Αυτό το θέατρο ανήκει στην έξυπνη παιδεία και είναι μάλιστα από τα πρώτα μαθήματα όσον αφορά στην έννοια της ομάδας.

Επίσης, η συγγραφή του, η σκηνοθεσία του αλλά και τα σκηνικά τους είναι μια μορφή δημιουργίας ενός παράλληλου κόσμου που δίνει τη δυνατότητα να εκφραστούμε διαφορετικά και βαθιά πάνω σε θέματα ουσίας. Αυτή η προσέγγιση είναι διαχρονική και φαίνεται με το πάχος της ιστορίας που διαθέτει το θέατρο από τότε που υπάρχει και σε επίσημη μορφή μάλιστα.

Έτσι στην έξυπνη παιδεία, το θέατρο αποτελεί βασικό πυρήνα της ομαδικότητας με βάση τις σχέσεις και τους δεσμούς και δείχνει πρακτικά την έννοια της ομαδικής υπέρβασης, όταν ο καθένας παίζει ένα ρόλο συντονισμένο με τους άλλους. Διότι είναι μια ανθρώπινη σκακιέρα το θέατρο, όπου τα κομμάτια ενώνονται για να προστατέψουν την ουσία που παράγει η νοημοσύνη και η μνημοσύνη.

Video: Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"Οι ανθρώπινες σχέσεις μέσω θεάτρου".
Αίθουσα θεάτρου, Αμερικανική Ακαδημία
Λάρνακας. Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017


Στο θέατρο
ένας διάλογος
είναι πάντα
πιο κατανοητός
από μια συζήτηση
όπου ο καθένας
διακόπτει τον άλλον
και συνεχίζει
πάνω στα λόγια του
σαν να ήταν όλα
απόλυτα συμβατά
με τη σκέψη του
ενώ στο θέατρο
ο ρυθμός που πάει
εναλλάξ
βοηθά πάντα
την ουσία
του διαλόγου
που βλέπουμε
όταν μιλά












Αν στο θέατρο
η τραγωδία δεν συγκινεί
δεν μπορεί στη συνέχεια
να προκαλέσει κάθαρση
έτσι δεν παίζει
το ρόλο της
στους ανθρώπους
και δεν είναι ικανή
ν’ αλλάξει τα στοιχεία
τα ψυχικά αφού
δεν ένιωσε κανένας
την ουσία των κωδικών
του Ελληνισμού.

Το θέατρο ως φυσική μακράν ισορροπίας

Αν και το θέατρο παρουσιάζεται ως ένας κλασικός τομέας της λογοτεχνίας, είναι ριζικά διαφορετικός ως προς τη δομή του. Το θέατρο λειτουργεί εκ φύσης σε ένα ομαδικό πλαίσιο ανεξάρτητα από την αρχική μοναχική παραγωγή του συγγραφέα. Το θέατρο μέσω του κοινού και της ανταπόκρισής του, η οποία είναι άμεση, είναι μια ανοιχτή δομή και ποτέ ένας κλειστός χώρος.

Ο κόσμος του θεάτρου δέχεται επιρροές από όλο το φάσμα των ανθρώπινων σχέσεων και δεν μπορεί να περιοριστεί εκ φύσης. Συνεπώς δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια θερμοδυναμική οντότητα που τείνει προς μια απόλυτη ισορροπία, η οποία δεν εμπεριέχει δυναμική. Η ανάλυση του θεάτρου δεν μπορεί να είναι στατική. Για το θέατρο, το στατικό είναι νεκρό. Η ζωή του θεάτρου προέρχεται από τη δυναμική του. Και είναι αυτή η δυναμική που καθορίζει τα δομικά του στοιχεία.

Με άλλα λόγια η ποικιλομορφία και η δημιουργικότητα του θεάτρου προέρχεται από την πολυπλοκότητά του, η οποία εμφανίζεται διότι λειτουργεί μακράν ισορροπίας. Δεν προσπαθεί να σταθεροποιηθεί πάνω σε μια ιδανική μορφή, η μοναδική του αναζήτηση είναι η εξέλιξη.

Ο ίδιος ο θίασος, την ώρα της παράστασης λειτουργεί με έναν διπλό τρόπο εφόσον το κείμενο παραμένει το ίδιο, ενώ το κοινό αλλάζει συνεχώς. Αυτό σημαίνει ότι και ο ίδιος ο συγγραφέας ειδικά στην αρχαία τραγωδία δέχεται μια πίεση που προέρχεται από την ανταπόκριση.

Συνεπώς δεν είναι παράλογο να θεωρούμε ακόμα και την προσωδία μέσω του θεάτρου ως φυσική μακράν ισορροπίας. Ενώ η κλασική φιλολογία προσπαθεί να βρει, θυσιάζοντας οτιδήποτε άλλο, τα σημεία ισορροπίας έτσι ώστε να υπάρχουν κανόνες. Στην ουσία το μόνο που καταφέρνει στην πραγματικότητα είναι να ταξινομήσει τις πάμπολλες εξαιρέσεις που υπάρχουν αναπόφευκτα.

Οι εξαιρέσεις όμως δεν είναι αναγκαστικά χαρακτηριστικές του συστήματος αλλά του τρόπου ανάλυσής του. Οι εξαιρέσεις αποτελούν στοιχεία της ίδιας της μεθοδολογίας που στο τέλος αποφασίζει να τις αποκαλέσει κανόνες για να μπορέσει να σταθεί όρθια. Το ίδιο το κείμενο που ζει μέσω της ανταπόκρισης του κοινού δεν αναζητά απαραίτητα μια ειδική κατηγορία ισορροπίας.

Προσπαθεί να προσαρμοστεί και να εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο που μεγιστοποιεί τη θετική ανταπόκριση που προέρχεται όχι μόνο από το θέαμα αλλά και από τη γλώσσα. Διότι η ίδια η γλώσσα είναι ένα δυναμικό σύστημα που δεν πλαισιώνεται εύκολα. Αν και παραμένει γλώσσα, αλλάζει συνεχώς και δεν καθορίζεται εντελώς από τυπικούς κανόνες.

Άρα δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε να κατανοήσουμε την προσωδία ως ένα στιγμιότυπο της γλώσσας εφόσον λειτούργησε διαχρονικά. Επιπλέον έφτασε η ώρα όπου σε αυτόν τον τομέα πρέπει να ξεπεράσουμε αυτό που δομικά ονομάζουμε σύστημα για να αγγίξουμε εξ ολοκλήρου το έργο.

Η ανάλυση της προσωδίας δεν πρέπει πια να είναι αποσπασματική μα ολική όπως μας το διδάσκουν και τα αποτελέσματα του Prigogine* στον τομέα της φυσικής μακράν ισορροπίας.


























Prigogine: Ο Ιλιά Ρομάνοβιτς Πριγκόζιν (Илья́ Рома́нович Приго́жин, 25 Ιανουαρίου 1917 – 28 Μαΐου 2003) ήταν ρωσικής καταγωγής, πολιτογραφημένος Βέλγος φυσικοχημικός που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1977 για τις συνεισφορές του στη θερμοδυναμική εκτός ισορροπίας.

Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο. Είναι 
μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής, σκηνοθέτης,


Αποσπάσματα από Κείμενα: Opus of N. Lygeros

• 20092) Θέατρο, σκηνοθεσία και ανθρώπινες σχέσεις. Perfection 16 6 6/2015. En. Theatre, directing and human relations.
• 20096) Ετοιμάσου για το θέατρο. (ποίημα). Perfection 16 6 6/2015.
• 2015 Talks-Conférences • Σεμινάριο του Ν. Λυγερού με θέμα: «Θέατρο, σκηνοθεσία και ανθρώπινες σχέσεις.» Διεθνές Festival Θεάτρου - Kyklos Festival. Θεσσαλονίκη 22 - 24 Ιουλίου 2015, Δηλώσεις συμμετοχής: kyklosartstudio@gmail.com 2310277691
• 14448) Η αξία του θεάτρου. (ποίημα). Perfection 15 2 2/2014.
• 14451) Όταν παίζουμε θέατρο. (ποίημα). Perfection 15 2 2/2014.
25581) Το θέατρο και η έξυπνη παιδεία - Ν. Λυγερός June 9, 2016 - θέατρο

• Επιμέλεια, πηγή αφιερώματος by
Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr




Σχόλια στο FaceBook

Aggelos Aslanidis 28 Μαρτίου 2017 · Τι ντροπή για τον Έλληνα!... Άδειες οι θέσεις στα θέατρα... γεμάτες οι κερκίδες των γηπέδων ποδοσφαίρου. Προβολή συνημμένου

Αντώνης Σαμιωτάκης: Πώς σε κοιτούνε, δάσκαλε, τα μάτια τους πώς φέγγουν; Τέτοια τα λόγια σου, θαρρείς πώς έρωντα ανυμνούνε. Μα εσύ, σεμνά κι απέριττα λόγια των μέσα ίσκιων αφιώντας, σ' ερωτεύονται οι κόχες των ματιώνε!!!! Αντώνης Σαμιωτάκης · 27 Μαρ 2017 (Φωτο: Σωτηρία Τσέλιου-Παππά)


Αντώνης Σαμιωτάκης: Θέατρο: Ένας έρωτας αμόλυντος!!! Το πολιτίζεσθαι έχει υποστεί τεράστιες αλώσεις από τους υπονομευτές του. Το θέατρο έχει μεγάλη ψυχή για να αντέχει. Δεν είναι τυχαίος, λοιπόν, ο χαρακτηρισμός μου. Θέατρο: Ένας έρωτας αμόλυντος!!!
Γι αυτό κι οι ιεροφάντες αυτής της τέχνης είναι οι πιο αγαπημένοι μου!!!
Αντώνης Σαμιωτάκης · 27 Μαρτίου 2017

υιος ασωτος (Sotirios Laliotis) 28 Μαρτίου 2017 · Ένα εργαλείο καθρέφτης που κοιτώντας τον μαθαίνεις και ανακαλύπτεις τα πραγματικά θέλω, γίνεται αιτία αυτό κάθαρσης και αυτό καθορισμού, συνάμα γίνεται οδηγός για αυτά που θα έπρεπε, για τα εμπόδια που μπαίνουν, φανερώνει τις επιλογές μας, αυτές που ηθελημένα ή αθέλητα κάναμε, τα αδιέξοδα αυτά όπου μαζί με τα γιατί και τα πως δείχνουν μας κάνουν συμμέτοχος σε μια ιεροτελεστία όπου εκεί ανακαλύπτεις και ανακαλύπτεσαι. 27 Μαρτίου 2017