Αφιέρωμα προς τιμή των Αδελφών Νοσοκόμων με πρώτη την κυρία με τη λάμπα, Φλόρενς Νεϊτινγκέϊλ (Florence Nightingale) Video

Photo: By Albert Acosta With Joaquina Hormilla.  (In honor of all those anonymous heroes who are on the front line of combat to stop this pandemic.)
Photo: By Albert Acosta With Joaquina Hormilla. 

Εργασία της Σοφίας Ντρέκου 
για τις Αδελφές με το Φως και 
τα Λουλούδια στα Χέρια

Ο μόνος τρόπος να γνωρίσεις τον 
συνάνθρωπο, είναι να τον αγαπάς.

Προς τιμήν όλων αυτών των ανώνυμων ηρώων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μάχης για να σταματήσουν αυτήν την πανδημία. (In honor of all those anonymous heroes who are on the front line of combat to stop this pandemic.)

Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτικού Προσωπικού

Η Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1965 στις 12 Μαΐου, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Αδελφών Νοσοκόμων.

Η Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτικού Προσωπικού θέλει να θυμίσει σε όλους μας την ανεκτίμητη συνεισφορά των νοσοκόμων σε κάθε κοινωνία. Η νοσηλευτική, ωστόσο, θεωρείται ένα από τα πιο υποεκτιμημένα και κακοπληρωμένα επαγγέλματα διεθνώς.
Ειδικά φέτος, η ημέρα είναι φορτισμένη με τη συμβολή των νοσηλευτών στην αντιμετώπιση της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, με τίμημα να νοσήσουν ή ακόμα και να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες εργαζόμενοι σε δομές υγείας παγκοσμίως.
Η 12η Μαΐου καθιερώθηκε το 1965 ως «Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων» για να τιμήσει τη γέννηση της Φλόρενς Ναϊτινγκέιλ, το 1820 (Florence Nightingale12 Μαΐου 1820 - 13 Αυγούστου 1910), της Αγγλοϊταλίδας φιλανθρώπου που θεωρείται η ιδρύτρια της σύγχρονης νοσηλευτικής.

Η σπουδαία νοσοκόμος Φλόρενς Νεϊτινγκέϊλ 
ή «Η κυρία με τη λάμπα»
ή «Η Κυρία με το Φανάρι» 
ή στην εποχή της ως «Η Κυρία με το Σφυρί»

Photograph by Hering το 1860, National Portrait Gallery, London
Photograph by Hering το 1860, National Portrait Gallery, London

Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ (Florence Nightingale 12 Μαΐου 1820 - 13 Αυγούστου 1910) έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «Η Κυρία με το Φανάρι» αν και στην εποχή της ήταν γνωστή ως «Η Κυρία με το Σφυρί». Ήταν Βρετανίδα πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής, με σημαντικό έργο κοινωνικής αναμόρφωσης, αλλά και αξιοσημείωτη παρουσία στον τομέα της στατιστικής.

Florence Nightingale in the Military Hospital   at Scutari, 1855 (c) National Army Museum
Florence Nightingale in the Military Hospital 
at Scutari, 1855 (c) National Army Museum
Η εικόνα της Νάιτινγκεϊλ να κυκλοφορεί ανάμεσα στα κρεβάτια των ασθενών τη νύχτα κρατώντας ένα φανάρι ήταν τόσο αντιπροσωπευτική της ευσυνειδησίας της και της ακούραστης προσπάθειάς της να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών που της χάρισε το προσωνύμιο «Η Κυρία με το Φανάρι». Όμως την εποχή που εργάζονταν στον Κριμαϊκό Πόλεμο είχε μείνει γνωστή με το προσωνύμιο «Η Κυρία με το Σφυρί» γιατί κάποτε που της είχαν αρνηθεί πρόσβαση σε μία κλειδωμένη φαρμακαποθήκη εκείνη, αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς από μία τρυφερή νοσοκόμα ευγενικής καταγωγής, πήρε ένα σφυρί και έσπασε την κλειδαριά.
Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr

Η νοσοκόμος με το φως στα χέρια

Αγγλίδα φιλάνθρωπος και νοσοκόμος. Υπήρξε πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής και θεμελίωσε το επάγγελμα των αδελφών νοσοκόμων. Πέθανε στις 13 Αυγούστου 1910.

Προς τιμήν της γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Μαΐου η Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων.

Η Φλόρενς Νεϊτινγκέϊλ (Florence Nightingale) γεννήθηκε στις 12 Μαΐου 1820 στη Φλωρεντία, όπου διέμεναν προσωρινά οι εύποροι γονείς της, και μεγάλωσε στην Αγγλία. Μορφώθηκε κατά μεγάλο μέρος από τον πατέρα της, ο οποίος της δίδαξε Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ιστορία, Φιλοσοφία και Μαθηματικά. 

Το 1850 έγινε δεκτή από το Ίδρυμα Διαμαρτυρομένων Διακονισσών τού Κάϊζερβερτ της Γερμανίας και παρακολούθησε όλα τα μαθήματα εκπαίδευσης ως αδελφή νοσοκόμα. Το 1853 διορίστηκε επιθεωρήτρια του ιδρύματος για τη Φροντίδα Ασθενών Κυριών, στο Λονδίνο.

Φλόρενς Νεϊτινγκέϊλ (Florence Nightingale)
φώτο: Η Νεϊτινγκέϊλ στρώνεται αμέσως στη δουλειά και παρακαλεί τους λιγότερο άρρωστους νοσηλευόμενους να καθαρίσουν τον χώρο, αναγκάζει τους ιθύνοντες να φέρουν προμήθειες και οργανώνει το καθημερινό πρόγραμμα του νοσοκομείου. Η ίδια περιφέρεται ακούραστα όλη μέρα στους διαδρόμους, προστρέχοντας στην ανάγκη των αρρώστων και τραυματισμένων, ενώ το βράδυ κυκλοφορεί με μια λάμπα για να ελέγχει την κατάσταση των ασθενών. Οι στρατιώτες, συγκινημένοι από το ειλικρινές ενδιαφέρον και την αστείρευτη προσφορά της, την αποκαλούν «Κυρία με τη Λάμπα» και «Άγγελο της Κριμαίας», ενώ χάρη στη δράση της, ο δείκτης θνησιμότητας του νοσοκομείου μειώνεται κατά 2/3!

Florence Nightingale / Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ

Η Florence Nightingale είναι η πρώτη νοσηλεύτρια που έθεσε τις βάσεις της επιστημονικής νοσηλευτικής και κατέστησε το νοσηλευτικό έργο κοινωνικό λειτούργημα. Ήταν πρωτοπόρος στην περιποίηση των ασθενών και μεταρρυθμιστής των μεθόδων υγιεινής των νοσοκομείων εκείνης της εποχής. Δημιούργησε τον πρώτο όρκο για τους νοσηλευτές και την ημέρα των γενεθλίων της γιορτάζεται παγκοσμίως η Διεθνής Ημέρα Νοσηλευτών. Ήταν επίσης στατιστικός.

Η Nightingale ήταν κόρη του Άγγλου εύπορου γαιοκτήμονα William Nightingale Embly και της Frances, γεννήθηκε στη Φλωρεντία της Ιταλίας - από εκεί πήρε και το όνομά της - στις 12 Μαΐου 1820. Είχε και μια μεγαλύτερη αδελφή, την Παρθενόπη, η οποία γεννήθηκε στη Νάπολη. Με την επιστροφή των γονιών της στην Αγγλία, ύστερα από δύο χρόνια περιοδείας στην Ευρώπη, εντέλει εγκαταστάθηκαν για τους θερινούς μήνες στο Lea Hurst στο Derbyshire και για το χειμώνα στο Embley Habshire. 

Σαν παιδί είχε πολύ καλές σχέσεις με τον πατέρα της, ο οποίος ανέλαβε την εκπαίδευση αυτής και της αδελφής της. Καθώς ήταν απόφοιτος του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, παρέδιδε στα δυο κορίτσια μαθήματα ελληνικών, λατινικών, γαλλικών, γερμανικών, ιταλικών, ιστορίας, φιλοσοφίας και μαθηματικών. Από μικρό παιδί είχε έφεση στη μελέτη, σε αντίθεση με την αδερφή της που υπερείχε στη ζωγραφική και τη ραπτική. Τα χρόνια πέρασαν και έγινε μια ζωηρή και ελκυστική κοπέλα, η οποία εισέπραττε το θαυμασμό όλων.

Mrs Nightingale with her daughters, Florence and Parthenope. Photogravure by E. Walker after a watercolour, 1828
Αριστερά: H Florence Nightingale με την αδερφή της, την Παρθενόπη. Florence Nightingale (1830-1910) Florence (on left) and her sister Parthenope as children. - Κέντρο: Πορτραίτο της Florence Nightingale με την αδερφή της, την Παρθενόπη. Frances Parthenope Verney (standing) painted with her sister, Florence, c. 1836 by William White - Δεξιά: H Frances Nightingale με τις κόρες τις, Florence και Παρθενόπη. Mrs Nightingale with her daughters, Florence and Parthenope. Photogravure by E. Walker after a watercolour, 1828

Ο πατέρας της ήταν μονιστής (υποστήριζε τη θεωρία που ανάγει την ποικιλία του κόσμου σε μία ενότητα μέσω του πνεύματος), Άγγλος φιλελεύθερος και συμμετείχε στο κίνημα κατά της δουλείας. Η μητέρα της προερχόταν από οικογένεια που υποστήριζε επίσης πολύ ένθερμα το μονισμό. Ήταν μια αυταρχική γυναίκα που ασχολήθηκε κυρίως με την εξεύρεση ενός καλού συζύγου για την κόρη της. Συνεπώς, αναστατώθηκε πολύ από την απόφαση της κόρης της να απορρίψει την πρόταση γάμου του βαρόνου Houghton. Η Florence αρνήθηκε να παντρευτεί αρκετούς μνηστήρες και, το 1844, επέλεξε μια διαφορετική πορεία από την κοινωνική ζωή και το γάμο που της επιφύλασσε η μητέρα της. Έτσι, στην ηλικία των εικοσιπέντε (1845), ανακοίνωσε στους γονείς της ότι ήθελε να γίνει νοσοκόμα. Οι γονείς της, όμως, ήταν εντελώς αντίθετοι, μέχρι που πανικοβλήθηκαν με την ιδέα να γίνει νοσοκόμα, καθώς το επάγγελμα αυτό, ιδιαίτερα τον 19ο αιώνα, δεν θεωρούταν αξιοσέβαστο και συσχετιζόταν με την εργατική τάξη, κάτι που το θεωρούσαν κατώτερο.

Αυτό που την ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την ιατρική ήταν η θεία κλήση, η φωνή του Θεού, την οποία άκουσε πρώτη φορά το 1837 στο Embley Park, το σπίτι της οικογένειάς της, και, αργότερα, άλλες τρεις φορές σε όλη της τη ζωή. Συγκεκριμένα, το 1837, κατά τη διαμονή της στο σπίτι τους στο Embley, άκουσε μια φωνή, τη φωνή του Θεού, όπως χαρακτηριστικά υποστήριζε, να την καλεί να εργαστεί για αυτόν (στις 7 Φεβρουαρίου 1837 – όχι πολύ πριν από 17α γενέθλιά της συνέβη κάτι που θα άλλαζε τη ζωή της: «Ο Θεός μου μίλησε», έγραψε, «και με κάλεσε να τον υπηρετήσω»). Ήθελε να έχει μια σταδιοδρομία, και αυτό ήταν τόσο ασυνήθιστο για μια γυναίκα, που πίστευε ότι ο Θεός την είχε καλέσει σε αυτό.

Έκανε επισκέψεις στα σπίτια των αρρώστων στα τοπικά χωριά και άρχισε να ερευνά τα νοσοκομεία και την περιποίηση των ασθενών. Τον Δεκέμβριο του 1844, μετά το θάνατο ενός αρρώστου σε κάποιο πτωχοκομείο του Λονδίνου, έγινε η κύρια υποστηρίκτρια για την παροχή βελτιωμένης ιατρικής περίθαλψης στα θεραπευτήρια και, αμέσως, κέρδισε την υποστήριξη του Charles Villiers, τότε πρόεδρου της Επιτροπής Νομοθεσίας για Απόρους. Αυτό την οδήγησε στο να έχει ενεργό ρόλο στη μεταρρύθμιση των νόμων σχετικά με τους φτωχούς, που αφορούσαν μάλιστα πολλά περισσότερα από την παροχή ιατρικής περίθαλψης. Έπαιξε αργότερα σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση και, στη συνέχεια, στην αποστολή δοκίμων υπαλλήλων από τη σχολή της στο πτωχοκομείο-θεραπευτήριο της πόλης Λίβερπουλ.

Το 1846, αποφασίζει να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη μαζί με δυο οικογενειακούς φίλους, το ζεύγος Charles και Selina Bracebridge. Οι τρεις τους ταξιδέψανε στην Ιταλία, την Αίγυπτο και την Ελλάδα

Επέστρεψαν το 1850, μέσω Γερμανίας, όπου πρόλαβαν να επισκεφθούν το νοσοκομείο του πάστορα Theodor Fliedner, το οποίο παράλληλα ήταν και Σχολή Διακονίας, στο Kaiserswerth, κοντά στο Düsseldorf. Έπειτα από ένα χρόνο, η Florence επέστρεψε ξανά, για να καταρτιστεί ως νοσηλεύτρια, για τρεις μήνες. Εκείνη τη χρονιά (1851), ο πατέρας της έδωσε την άδεια να γίνει νοσοκόμα και της έκοψε ένα επίδομα 500 λιρών, πράγμα που τη διευκόλυνε να ζει και να παρακολουθεί και τα μαθήματα. Παρ' όλ' αυτά, η επιθυμία της ενισχύθηκε σε μια συνάντηση που είχε με την Elizabeth Blackwell -την πρώτη αναγνωρισμένη γυναίκα γιατρό στις ΗΠΑ- στο νοσοκομείο του Αγίου Βαρθολομαίου στο Λονδίνο.

Την ίδια περίπου εποχή (1851), αρνήθηκε να παντρευτεί τον πολιτικό, ποιητή και βαρόνο Richard Monckton Milnes Houghton, που δήλωνε μαγεμένος μαζί της -τη φλερτάριζε από το 1847-, με την πεποίθηση ότι ο γάμος θα επηρεάσει την ικανότητά της να ακολουθήσει το κάλεσμά της στην επιστήμη της Νοσηλευτικής. 

Στη Ρώμη, το 1847, γνώρισε τον Sidney Herbert, έναν λαμπρό πολιτικό, ο οποίος ήταν Γραμματέας Πολέμου (1845-1846), θέση που θα κατέχει και πάλι κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου. Ο Herbert ήταν ήδη παντρεμένος, αλλά αμέσως φάνηκε να υπάρχει αμοιβαία συμπάθεια μεταξύ τους και έγιναν στενοί φίλοι για όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ο Herbert έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διευκόλυνση της πρωτοποριακής εργασίας της στην Κριμαία στον τομέα της νοσηλευτικής και εκείνη έγινε η βασική σύμβουλος του στην πολιτική σταδιοδρομία του. Επίσης, είχε στενές σχέσεις με τον Benjamin Jowet, ιδιαίτερα το χρόνο που σκεφτόταν να πάρει μία θέση καθηγήτριας στην εφαρμοσμένη στατιστική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Στις 22 Αυγούστου 1853, πήρε τη θέση του επιθεωρητή στο Ινστιτούτο για τη φροντίδα των άρρωστων κυριών της ανώτερης κοινωνικής τάξης στην Upper Harley Street του Λονδίνου, μια θέση που κατείχε μέχρι τον Οκτώβριο του 1854.

Η δράση της στον Κριμαϊκό Πόλεμο

Tο Μάρτιο του 1854, διεξήχθη ο Κριμαϊκός Πόλεμος (Ρωσία εναντίον Τουρκίας, Μ. Βρετανίας και Γαλλίας). Το Σεπτέμβριο, βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στην Κριμαία. Πριν προλάβουν να φτάσουν οι Βρετανοί στρατιώτες στην Τουρκία, άρχισαν να τους χτυπούν η χολέρα και η ελονοσία. Μέσα σε μερικές εβδομάδες περίπου 8.000 άτομα έπασχαν από αυτές τις δύο ασθένειες. Όταν η Mary Seacole άκουσε για την επιδημία χολέρας, ταξίδεψε στο Λονδίνο για να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον βρετανικό στρατό. Η προσφορά της, όμως, απορρίφτηκε, καθώς υπήρχε σημαντική προκατάληψη κατά της συμμετοχής των γυναικών στην ιατρική. Όταν, όμως, η εφημερίδα Times δημοσίευσε το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός των Βρετανών στρατιωτών πέθαιναν από τη χολέρα, προκλήθηκε δημόσια κατακραυγή και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αλλάξει γνώμη. Η Florence πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της και, τελικά, μετά και από την προτροπή ενός φίλου της οικογενείας που ήταν υφυπουργός στον πόλεμο (Sidney Herbert), της δόθηκε η άδεια να λάβει μια ομάδα από 38 νοσοκόμες και να πάει στην Τουρκία. Αυτή ήταν η ευκαιρία της, το μεγάλο πείραμά της, να αποδείξει την αξία των γυναικών νοσοκόμων στα στρατιωτικά νοσοκομεία.

Έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, στο Σκούταρι, όπου υπήρχαν οι βρετανικές ιατρικές εγκαταστάσεις για τους στρατιώτες, στις 4 Νοέμβρη του 1854. Στην αρχή, οι γιατροί εκεί είδανε τις γυναίκες με σκεπτικισμό και δεν τους ανάθεσαν καμία δραστηριότητα. Σε δέκα μέρες, όμως, όταν φτάσανε καινούργιοι τραυματίες από τη μάχη του Inkermann, τις χρειάστηκαν και με το παραπάνω. Εκεί η νεαρή μαχήτρια είχε να αντιμετωπίσει κάτι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς τα στρατιωτικά νοσοκομεία βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση. Ήταν υπεύθυνη για την περίθαλψη πέντε χιλιάδων τραυματιών, που μέσα σε δύο μήνες διπλασιάστηκαν, ενώ οι νοσοκόμες που βρίσκονταν υπό την άμεση επίβλεψή της έφτασαν τις ογδόντα πέντε. 

Οι θάλαμοι ήταν γεμάτοι ποντίκια και ψύλλους και η καθαριότητα σχεδόν ανύπαρκτη. Οι τραυματίες ήταν άπλυτοι, χωρίς σκεπάσματα, χωρίς κατάλληλη τροφή, φορούσαν ακόμα τις στολές του στρατού, που ήταν πολύ βρώμικες. Έπιπλα, ιματισμός και κλίνες δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των άμεσων νοσοκομειακών αναγκών. Οι τραυματίες κείτονταν στους διαδρόμους, πάνω σε ψάθες, ανάμεσα στις ακαθαρσίες. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στα νοσοκομεία του στρατού οι τραυματίες του πολέμου αντιπροσώπευαν μόλις τον ένα θάνατο στους έξι. 

Το νοσοκομείο στέγαζε 1.500 ασθενείς κάτω από πραγματικά απαίσιες συνθήκες. Το ποσοστό θνησιμότητας του νοσοκομείου είχε φτάσει το 42%, γιατί νοσηλεύονταν εκεί ασθενείς με βαριά περιστατικά από επιδημίες όπως ο τύφος, η χολέρα και η δυσεντερία ήταν οι κύριοι λόγοι για τους οποίους ο ρυθμός θανάτου ήταν τόσο υψηλός μεταξύ των τραυματιών στρατιωτών. 

Όμως, η Nightingale ανέπτυξε μια καταπληκτική 
και ρηξικέλευθη δραστηριότητα που έμεινε στην ιστορία.

Χρειαζόταν, πράγματι, νοσηλεύτρια με ψυχικό σθένος και ξεχωριστή επιτηδειότητα για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Έβαλε τους νοσοκόμους να καθαρίσουν τους ρυπαρούς θαλάμους και διαδρόμους και τις νοσοκόμες να κατασκευάσουν μαξιλάρια, στρώματα και ρουχισμό για τους ασθενείς.

Florence Nightingale 1820-1910 ministering to soldiers   at Scutari a suburb of Istanbul during the Crimean War,   Lithograph by Robert Riggs ca. 1930 with modern watercolor
photo: Florence Nightingale 1820-1910 ministering to soldiers 
at Scutari a suburb of Istanbul during the Crimean War, 
Lithograph by Robert Riggs ca. 1930 with modern watercolor

Εγκατέστησε λουτρά, εξολόθρεψε τα έντομα και τα ποντίκια που μάστιζαν τα νοσοκομεία, προμηθεύτηκε νοσηλευτικό και φαρμακευτικό υλικό, φρόντισε για την αύξηση του αριθμού των γιατρών. Αργότερα, κατασκευάστηκαν μαγειρεία, πλυντήρια, καφενεία και δωμάτια για διάβασμα. Υπερνικώντας τα εμπόδια κατάφερε να μετατρέψει ένα χώρο τρόμου σε παράδεισο, όπου οι ασθενείς μπορούσαν να αναρρώσουν. Τέλος, η «κυρία προϊσταμένη» λειτούργησε και σαν τραπεζίτης, φροντίζοντας να στέλνει τους μισθούς των στρατιωτών πίσω στη πατρίδα και στις οικογένειές τους. Κέρδισε, λοιπόν, έτσι τον θαυμασμό, τη λατρεία και τον αμέριστο σεβασμό των Βρετανών στρατιωτών.

Από το 1854-56, η Florence Nightingale ήταν επικεφαλής στις νοσηλευτικές προσπάθειες στα αγγλικά στρατιωτικά νοσοκομεία στο Σκούταρι. Κέρδισε βαθμιαία την εκτίμηση των στρατιωτικών γιατρών, για να καταλήξει τελικά να συνεργαστεί μαζί τους. Παρόλα αυτά, οι ανώτεροι στρατιωτικοί υπάλληλοι και γιατροί αντιτέθηκαν στις απόψεις της σχετικά με τη μεταρρύθμιση των στρατιωτικών νοσοκομείων. Έβλεπαν με καχυποψία τις ενέργειές της, ερμήνευαν τα σχόλιά της ως επίθεση στον επαγγελματισμό τους και γενικά την έκαναν να αισθανθεί ανεπιθύμητη. Τελικά, κατάφερε να εξαλείψει τις αντιδράσεις αυτές, εφόσον σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να περιορίσει τις κύριες αιτίες θνησιμότητας των τραυματιών (μολύνσεις, επιδημικές νόσους, κ.ά.). 
Η ίδια περνούσε πολλές ώρες μέσα στους θαλάμους, μέρα και νύχτα, και δεν υπήρχε σχεδόν κανένας στρατιώτης που να μην τον είχε περιποιηθεί προσωπικά. Κρατώντας μια λάμπα στο χέρι περπατούσε ανάμεσα στους διαδρόμους, προκειμένου να παρακολουθήσει την πορεία των ασθενών της και να τους παρηγορήσει, αν χρειαζόταν, ακόμα και τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Απέκτησε, έτσι το όνομα «η κυρία με τη λάμπα». Μέσα σε λίγους μήνες κατάφερε να μειώσει τη θνησιμότητα από 40% σε 2,2%
Με την εργασία της απέδειξε ότι η σωστή νοσηλεία μπορεί να σώσει ανθρώπινες ζωές και πως η νοσηλευτική είναι επιστήμη και τέχνη μαζί, που όποιος την ασκεί πρέπει να τη διδαχθεί και να την αγαπήσει.

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της Κριμαίας, η Florence Nightingale απέκτησε το παρατσούκλι «Η κυρία με τη λάμπα», που απορρέει από μια φράση σε ένα άρθρο στην εφημερίδα The Times
«Είναι ένας άγγελος, χωρίς καμία υπερβολή, σε αυτά τα νοσοκομεία, καθώς η λεπτή μορφή της γλιστράει αθόρυβα κατά μήκος κάθε διαδρόμου, η έκφραση κάθε πονεμένου μαλακώνει με ευγνωμοσύνη στη θέα της. Όταν το σύνολο των ιατρικών συμβούλων έχει αποσυρθεί για τη νύχτα και η σιωπή και το σκοτάδι έχουν εγκατασταθεί στα χιλιόμετρα που σχηματίζουν οι κατάκοιτοι, μπορείς να παρατηρήσεις μόνο αυτήν με μια μικρή λάμπα στο χέρι να τριγυρίζει μοναχικά».

Αυτή η φράση έγινε περισσότερο δημοφιλής από ένα ποίημα του Henry Wadsworth Longfellow, το 1857, που λέγεται «Santa Filomena»:

Αχ! σε τέτοια ώρα δυστυχίας
Μια κυρία με μία λάμπα βλέπω
Να περνά από το φέγγος με κατήφεια,
Και να γλιστρά από δωμάτιο σε δωμάτιο.

Επιπλέον, με την ανάλυσή της υποστήριζε ότι τα κοινωνικά θέματα μπορούν να μετρηθούν αντικειμενικά, να αναλυθούν μαθηματικά και να παρασταθούν γραφικά. Αυτό αποτελούσε μια καινοτομία για την εποχή: το να συλλέξει κάποιος στατιστικά στοιχεία, να τα ταξινομήσει σε πίνακα, να τα ερμηνεύσει και να τα αναπαραστήσει γραφικά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έθεσε τις βάσεις για την επιστήμη των εφαρμοσμένων στατιστικών. 

Μεταξύ άλλων, χρησιμοποίησε το γράφημα πίτας, που πρώτα αναπτύχθηκε από τον William Playfair το 1801. Ανέπτυξε μια μορφή του γραφήματος πίτας που είναι πλέον γνωστή ως το πολικό διάγραμμα, που αντιστοιχεί σε ένα σύγχρονο κυκλικό ιστόγραμμα, για να τονίσει τις εποχιακές αιτίες θνησιμότητας των ασθενών στο στρατιωτικό νοσοκομείο. 

Το 1859, εξελέγη η πρώτη γυναίκα μέλος της Royal Statistical Society (Βασιλικής Στατιστικής Κοινότητας) και αργότερα έγινε επίτιμο μέλος του American Statistical Association (Αμερικάνικος Στατιστικός Σύνδεσμος). Επίσης, εκτός από τη συλλογή στοιχείων, συστηματοποίησε και τις πρακτικές αρχειοθέτησης.

Florence Nightingale was a master in visualising statisticsFlorence Nightingale’s two rose-like graphs, each consisting of three overlaid polar area charts, representing deaths from sickness (blue), deaths from wounds (red), and deaths from other causes (black)
1. Florence Nightingale was a master in visualising statistics. 2. Florence Nightingale’s two rose-like graphs, each consisting of three overlaid polar area charts, representing deaths from sickness (blue), deaths from wounds (red), and deaths from other causes (black). Each sector corresponds to a month, and the area of a sector is proportional to the number of deaths per 1000 soldiers during that month. The drop in deaths from sickness followed the introduction of sanitary measures in early 1855. [here]

Την άνοιξη του 1855 επισκέφθηκε τη Σεβαστούπολη, όπου επίσης εργάστηκε για την ανακαίνιση και βελτίωση των νοσηλευτικών μεθόδων. Εκεί προσβλήθηκε από τον επικίνδυνο κριμαϊκό πυρετό, αλλά απτόητη συνέχισε το έργο της. Παρέμεινε στην Κριμαία και μετά τον τερματισμό του πολέμου (Μάρτιος 1856), ωσότου κι ο τελευταίος Άγγλος τραυματίας γυρίσει στην πατρίδα του. Στις 16 Μαρτίου διορίστηκε, επισήμως, ως επιθεωρήτρια του τομέα αδελφών νοσοκόμων όλων των στρατιωτικών νοσοκομείων.

Ενώ ήταν ακόμα στην Τουρκία, στις 29 Νοεμβρίου 1855, μία δημόσια συνέλευση για την αναγνώριση του έργου της Florence Nightingale στον πόλεμο, οδήγησε στη δημιουργία του Ταμείου Nightingale για την εκπαίδευση των νοσοκόμων. Γινόταν πολλές γενναιόδωρες δωρεές από το λαό. Ο Sidney Herbert υπηρέτησε ως επίτιμος γραμματέας του Ταμείου, και ο Δούκας του Cambridge ήταν ο πρόεδρος. Η Nightingale θεωρήθηκε πρωτοπόρος στην έννοια του ιατρικού τουρισμού λόγω των επιστολών της που έγραψε από το 1856 για τα ιαματικά λουτρά στην Τουρκία, όπου κατέγραφε λεπτομερώς τις συνθήκες περίθαλψης (φυσικές περιγραφές, διατροφικές πληροφορίες και άλλα ζωτικής σημασίας στοιχεία των ασθενών).

Μετά τη λήξη του πολέμου, στις 7 Αυγούστου του 1856, 4 μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης, επέστρεψε στην Αγγλία, αρνούμενη την επίσημη μεταφορά της στην πατρίδα, όπως και οποιαδήποτε άλλη δημόσια υποδοχή. Ο λαός την υποδέχθηκε με τιμές εθνικής ηρωίδας. Όμως, αυτή επέστρεψε αποφασισμένη να επηρεάσει τη βρετανική κυβέρνηση με στόχο να βελτιώσει την ιατρική περίθαλψη, τη διατροφή, καθώς επίσης και τις μέχρι τότε ολέθριες συνθήκες διαβίωσης του βρετανικού στρατού. 

Ως εκ τούτου, αποφάσισε να ξεκινήσει μια εκστρατεία γράφοντας βιβλία και φυλλάδια και ζητώντας μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της ποιότητας της νοσηλείας σε στρατιωτικά νοσοκομεία. Κατόπιν αιτήματος, επισκέφτηκε τη Βασίλισσα Βικτωρία και τον Πρίγκιπα Αλβέρτο για να δώσει μια συνέντευξη και να μιλήσει για τις εμπειρίες του πολέμου. Συμφώνησαν στην ανάγκη να διορθωθούν τα λάθη. 

Δημιούργησε ένα σχολείο για νοσοκόμες, καθώς και μια εκστρατεία για μεταρρυθμίσεις στην αποχέτευση, ως ένα τρόπο να σταματήσει η εξάπλωση της νόσου. Παρά την απόσυρση της από τη δημόσια ζωή, έκανε μια ολοκληρωμένη στατιστική μελέτη της αποχέτευσης στην ινδική αγροτική ζωή και ήταν η ηγετική φυσιογνωμία στην εισαγωγή της βελτιωμένης ιατρικής περίθαλψης και των δημόσιων υπηρεσιών υγείας στην Ινδία.

Το Μάιο του 1857, το κράτος εκδίδει ένα ένταλμα για τη δημιουργία μιας «Βασιλικής Επιτροπής» να διερευνήσει τις καταστροφές του Κριμαϊκού πολέμου. Αυτό ήταν ένα είδος ανεξάρτητης, υψηλού επιπέδου επιτροπής, η οποία διορίστηκε για να εξετάσει το πρόβλημα και να προτείνει αλλαγές. Αυτό τελικά είχε ως αποτέλεσμα το σχηματισμό του Στρατιωτικού Ιατρικού Κολεγίου.

A ward at St. Thomas' Hospital, 1908Nursing Staff ‘scrubbed up’ in the North Theatre,  St Thomas’ Hospital, 1908. Florence Nightingale Museum Trust.
Δεξιά: A ward at St. Thomas' Hospital, 1908 (χώροι εργασιών)
Αριστερά: Nursing Staff ‘scrubbed up’ in the North Theatre, 
St Thomas’ Hospital, 1908. Florence Nightingale Museum Trust.

Από το 1859, η Nightingale είχε στη διάθεσή της 45.000 στερλίνες από το Ταμείο Nightingale για τη συγκρότηση της σχολής της, που θα εκπαίδευε νοσοκόμες και ονομάστηκε Σχολή Αγίου Θωμά. Σήμερα λέγεται Σχολή Νοσηλευτικής και Μαιευτικής Nightingale και αποτελεί μέρος του King’ s College του Λονδίνου. Οι πρώτες εκπαιδευμένες νοσοκόμες από τη σχολή της Nightingale άρχισαν να εργάζονται στις 16 του Μαΐου του 1865 στο πτωχοκομείο - θεραπευτήριο του Λίβερπουλ. Αγωνίστηκε επίσης και μάζεψε τα κεφάλαια για το Βασιλικό Νοσοκομείο Buckinghamshire στην Aylesbury, κοντά στο σπίτι της οικογένειας της.

Στη Σχολή Αδελφών Νοσοκόμων Nightingale, οι μαθήτριες διδάσκονταν θεωρητικά, αλλά και πρακτικά τη νοσηλευτική τέχνη. Οι νοσοκόμες συμμετείχαν σε σεμινάρια και λάμβαναν μονοετή κατάρτιση, που περιελάμβανε και μερικές διαλέξεις, αλλά ήταν κυρίως πρακτική εργασία σε θαλάμους, υπό την επίβλεψη της Αδελφής του Θαλάμου. Η «δεσποινίς Nightingale», όπως τη φωνάζανε πάντα οι μαθήτριές της, επέβλεπε προσωπικά τις επιδόσεις των σεμιναρίων, καθώς και τις εκθέσεις των θαλάμων. Από το 1872 ειδικά, που αφιερώθηκε περισσότερο στη Σχολή, και, για 30 σχεδόν συναπτά χρόνια, έγραφε, στη λήξη του διδακτικού έτους, μια προσωπική επιστολή για τις απόφοιτες, γεμάτη με συμβουλές και ενθάρρυνση. Έπειτα, τους απένειμε τα βιβλιάρια νοσοκόμας και τις καλούσε για τσάι. Πολλές από τις μαθήτριες αυτής της σχολής γίνανε καλές και γνωστές νοσοκόμες στη πάροδο των ετών και πλαισίωσαν πολλά από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Βρετανίας, αλλά και άλλων χωρών, όπως της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νέας Ζηλανδίας, των ΗΠΑ κ.τ.λ.

Ακόμη, για τις απόφοιτες της Σχολής αυτής είχε συντάξει τον πρώτο όρκο της Διπλωματούχου Αδελφής Νοσοκόμου. Κάθε χρόνο αυξανόταν ο αριθμός των εκπαιδευομένων νοσοκόμων, με αποτέλεσμα, μετά από δεκαπέντε χρόνια, όλα τα αγγλικά νοσοκομεία να έχουν τουλάχιστον μια νοσηλεύτρια τύπου Nightingale. Όταν μια νοσηλεύτρια έφευγε από κοντά της για να αναλάβει ανεξάρτητη υπηρεσία, της έλεγε: 
«Θυμήσου πάντα ότι όπου βρίσκεσαι ο κόσμος θα παρακολουθεί και θα λεπτολογεί ό,τι κάνεις, όχι μόνο σαν νοσηλεύτρια, αλλά και σαν γυναίκα. Να προσπαθείς κάθε σου λέξη, κάθε σου πράξη να είναι στο ύψος της αποστολής σου, στο ύψος της γυναικείας σου μορφής.». 
Ως δεύτερη, χρονολογικά, σχολή θεωρείται η Σχολή του New England Hospital στη Βοστόνη της Μασαχουσέτης (1872) και ως τρίτη στον κόσμο ιδρύθηκε στην Ελλάδα η Σχολή των Αδελφών του Ευαγγελισμού (1875). Επίσης, έπαιξε σπουδαίο ρόλο και στη μεταρρύθμιση των ασύλων.

Nightingale School Of NursingNursing A vintage snapshot of life at St Thomas' hospital London.
Δεξιά: Nightingale School Of Nursing. Αριστερά: Nursing 
A vintage snapshot of life at St Thomas' hospital London.

Η Nightingale έγραψε το βιβλίο Σημειώσεις Νοσηλευτικής (Notes on Nursing), το οποίο δημοσιεύθηκε το 1859, ένα λεπτό βιβλίο 136 σελίδων, που χρησιμοποιήθηκε ως ο ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος σπουδών στη Σχολή της Nightingale και σε άλλες σχολές νοσηλευτικής. Έγραψε ακόμη το βιβλίο Καθημερινή γνώση υγιεινής (Every day sanitary knowledge).

Το 1869, η Nightingale και η Δρ Elizabeth Blackwell ίδρυσαν το Ιατρικό Κολέγιο Γυναικών. Η Nightingale εκπαίδευσε το 1870 τη Linda Richards, που ήταν η πρώτη εκπαιδευμένη νοσοκόμα της Αμερικής, και της επέτρεψε να επιστρέψει στις ΗΠΑ με την κατάλληλη κατάρτιση και τις γνώσεις για την ίδρυση υψηλής ποιότητας νοσηλευτικών σχολών. Η Linda Richards έγινε μια μεγάλη πρωτοπόρος στη νοσηλευτική στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.
Από το 1857 και μετά, έζησε κυρίως στο Λονδίνο, ανάπηρη και υποφέροντας από κατάθλιψη. Όμως, ποτέ δεν είχε αποδειχθεί ότι έπασχε οργανικά από κάποια ασθένεια, καθώς η αναπηρία της ήταν εν μέρει νευρωτική και εν μέρει σκόπιμη, για να δώσει στον εαυτό της τη δυνατότητα προστασίας της ιδιωτικής της ζωής και το χρόνο να συνεχίσει να γράφει. Η όρασή της άρχισε να εξασθενεί σταδιακά, ώσπου, το 1901, τυφλώθηκε εντελώς. Το χρονικό διάστημα που έμεινε στο κρεβάτι, είχε τεράστια αλληλογραφία και πολλούς επισκέπτες. Επέλεγε μάλιστα τους επισκέπτες που θα δεχόταν και μεταξύ αυτόν ήταν και τα μέλη της οικογένειάς της.
Το 1883, η βασίλισσα Βικτόρια της απένειμε το βραβείο του Βασιλικού Ερυθρού Σταυρού. 

Το 1907, έγινε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Τιμής. 

Το 1908, της δόθηκε τιμητικός τίτλος ανάλογος με το "κλειδί της πόλης του Λονδίνου" (The Freedom Of The City Of London). Τα γενέθλιά της πλέον γιορτάζονται ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τo CFS (Chronic Fatigue Syndrome), δηλαδή για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, από το οποίο λέγεται ότι έπασχε και η ίδια. Το κτίριο στη Σχολή Νοσηλευτικής και Μαιευτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον ονομάζεται επίσης από το όνομά της. 

Τέσσερα νοσοκομεία στην Κωνσταντινούπολη ονομάστηκαν από την Nightingale: FN Hastanesi στο Sisli (το μεγαλύτερο ιδιωτικό νοσοκομείο στην Τουρκία), Μητροπολιτική FN Hastanesi στην Gayrettepe, Avrupa FN Hastanesi στο Mecidiyeköy, και το Kızıltoprak FN Hastanesi στο Kadikoy, όλα ανήκουν στο τουρκικό Ίδρυμα Καρδιολογίας.

Η Ιατρική Σχολή Agostino Gemelli στη Ρώμη, η πρώτη σχολή των επιστημών υγείας στην Ιταλία, που είχε τη βάση της σε νοσοκομείο και ένα από τα πιο σεβαστά ιατρικά κέντρα, τίμησε τη συμβολή της, δίνοντας το όνομα «Bedside Florence» σε ένα ασύρματο σύστημα ηλεκτρονικών υπολογιστών που αναπτύχθηκε για να βοηθήσει τη νοσηλευτική. Υπάρχουν πολλά νοσηλευτικά ιδρύματα που πήραν το όνομά τους από την Florence Nightingale. Υπάρχει, επίσης, και το Ίδρυμα Ερευνών Nightingale στον Καναδά, αφιερωμένο στη μελέτη και τη θεραπεία του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.

Ένα άγαλμα της Florence Nightingale υπάρχει στο Waterloo Place στο Westminster στο Λονδίνο. Υπάρχουν τρία αγάλματα της Florence Nightingale στο Derby - ένα έξω από το Royal Infirmary (Βασιλικό Νοσηλευτήριο) του Derby, ένα στην οδό Αγίου Πέτρου, καθώς και ένα πάνω από τη Μονάδα Συνεχούς Φροντίδας των Nightingale-Macmillan απέναντι από το Βασιλικό Νοσηλευτήριο του Derby. 

Ένα δημόσιο κτίριο που πήρε το όνομά της βρίσκεται κοντά στο Βασιλικό Νοσηλευτήριο του Derby. Υπάρχει το Μουσείο Florence Nightingale στο Λονδίνο και ένα άλλο μουσείο που λέγεται Claydon House και είναι αφιερωμένο σε αυτήν και στο σπίτι της οικογένειας της αδελφής της. Είναι τώρα μια ιδιοκτησία του National Trust (τόποι ιστορικού ενδιαφέροντος ή φυσικού κάλους). 

Η φωνή της Florence Nightingale είναι αποθηκευμένη από ηχογράφηση του 1890, που διατηρείται στο ηχητικό αρχείο της Βρετανικής Βιβλιοθήκης.

Αριστερά: Statue of Florence Nightingale. Άγαλμα του Άρθουρ Τζορτζ  Ουόλκερ,το 1915. Δεξιά: Nightingale Statue, London Road, Derby
Αριστερά: Statue of Florence Nightingale. Άγαλμα του Άρθουρ Τζορτζ 
Ουόλκερ,το 1915. Δεξιά: Nightingale Statue, London Road, Derby

Οι βορειότερες πτέρυγες του κτιρίου Selimiye (στρατόπεδο Σκούταρι της Κωνσταντινούπολης) είναι σήμερα μουσείο και σε πολλά από τα δωμάτια υπάρχουν κειμήλια και αυτόγραφα που σχετίζονται με την Florence Nightingale και τις νοσοκόμες της. Μια πλάκα χαλκού, που συνδέεται με την πλίνθο του Μνημείου της Κριμαίας στο νεκροταφείο Χαϊντάρ Πασά στην Κωνσταντινούπολη, που παρουσιάστηκε το 1954 για τον εορτασμό της 100ης επετείου της νοσηλευτικής υπηρεσίας της εν λόγω περιοχής, φέρει την επιγραφή: 
«Για την Florence Nightingale, της οποίας η εργασία κοντά σε αυτό το νεκροταφείο απάλλαξε πριν από έναν αιώνα πολλούς ανθρώπους από τον πόνο και έθεσε τα θεμέλια για την άσκηση του νοσηλευτικού επαγγέλματος.»
Η εικόνα της Florence Nightingale υπήρχε στη σειρά D των τραπεζογραμματίων αξίας 10 λιρών που εκδίδονταν από την Τράπεζα της Αγγλίας από το 1975 έως το 1994

Ένα πορτρέτο της, στο οποίο κρατάει μία λάμπα, απεικονίζεται σε σημειώσεις σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στην Κριμαία.

Μετά το τέλος του πολέμου Κριμαϊκού επέστρεψε στην Αγγλία και αποσύρθηκε στην προσωπική της ζωή. Πέθανε στις 13 Αυγούστου 1910.

Σήμερα στο Γουότερλου Πλέις στο Λονδίνο υπάρχει άγαλμά της που την δείχνει να κρατά το φανάρι με το οποίο έμεινε γνωστή.

Πολλές εκκλησίες στην Αγγλικανική Κοινωνία τιμούν τη μνήμη της με μια γιορτή για τα λειτουργικά ημερολόγιά τους. Η Λουθηρανική Ευαγγελική Εκκλησία στην Αμερική τιμά την μνήμη της στις 13 Αυγούστου.

The grave of Florence Nightingale in the churchyard of St Margaret's Church, East Wellow, Hampshire
The grave of Florence Nightingale in the churchyard 
of St Margaret's Church, East Wellow, Hampshire

Στις 13 Αυγούστου 1910 και σε ηλικία ενενήντα ετών, πέθανε ειρηνικά κατά τη διάρκεια του ύπνου της στο σπίτι της στο Λονδίνο. Πριν πεθάνει, είχε εκφράσει την επιθυμία της να ενταφιαστεί στον οικογενειακό της τάφο, στο μικρό εξοχικό νεκροταφείο St. Margaret Church του East Yellow στο Χαμσάϊρ. Έτσι, η προσφορά της βρετανικής κυβέρνησης για τον ενταφιασμό της στο Αβαείο του Ουέστμινστερ (υψίστη τιμή), δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Στην κηδεία της, το φέρετρο φερόταν από έξι λοχίες του βρετανικού στρατού. 

Η ημερομηνία της γέννησής της έχει οριστεί ως η Διεθνής Ημέρα των Αδελφών Νοσοκόμων

Το 1912, θεσπίστηκε προς τιμήν της το μετάλλιο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, το οποίο δίδεται σε νοσοκόμες και νοσοκόμους που διακρίνονται στην άσκηση του λειτουργήματός τους.

Nightingale lived to the age of 90. Elizabeth   Bosanquet MUSEUM Handout /via REUTERS
Nightingale lived to the age of 90. Elizabeth 
Bosanquet MUSEUM Handout /via REUTERS

Τα γραπτά της μαζί με τις πράξεις της μάς δίνουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη για την υγειονομική περίθαλψη. Έχουν επηρεάσει το σύγχρονο υγειονομικό σύστημα και πολύ συχνά λαμβάνονται υπόψη από όλους όσους σχετίζονται με αυτό. Παράλληλα, όμως, μας παρουσιάζουν και την ηθική διαμόρφωση των ατόμων που ασχολούνται με ένα τέτοιο επάγγελμα-λειτούργημα. Αν δεν υπάρχει αυτή η ηθική διαμόρφωση, τότε τα πράγματα είναι ελλιπή, χωρίς βαθύτερο νόημα, χωρίς πραγματικό σκοπό, οπότε, και χωρίς το σωστό αποτέλεσμα.

Όπως έγραψε η ίδια η Florence Nightingale στις συμβουλές της προς τις φοιτήτριες της Νοσηλευτικής: 
«Η αληθινή περιποίηση είναι μια υψηλή κλήση, μια αξιότιμη κλήση. Αλλά τι κάνει την τιμή να βρίσκεται σ’ αυτήν; Στο να εργάζεστε σκληρά κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής σας, στο να μαθαίνετε και να κάνετε τα πάντα τέλεια. Η τιμή δεν βρίσκεται στην τοποθέτηση απλά, στη περιποίηση ή στη στολή σας. Η τιμή έγκειται στην αγάπη της τελειότητας, της συνέπειας, και στην σκληρή δουλειά για την επίτευξη της: το να είστε έτοιμες να δουλέψετε με υπομονή, έτοιμες να πείτε όχι «πόσο έξυπνη είμαι!», αλλά «δεν είμαι ακόμη αντάξια και θα ζήσω για να αξίζω να κληθώ εκπαιδευμένη νοσοκόμα». Να προσπαθείς κάθε σου λέξη, κάθε σου πράξη να είναι στο ύψος της αποστολής σου, στο ύψος της γυναικείας σου μορφής.»

 

1. Notes on Nursing What It Is, and What It Is Not by Florence Nightingale, 1860

1. Notes on Nursing: What It Is, and What It Is Not by Florence Nightingale, 1860 New York: D. Appleton and Company
2. Notes on Hospitals - Florence Nightingale - Book
3. 
ArmySanitary Nightingale, Florence. Notes on Nursing: What it is, and what it is not

Τα έργα της είναι τα ακόλουθα:
  • Cassandra (1851)
  • Notes on Nursing: What Nursing Is, What Nursing is Not (1859), (Σημειώσεις Νοσηλευτικής: Τι Είναι Νοσηλευτική, Τι Δεν Είναι Νοσηλευτική)
  • Every day sanitary knowledge (Καθημερινή γνώση υγιεινής)
  • Notes on Hospitals (Σημειώσεις για Νοσοκομεία)
  • Notes on Matters Affecting the Health (Σημειώσεις επί των θεμάτων που επηρεάζουν την υγεία)
  • Efficiency and Hospital Administration of the British Army (Αποτελεσματικότητα και Διοίκηση του Νοσοκομείου του Βρετανικού Στρατού)
  • Suggestions for Thought to Searchers after Religious Truth (Προτάσεις για Σκέψη σε όσους κυνηγούν τη Θρησκευτική Αλήθεια)
  • Mysticism and Eastern Religions (Μυστικισμός και Ανατολικές Θρησκείες)
  • Florence Nightingale's Theology (Η Θεολογία της Florence Nightingale)
  • Florence Nightingale's Spiritual Journey (Το Πνευματικό Ταξίδι της Florence Nightingale)
  • The Family, a critical essay in Fraser's Magazine (1870) (Η Οικογένεια, κριτικό δοκίμιο στο περιοδικό του Fraser)
  • Una and Her Paupers, Memorials of Agnes Elizabeth Jones (Η Una και Οι Άποροί της, Αναμνήσεις της Agnes Elizabeth Jones)

Ονομάστηκαν προς τιμή της:
Ο αστεροειδής 3122 Φλόρενς, που ανακαλύφθηκε το 1981.
Το ομώνυμο μετάλλιο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού.
Ηλεκτρονικό λίθιο
4 νοσοκομεία στην Κωνσταντινούπολη, κ.ά

Οι πληροφορίες και οι εικόνες συγκεντρώθηκαν από:
Αenai epΑnastasi / Sophia-Ntrekou.gr13 Αυγούστου 2017 στις 5:44 μ.μ.
• "Florence Nightingale". King's College London. Retrieved 30 November 2015.
• http://atlaswikigr.wikifoundry.com/page/Florence+Nightingale
• http://www.teiath.gr/userfiles/nursing_a/documents/florence.pdf
• https://www.maxmag.gr/afieromata/florens-naitingkeil/
• From Wikipedia, the free encyclopedia
• Britain's Florence Nightingale Museum
• Bostridge, Mark (2008). Florence Nightingale: The Woman and Her Legend. London: Viking.
• Gill, G. The extraordinary upbringing and curious life of Miss Florence Nightingale Random House, New York (2005).
• Lytton Strachey; Eminent Victorians, London (1918).
• Goldie, Sue, A Calendar of the Letters of Florence Nightingale, Oxford: Wellcome Institute for the History of Medecine, 1983.
Εικόνες Experience the world of Google 


Βιντεο/αφιέρωμα στην Κυρία με
την Λάμπα, Φλόρενς Ναϊτινγκεϊλ














Το νέο βιβλίο του Ζίλμπερ Σινουέ, Φλόρενς Ναϊτινγκεϊλ, Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Σε μια κοινωνία όπου η δουλειά της νοσοκόμας προοριζόταν μόνο για τις τιποτένιες, τις πρόστυχες και τις αλκοολικές, η Φλόρενς Ναϊτινγκεϊλ, μόλις στα δεκάξι της, τόλμησε να αντιτεθεί στην οικογένειά της και να ανατρέψει τα κοινωνικά ήθη και έθιμα. Ανάπηρη από το 1857 και εντελώς τυφλή από το 1901, πέθανε το 1910, αφού αφιέρωσε τις ημέρες της σε πρωτοποριακές μεθόδους εξυγίανσης στον τομέα της νοσηλευτικής.

Εκατοντάδες μαρτυρίες και ιστορίες αναφέρονται στη γυναίκα που έτρεχε τις νύχτες στα στρατιωτικά νοσοκομεία, με μοναδικό φως μια λάμπα πετρελαίου - στη γυναίκα που δημιούργησε το επάγγελμα της σύγχρονης νοσηλεύτριας και έγινε γνωστή ως "Η κυρία με τη λάμπα". Αυτή είναι η ιστορία της.

Παγκόσμια ημέρα Νοσηλευτών/τριών - μέρα τιμής της
ιδρύτριας σύγχρονης Νοσηλευτικής Φλόρενς Ναίτιγκεΐλ













Εργασία για το μάθημα Παιδαγωγικές Εφαρμογές Η/Υ, Εργαστήριο Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας ΕΠΠΑΙΚ-ΑΣΠΑΙΤΕ 2018-2019. Σκοπός του βίντεο είναι να αναδείξει τη σημαντική προσωπικότητα της Florence Nightingale, η οποία θεωρείται ως η Μητέρα της Νοσηλευτικής. Είναι από τις πρώτες νοσηλεύτριες που κατέγραψαν στατιστικά στοιχεία για τις ασθένειες και την θνησιμότητα.

Ο σκοπός του βίντεο είναι να γνωρίσουν οι μαθητές την Αγγλίδα Florence Nightingale φιλάνθρωπος και νοσοκόμος. Υπήρξε πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής και θεμελίωσε το επάγγελμα των αδελφών νοσοκόμων.




Δεν υπάρχουν σχόλια: