Όλη η καμπύλη της
μα πάντα όρθια περιμένει
αυτόν που δεν γέννησε
για να πεθάνει.
έγινε όλο και πιο έντονη
με το έργο του Ιησού
διότι από την αρχή
έβλεπε τη διαφορά,
αλλά στη συνέχεια
με τον αγώνα Του
είδε και τους εχθρούς
κι ενώ υπήρχε πάντα η ανάγκη,
αντιλαμβανόταν ότι θα ήταν ακάθεκτος
έως το τέλος της αποστολής Του
γι' αυτό περίμενε τη σταύρωσή Του,
αλλά ήξερε ότι η ανάσταση
θα δικαίωνε όλο τον αγώνα
ενάντια στη βαρβαρότητα
που πλήγωνε την Ανθρωπότητα.
Της θρησκείας τα μυστήρια
Ένας δικέφαλος Ρωμιός
πάνω στο μοναστήρι
πήγε να δει τον γιο
και βρήκε πανηγύρι.
Ο ύμνος ο βυζαντινός
τού θύμισε το άσμα
της αρχαιότητας
και της μελωδίας
το πλάσμα.
Και άκουσε την Παναγιά
την τρυφερή του μάνα
που έκλαιγε κάθε φορά
που σήμαινε η καμπάνα.
Εκεί κατάλαβε γιατί το δάκρυ του αιώνα
αναζητεί μες στον Χριστό ανθρώπινη εικόνα.
Η Σύναξη της Θεοτόκου Δακρυρροούσης
Δακρυρροούσης
Η Σύναξη της Θεοτόκου Δακρυρροούσης 31 Ιανουαρίου. Η εικόνα της Παναγίας της Δακρυροούσας ή Κορωνιώτισσας φυλάσσεται στην ομώνυμη μονή του Ληξουρίου της νήσου Κεφαλληνίας. Η Παναγία κατά την ημέρα αυτή διέσωσε τη μονή από τον ισχυρό σεισμό του έτους 1867 μ.Χ.
Τῇ ΚΘ´ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Δακρυροούσης,
ἤτοι ἡ Ἄλωσις τῆς Πόλεως τῶν πόλεων.
Ξημέρωσε ὁ Θεός τήν μέρα. Μεγάλη ἡ ὁλονυκτία στήν Παυσολύπη. Τό καντήλι της ἀναμμένο καί ἡ προσευχή ἡμάρτομεν, ἡνομήσαμεν, ἡδικήσαμεν, ἀλλά φεῖσαι ἡμῶν Θεοτόκε ταῖς πρεσβεῖαις Σου.
Ὅταν δέν βλέπεις κάποια πράγματα, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχουν! Αὐτό εἶναι πίστη.
Δέν μεγαλώσαμε μέ παραμύθια γιά πλούσιους βασιλιάδες καί ἄλλα μέρη. Ὅλα ἦταν γιά τήν πατρίδα, γιά τόν τόπο μας, μ᾽αὐτά μεγαλώσαμε. Οἱ γιαγιάδες καί οἱ παππούδες μας αὐτά μᾶς ἔλεγαν καί μεῖς ξαναγυρίζουμε σ᾽αὐτούς τούς τόπους... καί βρίσκουμε...
Πηγή: «Κωνσταντινούπολις. Παράκληση στήν Παυσολύπη», Ἱερομόναχος Ἀναστάσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου