Ερώτηση 3
Ποιος είναι αυτός που κατά το ευαγγέλιο κρατάει το κανάτι με το νερό και γιατί με νερό, και τον οποίο συναντούν οι μαθητές που στέλνει ο Χριστός και παίρνουν την εντολή να τον ακολουθήσουν; Και ποιος είναι ο οικοδεσπότης; Και γιατί οι ευαγγελιστές αποσιωπούν αυτό το όνομα; Τι είναι επίσης το ανώγι το μεγάλο και στρωμένο, όπου εκτελείται το φρικτό μυστήριο του θείου δείπνου (Λουκάς 22: 7-13**);
Απόκριση
Η Γραφή δεν αποσιώπησε μόνο το όνομα του ανθρώπου στον οποίο ο Σωτήρας έστειλε τους δύο μαθητές για την προετοιμασία του Πάσχα, αλλά και το όνομα της πόλης όπου είχαν σταλεί. Έτσι κατά μία πρώτη ερμηνεία, υποθέτω ότι με την πόλη δηλώνεται ο αισθητός κόσμος και με τον άνθρωπο στο σύνολό του το γένος των ανθρώπων στο οποίο αποστέλλονται, ως μαθητές του Θεού και Λόγου και πρόδρομοί του για να ετοιμάσουν τη μυστική ευωχία του με τη φύση των ανθρώπων, οι δύο νόμοι, ο νόμος της πρώτης διαθήκης και ο νόμος της Καινής, ο ένας αποκαθαίροντας τη φύση μας με την πρακτική φιλοσοφία από κάθε μολυσμό, και ο άλλος ανυψώνοντας με τη θεωρητική μυσταγωγία από τα σωματικά το νου με τη γνώση στα συγγενή του νοητά θεάματα. Απόδειξη γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι οι μαθητές που στάλθηκαν ήταν ο Πέτρος και ο Ιωάννης. Γιατί ως γνωστόν ο Πέτρος είναι σύμβολο της πράξης και ο Ιωάννης της θεωρίας.
Γι’ αυτό τους συναντά πρώτος όπως πρέπει αυτός που κρατεί το κανάτι με το νερό, σημαίνοντας με τον εαυτό του όλους όσοι βαστάζουν κατά την πρακτική φιλοσοφία των αρετών στους ώμους τους, όπως μέσα στο κανάτι, με τη νέκρωση των επιγείων μελών του σώματος τη χάρη του Πνεύματος που με την πίστη τούς καθαίρει από τούς μολυσμούς.
Έπειτα από αυτόν, δεύτερος, ο οικοδεσπότης που παρουσιάζει το στρωμένο ανώγι, διδάσκοντας επίσης με τον εαυτό του όλους όσοι έχουν στρώσει με γνωστικά νοήματα και δόγματα το θεωρητικό ύψος της καθαρής και μεγαλόπλαστης διανοίας τους, όμοια με ανώγι, για να υποδεχθούν θεοπρεπώς το μεγάλο Λόγο.
Το σπίτι πάλι είναι η απόκτηση τής ευσέβειας, προς την οποία ο πρακτικός νους πορεύεται επιδιώκοντας την αρετή και τής οποίας ευσέβειας αυτός είναι Κύριος και την έχει αποκτήσει ως δική του καταφύση, ο νους που καταλάμπεται από το θείο φως της μυστικής γνώσης και γι’ αυτό μαζί με τον πρακτικό αξιώνεται την υπερφυή παρουσία και ευωχία του Σωτήρα Λόγου.
Έγινε λοιπόν λόγος για έναν άνθρωπο και για δύο, -αν βέβαια έχει γραφεί ότι ο ένας κρατάει κανάτι με νερό κι ο άλλος έχει ονομαστεί οικοδεσπότης- γράφτηκε ότι ήταν ένας ίσως, όπως είπα, εξαιτίας της μιας φύσης, και δύο επειδή αυτή η μία φύση χωρίστηκε στους πρακτικούς και τους θεωρητικούς ανάλογα με την ευσέβειά τους, τους οποίους πάλι ενώνοντάς τους με το πνεύμα ο Λόγος τους καλεί και τους κάνει ένα.
Αν όμως θέλει κάποιος να εφαρμόσει όσα ειπώθηκαν και στον καθένα άνθρωπο, δεν απομακρύνεται από την αλήθεια.
Πόλη δηλαδή είναι η ψυχή του καθενός, στην οποία αποστέλλονται πάντοτε, σαν μαθητές του Θεού και Λόγου, οι λόγοι περί αρετής και γνώσης.
Αυτός που κρατεί το κανάτι με το νερό είναι ο καρτερικός τρόπος και λογισμός που σηκώνει στους ώμους της εγκράτειας χωρίς να την πετάξει κάτω τη Χάρη της πίστης που τού δόθηκε στο βάπτισμα.
Το σπίτι πάλι είναι η κατάσταση και η απόκτηση των αρετών που οικοδομήθηκε, σαν από πέτρες, από πολλά σταθερά και ανδρικά ήθη και λογισμούς.
Το ανώγι είναι η πλατιά και ευρύχωρη διάνοια και η ικανότητα για γνώση που έχει κατακοσμηθεί από τα θεϊκά θεάματα των μυστικών κι απορρήτων δογμάτων.
Ο οικοδεσπότης είναι ο νους που διαπλατύνεται με το λαμπρό ύψος, το κάλλος και μέγεθος της γνώσης του σπιτιού που έφτιαξε η αρετή· στον οικοδεσπότη μαζί με τους μαθητές του, δηλαδή με τα πρώτα πνευματικά νοήματα περί φύσεως και χρόνου ενδημώντας ο Λόγος μεταδίδει τον εαυτό του. Γιατί Πάσχα αληθινά είναι η διάβαση τού Λόγου προς τον ανθρώπινο νου, κατά την οποία χαρίζει σ' όλους τούς άξιους την πληρότητα με τη μετοχή των αγαθών του ερχόμενος σ’ αυτή μυστικά ο Λόγος του Θεού.
** Το Εδάφιο από το ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Λουκ. 22,7 Ἦλθε δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, ἐν ᾗ ἔδει θύεσθαι τὸ πάσχα,
Λουκ. 22,7 Ήλθε η ημέρα των αζύμων, η οποία ήρχιζε από την δύσιν της Μ.Πεμπτης και ετελείωνε με την δύσιν της Μ. Παρασκευής. Κατ' αυτήν έπρεπε οι Εβραίοι να ετοιμάσουν τα άζυμα ψωμιά, να θυσιάσουν δε και να ψήσουν τον πασχάλιον αμνόν, ώστε να είναι έτοιμος μετά την δύσιν της Παρασκευής, που θα ήρχιζε η μεγάλη ημέρα του Πασχα.
Λουκ. 22,8 καὶ ἀπέστειλε Πέτρον καὶ Ἰωάννην εἰπών· πορευθέντες ἑτοιμάσατε ἡμῖν τὸ πάσχα ἵνα φάγωμεν.
Λουκ. 22,8 Και έστειλε ο Ιησούς κατά το απόγευμα της Μ.Πεμπτης τον Πετρον και τον Ιωάννην και τους είπε· “πηγαίνετε και ετοιμάσατέ μας το Πασχα, δια να φάγωμεν”.
Λουκ. 22,9 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμεν;
Λουκ. 22,9 Αυτοί δε του είπαν· “που θέλεις να ετοιμάσωμεν”;
Λουκ. 22,10 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἰδοὺ εἰσελθόντων ὑμῶν εἰς τὴν πόλιν συναντήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιον ὕδατος βαστάζων· ἀκολουθήσατε αὐτῷ εἰς τὴν οἰκίαν οὗ εἰσπορεύεται,
Λουκ. 22,10 Ο δε Ιησούς τους είπε· “ιδού καθώς θα εισέλθετε εις την πόλιν, θα σας συναντήση ένας άνθρωπος, που θα βαστάζη μια πήλινη στάμνα νερό· ακολουθήστε τον στο σπίτι, που θα μπη.
Λουκ. 22,11 καὶ ἐρεῖτε τῷ οἰκοδεσπότῃ τῆς οἰκίας· λέγει σοι ὁ διδάσκαλος, ποῦ ἐστι τὸ κατάλυμα ὅπου τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου φάγω;
Λουκ. 22,11 Και θα πήτε στον οικοδεσπότην του σπιτιού· σε ερωτά ο διδάσκαλος, που είναι το κατάλυμα, όπου μαζή με τους μαθητάς μου θα φάγω το Πασχα;
Λουκ. 22,12 κἀκεῖνος ὑμῖν δείξει ἀνώγαιον μέγα ἐστρωμένον· ἐκεῖ ἑτοιμάσατε.
Λουκ. 22,12 Και εκείνος θα σας δείξη ένα μεγάλο ανώγειον τακτοποιημένον και με στρωμένα τα ανάκλιντρα γύρω από το τραπέζι του φαγητού. Εκεί να ετοιμάσετε (δια το νέον πάσχα, το πάσχα της Καινής Διαθήκης, που εγώ θα εγκαινιάσω απόψε μαζή σας)”.
Λουκ. 22,13 ἀπελθόντες δὲ εὗρον καθὼς εἴρηκεν αὐτοῖς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
Λουκ. 22,13 Επήγαν δε οι δύο μαθηταί, ευρήκαν όπως τους είχε πει ο Κυριος και ετοίμασαν τα του πάσχα.
FaceBook 13 Απριλίου 2023 Μαρια Παπαδοπουλου: Χριστός Ανέστη και μας αναμένει στο δείπνο της Δεύτερης Παρουσίας Του. Άλλωστε στο θεολογικότερο των Ευαγγελίων δηλ. του Ιωάννη ο Κύριος δεν λέγει ου μη φάγω, ου μη πίω έως αν έλθω...
Ο Μυστικός Δείπνος λοιπόν, είναι προεικόνιση του Δείπνου της Δευτέρας Παρουσίας και Κρίσης Του. Και οι 2 ή 2 σε 1 οικοδεσπότες είναι πρώτον ο κεράμιον/υδρία φέρων ο Χρόνος του γεγονότος: όταν ο άξονας της Γης τέμνει κατά την έναρξη των γεγονότων την εαρινή ισημερία 21.03 το δωδεκατημόριο της ισημερινής εκλειπτικής που αντιστοιχεί ξεκάθαρα (το τονίζω γιατί τα ζώδια έχουν ποσοστό αλληλοεπικάλυψης και εκτάσεις πέραν του δωδεκατημορίου 360:12=30°) στον Υδροχόο, του οποίου ο αστερισμός κατά κοινή συναντίληψη των λαών σχηματίζεται ενώνοντας τα σημεία των αστέρων του σε εικόνα Υδροχόου (2025 και ευντεύθεν), σύμφωνα με την αστρονομική ανάλυση της κινήσεως γης που καλείται μετάπτωσις (άξονος).
Κατά δεύτερον ο οικοδεσπότης που στρώνει στο ανώγειο είναι ο Χώρος και εν όλω ο Χωροχρόνος, για να μην είναι διχασμένη προσωπικότητα με τον Χρόνο ή πιο σωστά Αιώνα αφού η χρονική ροή/κίνηση θα σταματήσει και οι ψυχές νεκρών αφού ξαναμπούν στα κατ' αντιστροφήν 2ου θερμοδυναμικού αξιώματος ανακαινισμένα/ανακατασκευασμένα σώματα και ζώντων ακολουθήσουν τον Κύριο προς Ουράνιο Τόπο, υφαρπαχθέντα, κάτι λογικό εφόσον το σύμπαν ταυτόχρονα θα ελίσσεται/τυλίγεται καταρρέοντας σε Μεγάλη crunch or rip, σύνθλιψη/ανακαίνιση να την πούμε συνοπτικά.
Σίγουρα οι 2 σε 1 οικοδεσπότες γεφυρώνουν Θεωρία με Πράξη και δεν μιλώ μόνο θεολογικώς αλλά και στην Επιστήμη όταν τοις πράγμασιν θα δίνονται εκ Παρατηρήσεως ή Θείου Πειράματος απαντήσεις στις υφιστάμενες Θεωρίες, οι οποίες ήδη έχουν επεξεργαστεί το μαθηματικό τους τμήμα (ναι δεν θα περιμένουν εκείνη την ώρα, ήδη υφίστανται στην σφαίρα της υπόθεσης).
Και να θυμόμαστε έσχατο στοιχείο της Κρίσεως και κριτήριο είναι η αγάπη προς ενί των πλησίον ημών, όπως και ο Κύριος που έπλυνε τα πόδια και έκλασε τον Άρτο/σώμα του προς όλους, Ιούδα συμπεριλαμβανομένου, ενώ εμείς άμνοί και ερίφια, ό,τι πράξαμε το πράξαμε με την ελεύθερη βούληση μας. Νομίζω ό,τι περιλαμβάνεται σε αυτήν την ανάλυση έχει ήδη ειπωθεί από τον Μάξιμο Ομολογητή και τους επιστήμονες του 19ου/20ου αιώνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου