Βραχονησίδα Ζουράφα ή Λαδόξερα, η δύναμη του σημείου της ΑΟΖ και η σημασία της

Ηλιοβασίλεμα από την Ζουράφα ή Λαδοξέρα της Σαμοθράκης

Η Βραχονησίδα Ζουράφα, η 
δύναμη του σημείου της ΑΟΖ

Εργασία της Σοφία Ντρέκου

Λευκές βραχονησίδες στη θέα του ουρανού 
για να μην ξεχάσουμε ποιο είναι το όραμά μας 
όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν ξέρουμε 
προς τα πού να πάμε για να ξαναβρούμε 
το μονοπάτι του φωτός που γέννησε ο 
Ελληνισμός για να μη χαθεί η Ανθρωπότητα, 
όταν διασχίζει τις κοινωνίες της λήθης 
που θέλουν μόνο το παρόν.

Στον Έβρο είδαμε την απόλυτη 
ήττα της τακτικής του Ερντογάν
αφού βρήκε απέναντι
την ελληνική άμυνα 
που δεν γονάτισε
έτσι αναγκάστηκε
ο δικτάτορας να κάνει
πίσω και εδώ.

Η Ζουράφα ή Λαδόξερα είναι ακατοίκητη νησίδα που βρίσκεται στο νομό Έβρου, και συγκεκριμένα σε κοντινή απόσταση ανατολικά της Σαμοθράκης, και βορείως της Ίμβρου. Έχει επιφάνεια 9 στρέμματα και μήκος ακτής 465 μέτρα σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Π.Ν., ενώ σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς της είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και έχει ακτογραμμή 32 μέτρα, είναι χαμηλή και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη, ιδίως με δυσμενείς συνθήκες ορατότητας για όσους πλέουν ανατολικώς της Σαμοθράκης, από το Βορειοανατολικό άκρο της οποίας (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) απέχει 6 ν.μ. περίπου.

Εμφανίζονται να υπάρχουν διάφορες υποθέσεις σχετικά με την προέλευση του κύριου ονόματος, Ζουράφα. Ο λαογράφος Γιώργος Λεκάκης υποστηρίζει πως είναι συνδυασμός της λέξης «ζούρα» με την έννοια της στάθμης και της λέξης «φα» η οποία έχει την έννοια του φωτός/φανερού. Παραλλαγές της ίδιας ονομασίας αποτελούν η Σγοράφα ή η Τζουράφα ή τα Ζγόραφα.

Η ονομασία Λαδόξερα φαίνεται να προκύπτει από την παρουσία ελαιώδων υδάτων, την οσμή πετρελαίου και επειδή το πετρέλαιο αναβλύζει από μόνο του. 

Η Ζουράφα έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία αφού σημειοθετεί το απώτατο σημείο της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας στο βορειοανατολικό Αιγαίο, και παράλληλα είναι το βορειοανατολικότερο γεωγραφικό σημείο των Θρακικών Σποράδων, κάτι που αποτελεί συχνό σημείο εντάσεων μεταξύ της ελληνικής και τουρκικής ακτοφυλακής στα υδάτινα σύνορα.

Υπάρχει εγκατεστημένος αυτόματος φάρος επί της νησίδας, μια και η ίδια έχει χαμηλό υψόμετρο και αποτελεί κίνδυνο προς τη ναυσιπλοΐα ανατολικά της Σαμοθράκης σε περιπτώσεις κακοκαιρίας ή συνθηκών χαμηλής ορατότητας, καθώς και έχει περιοχές με ρηχό βάθος(περίπου 10 μέτρα) σε μια περίμετρο 100 μέτρων γύρω της. Ο φάρος είχε καταστραφεί το 2012 λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών, και κτίστηκε ξανά μερικούς μήνες αργότερα, και στην τσιμεντένια βάση του ενσωματώθηκε μια εικόνα του Αγίου Νικολάου προστάτη των ναυτικών.

Samothraki island – Aegean Archipelago – Greece
Still Guarding Greek Islands Samothraki (Samothrace) 
by Karolos Trivizas στο flickr.com/photos/karolos-trivizas

In a hill over an idyllic beach of the island of Samothraki, an old tank from the 2nd world war, firmly stands strong against time, still guarding the pass between the island and the mainland in the area of Thraki. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Σε έναν λόφο πάνω από μια ειδυλλιακή παραλία του νησιού της Σαμοθράκης, ένα παλιό τανκ από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, στέκεται σταθερά ενάντια στον χρόνο, διατηρώντας ακόμα το πέρασμα μεταξύ του νησιού και της ηπειρωτικής περιοχής της Θράκης.

Η Ζουράφα, η δύναμη του σημείου της ΑΟΖ

Αν χρειαζόμαστε ένα φυσικό παράδειγμα της δύναμης του σημείου στην ΑΟΖ για να γίνει κατανοητή σε όλους η αξία της, αρκεί να πάρουμε τη Ζουράφα. Σε σχέση με τα μεγέθη των κλασικών νησιών του Αιγαίου, μπορεί αυτή να μοντελοποιήσει με την έννοια των φυσικών, το σημείο. Όσον αφορά στην ΑΟΖ, η ύπαρξη του φάρου υποστηρίζει την έννοια της οικονομικής δραστηριότητας ακόμα κι αν αυτή είναι του ελάχιστου βαθμού, πράγμα που σημαίνει εκ των υστέρων ότι θα χρειαστεί μία επένδυση.

Με τα νέα δεδομένα της τεχνολογίας δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, επιπλέον, όταν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα στη μέση του πουθενά, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι διευκόλυνση προσφέρει ένα σταθερό σημείο. Η Ζουράφα όσον αφορά το θέμα της επικάλυψης ανήκει στην κατηγορία της Γαύδου, διότι η ΑΟΖ της Σαμοθράκης την καλύπτει.

Από την άλλη, η Ζουράφα ανήκει όντως στα ακριτικά νησιά, τα οποία καλύπτουν με την ΑΟΖ τους περιοχές που δεν καλύπτει κανένα άλλο νησί. Με άλλα λόγια, λόγω του μεγέθους της Ζουράφας, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε το εμβαδόν της κυψέλης Voronoi που καλύπτει και κατά συνέπεια, να αναδείξουμε την αξία της έννοιας της ΑΟΖ. Είναι βέβαια ο ίδιος λόγος για τον οποίο η Τουρκία αμφισβητεί την ύπαρξή της ως αντικείμενο της ΑΟΖ.

Ήρθε λοιπόν ο καιρός να αντιληφθούμε κι εμείς ως Έλληνες τη σπουδαιότητα της Ζουράφας μέσα στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Διότι αυτή τη φορά, το μέγεθος του νησιού είναι τόσο μικρό που αναγκαστικά μας προκαλεί. Εννοούμε ότι όταν το νησί είναι μεγάλο, έχουμε την εντύπωση ότι το μέγεθος του σχετίζεται με το μέγεθος της ΑΟΖ. Εδώ το παράδειγμα της Ζουράφας αποδεικνύει ότι ακόμα κι ένα σημείο, προσφέρει σε άδειο χώρο μια ΑΟΖ που έχει εμβαδόν π(200)2 ΝΜ2. 


Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου η κυψέλη της Ζουράφας αγγίζει και τις κυψέλες που δημιουργούν τα σημεία της τουρκικής ακτής, υπάρχει βέβαια μία τροποποίηση. Το σημαντικό όμως είναι το διαφορικό, δηλαδή τι προσφέρει η ύπαρξη της Ζουράφας ως αντικείμενο της ΑΟΖ και αυτό εντοπίζεται εύκολα στο χάρτη. Αν τα μεγέθη ήταν του ίδιου τύπου, το εμβαδόν αυτό θα ήταν σχεδόν μηδενικό. Με άλλα λόγια, αποδεικνύουμε με τη Ζουράφα την αξία της ΑΟΖ ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις.

Στο Λιμανάκι δεν είδαμε μόνο το παρελθόν 
και την ιστορία της περιοχής αλλά και την 
αναζήτηση του μέλλοντος που περιμένει 
το απέραντο γαλάζιο παλεύοντας καθημερινά 
με την πραγματικότητα που σιγά σιγά αλλάζει ριζικά 
δίχως να οπισθοχωρεί διότι υπάρχει η ανάγκη του λαού.

Το θέμα της επεκτατικής πολιτικής

zourafa Ζουράφα

«Οι εντάσεις που υφίστανται στις σχέσεις με την Ελλάδα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου στο πλαίσιο μίας γενικής θαλάσσιας στρατηγικής στο Αιγαίο, δεδομένου ότι η χώρα αυτή, θεωρώντας ως μη ικανοποιητικό το ισχύον καθεστώς που περιορίζει τον ζωτικό χώρο της Τουρκίας, ακολουθεί μία επεκτατική πολιτική».

Με αυτόν τον τρόπο ερμηνεύει τα δεδομένα του Αιγαίου ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας. Όχι μόνο το τουρκικό καθεστώς διέπραξε τρεις γενοκτονίες, που δεν αναγνωρίζει, ακολουθώντας με αυτόν τον τρόπο την ίδια στρατηγική για να εκκαθαρίσει με βίαιο τρόπο όλη την Μικρά Ασία από μη μουσουλμανικά στοιχεία, αλλά τώρα που βρίσκεται στα παράλια, θέλει να πάρει και τα νησιά, λόγω ζωτικού χώρου. 

Το παράλογο της προσέγγισης δεν ξαφνιάζει τους στρατηγιστές, διότι γνωρίζουν τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας διαχρονικά. Το μοναδικό πρόβλημα είναι γιατί δεν γίνεται ευρύτερα γνωστή αυτή η τάση στον ελληνικό λαό, για να γνωρίζει τουλάχιστον, όχι τι πρέπει να αντιμετωπίσει, αλλά να πάψει να ακούει μερικούς που κάνουν τα στραβά μάτια.

«Είναι αναπόφευκτο η Τουρκία να ακολουθήσει μία δραστήρια πολιτική σε κάθε σημείο που οδηγεί τον Εύξεινο Πόντο και το Αιγαίο στις ανοικτές θάλασσες.». 

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας γράφει τη λέξη «αναπόφευκτο» ως εάν να μην υπήρχε άλλη επιλογή στην υψηλή στρατηγική του κράτους του, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι έχει προκαθορίσει το όραμα του κι αυτό εμπεριέχει το Αιγαίο. Επιπλέον, όπως το αποδεικνύει και το επόμενο απόσπασμα, η προσέγγιση του είναι ξεκάθαρα διαχρονική και μακροπρόθεσμη.

«Στα ευαίσθητα θέματα, όπως το Αιγαίο, η Τουρκία είναι αναγκασμένη να επιδείξει την απαραίτητη προσοχή, ώστε να μην κάνει λάθη που θα επηρεάσουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές της».

Και το παράδειγμα που χρησιμοποιεί αφορά, ούτε λίγο, ούτε πολύ τα Ίμια με την τουρκική ονομασία.

«Κατά τη διάρκεια της κρίσης των Καρντάκ, το γεγονός ότι στους χάρτες που μοιράστηκαν στις ευρωπαϊκές χώρες κατά τις εκεί διπλωματικές ενέργειες, οι βραχονησίδες Καρντάκ εμφανίζονταν να είναι εντός των 12 ν.μ., όπως ισχυριζόταν η Ελλάδα, προξένησε ασυγχώρητη ζημιά που έβλαψε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας.».

Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι δίχως χάρτες, δίχως διαγράμματα Voronoi, δίχως τοποστρατηγική θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα όχι στο μέλλον, αλλά ήδη στο παρόν.

Όταν τα νησιά δείχνουν τα μονοπάτια
όλοι νομίζουν ότι πρόκειται για γη 
ενώ αυτό βρίσκεται αλλού 
στο απέραντο γαλάζιο 
όπου υπάρχει η ουσία 
διότι δεν μπορείς να βρεις όαση 
δίχως να υπάρχει έρημος 
και μόνο μέσω του χρόνου
θα τα αντικρίσεις αν το αξίζεις.

Μετά το Καστελόριζο η Ζουράφα
Τετάρτη, 17/8/2011, ΕΘΝΟΣ «E»

Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο κατήγγειλε... 
παρενόχληση τουρκικών αλιευτικών ανατολικά 
της βραχονησίδας που βρίσκεται κοντά στη Σαμοθράκη 
αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία στη Ζουράφα


Μετά το Καστελόριζο η Τουρκία επαναφέρει τις διεκδικήσεις της για την άλλη άκρη του «τόξου» των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα, τη βραχονησίδα Ζουράφα ή Λαδοξέρα, 6 μίλια βορειοανατολικά της Σαμοθράκης.

Αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία στη Ζουράφα, η Τουρκία κατήγγειλε... παρενόχληση τριών τουρκικών αλιευτικών από δύο σκάφη του Λιμενικού ανατολικά της Ζουράφας. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η «παρενόχληση» δημοσιοποιήθηκε από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, με την επισήμανση ότι δόθηκαν οδηγίες στο τουρκικό ΥΠΕΞ για να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την Αθήνα.

Η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στη Ζουράφα δεν είναι τυχαία, καθώς η βραχονησίδα έχει κρίσιμο ρόλο στη χάραξη της θαλάσσιας οριογραμμής μεταξύ των δύο χωρών και στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών όπως η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ.

Στη συγκεκριμένη περιοχή, μάλιστα, υπάρχουν ενδείξεις για ύπαρξη υδρογονανθράκων, εξ ου και το όνομα «Λαδοξέρα», από την ελαιώδη ουσία που αναβλύζει γύρω από τη συγκεκριμένη βραχονησίδα.

Την ίδια στιγμή μάλλον αντιφατικά είναι τα μηνύματα που στέλνει η Αθήνα, με συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών στη «Χουριέτ». Θέτοντας χρονοδιάγραμμα το διάστημα αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου στην Τουρκία, ο κ. Δρούτσας θέτει και ένα δίλημμα στην τουρκική πλευρά, το οποίο όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο από έκφραση επιθυμιών της ελληνικής κυβέρνησης.

Το μήνυμα

«Μετά τις εκλογές είναι η ώρα των αποφάσεων: Ή λύση ή Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης» είναι το μήνυμα του κ. Δρούτσα, όταν είναι σαφές ότι και για τα δύο προϋπόθεση είναι η άρση του casus belli, η εγκατάλειψη της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών» και η αποδοχή του δικαίου της θάλασσας, ενώ ακόμη και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο η μη επίτευξη συμφωνίας διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας κάθε άλλο παρά οδηγεί αυτομάτως στη Χάγη. Η ελληνική στρατηγική, πάντως, δεν έχει απάντηση για το ενδεχόμενο να μην υπάρξει ούτε λύση ούτε προσφυγή στη Χάγη.

Στην συνέντευξή του, πάντως, ο κ. Δρούτσας καλεί τον κ. Νταβούτογλου να αντιληφθεί ότι με τις παραβιάσεις και την ένταση που δημιουργείται «δεν αλλάζει το καθεστώς του Αιγαίου», αλλά αντιθέτως δημιουργείται καχυποψία και στην ελληνική κοινή γνώμη.

Στον Έβρο είδαμε την απόλυτη 
ήττα της τακτικής του Ερντογάν
αφού βρήκε απέναντι
την ελληνική άμυνα 
που δεν γονάτισε
έτσι αναγκάστηκε
ο δικτάτορας να κάνει
πίσω και εδώ.
March 31, 11, 2020

ΤΑ 492 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΣΤΟ Β.Α. ΑΙΓΑΙΟ 
Πολυεταιρική Σχολική Σύμπραξη


ΟΝΟΜΑ ΝΗΣΟΥ: ΖΟΥΡΑΦΑ - ΛΑΔΟΞΕΡΑ
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ: 40ο 28' 23''
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ: 25ο 50' 18''
ΕΚΤΑΣΗ (σε τετραγωνικά χιλιόμετρα): 0.009
ΜΗΚΟΣ ΑΚΤΗΣ (σε χιλιόμετρα): 0.465
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΑΓΩΓΗ: ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ

Παραμένει άσημη ενώ θα έπρεπε να είναι διάσημη, αν όχι για άλλους λόγους, τουλάχιστον γιατί οριοθετεί την ελληνική επικράτεια στο Βορειοανατολικό Αιγαίο. Είναι η Βορειοανατολικότερη των Θρακικών Σποράδων.

Η Ζουράφα (Λαδόξερα) με επιφάνεια 9 στρέμματα και μήκος ακτής 465 μέτρα σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Π.Ν., ενώ σύμφωνα με νεώτερους υπολογισμούς της είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και έχει ακτογραμμή 32 μέτρα, είναι χαμηλή και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη, ιδίως με δυσμενείς συνθήκες ορατότητας για όσους πλέουν ανατολικώς της Σαμοθράκης, από το Βορειοανατολικό άκρο της οποίας (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) απέχει 6 ν.μ. περίπου. Έπ' αυτής λειτουργεί φανός μεμονωμένου κινδύνου με αναλάμπον λευκό φως. Η μεταλλική πυραμίς του φανού είναι χρωματισμένη μαύρη με ερυθρή λωρίδα. Βάθη μικρότερα από 10 μέτρα βρίσκονται μέχρις αποστάσεως 100 μέτρων περίπου γύρω της. 

Απέχει 22 ν.μ περίπου από το φάρο της Αλεξανδρουπόλεως, είναι υπόλειμμα ηφαιστειογενούς νήσου και έχει παρατηρηθεί αξιόλογο θαλάσσιο ρεύμα ανατολικής διευθύνσεως κοντά της. Η ευρύτερη περιοχής της είναι πλούσιος ψαρότοπος, όπου συχνάζουν ακόμη όλων των ειδών τα ψάρια.

Με την Ζουράφα ασχολήθηκε διεξοδικώς σε περισπούδαστο άρθρο του στη «Θρακική Επετηρίδα» ο διακεκριμένος λόγιος της Σαμοθράκης Νικόλαος Φαρδύς (1853-1901). («Τα Ζγοράφα ως κέντρο των σεισμών της Σαμοθράκης και λείψανο τεσσάρων νήσων του Θρακικού Πελάγους προ αμνημονεύτων χρόνων καποντισθεισών»)

Ο συγγραφεύς αυτός γράφοντας για το νησί το 1897 το αποκαλεί «Ζγοράφα» (τα) και σημειώνει, ότι σε καιρό γαλήνης διακρίνεται και από κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων , που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου. Ο ίδιος μεταξύ άλλων αναφέρει ότι: α) Για πρώτη φορά διαπίστωσε προσωπικώς την ύπαρξη εκεί πετρελαίου το 1874, του οποίου η πηγή ευρίσκετο επί της Ζουράφας β) Η Ζουράφα ήταν ονομαστή για την ποσότητα και την ποιότητα των σπόγγων της γ) Στην περιοχή της υπήρχαν πολλά ίχνη κτηρίων των οποίων διακρίνονται οι θύρες, τα παράθυρα οι κίονες, τα κιονόκρανα κ.λ.π. (προφανώς η εναλλακτική ονομασία Λαδόξερα οφείλεται στην ύπαρξη της παραπάνω ελαιώδους ουσίας).

Ο κορυφαίος των θαλασσογράφων μας Σ.Ε. Λυκούδης έγραφε προ εβδομήντα περίπου ετών, ότι η διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας κατήντησε την Ζουράφα να έχει διάσταση μέγιστη 35 μέτρα, της οποίας οι δύο ακραίες κεφαλές είναι ξηρές σε περίοδο γαλήνης και αναπαυτήρια γλάρων.

Η Ζουράφα είναι, όπως προαναφέρεται το Βορειανατολικότερο, αναδυόμενο στην ανοιχτή θάλασσα, νησαίο Ελληνικό έδαφος υπόλειμμα μεγάλου εδάφους. Αναφέρεται από τον Marko Boscini (1613 -1678), χωρίς όνομα και τον Alexander Conze Γερμανό αρχαιολόγο που επισκέφτηκε την Σαμοθράκη κατά τον β' ήμισυ του παρελθόντος αιώνος «Τα Ζγόραφα».

Χάρη στην επί αυτής κυριαρχία, η Ελλάς επεκτείνει σημαντικά τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχία της (χωρικά ύδατα κ.ά.) στον κρίσιμο χώρο του Β.Α. Αιγαίου, προς τα Ανατολικά. Στο στενό μεταξύ της Ζουράφας και της Άκρας Γκρέμια (σήμερα Boztepe Burnu, της Ανατολικής Θράκης) έχει εύρος 14 ν.μ. περίπου. Στο παρελθόν αρκετά πλοία, προσπαθώντας να αποφύγουν την προσέγγιση προς την Ζουράφα είχαν προσαράξει στα βραχώδη νησαίο εδάφη που περιβάλουν την άκρα Γκρέμια. 

Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν την ύπαρξη της Ζουράφας, που κείται Ανατολικά της Σαμοθράκης, Βόρεια της Ίμβρου και Νότια της Αλεξανδρουπόλεως και την οποία περιφρονητικώς παραλείπουν οι περισσότεροι από τους κυκλοφορούντες για το ευρύ κοινό (σχολικοί, τουριστικοί κ.ά.) χάρτες μας, μολονότι σηματοδοτεί τα όρια της Ελληνικής Επικράτειας.

Σε όσα Αναφέρει Ο Σ.Ε. Λυκούδης για την διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας και η ταπεινότητα μας για την επείγουσα ανάγκη προστασίας της Ζουράφας από την αέναη δράση των στοιχείων της φύσης, πρέπει να προστεθεί η παρατήρηση που έχει καταχωρηθεί στην παλαιότερη έκδοση του Πλοηγού του έτους 1955, σύμφωνα με την οποία σε μικρές αποστάσεις από τη Ζουράφα υπάρχουν στα μεν Δυτικά της «Βράχος» μικρού υπέρ την επιφάνεια της θάλασσας ύψους, στα σε Νοτιοανατολικά της «Βράχος» περί την επιφάνεια της θάλασσας. Ήδη, μετά από 40 χρόνια, τα βραχώδη αυτά νησαία εδάφη έχουν δυστυχώς εξαλειφθεί. Προφανώς περιέπεσαν στην κατηγορία του σκόπελοι ή και της υφάλου. Απέμεινε η κάπως υψηλότερη Ζουράφα. Νησιοφύλακες και νησίαρχοι της (μέχρι πότε); τα θαλασσοπούλια.

Βραχονησίδα Ζουράφα ή Λαδόξερα, η δύναμη του σημείου της ΑΟΖ και η σημασία της

Στον Έβρο αξίζουν να είναι
μόνο αυτοί που παράγουν
έργο για το Έθνος
διότι χρειαζόμαστε
μια ανθεκτική άμυνα
κι όχι απλώς
περαστικούς
που θέλουν
να φανούν
ενώ δεν έκαναν
απολύτως τίποτα
για την προστασία
των δικών μας.

Η πρώτη θάλασσα άγγιξε τους βαρκάδες 
από τη Θεσσαλία για να τους δείξει ότι το 
απέραντο γαλάζιο είναι για την πατρίδα 
όχι μόνο το παρελθόν αλλά και το μέλλον 
έτσι ένιωσαν τη δύναμη της θάλασσας 
που περίμενε τα παιδιά της για την 
επανάσταση την ανθρώπινη 
που θ' αλλάξει όλα τα δεδομένα.

Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο.
Είναι Έλληνας μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής,
ζωγράφος, σκηνοθέτης, ασχολείται με τη μουσική,
την κοινωνιολογία, την οικονομία, την αρχαιολογία,
το μάνατζμεντ, τη στρατηγική, τη γεωπολιτική,
Διαβάστε την συνέχεια του βιογραφικού »


Περισσότερα: Ν. Λυγερός, ΑΟΖ

by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr


Βλ. Δείτε βίντεο με ομιλίες ►►►►

Διάλεξη του Δρ. Νίκου Λυγερού:
«Aποκλειστική Oικονομική Zώνη. Από τη
Στρατηγική Κίνηση στην Οικονομική Λύση».
Συνεδριακό Κέντρο Εθνικής Ασφαλιστικής
Λ. Συγγρού 103-105. Αθήνα, 12/11/2011















Stergios Kaprinis: Τη λένε Λαδοξέρα επειδή το πετρέλαιο αναβλύζει από μόνο του. Όσο θυμάμαι τη δεκαετία του '90 που διάφοροι επιστήμονες, δημοσιογράφοι και πολιτικοί μάς κορόιδευαν όταν λέγαμε πως το λογικό, σύμφωνα με τη γεωλογία, είναι το Αιγαίο να έχει πολύ πετρέλαιο, θυμώνω πάρα πολύ. [Αέναη επΑνάσταση]




by Sophia Ntrekou.gr Αντλήθηκαν πληροφορίες απόwww.lygeros.org - 6165) Το θέμα της επεκτατικής πολιτικής. Perfection 11 7 7/2010. Le problème de la politique expansionniste. En. The issue of the expansionist policy. 7689) Όταν τα νησιά δείχνουν τα μονοπάτια. (ποίημα). Perfection 12 7 7/2011. Quand les îles montrent les sentiers. (poème). 7700) Η Ζουράφα, η δύναμη του σημείου της ΑΟΖ. Perfection 12 7 7/2011. Zourafa, la force du point dans la ZEE. 12251) Λευκές βραχονησίδες. (ποίημα). Perfection 14 5 5/2013. Στο Λιμανάκι 12252) (ποίημα). Perfection 14 5 5/2013. • Σαμοθράκη: Η ιερά νήσος - Γιώργος Λεκάκης, Θεσσαλονίκη, Ερωδιός 2006 σ. 412 • Σγοράφα ή Τζουράφα στο Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τομ.16ος, σελ.901 • Λευκές βραχονησίδες. 12251) (ποίημα). Perfection 14 5 5/2013. • Στο Λιμανάκι. 12252) (ποίημα). Perfection 14 5 5/2013. • Η πρώτη θάλασσα. 12243) (ποίημα). Perfection 14 5 5/2013. • ΤΑ 492 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΣΤΟ Β.Α. ΑΙΓΑΙΟ: Από τη μελέτη του Γεωργίου Γιαγκάκη «Η Ζουράφα μας: νησαία προεξοχή της χώρας» Γεώργιος K. Γιαγκάκης: Η Ζουράφα μας, Χίος, 1996. • Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google. 
















Alithia MMEΕργαζόμαστε για την ειρήνη αλλά προετοιμαζόμαστε για όλα
Mπαράζ υπερπτήσεων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών είχαμε σήμερα στο Αιγαίο. Αρχικά στη Ζουράφα, σε ύψος 11.000 ποδών. Στις 14:57,τετράδα τουρκικών F-16 πέταξαν πάνω από Παναγιά και Οινούσσες σε ύψος 10.000 ποδών. Στις 15:06, ζεύγος τουρκικών F-16 έκαναν χαμηλή διέλευση πάνω από τα δύο νησιά. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΓΕΕΘΑ η πτήση έγινε στα 1.000 πόδια. Ξεκάθαρο πάντως ήταν το μήνυμα του Υφυπουργού Άμυνας Νίκου Χαρδαλιά, που συνοδευόμενος από τον Διοικητή ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγο Δημήτριο Χούπη, ευχήθηκε με την ευκαιρία των γιορτών του Πάσχα στους Αξιωματικούς και τους στρατιώτες του ακριτικού Φυλακίου στην Παναγιά των Οινουσσών. Περιστοιχιζόμενος από τους Δημάρχους Χίου, Σταμάτη Κάρμαντζη και Οινουσσών Γιώργο Δανιήλ στην παραλία των Οινουσσών και με το πρόσωπο προς τις ακτές της Τουρκίας έκανε την εξής δήλωση:












Ίμια - Ζουράφα, βίοι παράλληλοι

Μετά την κρίση των Ιμίων, το Μάιο του 1996, στην Τουρκία εκδόθηκε το Εγχειρίδιο των Στρατιωτικών Τουρκικών Ακαδημιών Πολέμου (TURK HARP AKADEMILERI KOMUTANLIGI).

Στο κεφάλαιο των συμπερασμάτων (σελ.123-137) με τίτλο: «Τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου, γεωγραφική - ιστορική - νομική ανασκόπηση και εισηγήσεις πολιτικής - EGE ADA, ADACIK VE KAYALIKLARININ, COGRAFI - TARIHI - HUKUKI DURUMU VE UYGULANAN POLITIKALAR», γίνεται ονομαστική αναφορά σε 152 ελληνικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη για τα οποία (κατά τους Τούρκους) το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους είναι αμφισβητούμενο.

Μεταξύ άλλων, στο Εγχειρίδιο γίνεται αναφορά και «…στην επεκτατική πολιτική των Ελλήνων, που τις περισσότερες φορές χωρίς πόλεμο αλλά με τετελεσμένα γεγονότα επεκτείνουν τα εδάφη της Ελλάδας… Όπως φάνηκε και με την κρίση των βραχονησίδων Kardak (Ίμια) στις αρχές του 1996, που έφερε στην επιφάνεια την ύπαρξη αμφισβητούμενων νησιών νησιδίων και βραχονησίδων, η Ελλάδα έκτος από τα νησιά και τις παρακείμενες νησίδες που της δόθηκαν στο Αιγαίο με τις συμφωνίες της Λωζάνης και Παρισιού, ισχυρίζεται ότι έχει δικαίωμα και στα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται υπό την κυριαρχία της Τουρκίας. Η Τουρκία σημείωσε τακτική νίκη στην κρίση των βραχονησίδων Kardak...».

Αντίγραφο αυτού του κεφαλαίου, υπό μορφή «Μνημονίου», οι Τούρκοι το κατέθεσαν σε Διεθνείς Οργανισμούς και στην Ε.Ε. Μάλιστα, τις θέσεις αυτές του Εγχειριδίου τις έθεσαν στο Βουκουρέστι στις 29 Απριλίου 1996, στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Πάγκαλου και Γκιονενσάι.

Από τότε, από αυτά τα 152 ελληνικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, δύο (2) βρίσκονται στην επικαιρότητα. Κυρίως για τις «ελληνοτουρκικές ναυμαχίες» που γίνονται πέριξ αυτών και μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Είναι τα Ίμια (ανατολικά και δυτικά) κοντά στην Κάλυμνο και η Ζουράφα (Λαδόξερα) δίπλα στη Σαμοθράκη. Είναι πολύ μικρά και δεν σημειώνονται στους γεωγραφικούς άτλαντες. Για να τα ανακαλύψεις πρέπει να κάνεις μεγάλη μεγέθυνση μόνο σε ναυτικούς χάρτες και μόνο σ’ ένα μικρό τμήμα τους.

Πάνω σε αυτά τα Ελληνικά ξερονήσια, ξασπρισμένα από τους αέρηδες και την αλμύρα της θάλασσας, εδώ και 25 χρόνια, ντόπιοι και ξένοι «παίζουν» θέτοντας σε κίνδυνο τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο.

Η Τουρκία αμφισβητεί το καθεστώς τους, αποσκοπώντας στη δημιουργία εικόνας κυριαρχικής ασάφειας στο Αιγαίο με αποδέκτη την παγκόσμια κοινότητα. Οι ΗΠΑ κρατούν ίσιες αποστάσεις, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση εθελοτυφλεί, εγκλωβισμένη στο διαχρονικό φιλοτουρκισμό της γερμανικής πολιτικής και στα διμερή οικονομικά συμφέροντα.

Πέριξ αυτών, μέσα στην αιγιαλίτιδα ζώνη των 6 ν.μ. δηλαδή μέσα στα χωρικά μας ύδατα όπου ασκούμε πλήρη κυριαρχία, αλιεύουν τουρκικά αλιευτικά με παράλληλη, σχεδόν καθημερινή, παρενόχληση των Ελλήνων αλιέων, στην άσκηση της αλιευτικής τους δραστηριότητας, με έντονη παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων και ακταιωρών και ενίοτε την παρουσία τουρκικών υδρογραφικών - ερευνητικών πλοίων.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 82), εξ ορισμού (άρθρο 121) όλα τα νησιά, οι νησίδες, οι βραχονησίδες και οι βράχοι, και εν προκειμένω και τα Ίμια και η Ζουράφα, ανεξάρτητα του γεωλογικού - γεωγραφικού προσδιορισμού τους, έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη και δεν επηρεάζουν την έννοια της κυριαρχίας.

Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους, δημιουργεί περιοχές αμφισβητούμενης κυριαρχίας, καλούμενες και «γκρίζες ζώνες», ώστε να εμφανιστεί το Αιγαίο σαν μία θάλασσα, όπου ναι μεν υπάρχουν ελληνικά κατοικημένα νησιά σ’ όλη σχεδόν την έκτασή του, αλλά αυτά δεν οριοθετούν και τη συνοριακή γραμμή Ελλάδας - Τουρκίας.

Δυστυχώς, το θέμα αναδεικνύεται μόνο όταν προκύπτει κάποιο σοβαρό περιστατικό ή ατύχημα σε ελληνικό περιπολικό ή αλιευτικό σκάφος. Στη συνέχεια, «χάνεται» μέσα στα ευχολόγια των Υπουργών, τις ανταλλαγές… υπηρεσιακών απόψεων και μετά… επικρατεί… «σιγή ιχθύος»…

Είναι προφανές ότι εάν η Τουρκία αποκτούσε την κυριαρχία έστω και μιας μόνο βραχονησίδας, θα ανέτρεπε οριστικά το υφιστάμενο νομικό καθεστώς και θα άλλαζε ριζικά τον χαρακτήρα του Αιγαίου.

Ας τα γνωρίσουμε καλύτερα.

Τα Ίμια

Στα Δωδεκάνησα, δύο περίπου ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της νησίδας Καλόλιμνος, βρίσκονται οι νησίδες Ίμια. Στους επίσημους ναυτικούς χάρτες αναφέρονται με τη συντομογραφία «Νες Ίμια». Περίπου 2,4 μίλια ανατολικά των νησίδων Ίμια βρίσκεται η τουρκική βραχονησίδα Gavus Adasi.

Τα ανατολικά Ίμια με υψόμετρο 14 μέτρα και βάθη θαλάσσης από 5 μέχρι 35 μέτρα και τα δυτικά Ίμια με υψόμετρο 21 μέτρα και βάθη από 7 μέχρι 35 μέτρα. Έχουν συνολική έκταση 10 στρέμματα. Μάλιστα, στα δυτικά Ίμια μέχρι και τον Απρίλιο του 2004, υπήρχε κτηνοτροφική δραστηριότητα. Διοικητικά υπάγονται στο Δήμο Καλύμνιων.

Η προσάραξη του τουρκικού φορτηγού πλοίου "Figen Akat" στα ανατολικά Ίμια, το βράδυ της 25ης Δεκεμβρίου 1995, ήταν η ευκαιρία για τους Τούρκους να δημοσιοποιήσουν τη θεωρία τους, περί «γκρίζων ζωνών» και να ισχυροποιήσουν τη θέση τους για την ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάνης και του status quo στο Αιγαίο.

Με τη συνθήκη της Λωζάνης (1923) η Τουρκία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία (άρθρο 15). Η περιοχή που βρίσκονται τα Ίμια αναφέρεται ρητά και ειδικά στην Ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 και το Ελληνοτουρκικό πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου 1932 που ακολούθησε για την οροθέτηση της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ των Μικρασιατικών ακτών και της Δωδεκανήσου. Στη Συμφωνία διαλαμβάνονται 37 σημεία. Στο σημείο 30 αναφέρεται ρητά ότι η συνοριακή γραμμή περνά από το μέσο της απόστασης μεταξύ των βραχονησίδων Κardak (Ίμια) και Κato (Ανατόλια).

Με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων (1947) μεταξύ Συμμαχικών Δυνάμεων και της Ιταλίας, η Ελλάδα διαδέχτηκε την Ιταλία στα Δωδεκάνησα (άρθρο 14). Μια απλή ματιά στο χάρτη, αρκεί για να διαπιστωθεί ότι τα Ίμια ανήκουν στην Ελληνική επικράτεια.

Για τους Τούρκους, τα Ίμια ήταν η αφορμή και η αρχή για το γκριζάρισμα όλου του Αιγαίου.

Η Ζουράφα (ή Λαδόξερα)

Σε όλες τις ναυτικές εκδόσεις (χάρτες, πλοηγούς, φαροδείκτες κλπ), ελληνικές και διεθνείς, η Ζουράφα αναφέρεται με την ονομασία (Zourafa) ως ελληνική νησίδα (islet) της νήσου Σαμοθράκης (Samothraki island) στην οποία υπάρχει φάρος (Light) ύψους 8 μέτρων για σήμανση μεμονωμένου κινδύνου (Isolated danger) με «χαρακτηριστικό» δυο λευκές αναλαμπές ανά 10 δευτερόλεπτα (Fl2W 10s). Έχει κατασκευαστεί και συντηρείται από την Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού. Βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 6 ν.μ. από το Ακρωτήριο Άγκιστρο της Σαμοθράκης και υπερδιπλάσια (14 ν.μ.) από την πλησιέστερη τουρκική ακτή, την Άκρα Γκρέμια. Ο φάρος της είναι καταχωρημένος στους ελληνικούς φαροδείκτες με α/α 6900 και στους διεθνείς με α/α Ε 4556,8.

Με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923) η Σαμοθράκη περιήλθε στην Ελλάδα. Η νησίδα Ζουράφα δεν κατονομάζεται αλλά η Συνθήκη (Τμήμα Α', Εδαφικοί όροι, άρθρο 12) αναφέρει «...αι νήσοι αι κείμεναι εις μικρότεραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένωσιν υπό τουρκικήν κυριαρχίαν...» και συνεπώς είναι σαφέστατα ελληνική.

Σε δημοσιευμένη μελέτη το 1897 με τίτλο "Τα Ζγοράφα ως κέντρο των σεισμών της Σαμοθράκης και λείψανο τεσσάρων νήσων του Θρακικού Πελάγους προ αμνημονεύτων χρόνων καποντισθεισών", υπάρχει η εξής αναφορά: «...Στα Ζγοράφα, σε καιρό γαλήνης και νηνεμίας, διακρίνεται κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων, που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου. Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις όμμασι να ιδώ την επί της θαλάσσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σωματι του υφάλου...». Αυτός είναι ο λόγος που οι ψαράδες την ονομάζουν και «Λαδόξερα».

Με το Ν.Δ. 462/1969, είχε επικυρωθεί η Σύμβαση Ελληνικού Δημοσίου και της Αμερικανικής εταιρείας Oceanic Exploration Company, για αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Θρακικό πέλαγος που περιελάμβανε τη Θάσο, τη Σαμοθράκη και τη Ζουράφα. Οι περιοχές αποτυπώθηκαν, ως αναπόσπαστο μέρος της Σύμβασης, στο ναυτικό χάρτη αριθ. 1086 του Βρετανικού Ναυαρχείου. Το καλοκαίρι του 1975, ακριβώς ένα χρόνο μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο ακυρώθηκε η Σύμβαση του 1969 και συνομολογήθηκε νέα (Νόμος 98/1975) η οποία πλέον δεν αναφερόταν στο Θρακικό και στη ΖΟΥΡΑΦΑ αλλά, …μόνον εις συγκεκριμένην θαλάσσιαν περιοχήν του Θρακικού, Δυτικώς της νήσου Θάσου γνωστήν ως «Ανακάλυψις ΠΡΙΝΟΣ», η οποία λειτουργεί μέχρι και σήμερα.

Οι Τούρκοι, επί μισό αιώνα, με πάμπολλους τρόπους, επιζητούν την ανατροπή του status quo στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ.

Για αυτό, πρέπει να είμαστε σε συνεχή εγρήγορση, επαγρύπνηση, συμφιλιωμένοι, με εθνική ομοψυχία και με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις για να μην αναγκαστούμε ποτέ να αποδεχτούμε τον ντροπιαστικό όρο «όχι πλοία, όχι στρατιώτες, όχι σημαίες».

Το 1996, χάσαμε μια πολύ σημαντική μάχη για το Αιγαίο. Ας μη χαθεί και ο «πόλεμος».

Νικόλαος Παπανικολόπουλος
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)

Alexandroupoli Online


Η λίστα με τα 152 ελληνικά νησιά που θέλουν δικά τους οι Τούρκοι

Λίστα με περισσότερα από 150 νησάκια έχουν «γκριζάρει» τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι και με κάθε τρόπο αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία.

Είναι η αποκαλούμενη EGAYDAAK, η οποία περιλαμβάνει περισσότερους από 20 σχηματισμούς που ανήκουν στο σύμπλεγμα των Φούρνων. Πρόκειται για το αρκτικόλεξο της φράσης «Egemenligi Anlasmalarla Yunanistan’a Devredilmemis Ada Adacιkve Kayalιklar», δηλαδή «νησιά, νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες».

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι στη Συνθήκη της Λωζάννης (1923) με την οποία επικυρώθηκε η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα οποία είχαν απελευθερωθεί κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο (1912-1913), όπως επίσης και στη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων (1947), με την οποία η ηττημένη Ιταλία παραχώρησε στην Ελλάδα την κυριαρχία της Δωδεκανήσου, υπάρχουν νησιά, νησίδες και βραχονησίδες με αμφισβητούμενο καθεστώς αφού δεν αναφέρονται ονομαστικά στις συνθήκες αυτές.
Έτσι λέει η Άγκυρα βεβαίως…

Ειδικά στην περιοχή της Ικαρίας και της Σάμου, η λίστα φέρεται να περιλαμβάνει σχηματισμούς όπως: Φούρνοι, Διαπόρι, Άγιος Μηνάς, νησίδα νότια από Άγιο Μηνά, βραχονησίδα νότια από Άγιο Μηνά, Μακρονήσι, Πλάκα, Πλακάκι, Στρογγυλό, Μεγάλος Ανθρωποφάγος, Μικρός Ανθρωποφάγος, Λιμενόπετρα, Θυμανάκι, Θύμαινα.

Η λίστα του EGAYDAAK

ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
1) Σύμπλεγμα Ζουράφας: Νησίδα Ζουράφα, βραχονησίδα Ζουράφα 1, βραχονησίδα Ζουράφα 2.
2) Σύμπλεγμα Οινουσσών: Οινούσσες, βραχονησίδα βόρεια Οινουσσών, Βάτος, νησίδα δυτικά από Βάτο, Ποντικονήσι, Μανδράκι, Αρχοντόνησο, Γαβάθι, Πασάς, νησίδα δυτικά από Πασά, Πρασονήσι, βραχονησίδα Β.Δ.. Από Πρασονήσι, βραχονησίδα νότια από Πρασονήσι, νησίδα νο1 έναντι Οινουσσών, νησίδα νο2 έναντι Οινουσσών, νησίδα Ν.Δ. από Ποντικονήσι, βραχονησίδα νο1 νότια από Οινούσσες, βραχονησίδα νότια από Οινούσσες.

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ
3) Βραχονησίδες Καλόγεροι.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ

4) Σύμπλεγμα Αντίψαρων και Βενέτικου: Nησίδα Αντίψαρα και 26 μικρές βραχονησίδες, νησίδα νότια από Αντίψαρα και 4 βραχονησίδες, νησίδα Κουτσουλιά και 6 βραχονησίδες, βραχονησίδα Βενέτικο και 2 βραχονησίδες.

Β.Α. ΑΙΓΑΙΟ

5) Σύμπλεγμα νησιών Φούρνοι: Φούρνοι, Διαπόρι, Άγιος Μηνάς, νησίδα νότια από Άγιο Μηνά, βραχονησίδα νότια από Άγιο Μηνά, Μακρονήσι, Πλάκα, Πλακάκι, Στρογγυλό, Μεγάλος Ανθρωποφάγος, Μικρός Ανθρωποφάγος, Λιμενόπετρα, Θυμανάκι, Θύμαινα, νησίδα νο 1 βόρεια από Θύμαινα, νησίδα νο 2 βόρεια από Θύμαινα, Αλατονήσι, Πετροκάραβο νησίδα Β.Δ. από Θύμαινα και μία βραχονησίδα, Καρνιαστή (σύμπλεγμα νησιών Φούρνοι), Αγριδιό, Άνυδρο, βραχονησίδα Πετροκάραβο 1, βραχονησίδα Πετροκάραβο 2, βραχονησίδα Πετροκάραβο 3.

ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

6) Σύμπλεγμα νησιών Αρκοί: Αρκοί, Καλόβολος, Αγρελούσσα, Αβάθιστο, Μακρονήσι, βραχονησίδα Ν.Α. από Μακρονήσι, νησίδα Ζούκα 1, νησίδα Ζούκα 2, Σμινερονήσι, Ψαθονήσι, νησίδα δυτικά από Καλόβολο, Στρογγυλή, Μάραθος, Σπολάτος, Κόμαρος.
7) Σύμπλεγμα νησιών Αγαθονησίου: Αγαθονήσι, Νερά, Στρογγυλό, Γλάρος, Ψαθονήσι, Κουνέλι, Πράσσος, νησίδα Ν.Δ. Του Πράσσος, Καζαγάνι βραχονησίδα δυτικά από Αγαθονήσι, βραχονησίδα Ν.Δ. από Αγαθονήσι, βραχονησίδα βόρεια από Αγαθονήσι.
8) Σύμπλεγμα νησιών Φαρμακονησίου: Μαραθονήσι, νησίδα δυτικά από Φαρμακονήσι, Ψέριμος, βραχονησίδα Βασιλική, νησίδα Ν.Δ. από Ψέριμο, Πλάτη, βραχονησίδα νο 1 νότια από Πλάτη, βραχονησίδα νο 2 νότια από Πλάτη, βραχονησίδα Νεκροθήκες, Πίτα, Μεγάλη Ίμια, Μικρή Ίμια, Καλόλιμνος, Πράσσος, Λυδία.
9) Σύμπλεγμα νησιών Β.Α. Νισύρου: Περγούσα, 4 βραχονησίδες γύρω από Περγούσα, Στρογγυλή, Γυαλί 3 βραχονησίδες γύρω από Γυαλί, βραχονησίδες γύρω από Γυαλί, Παχειά, Κανδελιούσσα, Άγιος Άντώνιος.
10) Σύμπλεγμα νησιών Λέβιθας και Κίναρου: Λέβιθα, νησίδα βόρεια από Λέβιθα, νησίδα νότια από Λέβιθα, Κίναρος, βραχονησίδα δυτικά από Κίναρο, Μαύρα, νησίδα ανατολικά από Μαύρα, Γλάρο.
11) Σύμπλεγμα νησιών Ν.Α. Αστυπάλαιας: Σύρνα, βραχονησίδα Σύρνα 1, βραχονησίδα Σύρνα 2, βραχονησίδα Σύρνα 3, Μεγάλος Αδελφός, Μικρός Αδελφός, βραχονησίδα δυτικά από Μικρό Αδελφό, Στεφάνια, Πλακίδα. βραχονησίδα 1 δυτικά από Πλακίδα, βραχονησίδα 2 δυτικά από Πλακίδα, Γιάννη, Μεσονήσι.

12) Σύμπλεγμα νησιών Β.Δ. Κάρπαθου: Αυγό, βραχονησίδα 1 δυτικά από Αυγό, βραχονησίδα 2 δυτικά από Αυγό, Καμηλονήσι, Μεγάλο Σοφράνο, Μικρό Σοφράνο, 2 βραχονησίδες νότια από το Μικρό Σοφράνο, Σόχας, Καραβονήσια, νησίδα νότια από Καραβονήσια, Αστακίδα Αστακιδόπουλο, νησίδα και βραχονησίδα βόρεια από Αστακιδόπουλο, νησίδα Β.Α. από Αστακιδόπουλο, Ουνιανήσια, νησίδα δυτικά από Ουνιανήσια.

ΚΡΗΤΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
13) Σύμπλεγμα νησιών Κρητικού Πελάγος: Αυγονήσι, Δίας, δύο βραχονησίδες πλησίον Δίας, Πεταλίδι, Παξιμάδι, Διονυσάδες, Βραχονησίδα βόρεια από Διονυσάδες, Δραγονάδα, Πρασονήσι, Παξιμάδα.

ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: