Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Ν. Λυγερός. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Ν. Λυγερός. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το μήνυμα των εικόνων: Δεν ζωγραφίζουμε μια αγιογραφία - Δομικά στοιχεία αγιογραφίας - Ν. Λυγερός (video)

Russian art, Dionysius (also known as Dionisius the Wise, Dionisii or Dionisy)
Russian Painter Dionysius (c.1440-1502) (also
known as Dionisius the Wise, Dionisii or Dionisy)

Επιμέλεια, Συλλογή Σοφία Ντρέκου

Αν οι Αγιογράφοι νηστεύουν
πριν ζωγραφίσουν είναι
για να είναι το μυαλό τους
καθαρό για ν’ ακούσουν

Κινηματογράφος: η γέννηση της έβδομης τέχνης (video)

the-history-of-the-cinema-gennisi-evdomi-texni

«Για να παραμείνει ο Κινηματογράφος ζωντανός
θα πρέπει να επινοεί τα πάντα από την αρχή»
Ζαν Ρενουάρ, Γάλλος σκηνοθέτης κινηματογράφου

Ο Κινηματογράφος
μας βάζει σε σκέψεις 
για το πώς σκεφτόμαστε 
τον κόσμο γιατί 

Ο Νίκος Λυγερός για τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή από τον Χριστό του Verrocchio στον άγγελο του Leonardo da Vinci

Andrea del Verrocchio, Leonardo da Vinci - Baptism of Christ 1475 Πίνακας των Αντρέα ντελ Βερρόκκιο και Λεονάρντο ντα Βίντσι
Andrea del Verrocchio, Leonardo da Vinci - Baptism of Christ 1475
Πίνακας των Αντρέα ντελ Βερρόκκιο και Λεονάρντο ντα Βίντσι

Ποτέ μην ξεχνάς τον Ιωάννη τον
Βαπτιστή και τον Θάνατό του

Έρευνα, επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ο θάνατος του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή
προκάλεσε την αρχή του Έργου
και ο θάνατος του Χριστού

Η εμπάθεια είναι συγκίνηση ★ η ουσία και η ορθή έννοια της λέξης εμπάθειας (ανάλυση - επεξηγήσεις)


Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)


Η εμπάθεια είναι συγκίνηση
κι αν δεν το πιστεύεις 
διάβασε απλώς το λεξικό
των αρχαίων ελληνικών 
για να καταλάβεις 
ότι είναι έγκλημα 
να αλλάξεις το νόημα 
αυτής της λέξης 
γιατί δεν ήταν κοινωνική 
και η κοινωνία 
αποφάσισε να την εκφυλίσει 
μόνο και μόνο για να μην έχει 
ενοχές για τις πράξεις που τόλμησε 
ενάντια στην Ανθρωπότητα.

Η ουσία της εμπάθειας

Στο πλαίσιο της Φιλοσοφίας, η έννοια της εμπάθειας είναι ουσιαστική σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή η έννοια είναι απόλυτα θετική στα γαλλικά, όπως το βλέπουμε στο λεξικό Petit Robert Empathie: En Philosophie et Psychologie, faculté de s'identifier à quelqu'un, de ressentir ce qu'il resent.

Το ίδιο ισχύει και στα αγγλικά, όπως το βλέπουμε στο λεξικό Oxford Empathy: the ability to understand and share the feelings of another. Origin: From Greek empatheia (from em- 'in' + pathos 'feeling') translating German Einfühlung. Μάλιστα σε αυτό το λήμμα έχουμε την απόδειξη ότι τα ελληνικά λειτούργησαν ως πηγή έμπνευσης για την προέλευση.
Από την άλλη όμως, όταν εξετάζουμε την τωρινή ελληνική λέξη στο λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη (σ.σ Σ.Ν. βλ. παρακάτω) που καταγράφει το παρόν, αντιλαμβανόμαστε ότι έχει μία αρνητική έννοια εμπάθεια, η έντονη αντιπάθεια (εναντίον κάποιου) που εμποδίζει την αντικειμενική κριτική, η έκφραση έντονου αρνητικού συναισθήματος. συν. μισαλλοδοξία, πώρωση, μοχθηρία αντιθ. διαλλακτικότητα, ηπιότητα. Σε αυτό το επίπεδο, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το θέμα έχει λήξει και απλώς υπάρχουν διαφορετικές έννοιες σε διαφορετικές γλώσσες.
Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Διότι αν εξετάσουμε το λεξικό του Ι. Σταματάκου, βλέπουμε μία έννοια πιο θετική εμπαθής (εν+ πάθος) ο εν πάθει ων, ο ευρισκόμενος εν καταστάσει πάθους (συγκινήσεως), ο πλήρης πάθους, η οποία ακολουθεί το νοητικό σχήμα που υπάρχει στο λεξικό των Liddell και Scott για τις επόμενες λέξεις και εκφράσεις: εμπάθεια, εμπαθώς, εμπαθής τινι, εμπ. φιλία, εμπαθώς [εμπάθεια, ισχυρόν πάθος - εμπαθής, ευρισκόμενος εν καταστάσει συγκινήσεως ή πάθους - εμπαθής τινι, παθαίνων, συγκινούμενος πολύ για το πράγμα - εμπ. φιλία, ένθερμος φιλία, φιλία μέχρι πάθους - εμπαθώς, μετά πάθους.

Με αυτόν τον τρόπο γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι η ουσία της λέξης εμπάθεια είναι θετική και ανθρώπινη.

Κατά συνέπεια, η τωρινή της χρήση είναι μία μορφή εκφυλισμού. Αυτή η παράλογη κατάσταση μπορεί να επιλυθεί ως ένα χρονικό παράδοξο.

Αντί να μιλούμε μόνο για το σημερινό νόημα της λέξης, μπορούμε να δώσουμε έμφαση στην ουσία της μέσω της διαχρονικότητας.

Γι’ αυτό το λόγο τη χρησιμοποιούμε στα κείμενά μας και στις διαλέξεις, με βάση αυτή την ιδέα. Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι στη γλωσσολογία και στη λεξικογραφία, η χρήση μιας λέξης ή ενός νεολογισμού από αρκετούς ομιλητές και συγγραφείς καταγράφεται στις εκδοχές του λήμματος.

Κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος να μην γίνεται αυτή η χρήση της ουσίας της λέξης, αφού στην τελική μπορεί να γίνει κι επίσημα αποδεκτή στην επόμενη φάση της ελληνικής γλώσσας. 

Κι εδώ δεν πρόκειται για μία νέα εκδοχή, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αυθαίρετη, αλλά για την αναδίπλωση της λέξης εμπάθεια.

Αν είχες περισσότερη εμπάθεια
θα μπορούσες να νιώσεις κι εσύ
τη συγκίνηση που είχαν οι Αρχαίοι
όταν χρησιμοποιούσαν τη λέξη
για να τη διαχωρίσουν
από την απλή συμπάθεια
όπου πάσχεις βέβαια
κοντά στον άλλο
αλλά όχι μαζί του
γιατί δεν μπορείς
να εισχωρήσεις στο πάθος του
και απλώς το κοιτάς
ως ξένος παρατηρητής
που δεν έχει τη δυνατότητα
να περάσει την πράσινη γραμμή
για να πάρει θέση
σε αυτόν τον αγώνα
όπου το πρόσωπο
αναζητά ανθρωπιά
γιατί δεν βλέπει ομορφιά
και νιώθει την μοναξιά
ενώ βρίσκεται κοντά
σ' ένα πλήθος αδιάφορο.

Συνειδητοποιημένη εμπάθεια

Με την γνήσια εμπάθεια την ετυμολογική άρχισε η ανάδραση.
Δεν υπήρχε πια διαμάχη μεταξύ σκέψης και γνώσης.
Ο σκοπός ήταν ο πυρήνας και αυτός ήταν η νοημοσύνη.
Αυτή η απαγορευμένη έννοια για την κοινωνία.
Και τόσο απαραίτητη για την Ανθρωπότητα.
Ήμασταν ήδη πέρα από τα προβλήματα της
κλίμακας Stanford-Binet, Raven, Cattell, Wechsler.
Ήταν μόνο εργαλεία.
Το έργο που δημιουργεί το ον άρχισε με τον Terman.
Οι τερμίτες ζούσαν.
Και αυτό από μόνο του ήταν μια καινοτομία.
Συνειδητοποιημένη εμπάθεια.
Αγάπη για την Ανθρωπότητα.
Αλτρουισμός της νοημοσύνης.
Αξίες της κενότητας.
Οι ανύπαρκτοι άνθρωποι υπήρχαν περισσότερο απ’ ό,τι νόμιζαν τα άτομα.
Το πρόβλημά τους δεν ήταν λοιπόν η επίλυση.
Αυτό είχε γίνει από την αρχή.
Από τον θάνατό του δηλαδή.
Η ταξινόμηση ήταν διαφορετική.
Δεν ακολουθούσε μια συμβατική ιεραρχία.
Δεν θα είχε νόημα.
Ήταν υπερβολική.
Με σύνολα μερικής διάταξης.
Λόγω διακλαδώσεων.
Και αυτό δεν μπορούσε να μετρηθεί με κλασικούς τρόπους.
Δεν είχε σημασία.
Δεν ήταν ανάγκη να αποδείξουν ότι ζούσαν.
Το ήξεραν.
Και οι άλλοι θα το μάθαιναν μετά.
Κι αν το μετά δεν επαρκούσε θα ερχόταν οι επόμενοι.
Αφού οι προηγούμενοι ήταν ανίκανοι.
Γρήγορα η έννοια του ψηφιδωτού αποκτούσε τα στοιχεία της.
Εκ φύσης, οι αναλύσεις ήταν καταδικασμένες.
Μικρό-τοπική, τοπική, ολική.
Χρειαζόταν άλλες απεικονίσεις.
Και η μορφοκλασματική ανάλυση ήταν μόνο το πρώτο στάδιο.
Τα αρχικά βήματα.
Όχι το άλμα.
Γι’ αυτό η κυβερνητική ήταν ανεπαρκής για τέτοιες οντότητες.
Δίχως οντολογία.
Μόνο με τελεολογία.
Δίχως παρόν.
Μόνο με παρελθόν και μέλλον.
Ήταν οι δεσμοί της θεωρίας. Σπορά και διασπορά στον Χρόνο.

Η εμπάθεια του Χριστού

Σοφία Ντρέκου Η εμπάθεια είναι συγκίνηση

Η εμπάθεια του Χριστού
είναι η μόνη γνήσια
γιατί σχετίζεται
με τα πάθη του 
και ξέρει ο θεάνθρωπος
πώς είναι ο πόνος 
όλων των ανθρώπων,
χάρη σε αυτή
μπόρεσε να θυσιαστεί
για όλους τους άλλους
δίχως να υπολογίσει
το δικό του κόστος
γιατί όλη η ζωή του 
είναι μια προσφορά
που δεν έχει νόημα
άμα δεν έχει ρόλο
ούτε σκοπό να σώσει
γι' αυτό αν θέλεις
να είσαι σίγουρος
για την έννοια της λέξης
άκου τι λες 
την ώρα της προσευχής
για να δεις κι εσύ
με την καρδιά σου. 

Η προικισμένη εμπάθεια
είναι αυτή που επιτρέπει
να κάνεις βουτιά
της ψυχής του άλλου
για να μπορέσεις κι εσύ
να νιώσεις πώς νιώθει
πραγματικά την ώρα
της ανάγκης
δίχως να σου ζητήσει
τίποτα το συμβατικό
διότι ξέρει κι αυτός
βλέπουν με την καρδιά
γιατί έχουν μάθει
από πολύ μικρά
για τον μικρό πρίγκιπα
και την εμπάθειά του
που του έδωσε τη δυνατότητα
να βρει στους ανθρώπους
που αξίζουν ένα κομμάτι ήλιου,
ένα αστέρι στη νύχτα.

Σημειώσεις Σοφία Ντρέκου

Ετυμοπερίεργα - Γεώργιος Μπαμπινιώτης

Ελληνικές λέξεις με άλλη σημασία στην αγγλική γλώσσα:
empathy = συμπάθεια !... sympathy = συλλυπητήρια !...

Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο σε λέξεις από την Ελληνική. Συμβαίνει γενικότερα. Ωστόσο, χαρακτηρίζει πολλές λέξεις από τη γλώσσα μας, επειδή είναι πολύ συχνή η χρήση λέξεων, ειλημμένων από την Ελληνική (δάνεια) ή πλασμένων από την Ελληνική (ελληνογενείς λέξεις). Θα αναφερθώ σε δύο εμφανή ομόρριζα παραδείγματα.

Η λέξη εμπάθεια (από το αρχαίο εμπαθής) είναι μια ελληνιστική λέξη που σήμαινε αρχικά «το έντονο πάθος» για να εξελιχθεί στη σημασία «κακότητα, προκατειλημμένη αρνητική ή εχθρική στάση». Η λέξη ελήφθη από την Αγγλική ως empathy για να δηλώσει «τη συμμετοχή στο πάθος, σ’ αυτό που παθαίνει κάποιος και υποφέρει, στη δυστυχία τού άλλου μέχρι πλήρους ταυτίσεως» και, τελικά, «τη συμπάθεια, τη συμπόνια». Έφτασε δηλ. να δηλώνει το ακριβώς αντίθετο τής ελληνικής λέξης εμπάθεια!

Διαφορετικά εξελίχθηκε η ομόρριζη ελληνική λέξη συμπάθεια, η οποία πέρασε επίσης στην Αγγλική (μέσω τής Λατινικής) ως sympathy. Κι αυτή δήλωσε «την εναρμόνιση με τα συναισθήματα κάποιου άλλου» για να φτάσει τελικά και στη σημασία «συλλυπητήρια» ως έκφραση «τής συμμετοχής στη λύπη, στο πένθος, στην ατυχία τού άλλου».

Με ρωτούν φίλοι για τις λέξεις empathy και ενσυναίσθηση
γερμ. Einfühlung > αγγλ. empathy > ελλην. ενσυναίσθηση

Το αγγλ. empathy δεν είναι «η εμπάθεια», όπως και το sympathy έφτασε να σημαίνει και «συμπόνια, συλλυπητήρια»

Ἐν ἀρχῇ ἦν το γερμανικό Einfühlung (από το ρήμα ein-fühlen «εν + αισθάνομαι») που σήμαινε ότι «μπαίνω μέσα στον άλλο και καταλαβαίνω πώς αισθάνεται»∙ σήμαινε την εν-αίσθηση.
Δανείστηκαν οι Άγγλοι την έννοια και την απέδωσαν (το 1908) ως em-pathy «κατανόηση για τον άλλο, σαν να πάσχω μέσα του κι εγώ» από τα ελληνικά ἐν + πάθος (πάσχω) κατά το πρότυπο τού sym-pathy (που είχαν δανεισθεί από πολύ παλιά, από το 1570) —όχι από το αρχαίο εμπάθεια που είχε άλλη σημασία.
 
Το αγγλ. empathy ή το γερμ. Einfühlung δεν μπορούν φυσικά να αποδοθούν με το ελληνικό εμπάθεια που σημαίνει ό,τι και το εμπαθής, από το οποίο και παράγεται (εμπάθεια = κακεντρέχεια, μισαλλοδοξία, πώρωση, μοχθηρία, φανατισμός, έχθρα). Έχει, λοιπόν, (ως ψυχολογικός όρος) αποδοθεί ως εν-συναίσθηση = η επιθυμία/προσπάθεια να έχεις συναίσθηση τής κατάστασης τού άλλου σαν να είσαι μέσα του. Λιγότερο «πομπώδες» και περισσότερο εκφραστικό στην κυριολεξία του θα ήταν, βέβαια, το απλό συν-αίσθηση και ακόμη πιο κοντά στο αρχικό θα ήταν το εν-αίσθηση. 

Η αφίσα και η σκληρότητα
δεν ήταν το ίδιο θέμα
κι όμως οι περισσότεροι
κατηγόρησαν το χαρτί
ενώ αυτό απλώς έδειχνε
την πραγματικότητα
που είχε πληγωθεί
από τα χτυπήματα
της αδικίας
για να είναι μάρτυρας
του εγκλήματος
το οποίο όλοι ξεχνούσαν
την ώρα της ανάλυσης
και κανένας δεν νιώθει
πώς νιώθει το θύμα
γιατί του λείπει 
η ετυμολογική 
εμπάθεια που επιτρέπει
στον συνάνθρωπο
να καταλάβει
πόσο υποφέρει
ο άλλος συνάνθρωπος.


Η εμπάθεια του Φιοδόρ είναι τόσο ανθρώπινη και τόσο ισχυρή
που του επιτρέπει να καταλάβει πραγματικά τα προβλήματα
και να επινοήσει για τους ανθρώπους μέσω του μυθιστορήματος
πολλαπλούς τρόπους για να ζήσουν ελεύθεροι ακόμα και πολιορκημένοι
για να αφήσουν κι αυτοί την κληρονομιά της ελευθερίας στους επόμενους.

Όταν ο ρόλος του Φιοδόρ παίζεται σε κωμωδία
τότε δεν φταίει η έλλειψη προσποίησης
για να το κατορθώσεις αλλά
η ετυμολογική εμπάθεια που σου επιτρέπει
να τον σκεφτείς από μέσα κι όχι απ’ έξω
δίχως καμιά κατανόηση γιατί δεν έχεις
διόλου γνώσεις της ιστορικής εποχής
και των επιπτώσεων πάνω στους ανθρώπους
που λειτουργούν ως αναμεταδότες
της πολυκυκλικότητας που δεν σταμάτησε
στα όρια του θανάτου
γιατί ανακάλυψε την ανάσταση.

Ο Νίκος Λυγερός είναι μαθηματικός, 
στρατηγικός αναλυτής και γεννήθηκε...

Η περιπέτεια του όρου “ενσυναίσθηση

H ελληνική λέξη ενσυναίσθηση είναι η λέξη που επιλέχθηκε για να μεταφραστεί ο αγγλλοσαξωνικός όρος “empathy”, που χρησιμοποιήθηκε για να μεταφραστεί ο γερμανικός όρος “Εinfühlung”, που χρησιμοποιήθηκε για να διαφοροποιηθεί από τον γερμανικό όρο “Empathie”, που προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “εμπάθεια” που σήμαινε το ισχυρό, σφοδρό πάθος, χωρίς να προσδίδεται στη λέξη θετικός ή αρνητικός χαρακτήρας. Αρκετά πολύπλοκο ταξίδι για μία μόνο λέξη.

Η ιστορία των γερμανικών όρων “Empathie” και “Einfühlung” παραμένει ασαφής. Ο γερμανός φιλόσοφος Rudolf Hermann Lotze (1817–1881) χρησιμοποίησε πρώτος τον όρο Empathie το 1848, που προέρχεται από το ελληνικό “εμπάθεια”, λέξη η οποία ετυμολογικά προκύπτει από τη σύνθεση της πρόθεσης “εν” και του ουσιαστικού “πάθος”. Ο Theodor Lipps χρησιμοποίησε χρόνια αργότερα (1902) τον όρο “Einfühlung” (σε συναίσθημα), για να περιγράψει την ενδοψυχική διαδικασία κατά την οποία προβάλλει κανείς τον εαυτό του στο αντικείμενο της αντίληψης.

Οι αγγλόφωνοι επιστήμονες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ανάγκη μετάφρασης του γερμανικού όρου το 1908 σύμφωνα με την ιστορικό ψυχολογίας Susan Lanzoni του Harvard. Ο Edward B. Titchener χρησιμοποίησε πρώτος στα αγγλικά το 1909 τον όρο “empathy”, μεταφράζοντας τα έργα του Theodor Lipps. Μετά από διαβουλεύσεις περίπου πέντε ετών, το 1913 οι αγγλοσάξωνες κατέληξαν στην καθιέρωση του όρου “empathy” για να περιγράψουν την ικανότητα ενός ατόμου να κατανοεί τα συναισθήματα και τον τρόπο σκέψης των άλλων και να επιδεικνύει συμπόνοια.

Με αυτήν την έννοια κλήθηκαν και οι Έλληνες επιστήμονες να χρησιμοποιήσουν τον όρο στην επιστημονική πρακτική. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωποι με το εξής πρόβλημα. Η λέξη εμπάθεια στην καθομιλουμένη ελληνική γλώσσα έχει μία άλλη, εξόχως αρνητική έννοια. Εμπαθής θεωρείται αυτός που διατηρεί μία προκατειλημμένη αρνητική ή εχθρική στάση. Έτσι λοιπόν βλέπουμε το εξής παράδοξο. Η έννοια της λέξης είναι απόλυτα θετική στα γαλλικά (λεξικό Petit Robert Empathie: En Philosophie et Psychologie, faculté de s‘identifier à quelqu‘un, de ressentir ce qu‘il resent) στα αγγλικά (λεξικό Oxford Empathy: the ability to understand and share the feelings of another) και στα γερμανικά (λεξικό Dorsch: Empathie bezeichnetdie Fähigkeit und Bereitschaft, Empfindungen, Emotionen, Gedanken, Motive und Persönlichkeit smerkmale einer anderen Person zu erkennen, zu verstehen und nachzuempfinden), ενώ στα ελληνικά η σημασία της είναι αρνητική.

Συμπεραίνει λοιπόν κανείς ότι η αγγλική λέξη “empathy” η γαλλική λέξη “empathie” και η γερμανική λέξη “Empathie” είναι ψευδόφιλες λέξεις με την ελληνική λέξη “εμπάθεια”, έχουν δηλαδή φωνητική ομοιότητα, αλλά σημασιολογική απόκλιση.

Πότε άρχισε όμως η λέξη εμπάθεια να εκφυλίζεται και από την αρχική της σημασία (έντονο πάθος) να αποκτά αρνητική χροιά;

Υπάρχει η θεωρία κάποιων γλωσσολόγων που αποδίδουν τον εκφυλισμό της λέξης στα κείμενα των Πατέρων της Ορθοδοξίας, τα οποία καταδίκαζαν το πάθος ως συναίσθημα που οδηγεί στην αμαρτία και προκαλεί δεινά. Φαίνεται ότι από τότε η λέξη έχασε τον ουδέτερο χαρακτήρα της και επιφορτίστηκε αρνητικά.

Γι' αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε ο όρος ενσυναίσθηση για να ακολουθήσει σημασιολογικά τον όρο “empathy”. Προτιμήθηκε συνεπώς η σημασιολογική ακολουθία έναντι της ετυμολογικής ακολουθίας.

Βιβλιογραφία
12315 - Η εμπάθεια είναι συγκίνηση. Ν. Λυγερός June 6, 2013
Ν. Λυγερός λόγοι σοφίας: Η ουσία και η ορθή έννοια της λέξης εμπάθειας / 2013/11
12324 - Αν είχες περισσότερη εμπάθεια. Ν. Λυγερός. June 13, 2013
13195 - Η ουσία της εμπάθειας. Ν. Λυγερός, Β. Τσατσαμπά August 24, 2013. Perfection 14 7 7/2013 • 13195) - En. The notion of empathy, N. Lygeros, B. Tsatsampa. Translated from the Greek by Athena Kehagias September 15, 2014
• Η περιπέτεια του όρου “ενσυναίσθηση” Psygrams - Ideas in words - Ψυγράμματα psygrams.com
12324 - Αν είχες περισσότερη εμπάθεια. Ν. Λυγερός. June 13, 2013
• Ετυμοπερίεργα - e-didaskalia.blogspot.com. Γεώργιος Μπαμπινιώτης www.facebook.com 10 Μαρτίου 2019 για τις λέξεις empathy και ενσυναίσθηση. Πρώην Πρύτανης στο Εθνικό Και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. babiniotis.gr 
12274 - Η αφίσα και η σκληρότητα - Ν. Λυγερός June 2, 2013

Περισσότερα: Ν. Λυγερός, Ντοστογιέφσκι, Γ. Μπαμπινιώτης


★ Ν. Λυγερός - Περί εμπάθειας





    Επιλεκτικά βίντεο των παραπάνω ποιημάτων

    Ν. Λυγερός: Η εμπάθεια του Χριστού












    Η προικισμένη εμπάθεια












    Ν. Λυγερός - Η εμπάθεια του Φιοδόρ












    Ν. Λυγερός: Αν είχες περισσότερη εμπάθεια












    Ν. Λυγερός: Συνειδητοποιημένη εμπάθεια












    Ν. Λυγερός: Η εμπάθεια είναι συγκίνηση













    Περί ευγένειας: Γιατί ο ευγενικός δεν είναι ευγενής;


    Ο ευγενικός δεν είναι ευγενής. Περί ευγένειας: Όταν
    δεν είσαι ευγενής και προσπαθείς να είσαι ευγενικός

    Ο ευγενής άνθρωπος δίνει αξιοπρέπεια σ’ όλες τις πράξεις.

    Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
    (Sophia Drekou, BSc in Psychology)

    Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της αληθινής ευγένειας,
    από αυτή που στηρίζεται βαθιά σε ηθικές αρχές. Γκαίτε

    Η ευγένεια της ψυχής

    Όταν δεν μπόρεσες να πεθάνεις 

    Το ιστορικό Συλλαλητήριο και η μεγαλειώδης αξία του Συλλαλητηρίου που το μετέτρεψε σε ιστορικό, οι επεκτάσεις του και η αντίσταση του Ελληνισμού

    Ν. Λυγερός: Το ιστορικό Συλλαλητήριο... Η μεγαλειώδης αξία του Συλλαλητηρίου το μετέτρεψε σε ιστορικό

    Το ιστορικό Συλλαλητήριο και η μεγαλειώδης αξία
    του Συλλαλητηρίου που το μετέτρεψε σε ιστορικό

    Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου

    Το ιστορικό Συλλαλητήριο - Ν. Λυγερός

    Η μεγαλειώδης αξία του Συλλαλητηρίου το μετέτρεψε σε ιστορικό και ανέτρεψε όλες τις εκτιμήσεις της ηττοπάθειας. Η παρουσία του Ελληνισμού στην Θεσσαλονίκη απέδειξε ότι ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά την ουσία ούτε όταν περνά δύσκολα σε οικονομικά θέματα.

    Στο Χρυσοπράσινο Φύλλο του Μίκη Θεοδωράκη, οι ραγιάδες και η Κύπρος μας των Αγίων η Νήσος


    Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

    20 Ιουλίου 1974 - Πρωινές ώρες αρχίζει η αποβατική Επιχείρηση Αττίλας Ι, που θα αποτελέσει το προγεφύρωμα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και που θα ολοκληρωθεί ένα μήνα μετά με τη φάση Αττίλας ΙΙ.

    Γυναίκες Ανθρωπότητας και Υπατία: η γυναίκα ως στοιχείο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - Ν. Λυγερός

    Al-Masa Capital Club Αίγυπτος
    Φωτ: Άγαλμα της Υπατίας, στην πλατεία 
    Al-Masa Capital Club Αίγυπτος

    Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

    Ν. Λυγερός January 24, 2021

    Φαντάσου διαλόγους
    του Σωκράτη
    με την Σαπφώ
    ή με την Υπατία.
    Σκέψου πόσα

    Διδασκαλία: Ο δάσκαλος, ο μαθητής και η εκπαίδευση με δημιουργία και διδακτική (video)


    Μετά τη Διδακτική, η Διδασκαλία

    Επάρκεια, πληρότητα, τελειότητα.
    Πιστοί, μαθητές, Απόστολοι.
    Εκμάθηση, μαθητεία, Διδασκαλία.
    Ακούς, ακολουθείς παρακολουθείς.
    Βρίσκεις κερί, ανάβεις το κερί σου

    Νευροφιλοσοφία και η συμβολή της - Ν. Λυγερός


    Επιμέλεια, Σοφία Ντρέκου

    Ν. Λυγερός - Η συμβολή της νευροφιλοσοφίας

    Η συμβολή της νευροφιλοσοφίας δεν είναι μόνο αφαιρετική και θεωρητική. Η επίγνωση της δυνατότητας του ανθρώπινου εγκεφάλου προσφέρει πλαίσιο ανάπτυξης για την φιλοσοφία. Δεν πρόκειται μόνο για μια θεώρηση του κόσμου μέσω ενός μαύρου κουτιού του οποίου δεν είναι προσβάσιμο το περιεχόμενο. 

    Καλά Χριστούγεννα στη Μακεδονία - Ν. Λυγερός

    ΠΡΕΣΠΕΣ: το εκκλησάκι του Αι Γιάννη στα σύνορα με τα
    Σκόπια (FYROM). Η Πρέσπα στους γιορτινούς της ρυθμούς!

    Τα Χριστούγεννα έχουν αξία θεμελιακή
    και δεν είναι απλώς μια γιορτή σαν τις άλλες
    γι’ αυτό μάθε τι γιορτάζεις εκείνες τις ημέρες.

    Το έργο του δασκάλου: τελειώνουν τα παιδιά από το σχολείο και μετά τι; - Ν. Λυγερός Videos

    Το καθημερινό Έργο του Δασκάλου Νίκου Λυγερού

    Το καθημερινό Έργο του Δασκάλου Νίκου Λυγερού αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες, είναι σχολείο. Ένα σχολείο με την ουσιαστική έννοια της γνώσης. Οι γνώσεις αποτελούν το πρώτο πρίσμα της επιστήμης με το οποίο ασχολείται η μελέτη που θα οδηγήσει στην ερμηνεία τους.