Ύμνος στον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και η δίκαιη ανταπόδοση και ανταμοιβή - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (Chrysostom: Condign Retribution and Reward)

τοιχογραφία στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Πάνω Λακατάμια (Κύπρου)
τοιχογραφία στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του
Χρυσοστόμου στην Πάνω Λακατάμια (Κύπρου)

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος:
Η δίκαιη ανταπόδοση και ανταμοιβή!

and in English

Saint John Chrysostom: 
Condign Retribution and Reward!

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου - diligence Sophia Drekou

Τιμωρία και ανταμοιβή! Είναι στα χέρια του Θεού και τα δύο αυτά. Αλλά, όπως ο επίγειος βίος δεν είναι παρά μια σκιά της αληθινής ζωής στους ουρανούς, αντιστοίχως η τιμωρία και η ανταμοιβή είναι μια σκιά μονάχα της αληθινής τιμωρίας και ανταμοιβής στην αιωνιότητα.

Οι κύριοι διώκτες του αγίου του Θεού, Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ήταν ο πατριάρχης Θεόφιλος Αλεξανδρείας και η αυτοκράτειρα Ευδοξία. Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Χρυσοστόμου, πικρότατη, τιμωρία ανέμενε και τους δύο.

Ο μεν Θεόφιλος δαιμονίστηκε, ενώ η Ευδοξία σύντομα αρρώστησε πολύ βαριά με μια ανίατη ασθένεια – όλο το σώμα της γέμισε πληγές από τις οποίες έβγαιναν σκουλήκια. Ήταν τόσο έντονη η δυσωδία που ανέδιδε το σώμα της, ώστε ήταν ανυπόφορο για οποιονδήποτε να περάσει έστω και έξω από το σπίτι της.

Οι ιατροί χρησιμοποιούσαν τα πιο ισχυρά αρώματα και ευωδέστατο θυμίαμα για να περιορίσουν τη φρικτή δυσωδία της κακιάς βασίλισσας, αλλά δεν κατάφερναν τίποτα. Στο τέλος, η Ευδοξία πέθανε μέσα σε φρικτή αγωνία και σήψη. Ακόμη και μετά θάνατον το χέρι του Θεού έπεσε βαρύ επάνω της.
  • Η κάσα που περιείχε το σαπισμένο σώμα της έτρεμε μέρα και νύχτα επί τριάντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Σταμάτησε, μόνον όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τέλεσε την ανακομιδή των λειψάνων του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Κωνσταντινούπολη.
  • Απεναντίας, δείτε τι συνέβη στον Χρυσόστομο μετά από την κοίμησή του!
Ανταμοιβή! Ανταπόδοση δίκαιη, τέτοια που μονάχα ο Θεός μπορεί να δώσει. Ο Άραβας Επίσκοπος Αδέλτιος, ο οποίος δέχθηκε τον εξόριστο άγιο Χρυσόστομο στην Κουκουσό, προσευχόταν, μετά την κοίμηση του Χρυσοστόμου, στον Θεό να του αποκαλύψει που είχε πάει η ψυχή του αγίου.

Η απάντηση ήλθε, ενώ βρισκόταν σε προσευχή
. Ήταν σαν να βρισκόταν έξω απ τον εαυτό του και τον καθοδηγούσε στων ουρανό ένας αστραπόμορφος νέος, ο όποιος του έδει­χνε έναν-έναν τους Ιεράρχες, ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας, καλώντας τους με τα ονόματά τους -όμως δεν έβλεπε ανάμεσά τους και τον Ιωάννη.

Υστέρα ο άγγελος του Θεού τον οδήγησε στο πέρασμα έξω απ’ τον Παράδεισο και ο Αδέλτιος επέστρεψε στην κανονική κατάσταση. Όταν ο άγγελος τον ρώτησε γιατί ήταν λυπημένος, ο Επίσκοπος απάντησε ότι λυπόταν, επειδή δεν είχε δει τον αγαπημένο του δάσκαλο Ιωάννη Χρυσόστομο, Ο άγγελος του εξήγησε: «Ουδείς άνθρωπος ενδεδυμένος ακόμη τη σάρκα μπορεί να τον δει, διότι είναι στον Θρόνο του Θεού με τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ».

Ύμνος στον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο

Η Εκκλησία δοξάζει τον άγιο Ιωάννη,
τον ενθεότατο Χρυσόστομο!

Του Χριστού τον γενναίο στρατιώτη,
το μέγα καύχημα, την κρηπίδα της Εκκλησίας,
το βάθος του χρυσουργού νου και της καρδίας,
τη χρυσοφθόγγο λύρα του πνεύματος!
Βούτηξε ο Ιωάννης στα βάθη των μυστηρίων του Θεού
και αλίευσε το μαργαριτάρι που λάμπει όπως τα άστρα.

Ο υψιπέτης νους του ανήλθε στο ύψος του ουρανού!
Ως θεοφάντωρ απεκάλυψε την θεία αλήθεια·
και όσα είδε επαληθεύτηκαν στον ρου της ιστορίας.
Όλα τα προσέφερε στον Υιό του Θεού!
Αποκάλυψε σ’ εμάς τη φρίκη της αμαρτίας
αλλά και το εγκαλλώπισμα των αρετών,
που κοσμούν τον άνθρωπο.

Ως τα θεία σαφών, ο άγιος Ιωάννης
μας έδειξε τα πολύτιμα μυστήρια του Θεού,
τους γλυκύτατους θησαυρούς του Παραδείσου.
Ως χρυσορρήμων ερμηνευτής του Ευαγγελίου
και πολέμιος στερρός των αιρέσεων,
ήταν έμπλεως πνευματικής ευφροσύνης
και ζήλου για τον Χριστό,
ως άλλος ευαγγελιστής και απόστολος.
Πολέμησε την αδικία εις βάρος άλλων,
αλλά με ειρήνη δέχθηκε να τον βασανίσουν αδίκως,
όπως κάθε άλλος μάρτυς Χριστού!

Λογιζόταν το μαρτύριό του σφραγίδα της ουρανίου σωτηρίας. 
Αυτός, ο διάκονος του Χριστού ακέραιος ανεδείχθη
και αψευδής ποιμενάρχης των πιστών.

Για τούτο η Εκκλησία αξίως μεγαλύνει
τον πανένδοξό της Χρυσόστομο.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, τ. 11, 
Νοέμβριος, σ.123-126) sophia-ntrekou.gr / Αέναη επΑνάσταση

Δείτε ακόμη:


Saint Nicholas Velimirovich
Saint John Chrysostom: 
Condign Retribution and Reward


Punishment and reward. Both of these are in the hands of God. But just as life on earth is no more than a shadow of that in heaven, by the same token, punishment and reward  are merely a shadow of the real punishment and reward of eternity.

The main persecutors of Saint John Chrysostom were Patriarch Theofilos of Alexandria and Empress Evdoxia. After Chrysostom’s death as a martyr, bitter punishment awaited both of them. 

Theofilos became possessed by demons, while Evdoxia quickly succumbed to an incurable disease – her body became covered in sores from which worms emerged. The stench given off by her body was so appalling that it was unbearable for people just passing the house where she was staying.

The doctors used the most powerful aromatics and sweet-smelling incense to mask the dreadful smell of the evil empress, but to no avail. In the end, Evdoxia did in filth and agony. Even after her death, God’s hand fell heavy upon her. The coffin holding her rotted body shook, day and night, for thirty years. It stopped only when the Emperor Theodosios effected the translation of the relics of Saint John to Constantinople.

But, on the other hand, see what happened to Saint John after his demise. Reward. Just reward, such as only God can give. The Arab bishop, Adeltios, who had received the exiled Chrysostom into his house in Cucusus, prayed to God, after the saint’s death, to reveal where his soul was. 

The response came while he was at prayer. It was almost as if he were outside himself and a young man bathed in light was taking him to heaven. One by one he showed him the hierarchs, shepherds and teachers of the Church, naming them one by one- but John was not among them. 

Later God’s angel took Adeltios to the way out of Paradise and the latter returned to his normal state. When the angel asked him why he was sad, Adeltios replied that he was distressed not to have seen his beloved teacher. The angel explained: “No person still robed in the flesh may see him, because he is at the throne of God with the Cherubim and Seraphim”.

Saint Nikolaï Velimirović, The Ochrid Prologue, November 11.

Short biography
Saint Nicholas Velimirovich

St Nicholas Velimirovic was born in 1881 in the village of Lelits of western Serbia.

He studied at the Orthodox Seminary of St Sava in Belgrade. He became a Dr of Theology at the University of Bern while in 1909 he also became a Dr of Philosophy at the University of Geneva. In the same year he was tonsured as a monk. In 1919 he became a bishop of Zitsa. In 1941 the Nazis captured him and forced him to remain at the monastery of Lambasting.  Later on, he was sent to the Dachau concentration camp along with Patriarch Gabriel.

At the end of the war he did not return to communist Yugoslavia but took refuge in the US where he taught at various Christian Orthodox University Schools and Seminars.

He reposed in March 1956. His holy remains were transferred back to his country in 1991.

In 2003, the Holy Synod of the Serbian Orthodox Church recognized him as a Saint, celebrating hise memory on the 18th March and the 3rd of May.

Saint Nicholas Velimirovich 

Older articles » Nikolaj (Velimirovic)


Δεν υπάρχουν σχόλια: