Ο Χριστός και ο Μίσα: Δυο μωρά σε μια φάτνη


της Σοφίας Ντρέκου 

«Στρώμα έχουν τη μαύρη γής, προσκέφαλο λιθάρια 
και γι' απανωσκεπάσματα του φεγγαριού τη λάψη. 
Κι ένα πουλάκι πέρασε και το συγνορωτάτε: 
πουλί πως πάει ο πόλεμος, το κλέφτικο ντουφέκι;»

Είχε γράψει η λαϊκή μούσα για τους νεκρούς 
της καταστροφής του Δράμαλη. 
Μόνο που κατά πως δείχνουν τα σημάδια, 
τούτη η συμφορά των ζωντανών νεκρών βρεφών μας, 
θα 'ναι από κείνη πιότερο τρανή κι απάνθρωπη. 
Πάντων Θηρίων αγριότερον ο άνθρωπος!

Ο Χριστός· και ο Μίσα! 
(Христос и Миша)

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ' ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα.

Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή.

Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά.

Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη τοποθέτησε δύο μωρά.

- Ο ένας είναι ο Χριστός, του είπε ο καθηγητής. Ποιό είναι το άλλο παιδάκι στην κούνια;

Τότε ο μικρός Μίσα άρχισε να του λέγει την ιστορία της Γέννησης του Χριστού πού πριν λίγο είχε ακούσει από το στόμα του καθηγητή, προσθέτοντας, όμως, και κάτι δικό του. Όταν έφτασε στο σημείο όπου η Θεοτόκος τοποθέτησε το βρέφος στη φάτνη συνέχισε με αυτά τα λόγια: «Τότε ο μικρός Χριστός γύρισε, με κοίταξε και με ρώτησε αν είχα ένα μέρος να μείνω. Εγώ του είπα ότι δεν έχω ούτε μητέρα, ούτε πατέρα, ούτε πουθενά για να μείνω. Τότε ο Χριστός μου είπε να μείνω μαζί του.

Εγώ τότε σκέφτηκα πώς δεν είχα κανένα δώρο να του δώσω, όπως οι άλλοι. Πώς θα με κρατούσε μαζί του;

Το μόνο δώρο πού μπορούσα να του προσφέρω ήταν να τον κρατήσω ζεστό. Γι' αυτό τον ρώτησα:

- Αν σε κρατάω ζεστό, είναι για σένα αυτό ένα καλό δώρο; Ο Ιησούς μου απάντησε:

- Αν με κρατήσεις ζεστό, αυτό θα είναι το καλύτερο δώρο πού μου έχει δώσει κανείς ποτέ.

Έτσι μπήκα στη μικρή κούνια, κι αφού γύρισε και με κοίταξε ο Ιησούς μου είπε ότι μπορούσα να μείνω μαζί του για πάντα».

Όταν τέλειωσε την ιστορία ο μικρός Μίσα, τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα πού έτρεχαν ασυγκράτητα στα μαγουλάκια του. Έσκυψε πάνω στο τραπέζι, κάλυψε το πρόσωπο με το χέρι κι έκλαιγε γοερά. Το μικρό ορφανό είχε βρει, επί τέλους, κάποιον πού δε θα τον εγκατέλειπε ποτέ, πού δε θα τον κακοποιούσε. Κάποιον πού θα του έλεγε να μείνει μαζί του για πάντα.»

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά
περιστατικά των Χριστουγέννων.
Τελείωσα την ανάγνωση συγκινημένη,
σκεπτόμενη τα κυνηγημένα παιδιά του κόσμου.
Σε παρακαλώ Χριστέ μου, έχε στην Κούνια Σου
όλα τα ορφανά και κυνηγημένα του κόσμου!
Σοφία Ντρέκου 18 Δεκεμβρίου 2013


το ίδιο κείμενο στα Ρωσικά 
Христос и Миша [The дар Миша]

Γέννησις, Ρώσικη εικόνα, 15ος αι.

В следующем Инцидент произошел вы детский дом в России, где маленькие дети заботятся, заброшенной и насилию. В детском доме, затем, он пошел в канун Рождества профессор поговорить с детьми об этом великом празднике. Большинство из них слышали впервые о Христе и его рождения. Шестилетний мальчик, Миша, очень внимательно выслушал слова профессора.

Затем детям дали материалы, чтобы сделать пещере ясли и все такое. Смотря профессор ремесла дети заметили что-то, что он произвел впечатление на одного из Миши. Внутри яслях размещены два младенца. - Один есть Христос, сказал профессор. Какова другой ребенок в колыбели? Тогда маленький Миша начал рассказывать историю Рождества Христова непосредственно перед он слышал из уст профессора, добавив, однако, и нечто свое. Когда он попал в точку, где Мария положить ребенка в яслях продолжения с этими словами: "Тогда маленький Христос повернулся, посмотрел на меня и спросил, если я был в месте для отдыха. Я сказал ему, что у меня нет ни матери, ни отца, ни где угодно для отдыха. Тогда Иисус сказал мне остаться с ним. потом я подумал о том, как у меня не было подарок, чтобы дать ему, как другие. Как это удерживало его? Единственный подарок, который мы можем предложить ему было держать его в тепле. Вот почему я спросил его: - Если вы держать вас в тепле, это для вас хорошим подарком Иисус ответил: - Если вы согреться, это будет лучший подарок, который я когда-либо дано никому. Таким образом, я подошел к маленькой кроватке, и после того как они повернулся и посмотрел Иисус сказал мне, что я мог остаться с ним навсегда. "Когда он закончил рассказ о маленьком Мише, его глаза были полны слез, которые были запущены свирепствует в щеках. Она наклонилась над столом, покрыл лицо рукой и крикнул вой. сиротка нашел, наконец, тот, кто никогда не оставит его, где будет злоупотреблять. Тот, кто скажет ему, чтобы остаться с ним навсегда. 

Источник: The дар Миша, стр. 57-59, стр. 241-242, журнал «Несмотря на озеро,"ежемесячное издание Санкт Димитрия Паралимни, период б, год г, № 12, декабрь 2008 г. (Μτφ στα Ρωσικά από τον Παντελή Αλεξόπουλο για την Αέναη επΑνάσταση

Παραπομπές: 
1. Στρώμα έχουν τη μαύρη γής: Βασίλης Τσίτσος, θεολόγος - κοινωνιολόγος, 16 Δεκεμβρίου 2015 στις 12:28 π.μ.
2. Το δώρο του Μίσα, σελ. 57-59, σελ. 241-242, Περιοδικό «Παρά την Λίμνην», Μηνιαία έκδοση Εκκλησίας Αγίου Δημητρίου Παραλιμνίου, περίοδος β', έτος ιη', αρ. 12, Δεκέμβριος 2008.
3. Η Μετάφραση στα Ρωσικά έγινε από τον Π. Αλεξόπουλο για την Αέναη επΑνάσταση
Πηγή: www.sophia-ntrekou.gr


Σχετικά Θέματα:


FaceBook
Σοφία Ντρέκου 18 Δεκεμβρίου 2013
Τσίτσος Βασίλειος 16 Δεκεμβρίου 2015
Στυλιανός Ματθαίου Αγόρι μου, είμαστε ξεχαρβαλωμένες κιθάρες....έχουμε χειμώνα....Μόνο λόγια παχειά, ευχόλογια ...... και διαπιστώσεις.... Ξέρουμε να γεμίζουμε τα τσιμπούκια μας με καπνό, έστω και ....λαθραίο.....τα σπλάχνα μας, γίναν ατσάλινα ......! 3 χρόνια

Δεν υπάρχουν σχόλια: