Αέναη η πορεία μου


Βρέχει πολύ απόψε ... 
ψάχνω την σχολική μου γομολάστιχα να σβήσω της μνήμης την αγρύπνια. Νύχτωσε κι έφερες ψυχρές στιγμές, απόμακρες. Κάνουν θόρυβο οι ηλιαχτίδες το χάραμα, σαν την λάμψη του κεραυνού στου ξημέρωμα την εξέγερση. Λάμψη ξαφνική του φάρου που ασταμάτητα λικνίζεται στο βράχο της αγάπης κι εσύ σε μια σκηνή θεάτρου.

Αέναη η πορεία μου, ταξιδεύει σαν αλήτης, μακριά από ελπίδες και πόθους, στην περιφέρεια της λήθης. Η μεγαλύτερη αμαρτία, η ασυγχώρητη, είναι όταν σκοτώνεις μέσα σε έναν άνθρωπο, την Αγάπη γράφει ο Ερρίκος Ίψεν.

Απόψε η ψυχή μου βαδίζει γυμνή στο βρόχινο θόρυβο της πόλης. Σε ψάχνω στα φώτα της πόλης, φεύγω, χάνομαι, βυθίζομαι όσο αντέχω στην λίμνη του χρόνου που περνάει από το κενό του απείρου. Αφουγκράζομαι τους ήχους της, για να φανεί η ομορφιά της μουσικής, το σθένος και της φωνής το ξάγναντο, το κάλεσμα στο άγνωστο, της έλλειψης της προσμονής και του καινούργιου που θα έρθει να σβήσει τα σκοτάδια. 



Μια πόλη μαγική ζούμε μαζί οι δυο αγαπημένοι
μια πόλη σαν κι αυτή πεθαίνει, ζει κι αλλάζει μαγεμένη.

Σαν πέσει η σκοτεινιά η αναπνοή μου θα σμίξει με τ’ αγέρι
τότες η πόλη θα φανεί μονάχη ερημική. Μ. Χατζιδάκις, 1963 

by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr




Σχόλια και διάλογοι στο FaceBook



• N. Lygeros group by S. Drekou · 17 Ιουνίου 2018
Ν. Λυγερός: Βροχή και σκέψεις. Άκου τη βροχή...
Ποια σταγόνα ακούς; (Διάλογος και Βίντεο) εδώ 

Aggelos Aslanidis: Άκου το μήνυμα της βροχής και την ανακουφίσει του ουρανού που ξελαφρώνει Κάθε σταγόνα και δημιουργία για ένα καλύτερο αύριο. Μόνο τα φύλλα στις πηγές τω νυμφών στα ριζά του Ολύμπου κλαίνε αίμα. Εσείς που είστε πολύ σοφοί θα 'θελον οι Σλάβοι-Δαρδάνοι μέρισμα και στον Όλυμπο; Η Θεά Αθηνά δεν φωτίζει Βαρβάρους... Ο Περσέας δεν μπορεί να τους μαρμαρώσει, όλοι οι θεοί έχουν τις εργασίες τους Ίσως ο Δίας να βρεί να παρηγορήσει καμιά νεαρά όπως η Λήδα που ήταν παντρεμένη με τον γέρο Τυνδάρεω και μα προκύψει κανένας Μακεδονικός Πόλεμος, για κάποια Ελένη Σλαυοτεκενόμενη... είναι όμορφες να μην τις αδικούμε, αλλά λείπει ο Όμηρος και η σκανδαλιάρα η Αφροδίτη... Η φθινοπωρινή βροχή είναι βοηθητική και φέρνει σε οργασμό το σπόρο, ο οποίος διαλύεται για να δημιουργήσει νέα ζωή...· 17 Ιουνίου 2018

Σοφία Ντρέκου: Βροχή και σκέψεις. Άκου τη βροχή... Ποια σταγόνα ακούς; (Διάλογος και Βίντεο) εδώ 

Aggelos Aslanidis: Ευχαριστώ για το κείμενο νομίζω το έχω διαβάσει είναι υπέροχο!!! Προσωπικά μ' αρέσει η βροχή από παιδί. Όταν έβρεχε έβγαινα και περπατούσα στους δρόμους, τότε δεν είχαμε άσφαλτο στους δρόμους του χωριού, ύστερα ήλθε <<η πρόοδος>> και χάλασαν οι δρόμοι τους ασφαλτόστρωσανε... περπατούσα στην βροχή και στις λάσπες μαζί και στοχαζόμουν τι θα γίνω αν μεγαλώσω. Δεν κατάφερα να πιάσω τους στόχους μου, γιατί κάθε φορά ονειρεύομαι κάτι πιο πάνω... είναι κακό να μην ονειρεύεται κάποιος.... Τώρα όταν βρέχει βγαίνω στο δρόμο φορώντας ένα τσάκετ και περπατώ... Πάντα μόνος και πάντα μου λείπει εκείνο το ερωτικό φιλί στην βροχή... Σοφία Ντρέκου · 20 Ιουνίου 2018 · Έμνοστον το φίλεμαν, όντες τα γλώσσας, ηλεύνε τ' έναν τ' άλλο α τότες τ' απές ι ς γνεφιζ' και άλλο 'κι ανασπάλεις...



Σοφία ΝτρέκουAggelos Aslanidis, Βρέχει πολύ 
απόψε... μην με ρωτήσεις που... · 16 Ιουνίου 2018 

Aggelos Aslanidis: Θέλεις να έλθω να περπατήσουμε στην βροχή, Σοφία · 23 λεπ. Aggelos Aslanidis: ''βυθίζομαι όσο αντέχω στην λίμνη του χρόνου'' Ο χρόνος ρέι ασταμάτητα δεν νομίζω να σχηματίζει λίμνες Εκτός αν είμαστε στην θεωρία της σχετικότητας όπου ο χρόνος έχει κενά, και λιμνάζει... Έχω παρομοιάσει πριν χρόνια τον ροή του ποταμού Έβρου με την ροή του χρόνου, μεταξύ άλλων γράφω... χανόμαστε στην δύνη του χρόνου στις εκβολές του πιάνουμε από ένα κλαδί και σε περιμένω αν δεν σε πιάσω θα σε συναντήσω στο Χάος (στην σκέψη η θάλασσα) Ευχαριστώ πολύ Σοφία Ντρέκου · 16 Ιουνίου 2018

Σοφία Ντρέκου: Aggelos Aslanidis, Λατρεύω να περπατώ στην βροχή... χωρίς ομπρέλα φυσικά...!!! · 16 Ιουνίου 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια: