Κοχύλι εγώ, βότσαλο εσύ στης θάλασσας τα κύματα

Η φίλη και συνονόματη Σοφία Σκουλίκα-Βέλλου

μάς έδωσε δύο ποιήματά της για την θάλασσα, 

τώρα που αργά-αργά την αποχαιρετούμε 

με το ανάλαφρο και βροχερό φθινόπωρο 

που μας επισκέπτεται. Την ευχαριστούμε πολύ.

ΚΟΧΥΛΙ ΕΓΩ - ΒΟΤΣΑΛΟ ΕΣΥ

Κοχύλι εγώ, καλέ μου, βότσαλο εσύ 

στης θάλασσας τα κύματα.

Ένας γλάρος βλέπει από μακριά 

ό,τι περάσαμε, καλέ μου, ό,τι ζήσαμε. 

Βλέπεις, η θάλασσα είναι σκληρή, 

γεμάτη χοντροκομμένο αλάτι. 

Βότσαλο εσύ, εγώ κοχύλι, 

μαζεύω στάλα στάλα την αλμύρα της

καλέ μου, καμιά σταγόνα να μη χαθεί 

αυτό το γαλάζιο της να μη λερωθεί... 

Το άσπρο των κυμάτων να μη χαθεί.
Βότσαλο εσύ, κοχύλι εγώ. 

ΝΑΥΤΙΚΟΣ

Πάψε να μιλάς για θάλασσα, μιλά μόνο για τη γη.

χρόνια κουβαλώ αίμα αλάτι,
από την θάλασσα πηγή...

ξέρω για δράκοντες, για κύματα βουνά. 

της σκάλισα, με νύχια όνειρα παλιά.

τολμώ να πλέω, λόγια μαγικά της λέω.

Με την τέχνη μου τη μαγεύω
δεν θέλω δόξες, στεφάνια.

έχω του ήλιου ακτίνες, έχω θαλασσινά νερά. 

Έχω άνεμο γλυκομίλητο...

εγώ, μόνο για θάλασσα θα σου μιλώ.

Γιατί την πλανεύτρα την έχω μόνο εγώ

Σοφία Σκουλίκα-Βέλλου 21.9.2013

sophia-ntrekou.gr / Αέναη επΑνάσταση

Δείτε ακόμη...

• Ολόφωτα Φεγγάρια - Σοφία Ντρέκου
• Στις παιδικές τις θάλασσες με τα χρωματιστά όνειρα
• Στου μυστικού έρωτα την σιωπή - Σοφία Ντρέκου
• Όνειρα με θέα: Δεν χωράω πουθενά (Summer Wine)

FaceBook

Σοφία Ντρέκου 18 Αυγούστου 2014 στις 4:18 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου 17 Αυγούστου 2015 στις 11:58 π.μ.
Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 17 Αυγούστου 2015