Σήκωσε την αγάπη πριν πεθάνει πεσμένη στη γη
μην την πατήσει η ασχήμια. Αλλιώς πώς η ομορφιά
θα σώσει τον κόσμο δίχως αγάπη;
Γι’ αυτό μην φοβηθούμε, γιατί ο ουρανός
και η θάλασσα είναι μαζί μας.
Αν όμως δεν μπορέσει να ζήσει μέσα μας,
τότε θα επαναστατήσει για να πεθάνει ελεύθερη,
γιατί το πάθος είναι φως που διαπερνά
ακόμα και το σκοτάδι.
«Θα ‘θελα να φωνάξω στο σκοτάδι τ’ όνομά σου αγάπη μου, μ' όλη μου τη δύναμη.
Σε αναζητούσα νύχτες ολάκερες θαλασσινές, φεγγαρόφωτες αγαπημένε μου...
στο φώναξα, στο έγραψα στην άμμο. Εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράματα πολεμάμε.
Δείτε σχετικά:
OST: Η Μουσική του Γιάννη Σπανού,
Μέσα από την «αναζήτηση» «στ' ανοιχτά της ψυχής» μπορεί να γεννηθεί ένας πολύ καλός στίχος, μια εξαίσια μουσική και μια πολύ όμορφη παρουσία. Η Κατερίνα Ντίνου παραδόθηκε στην μουσική έκφραση του Γιώργου Αλουπογιάννη, ο οποίος άγγιξε με πολύ προσοχή και ευαισθησία το αρχικό κομμάτι «σ' αναζητώ», που πολύ εμπνευσμένα έγραψε ο Γιάννης Σπανός, για να του δώσει ένα πιο σημερινό ήχο.
Όταν το όνειρο της νύχτας συναντά το όνειρο της μέρας...
όταν η ομορφιά του κορμιού συναντά
την ομορφιά της ψυχής και του μυαλού...
η Έλενα που υπήρξε και υπάρχει
σαν οπτασία μια άλλης εποχής,
θα προβάλλει σαν μια αλήθεια στις σκέψεις μιας «σιωπής».
FaceBook
Σε αναζητούσα νύχτες ολάκερες θαλασσινές, φεγγαρόφωτες αγαπημένε μου...
στο φώναξα, στο έγραψα στην άμμο. Εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράματα πολεμάμε.
Για να μπορούμε να ‘χουμε μια προσευχή, μιαν ακτή, έν’ άστρο,
ένα ολόφωτο φεγγάρι, ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί,
ένα ερωτικό όνειρο το βράδυ.
Για να ‘χουμε έναν αέναο έρωτα να μην μας τον λερώνουν,
ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε.
Όμως πατάνε πάνω στον έρωτά μας.
Πριν πούμε το τραγούδι μας, μας σκοτώνουν ο φόβος και οι μνήμες.
Φοβούνται τον ουρανό και τον υδάτινο ορίζοντα που κοιτάζουμε.
Φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να με αγκαλιάζουν δυνατά.
Φοβούνται του έρωτα τις λέξεις που λέμε στο λυκόφως.
Φοβούνται τα λόγια της αγάπης που μου γράφεις.
Φοβούνται τα μάτια μου όταν σε κοιτάζω με όλη σου την αγάπη.
Μας φοβούνται και όταν μας σκοτώνουν, νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ.
Ακούστε με πουλιά και θάμνοι... Κι αν πεθάνουμε να μας θάψετε
κοντά-κοντά για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε.»
Σοφία Ντρέκου, παραφράζοντας το «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας» του Τ. Λειβαδίτη.
Αν δεν έχεις νοιώσει στην ζωή σου μια φορά τη δύναμη του ερωτικού συναισθήματος, δεν μπορείς να νιώσεις την δύναμη της ζωής. Γι αυτό οι πιο «επικίνδυνοι» άνθρωποι είναι οι ανέραστοι, αυτοί που δεν αγάπησαν ποτέ τους, αλλά ούτε και αξιώθηκαν να αγαπηθούν. Και η ποίηση τι σχέση έχει με όλα αυτά; Μα η ποίηση είναι μια κατεξοχήν ερωτική πράξη.
Σαν πράξη ερωτική κι εσύ αγαπημένε μου με αναζήτησες με το ποίημά σου. Κι εγώ έκανα την προσευχή μου και έριξα τον σταυρό μου μέσα στη λίμνη. Τότε εσύ βούτηξες στην λίμνη που κοιτούσες, τον τράβηξες, μου τον έδωσες και είπες: «αν βγάλεις τον σταυρό δεν υπάρχεις χωρίς εμένα... σ' αγαπώ». Δεν είχαμε να πούμε τίποτα άλλο, εκτός από την τελευταία συνάντηση.
ένα ερωτικό όνειρο το βράδυ.
Για να ‘χουμε έναν αέναο έρωτα να μην μας τον λερώνουν,
ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε.
Όμως πατάνε πάνω στον έρωτά μας.
Πριν πούμε το τραγούδι μας, μας σκοτώνουν ο φόβος και οι μνήμες.
Φοβούνται τον ουρανό και τον υδάτινο ορίζοντα που κοιτάζουμε.
Φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να με αγκαλιάζουν δυνατά.
Φοβούνται του έρωτα τις λέξεις που λέμε στο λυκόφως.
Φοβούνται τα λόγια της αγάπης που μου γράφεις.
Φοβούνται τα μάτια μου όταν σε κοιτάζω με όλη σου την αγάπη.
Μας φοβούνται και όταν μας σκοτώνουν, νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ.
Ακούστε με πουλιά και θάμνοι... Κι αν πεθάνουμε να μας θάψετε
κοντά-κοντά για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε.»
Σοφία Ντρέκου, παραφράζοντας το «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας» του Τ. Λειβαδίτη.
Αν δεν έχεις νοιώσει στην ζωή σου μια φορά τη δύναμη του ερωτικού συναισθήματος, δεν μπορείς να νιώσεις την δύναμη της ζωής. Γι αυτό οι πιο «επικίνδυνοι» άνθρωποι είναι οι ανέραστοι, αυτοί που δεν αγάπησαν ποτέ τους, αλλά ούτε και αξιώθηκαν να αγαπηθούν. Και η ποίηση τι σχέση έχει με όλα αυτά; Μα η ποίηση είναι μια κατεξοχήν ερωτική πράξη.
Σαν πράξη ερωτική κι εσύ αγαπημένε μου με αναζήτησες με το ποίημά σου. Κι εγώ έκανα την προσευχή μου και έριξα τον σταυρό μου μέσα στη λίμνη. Τότε εσύ βούτηξες στην λίμνη που κοιτούσες, τον τράβηξες, μου τον έδωσες και είπες: «αν βγάλεις τον σταυρό δεν υπάρχεις χωρίς εμένα... σ' αγαπώ». Δεν είχαμε να πούμε τίποτα άλλο, εκτός από την τελευταία συνάντηση.
♫♪ Αν ήξερες πόσες φορές σε αναζήτησα ♫♪
Δείτε σχετικά:
- Αέναος Έρωτας - Σοφία Ντρέκου
- Στου μυστικού έρωτα την σιωπή
- Στον βυθό της υδάτινης αγκαλιάς
- Ολόφωτα Φεγγάρια - Σοφία Ντρέκου
- Αυτοί που παραμένουν όρθιοι - Ντρέκου
Σε αναζητώ (Διάλογος) Ιφιγένεια Γεωργιάδου,
Σοφία Ντρέκου 12 Αυγούστου 2015 στις 7:57 μ.μ.
Ιφιγένεια: Οι πορείες μακρυνές γίνονται μικρές ελπίδες
ζωντανές οι ψυχές ανυπεράσπιστα πιστές αναζητούν...
Ιφιγένεια: Οι πορείες μακρυνές γίνονται μικρές ελπίδες
ζωντανές οι ψυχές ανυπεράσπιστα πιστές αναζητούν...
Σοφία: Αναζητώ ένα μελαγχολικό βλέμμα,
για ν’ αποθέσω τη χαρά της ανάμνησης.
Αναζητώ μιαν ακτή για να μπορέσω να ταξιδέψω
στο υδάτινο του ορίζοντα ηλιοβασίλεμα.
Αναζητώ μέσα στους μετεωρισμούς
των συναισθημάτων τον παράδεισο στο άπειρο.
Πόσες φορές σε αναζήτησα Θεέ μου να μου δείξεις τον δρόμο
της υδάτινης διαδραστικής χρονογραμμής της αποπλάνησης!
Ώρες μικρές, της περισυλλογής οι ώρες.
Το πενταπόσταγμα της ζωής φυλαγμένο
στο μυρογυάλι του χρόνου,
μετριέται με ελάχιστες σταγόνες μνήμης...
Αναζητώ ένα μελαγχολικό βλέμμα...
σαν αυτό που αγναντεύω την θάλασσα...
Ιφιγένεια: Πίστη η ανυπέρβλητη η προστατευτική
μιάς αναφοράς στην περισπούδαστη ανακωχή της ελπίδας.
Σοφία: Ελπίζω στον δρόμο της υδάτινης διαδραστικής
για ν’ αποθέσω τη χαρά της ανάμνησης.
Αναζητώ μιαν ακτή για να μπορέσω να ταξιδέψω
στο υδάτινο του ορίζοντα ηλιοβασίλεμα.
Αναζητώ μέσα στους μετεωρισμούς
των συναισθημάτων τον παράδεισο στο άπειρο.
Πόσες φορές σε αναζήτησα Θεέ μου να μου δείξεις τον δρόμο
της υδάτινης διαδραστικής χρονογραμμής της αποπλάνησης!
Ώρες μικρές, της περισυλλογής οι ώρες.
Το πενταπόσταγμα της ζωής φυλαγμένο
στο μυρογυάλι του χρόνου,
μετριέται με ελάχιστες σταγόνες μνήμης...
Αναζητώ ένα μελαγχολικό βλέμμα...
σαν αυτό που αγναντεύω την θάλασσα...
Ιφιγένεια: Πίστη η ανυπέρβλητη η προστατευτική
μιάς αναφοράς στην περισπούδαστη ανακωχή της ελπίδας.
Σοφία: Ελπίζω στον δρόμο της υδάτινης διαδραστικής
χρονογραμμής της αποπλάνησης!
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένεια !!! αν ήξερες, μόνο τί βίντεο επέλεξες... μόνο να ήξερες!! Τί να πώ... μένω έκθαμβη/άφωνη με την καρδιακή μας επικοινωνία μέσα από την σιωπή! Αναζητώ ένα μελαγχολικό βλέμμα, για ν’ αποθέσω τη χαρά της ανάμνησης. Αναζητώ μιαν ακτή για να μπορέσω να ταξιδέψω στο υδάτινο του ορίζοντα ηλιοβασίλεμα. Αναζητώ μέσα στους μετεωρισμούς των συναισθημάτων τον παράδεισο στο άπειρο. Πόσες φορές σε αναζήτησα Θεέ μου να μου δείξεις τον δρόμο της υδάτινης διαδραστικής χρονογραμμής της αποπλάνησης! 12 Αυγούστου στις 8:30 μ.μ. Πηγή: Σε αναζητώ - Ιφιγένεια Γεωργιάδου - Σοφία Ντρέκου
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένεια !!! αν ήξερες, μόνο τί βίντεο επέλεξες... μόνο να ήξερες!! Τί να πώ... μένω έκθαμβη/άφωνη με την καρδιακή μας επικοινωνία μέσα από την σιωπή! Αναζητώ ένα μελαγχολικό βλέμμα, για ν’ αποθέσω τη χαρά της ανάμνησης. Αναζητώ μιαν ακτή για να μπορέσω να ταξιδέψω στο υδάτινο του ορίζοντα ηλιοβασίλεμα. Αναζητώ μέσα στους μετεωρισμούς των συναισθημάτων τον παράδεισο στο άπειρο. Πόσες φορές σε αναζήτησα Θεέ μου να μου δείξεις τον δρόμο της υδάτινης διαδραστικής χρονογραμμής της αποπλάνησης! 12 Αυγούστου στις 8:30 μ.μ. Πηγή: Σε αναζητώ - Ιφιγένεια Γεωργιάδου - Σοφία Ντρέκου
Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος,
Από Την Ταινία «Αναζήτησις» (1972)
σε σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου: 01 Τίτλοι
02 Βήματα 03 Κωλ Γκερλς 04 Μύκονος
05 Σ' Αναζητώ (Vocals – Μαρία Δημητριάδη)
06 Καταδίωξη 07 Βήματα (Vocals - Αφροδίτη Μάνου)
08 Σ' Αναζητώ (Ορχήστρα) 09 Κωλ Γκερλς
(Vocals – Μαρία Δημητριάδη) 10 Σέϊκ
11 Αναζήτηση 12 Φινάλε. ♪♫
Μέσα από την «αναζήτηση» «στ' ανοιχτά της ψυχής» μπορεί να γεννηθεί ένας πολύ καλός στίχος, μια εξαίσια μουσική και μια πολύ όμορφη παρουσία. Η Κατερίνα Ντίνου παραδόθηκε στην μουσική έκφραση του Γιώργου Αλουπογιάννη, ο οποίος άγγιξε με πολύ προσοχή και ευαισθησία το αρχικό κομμάτι «σ' αναζητώ», που πολύ εμπνευσμένα έγραψε ο Γιάννης Σπανός, για να του δώσει ένα πιο σημερινό ήχο.
όταν η ομορφιά του κορμιού συναντά
την ομορφιά της ψυχής και του μυαλού...
η Έλενα που υπήρξε και υπάρχει
σαν οπτασία μια άλλης εποχής,
θα προβάλλει σαν μια αλήθεια στις σκέψεις μιας «σιωπής».
Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία
Σοφία Ντρέκου 22 Σεπτεμβρίου 2015
Το Μονοπάτι του Φωτός 9 Αυγούστου 2015
ΥΣ. Αν ήξερες πόσες φορές σε αναζήτησα... 6 Αυγ.
Σοφία Ντρέκου 7 Ιουνίου 2014 στις 12:07 π.μ.
Με σκότωσαν γιατί χαμογελούσα γιατί μιλούσα στα παιδιά...
Σοφία Ντρέκου 10 Αυγούστου 2015
«Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις»
Το Μονοπάτι του Φωτός 2 Νοεμβρίου 2015
ιφιγένεια γεωργιάδου 12 Αυγούστου 2015 στις 7:57 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου 22 Σεπτεμβρίου 2015
Το Μονοπάτι του Φωτός 9 Αυγούστου 2015
ΥΣ. Αν ήξερες πόσες φορές σε αναζήτησα... 6 Αυγ.
Σοφία Ντρέκου 7 Ιουνίου 2014 στις 12:07 π.μ.
Με σκότωσαν γιατί χαμογελούσα γιατί μιλούσα στα παιδιά...
Σοφία Ντρέκου 10 Αυγούστου 2015
«Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις»
Το Μονοπάτι του Φωτός 2 Νοεμβρίου 2015
ιφιγένεια γεωργιάδου 12 Αυγούστου 2015 στις 7:57 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου