Debbie Peterson shared this photo of sun dogs north of
Cut Bank (Montana), on Monday, November 7, 2022.
Ετυμολογία: παρήλιος < αρχαία ελληνική παρήλιος < παρά + ἥλιος
Αυτό που βρίσκεται κοντά στον ήλιο ή συμβαίνει κοντά σ’ αυτόν
Τι είναι το φαινόμενο παρήλιο ή SunDog που εμφανίστηκε στον ουρανό της Σουηδίας. Η αλήθεια πίσω από τους τρεις Ήλιους και πώς σχηματίζονται.
Ένα πολύ παράξενο φαινόμενο παρατήρησε ένα φίλος στο διαδίκτυο και ζήτησε την άποψή μου, καθώς αντιλήφθηκε αμέσως οτι αυτό το φαινόμενο ήταν καθαρά μετεωρολογικό και ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια επιστημονική ερμηνεία για αυτούς τους τρεις Ήλιους που έλαμπαν στον ουρανό της Σουηδίας.
Η άμεση απάντηση για το φαινόμενο που παρατηρήσαμε, είναι οτι πράγματι είναι ένα φαινόμενο ατμοσφαιρικής οπτικής, αλλά πρακτικά πρόκειται για μια οπτική "απάτη" που οφείλεται στην αλληλεπίδραση του φωτός με τους παγοκρυστάλλους στην ατμόσφαιρα. Ουσιαστικά πρόκειται για το φαινόμενο στο οποίο οι φωτεινές κηλίδες εμφανίζονται στον ουρανό λόγω της διάθλασης του φωτός από παγοκρυστάλλους. Το παρήλιο (SunDog), όπως και το αντήλιο, είναι παραλλαγές ενός φαινομένου γνωστού με τον γενικότερο όρο «άλως».
Έτσι αυτό το «τριπλό ξημέρωμα» στη Σουηδία είναι το φαινόμενο του «παρήλιου», το οποίο μάλιστα είχε περιγράψει ο Αριστοτέλης στο έργο του Μετεωρολογικά.
«παρήλιοι δὲ καὶ ῥάβδοι γίγνονται ἐκ πλαγίας αἰεὶ καὶ οὔτ᾿ ἄνωθεν οὔτε πρὸς τῆς γῆς οὔτ᾿ ἐξ ἐναντίας, οὐδὲ δὴ νύκτωρ, ἀλλ᾿ ἀεὶ περὶ τὸν ἥλιον, ἔτι δὲ ἢ αἰρομένου ἢ καταφερομένου· τὰ πλεῖστα δὲ πρὸς δυσμάς· μεσουρανοῦντος δὲ σπάνιον εἴ τι γέγονεν, οἷον ἐν Βοσπόρῳ ποτὲ συνέπεσε· δι᾿ ὅλης γὰρ τῆς ἡμέρας συνανασχόντες δύο παρήλιοι διετέλεσαν μέχρι δυσμῶν. τὰ μὲν οὖν περὶ ἕκαστον αὐτῶν συμβαίνοντα ταῦτ᾿ ἐστίν· τὸ δ᾿ αἴτιον τούτων ἁπάντων ταὐτό· πάντα γὰρ ἀνάκλασις ταῦτ᾿ ἐστί. διαφέρουσι δὲ τοῖς τρόποις καὶ ἀφ᾿ ὧν, καὶ ὡς συμβαίνει γίγνεσθαι τὴν ἀνάκλασιν πρὸς τὸν ἥλιον ἢ πρὸς ἄλλο τι τῶν λαμπρῶν. καὶ μεθ᾿ ἡμέραν μὲν ἶρις γίγνεται, νύκτωρ δ᾿ ἀπὸ σελήνης, ὡς μὲν οἱ ἀρχαῖοι ᾤοντο, οὐκ ἐγίγνετο· τοῦτο δ᾿ ἔπαθον διὰ τὸ σπάνιον· ἐλάνθανε γὰρ αὐτούς· γίγνεται μὲν γάρ, ὀλιγάκις δὲ γίγνεται. τὸ δ᾿ αἴτιον ὅτι τ᾿ ἐν τῷ σκότει λανθάνει τὰ χρώματα, καὶ ἄλλα πολλὰ δεῖ συμπεσεῖν, καὶ ταῦτα πάντα ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνός· ἐν τῇ πανσελήνῳ γὰρ γενέσθαι ἀνάγκη τὸ μέλλον ἔσεσθαι, καὶ τότε ἀνατελλούσης ἢ δυνούσης· διόπερ ἐν ἔτεσιν ὑπὲρ τὰ πεντήκοντα δὶς ἐνετύχομεν μόνον»
Μετεωρολογικά (III.2, 372a14)
«Δύο ψεύτικοι Ήλιοι ανέτειλαν με τον Ήλιο και τον ακολούθησαν όλη την ημέρα μέχρι τη δύση» έγραψε ο μεγάλος φιλόσοφος και φυσιοδίφης. Σημείωσε μάλιστα ότι οι φωτεινές κηλίδες βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Ήλιο, πότε από πάνω ή από κάτω του, και εμφανίζονται πιο συχνά την ώρα της ανατολής ή της δύσης.
Η επιστημονική εξήγηση
Η παρατήρηση του Αριστοτέλη εύστοχη, καθώς στο βίντεο που είδαμε πράγματι ο ήλιος εμφανίζεται στο κέντρο, ανάμεσα σε αυτές τις άλλες δύο φωτεινές κηλίδες. Τα δύο επιπλέον «άστρα» εμφανίζονται όταν οι ακτίνες του Ήλιου συναντήσουν επίπεδους, εξαγωνικούς παγοκρυστάλλους. Οι κρύσταλλοι αυτοί διαθλούν, ή εκτρέπουν, τις ακτίνες του φωτός κατά τουλάχιστον 22 μοίρες, και δημιουργούν έτσι την εντύπωση του τριπλού ήλιου. Όταν οι παγοκρύσταλλοι έχουν τυχαία διάταξη στον αέρα, το φαινόμενο παίρνει τη μορφή ενός πλήρους κύκλου που περιβάλλει τον Ήλιο.
Συχνά οι κρύσταλλοι ευθυγραμμίζονται στον κατακόρυφο άξονα, οπότε δημιουργούν τις δύο κηλίδες στο ίδιο ύψος που βρίσκεται και ο Ήλιος. Το παρήλιο μπορεί να εμφανιστεί σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, οπουδήποτε στον κόσμο, λόγω αυτών των παγοκρυστάλλων σε σύννεφα μεγάλου υψομέτρου. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε συνθήκες ψύχους, όταν υπάρχουν παγοκρύσταλλοι στο κατώτατο τμήμα της ατμόσφαιρας. Το παρήλιο, όπως και το αντήλιο, είναι παραλλαγές ενός φαινομένου γνωστού με τον γενικότερο όρο «άλως». Άλλες παραλλαγές μπορεί να εμφανίζονται στον ουρανό ως φωτεινοί κύκλοι, τόξα και κατακόρυφες γραμμές.
Bright Sun Dogs Seen Over the Mountains of Austria
Πίσω από το φαινόμενο ο μύθος - Ιξίωνας:
Ο αχάριστος και ο δολοφόνος βασιλιάς
Στην Αρχαία Ελλάδα των επιστημών, πέρας της ερμηνείας των φαινομένων δεν μπορούσε να μην υπάρχει και ένας μύθος πλασμένος για το φαινόμενο αυτό. Ο Αριστοτέλης γνωρίζει την ύπαρξη του μύθου αλλά "τολμά" να πει και να εξηγήσει το αίτιο δημιουργίας του φαινομένου
«αἴτιον τούτων ἁπάντων ταὐτό· πάντα γὰρ ἀνάκλασις». Εξηγεί το φαινόμενο αλλά δεν έχει λόγο να "απορρίψει" οτι πάνω σε αυτό το αλώνι βρίσκεται δεμένος ο Ιξίωνας.
Στην Ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, βασιλιάς της Θεσσαλίας (με έδρα πιθανόν την Ιωλκό) και γιος του Φλεγύα. Πήρε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηιονέα ή Δηίονα, υιού του Αιόλου, βασιλέα της Φωκίδας. Υποσχέθηκε μάλιστα στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αλλά αθέτησε όμως την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίωνα. Ο τελευταίος , έμαθε τι είχε συμβεί αλλά απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη Λάρισα.
Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο Ξένιος Ζεύς. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.
Ο Ιξίωνας, για να ξεφύγει από τους διώκτες του, κατέφυγε ικέτης σε ναό του Δία. Εκείνος συμπόνεσε τον Ιξίωνα, τον συγχώρησε και μάλιστα τον ανέβασε στον Όλυμπο και τον κάθισε στο τραπέζι των θεών. Δείχνοντας αγνωμοσύνη, ο Ιξίωνας πόθησε τη θεά Ήρα, σύζυγο του Δία. Ο Δίας το αντιλήφθηκε και, για να δει μέχρι ποιου σημείου έφτανε η αγνωμοσύνη του Ιξίωνα, έδωσε τη μορφή της Ήρας στην Νεφέλη (σύννεφο - θεότητα) και ξεγέλασε τον Ιξίωνα ώστε να ζευγαρώσει μαζί της. Από την ένωση αυτή προήλθε το γένος των Κενταύρων (εξ ου και η ονομασία Ιξιονίδες). Ο Ιξίωνας τότε κεραυνοβολήθηκε και αποβλήθηκε από τον Όλυμπο. Ο Δίας διέταξε τον Ερμή να δέσει τον Ιξίωνα με φίδια σ' έναν φλεγόμενο τροχό. Έτσι δεμένος, ο Ιξίωνας περιφέρεται αιώνια στον Τάρταρο. Το όργανο της τιμωρίας του Ιξίωνα, ο τροχός, σπάνια περιγράφεται.
Κατά τον Σχολιαστή των “Φοινίκων” του Ευριπίδη, ο τροχός αποτελούνταν από φλεγόμενες ακτίνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος παραδίδει πως ο Ιξίωνας συγκρατούνταν στον τροχό από χάλκινα δεσμά, ενώ κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 3, 38 και Myth. Vat. I 14, II 106) από φίδια. Επίσης και πάλι κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 4, 484) τον τροχό με τον Ιξίωνα κατεδίωκαν δύο φίδια – σε σχέση ίσως με το πρώτο έγκλημα, καθώς η τιμωρία για την παρενόχληση της Ήρας ήταν ο αέναα σε κίνηση τροχός.
Η αλήθεια πέρα από τον μύθο
«Μόνο οι απλοί άνθρωποι αποδίδουν νόημα στις επιδράσεις των επιτολών και δύσεων των άστρων στις μεταβολές του καιρού. Οι Mαθηματικοί και οι Φυσικοί έχουν διαφορετική άποψη». Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γέμινος στην «Εισαγωγή εις τα φαινόμενα» και συμπληρώνει χαρακτηριστικά. Πρώτα απ’ όλα ας γίνει κατανοητό ότι οι ενδείξεις βροχών και ανέμων συμβαίνουν κοντά στη Γη και δεν φτάνουν σε μεγάλο ύψος. Τα νέφη εκτείνονται σε ύψος το πολύ 10 σταδίων. Τα άστρα δεν έχουν καμιά δύναμη να μεταβάλλουν την κατεύθυνση των ανέμων και να προκαλούν βροχές, αλλά μετά από παρατηρήσεις τα έχουμε ως σημάδια για να κάνουμε προβλέψεις στις μεταβολές της ατμόσφαιρας. Οι μεταβολές του καιρού δεν οφείλονται στη δύναμη του αστερισμού. Αυτό είναι παράλογο. Είτε πύρινα είναι τα άστρα, είτε αιθέρια όπως νομίζουν μερικοί, δεν έχουν καμιά συμμετοχή στα συμβαίνοντα στη Γη.
Ε, να μην ξεχάσω να συμπληρώσω... Αν στο αλώνι βλέπετε και το παρήλιο, τότε να είστε σίγουροι ότι ο Ιξίωνας κουνά τον τροχό για να μπορέσει να απελευθερωθεί από τα δεσμά του.
Πρόκειται για λαμπερά σημεία φωτός που βρίσκονται δίπλα στον Ήλιο σαν «πιστοί ακόλουθοι». Πιο απλά, το παρήλιον είναι ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο το οποίο δημιουργεί σημεία φωτός σε ένα φωτεινό δαχτυλίδι σε ακτίνα 22 μοιρών από κάθε πλευρά του Ηλίου. Εμφανίζονται όταν το φως διαθλάται από κρυστάλλους πάγου των θυσανόμορφων νεφών- εξαιρετικά λεπτά και αραιά στην τροπόσφαιρα Το φαινόμενο είναι πιο συχνό το χειμώνα. Οι εικόνες που ακολουθούν είναι όντως εντυπωσιακές.
Το θέαμα των τριών ήλιων στον ουρανό της πόλης Χαϊλούν της βορειοανατολικής Κίνας έκανε πολλούς κατοίκους της περιοχής να σταθούν ακίνητοι, θαυμάζοντας κάτι φαινομενικά μοναδικό.
Για σχεδόν ένα τέταρτο ο ήλιος φάνηκε να πλαισιώνεται από δύο μικρότερους φωτεινούς δίσκους. Κάποιοι ντόπιοι δεν έχουν δει ποτέ κάτι τέτοιο, όμως η αλήθεια είναι πως το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Οι Κινέζοι το αποκαλούν «Σουανγκουάερ», δηλαδή «ο ήλιος με τα δύο αυτιά».
Η αστρονομία ονομάζει το φαινόμενο «παρήλιον». Πρόκειται για το φαινόμενο κατά το οποίο οι κρύσταλλοι πάγου μένουν στη θέση τους σε μεγάλο υψόμετρο με τη βοήθεια της σταθερής ατμόσφαιρας. Έτσι σχηματίζεται ένα τεράστιο κάτοπτρο που αντανακλά το φως του ήλιου και δημιουργεί την ψευδαίσθηση των τριών ηλιακών δίσκων.
Το sundog (παρήλιο), είναι ένα φυσικό οπτικό φαινόμενο που αποτελείται από ένα ή δύο χρωματιστά φωτεινά σημεία που εμφανίζονται και στις δύο πλευρές του Ήλιου. Από την οπτική γωνία ενός παρατηρητή, μερικές φορές φαίνεται ότι υπάρχουν ένας ή δύο "ψευδείς" ή δευτερεύοντες ήλιοι.
Το sundog είναι επιστημονικά γνωστό ως parhelion και επίσης συνήθως αναφέρεται ως ψεύτικος ήλιος. Γιατί όμως εμφανίζεται το sundog ή... σκυλιά του ήλιου; Οι εξαγωνικοί κρύσταλλοι πάγου που μοιάζουν με πλάκες που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα σε υψηλά και κρύα σύννεφα κίρρου ή κίροστρατου μπορούν να κάμψουν τις ακτίνες του Ήλιου όπως ακριβώς κάνουν οι σταγόνες βροχής. Έτσι, όταν αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια και ο παρατηρητής βρίσκονται στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο, ο παρατηρητής θα δει ένα ζευγάρι μεγάλων και φωτεινών σημείων.
Οι κρύσταλλοι πάγου δημιουργούν sundog από τον ήλιο, σταγόνες βροχής που δημιουργούν ουράνια τόξα. Η διάθλαση, η αντανάκλαση και η διασπορά του φωτός στις σταγόνες βροχής δημιουργούν ένα ουράνιο τόξο. Εάν θέλετε να δείτε ένα ουράνιο τόξο, ο Ήλιος πρέπει να είναι στην πλάτη σας και η βροχή πρέπει να πέφτει μπροστά σας.
Τα χρώματα ενός sundog στον ήλιο είναι κοκκινωπά στο εσωτερικό, πλησιέστερα στον Ήλιο ή μπλε στο εξωτερικό.
Η διάθλαση του ηλιακού φωτός μέσω των κρυστάλλων πάγου μπορεί να παράγει μια ποικιλία οπτικών οπτικών εικόνων, μετατρέποντας μερικές φορές τα λευκά σύννεφα σε μορφή ζωντανών χρωμάτων.
Το οπτικό εφέ γίνεται πιο θεαματικό όταν οι κρύσταλλοι πάγου ευθυγραμμίζονται τέλεια στους 22 μοίρες από τον Ήλιο, με αποτέλεσμα πιο οριζόντια διάθλαση ή κάμψη του φωτός.
Αυτές οι εκδηλώσεις ηλιακής οπτικής μπορούν να πραγματοποιηθούν όλο το χρόνο, οπουδήποτε στον κόσμο, παρόλο που δεν είναι πάντα ορατές, τέλειες και φωτεινές.
Ωστόσο, είναι πιο συχνές στην ψυχρότερη εποχή, όταν οι καταιγίδες παράγουν ψηλά και λεπτά καταστρώματα νέφους και ο Ήλιος βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα.
Sun Dogs: Ιστορία και Ετυμολογία
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν τα σημάδια αυτά στον ήλιο. Ο Αριστοτέλης (382-322 π.Χ.) σημείωσε δύο πλαστούς ήλιους που ανατέλλονταν με τον Ήλιο, συνήθως κατά την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα. Ο Ρωμαίος πολιτικός και φιλόσοφος Marcus Cicero (106-43 π.Χ.) ανέφερε "αυτό το θαύμα" ως "διπλό ήλιο". Είναι ενδιαφέρον ότι κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς την προέλευση του όρου. Οι ετυμολόγοι πιστεύουν ότι η λέξη "sun dog" θα μπορούσε να συσχετιστεί με τη μυθολογία της Νορβηγίας, την Αρχαία Ελλάδα ή την διάλεκτο της Κορνουάλης.
Halos εναντίον Sun Dogs
Ένα παρήλιο για τον ήλιο είναι ένας από τους πολλούς διαφορετικούς τύπους φωτοστέφανων. Συχνά θεωρείται λάθος για το φωτοστέφανο των 22°, ένα οπτικό φαινόμενο που δημιουργεί έναν δακτύλιο με φαινομενική ακτίνα 22 μοιρών γύρω από τον Ήλιο ή τη Σελήνη. Λοιπόν, πώς διαφέρει ο σχηματισμός ενός φωτοστέφανου από αυτόν ενός παρήλιου;
Τα φωτοστέφανα και τα παρήλια του ήλιου σχηματίζονται από τη διάθλαση του φωτός μέσω των κρυστάλλων πάγου. Ένα φωτοστέφανο είναι ένας δακτύλιος φωτός που περικυκλώνεται και εκτείνεται προς τα έξω από τον Ήλιο ή τη Σελήνη που εμφανίζεται όταν το φως του ήλιου ή το φως του φεγγαριού διαθλάται καθώς διέρχεται από κρύσταλλα πάγου.
Ο πιο κοινός τύπος φωτοστέφανου είναι το φωτοστέφανο 22 βαθμών. Το λιγότερο κοινό είναι το φωτοστέφανο 46 μοιρών. Το φωτοστέφανο 46 μοιρών είναι ένα οπτικό φαινόμενο που συμβαίνει όταν το φως διαθλάται μέσω κρυστάλλων πάγου τύπου στήλης με διαμέτρους που κυμαίνονται μεταξύ 15 και 25 μικρομέτρων.
Η διαφορά μεταξύ των φωτοστέφανων και των παρήλιων είναι ο προσανατολισμός των κρυστάλλων πάγου μέσω των οποίων περνά το φως πριν φτάσει στα μάτια μας. Κάθε φορά που οι επίπεδες επιφάνειες των εξαγωνικών κρυστάλλων πάγου βρίσκονται σε κατακόρυφη θέση, οι παρατηρητές βλέπουν ένα φωτοστέφανο. Όποτε τα επίπεδα πρόσωπά τους έχουν οριζόντιο προσανατολισμό, οι άνθρωποι βλέπουν ένα... σκύλο!
Τι είναι το anthelion;
Ένα ανθήλιο προκαλείται επίσης από εξαγωνικούς κρυστάλλους πάγου που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, αλλά παρατηρείται στο αζιμούθιο απέναντι από τον Ήλιο.
Πυλώνες του ήλιου (Pillar of Light Shining)
Ηλιακοί Πυλώνες (sunpillars) ή Πυλώνες Φωτός (lightpillars) είναι κάθετες δεσμίδες φωτός που εκπορεύονται συνήθως από τον Ήλιο. Οι ακτίνες του Ήλιου καθρεπτίζονται και αναπηδούν σε παγοκρυστάλλους της ατμόσφαιρας ή νιφάδες χιονιού στον αέρα και παράγουν ψηλές φωτεινές στήλες πάνω ή κάτω από τον ορίζοντα ή και στις δύο κατευθύνσεις. Το όμορφο αυτό φυσικό φαινόμενο παρατηρείται συνήθως σε βόρειες πόλεις το χειμώνα και μπορείς να το δεις συνήθως όταν ο Ήλιος είναι κρυμμένος από τον ορίζοντα ή από σύννεφα κοντά στον ορίζοντα.
Δείτε το βίντεο “Pillar of Light Shining” του Shinji Kawamura σε πλήρη εικόνα. Ενάμισι λεπτό μαγεία...
Ενώ τα παρήλια και τα φωτοστέφανα προκαλούνται από τη διάθλαση του ήλιου μέσω των κρυστάλλων πάγου, οι κολόνες του ήλιου προκαλούνται από την ανάκλαση του ηλιακού φωτός από τους κρυστάλλους πάγου. Οι ηλιακοί πυλώνες είναι το αποτέλεσμα του φωτός του ήλιου που ανακλά τους απαλούς κρυστάλλους πάγου που πέφτουν.
Οι πυλώνες του ήλιου τείνουν να εμφανίζονται συχνότερα κατά την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα ως κατακόρυφος άξονας φωτός που εκτείνεται προς τα πάνω ή προς τα κάτω από τον Ήλιο.
Οι στύλοι μπορούν να σχηματιστούν καθώς οι εξαγωνικοί κρύσταλλοι πάγου πέφτουν με τις επίπεδες βάσεις τους προσανατολισμένες οριζόντια. Καθώς οι μικροί κρύσταλλοι πέφτουν στον ήρεμο αέρα, γέρνουν από τη μία πλευρά στην άλλη σαν ένα φύλλο που πέφτει.
Αυτή η κίνηση επιτρέπει στο φως του ήλιου να ανακλά τις επιφάνειες των κρυστάλλων, παράγοντας μια σχετικά φωτεινή περιοχή στον ουρανό πάνω ή κάτω από τον Ήλιο.
Οι κολώνες μπορούν επίσης να σχηματιστούν καθώς το φως του ήλιου αντανακλά τους εξαγωνικούς κρυστάλλους πάγου σε σχήμα μολυβιού που πέφτουν με τους μακρούς άξονες τους προσανατολισμένους οριζόντια.
Πηγές:
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Σοφία, να τολμάς να προχωράς με τις πληγές της καρδιάς σε διαρκή διαδικασία επούλωσης και θεραπευτική ανάπλαση... προσδοκώντας στο απερινόητο θεϊκό Του έλεος...Ι.Γ 8 Ιουλίου 2015 στις 7:25 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένειά μου, μαγική ομορφιά σε αυτούς τους στίχους ! Σου ξυπνούν αναστάσιμες νοσταλγίες και σε παρακινούν στην αναζήτηση της αιώνιας άφθαρτης ομορφιάς. Άνοιξη... Ή ζωή και η Ανάστασις! Το άγγιγμα του ήλιου στη φύση και η ανάσταση της. Το άγγιγμα του βλέμματος στο βλέμμα του αγνώστου περαστικού και η Ανάσταση της ελπίδας, της διάθεσης πως η ζωή έχει και την όμορφη πλευρά της. Άνοιξη μέσα από τον ήχο της καμπάνας που διαλαλεί το «Χριστός Ανέστη!» 8 Ιουλίου 2015 στις 7:32 μ.μ. » Αέναη επΑνάσταση: Η Οδός του Έρωτα
ιφιγένεια γεωργιάδου: ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΔΕΙΣ ΝΑ ΦΤΑΝΩ ΠΑΝΩ... ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΧΩΡΑΜΕ ΚΙ ΑΜΑ ΠΕΣΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ... ΠΑΡΗΓΟΡΑ ΜΕ. 8 Ιουλίου 2015 στις 7:38 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία, Αν δεν προδωθείς απ' τα χνάρια που άφησες δεν θα λυτρωθείς αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής. 8 Ιουλίου 2017
ιφιγένεια γεωργιάδου: να πάρω ένα βραβείο Νόμπελ γι 'αυτό, όπως ο John Forbes Nash, ...σημείο ισορροπίας... προβληματικό από την φύση της ενδεχόμενης ανυπαρξίας... 8 Ιουλίου στις 2:34 π.μ
Στην Αρχαία Ελλάδα των επιστημών, πέρας της ερμηνείας των φαινομένων δεν μπορούσε να μην υπάρχει και ένας μύθος πλασμένος για το φαινόμενο αυτό. Ο Αριστοτέλης γνωρίζει την ύπαρξη του μύθου αλλά "τολμά" να πει και να εξηγήσει το αίτιο δημιουργίας του φαινομένου
«αἴτιον τούτων ἁπάντων ταὐτό· πάντα γὰρ ἀνάκλασις». Εξηγεί το φαινόμενο αλλά δεν έχει λόγο να "απορρίψει" οτι πάνω σε αυτό το αλώνι βρίσκεται δεμένος ο Ιξίωνας.
Στην Ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, βασιλιάς της Θεσσαλίας (με έδρα πιθανόν την Ιωλκό) και γιος του Φλεγύα. Πήρε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηιονέα ή Δηίονα, υιού του Αιόλου, βασιλέα της Φωκίδας. Υποσχέθηκε μάλιστα στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αλλά αθέτησε όμως την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίωνα. Ο τελευταίος , έμαθε τι είχε συμβεί αλλά απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη Λάρισα.
Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο Ξένιος Ζεύς. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.
Ο Ιξίωνας, για να ξεφύγει από τους διώκτες του, κατέφυγε ικέτης σε ναό του Δία. Εκείνος συμπόνεσε τον Ιξίωνα, τον συγχώρησε και μάλιστα τον ανέβασε στον Όλυμπο και τον κάθισε στο τραπέζι των θεών. Δείχνοντας αγνωμοσύνη, ο Ιξίωνας πόθησε τη θεά Ήρα, σύζυγο του Δία. Ο Δίας το αντιλήφθηκε και, για να δει μέχρι ποιου σημείου έφτανε η αγνωμοσύνη του Ιξίωνα, έδωσε τη μορφή της Ήρας στην Νεφέλη (σύννεφο - θεότητα) και ξεγέλασε τον Ιξίωνα ώστε να ζευγαρώσει μαζί της. Από την ένωση αυτή προήλθε το γένος των Κενταύρων (εξ ου και η ονομασία Ιξιονίδες). Ο Ιξίωνας τότε κεραυνοβολήθηκε και αποβλήθηκε από τον Όλυμπο. Ο Δίας διέταξε τον Ερμή να δέσει τον Ιξίωνα με φίδια σ' έναν φλεγόμενο τροχό. Έτσι δεμένος, ο Ιξίωνας περιφέρεται αιώνια στον Τάρταρο. Το όργανο της τιμωρίας του Ιξίωνα, ο τροχός, σπάνια περιγράφεται.
Κατά τον Σχολιαστή των “Φοινίκων” του Ευριπίδη, ο τροχός αποτελούνταν από φλεγόμενες ακτίνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος παραδίδει πως ο Ιξίωνας συγκρατούνταν στον τροχό από χάλκινα δεσμά, ενώ κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 3, 38 και Myth. Vat. I 14, II 106) από φίδια. Επίσης και πάλι κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 4, 484) τον τροχό με τον Ιξίωνα κατεδίωκαν δύο φίδια – σε σχέση ίσως με το πρώτο έγκλημα, καθώς η τιμωρία για την παρενόχληση της Ήρας ήταν ο αέναα σε κίνηση τροχός.
Η αλήθεια πέρα από τον μύθο
«Μόνο οι απλοί άνθρωποι αποδίδουν νόημα στις επιδράσεις των επιτολών και δύσεων των άστρων στις μεταβολές του καιρού. Οι Mαθηματικοί και οι Φυσικοί έχουν διαφορετική άποψη». Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γέμινος στην «Εισαγωγή εις τα φαινόμενα» και συμπληρώνει χαρακτηριστικά. Πρώτα απ’ όλα ας γίνει κατανοητό ότι οι ενδείξεις βροχών και ανέμων συμβαίνουν κοντά στη Γη και δεν φτάνουν σε μεγάλο ύψος. Τα νέφη εκτείνονται σε ύψος το πολύ 10 σταδίων. Τα άστρα δεν έχουν καμιά δύναμη να μεταβάλλουν την κατεύθυνση των ανέμων και να προκαλούν βροχές, αλλά μετά από παρατηρήσεις τα έχουμε ως σημάδια για να κάνουμε προβλέψεις στις μεταβολές της ατμόσφαιρας. Οι μεταβολές του καιρού δεν οφείλονται στη δύναμη του αστερισμού. Αυτό είναι παράλογο. Είτε πύρινα είναι τα άστρα, είτε αιθέρια όπως νομίζουν μερικοί, δεν έχουν καμιά συμμετοχή στα συμβαίνοντα στη Γη.
Ε, να μην ξεχάσω να συμπληρώσω... Αν στο αλώνι βλέπετε και το παρήλιο, τότε να είστε σίγουροι ότι ο Ιξίωνας κουνά τον τροχό για να μπορέσει να απελευθερωθεί από τα δεσμά του.
Τρεις ήλιοι στον κινεζικό ουρανό.
Πρόκειται για λαμπερά σημεία φωτός που βρίσκονται δίπλα στον Ήλιο σαν «πιστοί ακόλουθοι». Πιο απλά, το παρήλιον είναι ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο το οποίο δημιουργεί σημεία φωτός σε ένα φωτεινό δαχτυλίδι σε ακτίνα 22 μοιρών από κάθε πλευρά του Ηλίου. Εμφανίζονται όταν το φως διαθλάται από κρυστάλλους πάγου των θυσανόμορφων νεφών- εξαιρετικά λεπτά και αραιά στην τροπόσφαιρα Το φαινόμενο είναι πιο συχνό το χειμώνα. Οι εικόνες που ακολουθούν είναι όντως εντυπωσιακές.
Το θέαμα των τριών ήλιων στον ουρανό της πόλης Χαϊλούν της βορειοανατολικής Κίνας έκανε πολλούς κατοίκους της περιοχής να σταθούν ακίνητοι, θαυμάζοντας κάτι φαινομενικά μοναδικό.
Για σχεδόν ένα τέταρτο ο ήλιος φάνηκε να πλαισιώνεται από δύο μικρότερους φωτεινούς δίσκους. Κάποιοι ντόπιοι δεν έχουν δει ποτέ κάτι τέτοιο, όμως η αλήθεια είναι πως το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Οι Κινέζοι το αποκαλούν «Σουανγκουάερ», δηλαδή «ο ήλιος με τα δύο αυτιά».
Η αστρονομία ονομάζει το φαινόμενο «παρήλιον». Πρόκειται για το φαινόμενο κατά το οποίο οι κρύσταλλοι πάγου μένουν στη θέση τους σε μεγάλο υψόμετρο με τη βοήθεια της σταθερής ατμόσφαιρας. Έτσι σχηματίζεται ένα τεράστιο κάτοπτρο που αντανακλά το φως του ήλιου και δημιουργεί την ψευδαίσθηση των τριών ηλιακών δίσκων.
Παρήλιον: Ο «πιστός ακόλουθος» του Ηλίου
Το sundog (παρήλιο), είναι ένα φυσικό οπτικό φαινόμενο
Το sundog (παρήλιο), είναι ένα φυσικό οπτικό φαινόμενο που αποτελείται από ένα ή δύο χρωματιστά φωτεινά σημεία που εμφανίζονται και στις δύο πλευρές του Ήλιου. Από την οπτική γωνία ενός παρατηρητή, μερικές φορές φαίνεται ότι υπάρχουν ένας ή δύο "ψευδείς" ή δευτερεύοντες ήλιοι.
Το sundog είναι επιστημονικά γνωστό ως parhelion και επίσης συνήθως αναφέρεται ως ψεύτικος ήλιος. Γιατί όμως εμφανίζεται το sundog ή... σκυλιά του ήλιου; Οι εξαγωνικοί κρύσταλλοι πάγου που μοιάζουν με πλάκες που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα σε υψηλά και κρύα σύννεφα κίρρου ή κίροστρατου μπορούν να κάμψουν τις ακτίνες του Ήλιου όπως ακριβώς κάνουν οι σταγόνες βροχής. Έτσι, όταν αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια και ο παρατηρητής βρίσκονται στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο, ο παρατηρητής θα δει ένα ζευγάρι μεγάλων και φωτεινών σημείων.
Οι κρύσταλλοι πάγου δημιουργούν sundog από τον ήλιο, σταγόνες βροχής που δημιουργούν ουράνια τόξα. Η διάθλαση, η αντανάκλαση και η διασπορά του φωτός στις σταγόνες βροχής δημιουργούν ένα ουράνιο τόξο. Εάν θέλετε να δείτε ένα ουράνιο τόξο, ο Ήλιος πρέπει να είναι στην πλάτη σας και η βροχή πρέπει να πέφτει μπροστά σας.
Τα χρώματα ενός sundog στον ήλιο είναι κοκκινωπά στο εσωτερικό, πλησιέστερα στον Ήλιο ή μπλε στο εξωτερικό.
Η διάθλαση του ηλιακού φωτός μέσω των κρυστάλλων πάγου μπορεί να παράγει μια ποικιλία οπτικών οπτικών εικόνων, μετατρέποντας μερικές φορές τα λευκά σύννεφα σε μορφή ζωντανών χρωμάτων.
Το οπτικό εφέ γίνεται πιο θεαματικό όταν οι κρύσταλλοι πάγου ευθυγραμμίζονται τέλεια στους 22 μοίρες από τον Ήλιο, με αποτέλεσμα πιο οριζόντια διάθλαση ή κάμψη του φωτός.
Αυτές οι εκδηλώσεις ηλιακής οπτικής μπορούν να πραγματοποιηθούν όλο το χρόνο, οπουδήποτε στον κόσμο, παρόλο που δεν είναι πάντα ορατές, τέλειες και φωτεινές.
Ωστόσο, είναι πιο συχνές στην ψυχρότερη εποχή, όταν οι καταιγίδες παράγουν ψηλά και λεπτά καταστρώματα νέφους και ο Ήλιος βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα.
Sun Dogs: Ιστορία και Ετυμολογία
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν τα σημάδια αυτά στον ήλιο. Ο Αριστοτέλης (382-322 π.Χ.) σημείωσε δύο πλαστούς ήλιους που ανατέλλονταν με τον Ήλιο, συνήθως κατά την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα. Ο Ρωμαίος πολιτικός και φιλόσοφος Marcus Cicero (106-43 π.Χ.) ανέφερε "αυτό το θαύμα" ως "διπλό ήλιο". Είναι ενδιαφέρον ότι κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς την προέλευση του όρου. Οι ετυμολόγοι πιστεύουν ότι η λέξη "sun dog" θα μπορούσε να συσχετιστεί με τη μυθολογία της Νορβηγίας, την Αρχαία Ελλάδα ή την διάλεκτο της Κορνουάλης.
Halos εναντίον Sun Dogs
Ένα παρήλιο για τον ήλιο είναι ένας από τους πολλούς διαφορετικούς τύπους φωτοστέφανων. Συχνά θεωρείται λάθος για το φωτοστέφανο των 22°, ένα οπτικό φαινόμενο που δημιουργεί έναν δακτύλιο με φαινομενική ακτίνα 22 μοιρών γύρω από τον Ήλιο ή τη Σελήνη. Λοιπόν, πώς διαφέρει ο σχηματισμός ενός φωτοστέφανου από αυτόν ενός παρήλιου;
Τα φωτοστέφανα και τα παρήλια του ήλιου σχηματίζονται από τη διάθλαση του φωτός μέσω των κρυστάλλων πάγου. Ένα φωτοστέφανο είναι ένας δακτύλιος φωτός που περικυκλώνεται και εκτείνεται προς τα έξω από τον Ήλιο ή τη Σελήνη που εμφανίζεται όταν το φως του ήλιου ή το φως του φεγγαριού διαθλάται καθώς διέρχεται από κρύσταλλα πάγου.
Ο πιο κοινός τύπος φωτοστέφανου είναι το φωτοστέφανο 22 βαθμών. Το λιγότερο κοινό είναι το φωτοστέφανο 46 μοιρών. Το φωτοστέφανο 46 μοιρών είναι ένα οπτικό φαινόμενο που συμβαίνει όταν το φως διαθλάται μέσω κρυστάλλων πάγου τύπου στήλης με διαμέτρους που κυμαίνονται μεταξύ 15 και 25 μικρομέτρων.
Η διαφορά μεταξύ των φωτοστέφανων και των παρήλιων είναι ο προσανατολισμός των κρυστάλλων πάγου μέσω των οποίων περνά το φως πριν φτάσει στα μάτια μας. Κάθε φορά που οι επίπεδες επιφάνειες των εξαγωνικών κρυστάλλων πάγου βρίσκονται σε κατακόρυφη θέση, οι παρατηρητές βλέπουν ένα φωτοστέφανο. Όποτε τα επίπεδα πρόσωπά τους έχουν οριζόντιο προσανατολισμό, οι άνθρωποι βλέπουν ένα... σκύλο!
Τι είναι το anthelion;
Ένα ανθήλιο προκαλείται επίσης από εξαγωνικούς κρυστάλλους πάγου που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, αλλά παρατηρείται στο αζιμούθιο απέναντι από τον Ήλιο.
Anthelion | theWeather Club | Sun dogs, Clouds, Sky art
Πυλώνες του ήλιου (Pillar of Light Shining)
Ηλιακοί Πυλώνες (sunpillars) ή Πυλώνες Φωτός (lightpillars) είναι κάθετες δεσμίδες φωτός που εκπορεύονται συνήθως από τον Ήλιο. Οι ακτίνες του Ήλιου καθρεπτίζονται και αναπηδούν σε παγοκρυστάλλους της ατμόσφαιρας ή νιφάδες χιονιού στον αέρα και παράγουν ψηλές φωτεινές στήλες πάνω ή κάτω από τον ορίζοντα ή και στις δύο κατευθύνσεις. Το όμορφο αυτό φυσικό φαινόμενο παρατηρείται συνήθως σε βόρειες πόλεις το χειμώνα και μπορείς να το δεις συνήθως όταν ο Ήλιος είναι κρυμμένος από τον ορίζοντα ή από σύννεφα κοντά στον ορίζοντα.
Δείτε το βίντεο “Pillar of Light Shining” του Shinji Kawamura σε πλήρη εικόνα. Ενάμισι λεπτό μαγεία...
Ενώ τα παρήλια και τα φωτοστέφανα προκαλούνται από τη διάθλαση του ήλιου μέσω των κρυστάλλων πάγου, οι κολόνες του ήλιου προκαλούνται από την ανάκλαση του ηλιακού φωτός από τους κρυστάλλους πάγου. Οι ηλιακοί πυλώνες είναι το αποτέλεσμα του φωτός του ήλιου που ανακλά τους απαλούς κρυστάλλους πάγου που πέφτουν.
Οι πυλώνες του ήλιου τείνουν να εμφανίζονται συχνότερα κατά την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα ως κατακόρυφος άξονας φωτός που εκτείνεται προς τα πάνω ή προς τα κάτω από τον Ήλιο.
Οι στύλοι μπορούν να σχηματιστούν καθώς οι εξαγωνικοί κρύσταλλοι πάγου πέφτουν με τις επίπεδες βάσεις τους προσανατολισμένες οριζόντια. Καθώς οι μικροί κρύσταλλοι πέφτουν στον ήρεμο αέρα, γέρνουν από τη μία πλευρά στην άλλη σαν ένα φύλλο που πέφτει.
Αυτή η κίνηση επιτρέπει στο φως του ήλιου να ανακλά τις επιφάνειες των κρυστάλλων, παράγοντας μια σχετικά φωτεινή περιοχή στον ουρανό πάνω ή κάτω από τον Ήλιο.
Οι κολώνες μπορούν επίσης να σχηματιστούν καθώς το φως του ήλιου αντανακλά τους εξαγωνικούς κρυστάλλους πάγου σε σχήμα μολυβιού που πέφτουν με τους μακρούς άξονες τους προσανατολισμένους οριζόντια.
Πηγές:
• Δρ. Μάνος Δανέζης: Τρεις ήλιοι στον κινεζικό ουρανό.
• Η εξήγηση, η ιστορία και ο μύθος. News247.gr
• Το sundog (παρήλιο), είναι ένα φυσικό οπτικό φαινόμενο. xtreme.foreach.gr
• Ελληνική Μυθολογία, Εισαγωγή στο Μύθο, τόμος 1, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986.
• Ελληνική Μυθολογία, Οι Θεοί, τόμος 2, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986.
• Η εξήγηση, η ιστορία και ο μύθος. News247.gr
• Το sundog (παρήλιο), είναι ένα φυσικό οπτικό φαινόμενο. xtreme.foreach.gr
• Ελληνική Μυθολογία, Εισαγωγή στο Μύθο, τόμος 1, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986.
• Ελληνική Μυθολογία, Οι Θεοί, τόμος 2, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986.
by Sophia-Ntrekou.gr
Περισσότερα Θέματα: Δρ. Μάνος Δανέζης, Επιστήμη
Σχόλια στο Facebook
Περισσότερα Θέματα: Δρ. Μάνος Δανέζης, Επιστήμη
Η Θεραπευτική ανάπλαση το άγγιγμα του ήλιου
Σχόλια στο Facebook
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Σοφία, να τολμάς να προχωράς με τις πληγές της καρδιάς σε διαρκή διαδικασία επούλωσης και θεραπευτική ανάπλαση... προσδοκώντας στο απερινόητο θεϊκό Του έλεος...Ι.Γ 8 Ιουλίου 2015 στις 7:25 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: Ιφιγένειά μου, μαγική ομορφιά σε αυτούς τους στίχους ! Σου ξυπνούν αναστάσιμες νοσταλγίες και σε παρακινούν στην αναζήτηση της αιώνιας άφθαρτης ομορφιάς. Άνοιξη... Ή ζωή και η Ανάστασις! Το άγγιγμα του ήλιου στη φύση και η ανάσταση της. Το άγγιγμα του βλέμματος στο βλέμμα του αγνώστου περαστικού και η Ανάσταση της ελπίδας, της διάθεσης πως η ζωή έχει και την όμορφη πλευρά της. Άνοιξη μέσα από τον ήχο της καμπάνας που διαλαλεί το «Χριστός Ανέστη!» 8 Ιουλίου 2015 στις 7:32 μ.μ. » Αέναη επΑνάσταση: Η Οδός του Έρωτα
ιφιγένεια γεωργιάδου: ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΔΕΙΣ ΝΑ ΦΤΑΝΩ ΠΑΝΩ... ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΧΩΡΑΜΕ ΚΙ ΑΜΑ ΠΕΣΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ... ΠΑΡΗΓΟΡΑ ΜΕ. 8 Ιουλίου 2015 στις 7:38 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία, Αν δεν προδωθείς απ' τα χνάρια που άφησες δεν θα λυτρωθείς αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής. 8 Ιουλίου 2017
ιφιγένεια γεωργιάδου: να πάρω ένα βραβείο Νόμπελ γι 'αυτό, όπως ο John Forbes Nash, ...σημείο ισορροπίας... προβληματικό από την φύση της ενδεχόμενης ανυπαρξίας... 8 Ιουλίου στις 2:34 π.μ
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια,
η συνάντηση γίνεται
ένας θόρυβος αξεπέραστος
στην παρανοïκή ανυπαρξία
των ιδεών της επαφής μας.
Πόση αναμονή να ορίζει πλέον
το παιχνίδι μιάς ύπαρξης
που αναζητεί την επικοινωνία
διασχίζοντας επιδεικτικά
την αλλοτρίωση της αδιαφορίας;
ένας θόρυβος αξεπέραστος
στην παρανοïκή ανυπαρξία
των ιδεών της επαφής μας.
Πόση αναμονή να ορίζει πλέον
το παιχνίδι μιάς ύπαρξης
που αναζητεί την επικοινωνία
διασχίζοντας επιδεικτικά
την αλλοτρίωση της αδιαφορίας;
Μέχρι τον αναπτήρα που ανάβει
ένα τσιγάρο κρατημένο στα χείλη
τόσο μόνο διαρκεί η ακροβασία
του νού μέχρι την επόμενη λέξη.
Aggelos Aslanidis: Η μοναξιά της ψυχής φέρνει κατάθλιψη και η μνήμη του σώματος ανησυχεί δημιουργεί εσωτερικούς θορύβους μέχρι να καταλαγιάσει την πείνα αυτού που ορέγεται.... 8 Ιουλίου στις 5:53 π.μ.
Aggelos Aslanidis: Δύσκολο να βρεθείς στο σημείο από όπου ξεκίνησες και αν ξαναγυρίσεις τίποτε δεν είναι το ίδιο, τίποτε δεν είναι όπως παλιά ο χρόνος στρεβλώνει τα πάντα.... 8 Ιουλίου στις 5:59 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Ναι, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ! Μονάχα η μνημοσύνη στην βύθιση του υδάτινου βυθού, στην ελευθερία της απεραντοσύνης της επικίνδυνης αθωότητας. 8 Ιουλίου στις 10:10 π.μ.
υιός άσωτος (Sotirios Laliotis) ...Όμως παίρνεις το μάθημά σου και αυτό θα πρέπει να είναι το ζητούμενο. Εκτός πια και αν το πάθημα γίνεται τρόπος ζωής, οπότε η δυστυχία, αυτή που εκ του μακρόθεν ορέγεται, καταντά να γίνεται η σκιά μας και το κακό με αυτήν είναι ότι στο λεξιλόγιο της δεν υπάρχει η λέξης έλεος. 9 Ιουλίου στις 1:09 π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου