Είναι ήρωες γιατί γνώριζαν την αγάπη!
Ήταν ήρωες γιατί είχαν πίστη...
γι' αυτό είχαν και ελπίδα...
γι' αυτό τους σκέπαζε και Η Παναγία Μας!
Γι' αυτό ειναι ήρωες αθάνατοι !!!
Το γράμμα του άγνωστου στρατιώτη
στην αγαπημένη του - Ν. Λυγερός
Αγαπημένη μου Ροδόκλεια,
Σήμερα ο εχθρός μας άφησε μερικές ώρες ήσυχους μέσα στο κρύο. Βρέχει πάνω μας αλλά τα ρούχα που μου έδωσες κρατούν ζεστή την καρδιά μου. Κάθε μέρα πεθαίνουν οι δικοί μας και οι νεκροί είναι περισσότεροι από τους ζωντανούς. Αγγίζουμε προσεχτικά το σύντροφό μας, για να δούμε αν ζει ακόμα.
Η νύχτα δεν έχει αστέρια, μόνο φωτοβολίδες που μας καρφώνουν. Έχω όμως τα γράμματά σου πάνω στο στήθος μου για φυλακτό και δεν φοβάμαι ούτε το σκοτάδι ούτε τις εξόδους. Σε φαντάζομαι κοντά μου κι αντέχω το χειμώνα της κατοχής. Δεν ξέρω ακόμα πόσοι θα μείνουν όρθιοι έως το τέλος του πολέμου, πάντως δεν έσκυψα, δεν γονάτισα ακόμα κι όταν το βόλι του εχθρού με πλήγωσε στον ώμο. Θυμήθηκα τον δικό σου κι άντεξα τον πόνο δίχως να λυγίσω.
Συγνώμη που λέρωσα τα γράμματά σου αλλά εδώ δεν έχουμε ούτε νερό, μονάχα φως. Κι εγώ έχω μόνο εσένα. Ακόμα και οι φίλοι μου δεν έμειναν στο μέτωπο. Δεν υπάρχει άνθρωπος να το αντέξει. Έτσι μου είπαν, όταν μ’ άφησαν μόνο, ανάμεσα στους νεκρούς. Ξέρεις ότι δεν τους κρατώ κακία. Δεν περίμενα από αυτούς αυτό που περιμένουν από μένα.
Έχω τη φωτογραφία σου και την κοιτάζω κάθε φορά που χάνω το χαμόγελό μου, για να ζήσω και πάλι δίπλα σου. Βλέπω τα μακριά σου μαλλιά και τα χαϊδεύω με τα λερωμένα μου χέρια. Εδώ η λάσπη είναι παντού, μόνο το πρόσωπό σου είναι λαμπερό. Η αγάπη σου ξεχειλίζει από τη φωτογραφία και χύνεται μέσα στο σακατεμένο μου κορμί. Μ’ αυτήν αντέχω τα δεινά της βαρβαρότητας, δίχως να υποκύψω.
Τώρα βρέχει ακόμα πιο δυνατά και δυσκολεύομαι να δω τον ορίζοντα. Αν δεν σ’ ένιωθα τόσο κοντά μου, θα νόμιζα πως είμαι ήδη νεκρός. Δεν υπάρχει ουρανός, όλα είναι ένα πεδίο μάχης. Όμως δεν έχω πια βόλια. Μου έχει μείνει μόνο η ξιφολόγχη, για να με προστατεύει, όταν σου γράφω. Ελπίζω να βγάζεις όλα τα γράμματά μου. Τρέμω τόσο πολύ, αγάπη μου. Συγνώμη. Κάνω ό, τι μπορώ για να ζήσω μέσα σ’ αυτόν τον ανοιχτό τάφο. Δεν θέλω να πεθάνω δίχως να σε δω από κοντά, να σ’ αγγίζω και πάλι, όπως ήθελες όταν κάναμε έρωτα.
Θέλω να είμαι και πάλι τρυφερός μαζί σου ακόμα και αν ο εχθρός βασάνισε τα χέρια μου. Θέλω να τα χώσω μέσα στα μαλλιά σου, για να τα γιατρέψει η αγάπη σου. Όμως δεν ξέρω ακόμα πόσο θ’ αντέξω μακριά σου. Δεν λαμβάνω πια νέα σου. Τα γράμματα δεν έρχονται στο μέτωπο, λες και μας ξέχασε η ζωή. Ξέρω όμως ότι με σκέφτεσαι, γιατί δεν πέθανα ακόμα. Δεν μου έχει μείνει άλλο χαρτί και γράφω τώρα πάνω στα γράμματά σου για να ξέρεις πόσο μου λείπεις.
Τώρα που βλέπω τα γράμματά μας μαζί, πάνω στο ίδιο χαρτί, καταλαβαίνω πόσο ανήκουμε ο ένας στον άλλο. Είσαι ο άλλος μου εαυτός, η ζωή μου. Αναπνέω με τα γράμματά σου και νιώθω το άρωμά σου πάνω στα χείλη. Πόσο θα ήθελα να σε φιλήσω τώρα! Βέβαια, έχουν σκάσει τα χείλη μου από το κρύο και δεν θα ήθελα να σε πληγώσω ακόμα κι άθελά μου. Σ’ έχω ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Θέλω να το ξέρεις ακόμα και τώρα. Το μέτωπό μου πάνω στο μέτωπό σου είναι το μόνο που μου έχει μείνει αλλά κι αυτό θέλω να σου το δώσω.
Ο δικός σου ακόμα και νεκρός.
Περισσότερα: Β' Παγκόσμιος, Ν. Λυγερός
Ο Νίκος Λυγερός είναι μαθηματικός,
στρατηγικός αναλυτής και γεννήθηκε...
3421) Το γράμμα του άγνωστου στρατιώτη May 17, 2012
Perfection 8 9 10/2007. La lettre du soldat inconnu.
Αρσινόη Στεργίου: Με αφορμή το σημερινό μήνυμα του πιλότου,"Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες", θα πω ότι οι ήρωες ξέρουν και να αγαπούν. Και είμαι σίγουρη, ότι η Ροδόκλεια απάντησε στον αγαπημένο της με τους παρακάτω στίχους της Μ. Πολυδούρη. Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες, Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες έζησα, να πληθαίνω τα ονείρατά σου..." 28 Οκτωβρίου 2017
ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία, Τι Είναι Αγάπη;
Η αγάπη είναι ένα όνειρο δίχως αρχή και τέλος
η αγάπη είναι ένας άγγελος που ψάχνει για το βέλος
τελικά η αγάπη είναι. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:07 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία, Τι Είναι Αγάπη;
Η αγάπη είναι ένα όνειρο δίχως αρχή και τέλος
η αγάπη είναι ένας άγγελος που ψάχνει για το βέλος
τελικά η αγάπη είναι. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:07 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια μου, Αγάπη είναι αυτό! μόλις πριν από λίγο το τελείωσα και το αναρτώ ΕΔΩ σε σένα για 1η φορά. «Το γράμμα του άγνωστου στρατιώτη» 13 Μαρτίου 2015 στις 3:28 μ.μ. - Το γράμμα του άγνωστου στρατιώτη | Σ. Ντρέκου | Ν. Λυγερός Λόγοι
ιφιγένεια γεωργιάδου: Τρέμω τόσο πολύ, αγάπη μου. Συγνώμη. Κάνω ό,τι μπορώ για να ζήσω μέσα σ’ αυτόν τον ανοιχτό τάφο. Δεν θέλω να πεθάνω δίχως να σε δω από κοντά, να σ’ αγγίζω και πάλι, όπως ήθελες όταν κάναμε έρωτα.>>> Sophia οριακά... ανυπέρβλητα ...μεγαλειώδη στην απόγνωση της συνοριογραμμής της ανυπαρξίας... 13 Μαρτίου 2015 στις 3:29 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: «Θέλω να είμαι και πάλι τρυφερός μαζί σου ακόμα και αν ο εχθρός βασάνισε τα χέρια μου. Θέλω να τα χώσω μέσα στα μαλλιά σου, για να τα γιατρέψει η αγάπη σου.»»»» Η συνοριογραμμή της ανυπαρξίας δεν είναι πια ουτοπία ιφιγένεια, γιατί τα σύννεφα είχαν γίνει μία θάλασσα. Ήταν ακίνητα κύματα. Τόσο ακίνητα που ήταν ακόμα ικανά να γίνουν φως στις χρωματιστές ανταύγειες των μαλλιών της και να ήταν η συνέχεια του αόρατου. 14 Μαρτίου 2015 στις 3:59 π.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia αιθέρια της αθανασίας η πύλη προσμένει τους εραστές της επίμονης οδύνης...... 13 Μαρτίου 2015 στις 3:44 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια... όταν ο ένας σκέπτεται μόνο τον άλλον... δεν διασπάται η σκέψη σε άλλες θάλασσες που μας καρφώνουν στην πέτρα που έχει τον Σταυρό. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:48 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: «Θέλω να είμαι και πάλι τρυφερός μαζί σου ακόμα και αν ο εχθρός βασάνισε τα χέρια μου. Θέλω να τα χώσω μέσα στα μαλλιά σου, για να τα γιατρέψει η αγάπη σου.»»»» Η συνοριογραμμή της ανυπαρξίας δεν είναι πια ουτοπία ιφιγένεια, γιατί τα σύννεφα είχαν γίνει μία θάλασσα. Ήταν ακίνητα κύματα. Τόσο ακίνητα που ήταν ακόμα ικανά να γίνουν φως στις χρωματιστές ανταύγειες των μαλλιών της και να ήταν η συνέχεια του αόρατου. 14 Μαρτίου 2015 στις 3:59 π.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia αιθέρια της αθανασίας η πύλη προσμένει τους εραστές της επίμονης οδύνης...... 13 Μαρτίου 2015 στις 3:44 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια... όταν ο ένας σκέπτεται μόνο τον άλλον... δεν διασπάται η σκέψη σε άλλες θάλασσες που μας καρφώνουν στην πέτρα που έχει τον Σταυρό. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:48 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia ανιστορώ τον πόνο τον οδυνηρό μιάς άπλετης θάλασσας που αναμετριέται στου βράχου την ακινησία. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:51 μ.μ.
Aggelos Aslanidis: Είσαι μέσα μου, γράφει το παλικάρι που πολεμά στην Ήπειρο για να απωθήσει τον εχθρό και το κρύο. Πολεμά για την λευτεριά της πατρίδας και για την αγαπημένη του, να μην την αφήσει να πεθάνει μέσα του! Θα γυρίσει νικητής για να της χαρίσει ωραίες στιγμές, όπως περιγράφει στο γράμμα και να την κάνει ευτυχισμένη! Στιγμές πάθους και έρωτα στιγμές όπου τα συναισθήματα αγκαλιάζονται και τα κορμιά ενώνονται και αβίαστα ο ένας εισέρχεται μέσα στον άλλον για να δημιουργήσει και να παραμείνει στην αιωνιότητα! Η κοπελιά θα διαβάσει το γράμμα και θα μείνει να καρτερά, αυτόν που θα της χαρίσει την ευτυχία, να γυρίσει νικητής. Η λαχτάρα του να επιβιώσει στην μάχη και να γυρίσει στην αγαπημένη του θα του δώση δύναμη να ζήσει και να νικήσει! · 28 Οκτωβρίου 2016 στις 4:07 π.μ.
Aggelos Aslanidis: Είσαι μέσα μου, γράφει το παλικάρι που πολεμά στην Ήπειρο για να απωθήσει τον εχθρό και το κρύο. Πολεμά για την λευτεριά της πατρίδας και για την αγαπημένη του, να μην την αφήσει να πεθάνει μέσα του! Θα γυρίσει νικητής για να της χαρίσει ωραίες στιγμές, όπως περιγράφει στο γράμμα και να την κάνει ευτυχισμένη! Στιγμές πάθους και έρωτα στιγμές όπου τα συναισθήματα αγκαλιάζονται και τα κορμιά ενώνονται και αβίαστα ο ένας εισέρχεται μέσα στον άλλον για να δημιουργήσει και να παραμείνει στην αιωνιότητα! Η κοπελιά θα διαβάσει το γράμμα και θα μείνει να καρτερά, αυτόν που θα της χαρίσει την ευτυχία, να γυρίσει νικητής. Η λαχτάρα του να επιβιώσει στην μάχη και να γυρίσει στην αγαπημένη του θα του δώση δύναμη να ζήσει και να νικήσει! · 28 Οκτωβρίου 2016 στις 4:07 π.μ.
Δέσποινα Γαρυφάλλου: Μα γιατί τόσος πόνος τόσο αίμα και παλι στα ίδια κι οι βάρβαροι να πληθαίνουν; Μάλλον ζητώ τον παράδεισο στην γη. Ή μήπως οι νόμοι της φύσης λένε άλλα?? 28 Οκτωβρίου 2016 στις 4:45 π.μ.
Aggelos Aslanidis: Δεν σταμάτησε για μας ο πόλεμος. Σήμερα είναι οικονομικός, θέλουν να μας υποδουλώσουν μέσω του χρήματος! το χρέος της Ελλάδας είναι πολιτικό και όχι οικονομικό! Ερωτευμένοι με την ποιότητα ζωής πολεμήσαμε με πάθος το 40' τους Ιταλούς και μετά τους Γερμανούς. Σήμερα ο ίδιος εχθρός!!!!!! Οι Γερμανοί!!! Θα τους αντιμετωπίσουμε όπως και τότε. Χρειαζόμαστε φιλέλληνες, συμμάχους και επενδύσεις. 28 Οκτωβρίου 2016 στις 5:00 π.μ.
Aggelos Aslanidis: ...Όποιος στην μάχη πάει για να πεθάνει στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει...Πήγαν να διώξουν τον εχτρό και να γυρίσουν στα αγαπημένα πρόσωπα!!!!!!!! 28 Οκτωβρίου 2016 στις 8:20 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: «Το μέτωπό μου πάνω στο μέτωπό σου είναι το μόνο που μου έχει μείνει αλλά κι αυτό θέλω να σου το δώσω. Ο δικός σου ακόμα και νεκρός.»
Georgia Kottaridy: Όταν μιλάμε για αγάπη....!!!! Το ζευγάρι ήταν έλληνες;;· 5 χρ.
Σοφία Ντρέκου Ίσως...· 5 χρ.
Georgia Kottaridy: Συγγνώμη Σοφία αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι Έλληνας άντρας θα μπορούσε να εκφράσει έτσι τον έρωτά του.....! Μπορεί όμως να υπήρχαν και τέτοιοι Έλληνες άντρες τότε....! Όπως και να 'χει με συγκίνησε πολύ..! · 5 χρ.
Είναι ήρωες γιατί γνώριζαν την αγάπη!
Ήταν ήρωες γιατί είχαν ευαισθησία!
Ήταν ήρωες γιατί είχαν πίστη...
γι' αυτό είχαν και ελπίδα...
γι' αυτό τους σκέπαζε και Η Παναγία Μας!
Γι' αυτό είναι ήρωες αθάνατοι !!!
by Sophia-Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου