Ο Κώστας Βουτσάς έφυγε για το ραντεβού στον αέρα σ' ένα μεγάλο αφιέρωμα - videos by αέναη επΑνάσταση

ο Κώστας Βουτσάς

Ραντεβού στον αέρα 
έδωσε ο Κώστας Βουτσάς 

«Να δίνεις ζωή στα χρόνια σου 
και όχι χρόνια στην ζωή σου» 
Κώστας Βουτσάς (1931 - 2020)

«Έφυγε» σε ηλικία 88 ετών μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Αττικόν» ένας από τους τελευταίους «μεγάλους» του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, ο Κώστας Βουτσάς. Είχε διακομισθεί επειγόντως την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου στο νοσοκομείο «Αττικόν» και εισήχθη στην καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου, «με συμπτώματα λοίμωξης αναπνευστικού και επιβάρυνσης της καρδιακής και αναπνευστικής του λειτουργίας», όπως ανέφερε το σχετικό ανακοινωθέν. Την ίδια ημέρα είχε μεταφερθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου όπου και νοσηλευόταν μέχρι τα ξημερώματα της Τετάρτης, όταν και άφησε την τελευταία του πνοή.

Κοσμαγάπητος καλλιτέχνης επί δεκαετίες ολόκληρες, δημοφιλής πρωταγωνιστής της μεγάλης οθόνης. που σφράγισε ανεξίτηλα τους ρόλους που ερμήνευσε, χαρίζοντας άφθονο γέλιο, ηθοποιός με απίστευτο μπρίο και μεγάλες δυνατότητες στον αυτοσχεδιασμό, ευρηματικός ατακαδόρος που άφησε εποχή με τις αξέχαστες κινηματογραφικές ατάκες του – ποιος δεν θυμάται τα αμίμητα «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;» ή το «Κάτινααα σαλαμάκι...» -, αθεράπευτος λάτρης των γυναικών στο πανί αλλά και στη ζωή. Μα πάνω απ' όλα εραστής της ίδιας ζωής την οποία φρόντισε να ρουφήξει μέχρι το μεδούλι...

Η καρδιά του, αυτή η μεγάλη καρδιά που χωρούσε μέσα της τόση αγάπη, δεν άντεξε. Λύγισε και σταμάτησε να χτυπά ρίχνοντας την αυλαία της ζωής ενός από τους μακροβιότερους, τους πλέον λαοφιλείς και ταλαντούχους ηθοποιούς αυτού του τόπου και σκορπίζοντας τεράστια συγκίνηση στους κόλπους του θεάτρου και του κινηματογράφου, που τόσο πιστά υπηρέτησε, αλλά στους αμέτρητους απλούς ανθρώπους που τον λάτρεψαν μέσα από τους ρόλους του. Γιατί ο Βουτσάς ήταν από τους τελευταίους ζωντανούς θρύλους της χρυσής εποχής του ελληνικού σινεμά και το φευγιό του, σηματοδοτεί, με έναν τρόπο, το τέλος της εποχής της αθωότητας!

Το ιατρικό ανακοινωθέν του «Αττικόν» από τον κ. Σπυρίδωνα Αποστολόπουλο, όπου νοσηλευόταν επί 19 ημέρες, ανέφερε: Ο Κώστας Βουτσάς εισήχθη στο Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ» στις 7 Φεβρουαρίου 2020 με λοίμωξη του αναπνευστικού και σημαντική καρδιακή και αναπνευστική δυσλειτουργία, που οδήγησαν σε διασωλήνωση και εισαγωγή στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Ετέθη σε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και της νεφρικής λειτουργίας. Η κατάστασή του σταθεροποιήθηκε αρχικά αλλά την 24η Φεβρουάριου το βράδυ παρουσίασε σημαντική επιδείνωση, που εξελίχθηκε σε πολυοργανική ανεπάρκεια και κατέληξε πάρα τις γενόμενες θεραπευτικές παρεμβάσεις, στις 26/02/2020 στις 02:24. Ο Διοικητής του Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ»


Ο αγαπημένος μας ηθοποιός βρισκόταν στο αγαπημένο του μέρος, μέχρι και την τελευταία στιγμή, της εισαγωγής του στο νοσοκομείο, που δεν ήταν άλλο από τη σκηνή. Έπαιζε τον ρόλο του βασιλιά, στο διάσημο έργου του Charles Perrault σε μορφή μιούζικαλ, «Η Σταχτοπούτα». Με αφορμή αυτή την παράσταση ο Κώστας Βουτσάς αρχές του έτους είχε μιλήσει στην κάμερα του «Μεσημέρι YES»: «Ξεκουράζομαι όταν παίζω θέατρο. Δεν θέλω να σταματήσω και να κάθομαι στο σπίτι. Ο κόσμος θα με δεχτεί ή θα με απορρίψει. Δεν είπα ποτέ ότι είμαι ο Κώστας Βουτσάς. Όλοι είμαστε το ίδιο», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά τότε.

Βίντεο: Ο Κώστας Βουτσάς στην τελευταία του 
θεατρική εμφάνιση στην παιδική παράσταση 
«Σταχτοπούτα» στο θέατρο Broadway, 26/1/2020


Λάτρης του γυναικείου φύλου, ο ηθοποιός είχε πει επίσης: «Γυναίκες κούκλες όλες! Έχουμε πολύ ωραίες γυναίκες πλέον, τι όμορφες… Πληθώρα γυναικών, κοριτσιών ωραίων. Μοντέλα, κούκλες, προκλητικές. Το ξέρει και η Αλίκη, της το λέω. Εκείνη μου αρέσει, η άλλη μου αρέσει. Τι να κάνω, να πάω να τρέχω από πίσω της»;

«Ο γιος μας, ο Φοίβος είναι η ψυχή μας», είχε δηλώσει για το μικρό αγοράκι που απέκτησε με τη σύζυγο του, Αλίκη Κατσαβού.

Η κόρη του, Θεοδώρα Βουτσά, έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, αποχαιρετώντας τον πολυαγαπημένο πατέρα της, σε μια κοινή φωτογραφία τους, στη λεζάντα της οποίας έγραψε μόνο τρεις λέξεις: «Έρωτας • Βαθύς • Μεγάλος».

Ο αγαπημένος πρωταγωνιστής, είχε συνδέσει το όνομά του με μεγάλα γράμματα, με τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και ιδιαίτερα τις θρυλικές παραγωγές της Finos Film.

Γοητευτικός, πληθωρικός, στόφα μεγάλου ηθοποιού, ο Κώστας Βουτσάς διέγραψε τεράστια, επιτυχημένη καριέρα 70 ετών. Ήταν από τους σταρ που σημάδεψαν τον ελληνικό κινηματογράφο.

Βιογραφία

Ο Κώστας Βουτσάς (Σαββόπουλος ήταν το οικογενειακό του όνομα) γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1931 στον Βύρωνα Αττικής. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης. Το οικογενειακό επίθετο ήταν Σαββόπουλος, αλλά το «Βουτσάς» επικράτησε από τον παππού του που έφτιαχνε βαρέλια και τα βαρέλια παλαιότερα τα έλεγαν «βουτσιά» [βουτσί(ον) = (μεσαιωνική ελληνική) (παρωχημένο) το βαρέλι]. Όταν ξεκίνησε την καριέρα του, τού είχε προτείνει θιασάρχης να το αλλάξει σε «Βέσελης», αλλά αρνήθηκε.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, απ' όπου αποφοίτησε το 1953 και αρχικά έλαβε μέρος σε παραστάσεις περιπλανώμενων θιάσων (μπουλούκια).[3]

Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού και χορεύτριας Έρρικας Μπρόγερ, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Σάντρα (1972). Έχει άλλες δύο κόρες από τον δεύτερο γάμο του, με τη Θεανώ Παπασπύρου, τη Θεοδώρα (1977) και τη Νικολέτα (1979), με την πρώτη να ακολουθεί τα δικά του βήματα στο χώρο της ηθοποιΐας. Ο θετός γιος του (από προηγούμενο γάμο της τρίτης γυναίκας του Εύης Καραγιάννη, πρώην μοντέλου και ηθοποιού), Άνθιμος Ανανιάδης, είναι επίσης ηθοποιός.

Το 2015, ο Κώστας Βουτσάς έκανε σχέση με τη 39 χρόνια μικρότερή του ηθοποιό, Αλίκη Κατσαβού, με την οποία παντρεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 και στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους απέκτησαν ένα γιο, τον Φοίβο.

Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 26ης Φεβρουαρίου 2020 έπειτα από 20 ημέρες νοσηλείας στη ΜΕΘ λόγο λοίμωξης του αναπνευστικού.

Πολιτικές απόψεις

Έχει στηρίξει και ψηφίσει πολλάκις το ΚΚΕ.


«Ψηφίζω ΚΚΕ γιατί είναι το μόνο κόμμα που λέει αλήθειες, αλλά και γιατί ο λαός μας θα ησυχάσει μόνο με την εξουσία που προτείνει το ΚΚΕ», είχε δηλώσει στον «Ριζοσπάστη» στις τελευταίες εκλογές του 2019. Κι αυτή του τη στήριξη την εξέφραζε απλόχερα σε κάθε εκλογική μάχη προς το Κόμμα μας. Δεν δήλωνε ο ίδιος κομμουνιστής γιατί όπως έλεγε «για να γίνεις, θέλει πολλή δουλειά, θέλει κότσια», έβλεπε όμως πάντα στο ΚΚΕ τη δύναμη και το δίκιο του λαού, γι' αυτό και δεν έλειψε ποτέ από το πλευρό του Κόμματος: «Δεν είμαι κομμουνιστής με την ουσιαστική έννοια του όρου, γιατί για να είναι κανείς κομμουνιστής χρειάζεται μεγάλη αφοσίωση, αλλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από την πρώτη φορά μέχρι τώρα με περηφάνια ψηφίζω ΚΚΕ».

Κώστας Βουτσάς - Ηθοποιός ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΑΗΣ 2014: «Ψηφίζω ΚΚΕ για να δυναμώσει, ώστε να μπορέσει με την αντίσταση και τους αγώνες να κάνει αφόρητη τη νίκη οποιουδήποτε κόμματος έρθει στην εξουσία και το οποίο με την πολιτική του θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται την εργατιά. Πρέπει ο εργαζόμενος λαός να δυναμώσει τη φωνή του ΚΚΕ για να μπορέσει να αντισταθεί στην «πώληση» της Ελλάδας και την κλοπή των εργατικών κατακτήσεων. Ψηφίζοντας ΚΚΕ αντιστεκόμαστε στην καταστροφική πορεία που μας έχουν επιβάλει τα κόμματα που κυβερνούν «αιώνες» τώρα, τα κόμματα που ξεπουλάνε τη χώρα μας, την εργατιά, τον ιδρώτα της και τα δικαιώματά της. Η Ελλάδα είναι μια ευλογημένη χώρα, με τρισκατάρατους κυβερνήτες. Φτάνει πια.» 





Εκτενής Βιογραφία

Ένας από τους συμπαθέστερους και πιο αγαπητούς ηθοποιούς της γενιάς του, ο Κώστας Βουτσάς υπήρξε πάντα πληθωρικός στη ζωή και στην οθόνη. Καθιερώθηκε κυρίως χάρη στους ρόλους του στον «παλιό ελληνικό κινηματογράφο», με ατάκες που έμειναν παροιμιώδεις όπως «Φστ μπόινγκ», «Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα», «Έτσι και τρούπωσα, τρούπωσα» και άλλες, είχε όμως παρουσία τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση.

Γεννήθηκε στις 31 Δεκέμβρη 1931 στην Αθήνα, και έζησε τα πρώτα του χρόνια στο Βύρωνα, αλλά αργότερα η οικογένεια, που είχε καταγωγή από τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Κανονικά λεγόταν Σαββόπουλος, ενώ το Βουτσάς προέρχεται από το βαρελοποιό παππού του (τα βαρέλια λεγόταν βουτσιά). Το μικρό του όνομα Κώστας το έλαβε εις μνήμη του αδερφού που είχε πεθάνει σε μικρή ηλικία πριν από εκείνον.

Η οικογένεια ήταν φτωχή και ζούσε σε μαγαζί του Βύρωνα, όπου κάλυπταν τη βιτρίνα. Στη Θεσσαλονίκη ο πατέρας του εργάστηκε ως εργάτης οδοποιΐας. Ο ίδιος ο μικρός Κώστας έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού μαζί με τα αδέρφια του στη Θεσσαλονίκη, όπως την πώληση τσιγάρων, ανταλλάσσοντας φτηνά ελληνικά τσιγάρα με αγγλικά, που ήταν λιγότερα, αλλά ο ίδιος μεταπωλούσε ακριβά σε εύπορους Θεσσαλονικείς.

Συνεργάστηκε επίσης με παπατζήδες, ειδοποιώντας τους για την παρουσία της αστυνομίας, κάποιες φορές και στα ψέματα, ώστε να μπορεί να εξαπατά αφελείς ευκολότερα. Στα χρόνια της κατοχής συμμετείχε στην ΕΠΟΝ, εκείνος όμως που είχε σημαντική δράση στην αντίσταση ήταν ο πατέρας του, που πλήρωσε γι’ αυτή και τις κομμουνιστικές ιδέες με ξυλοδαρμούς και φυλακίσεις μεταπολεμικά. Ο ίδιος θυμόταν ένα επεισόδιο στο οποίο δυο χωροφύλακες τον είχαν δείρει μπροστά στην οικογένειά του, κλείνοντάς τον μετά αιμόφυρτο σε ένα στάβλο στο βουνό, όπου πήγαιναν να τον περιθάλψουν περπατώντας με τις ώρες. Στα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με διάφορες μορφές αθλητισμού, όπως στίβο, κωπηλασία, βόλεϊ και μπάσκετ.

Χωρίς να έχει κάποια ιδιαίτερη επαφή με το χώρο του κινηματογράφου ή του θεάτρου – λέγοντας χαρακτηριστικά πως σινεμά έμπαινε μόνο για να ρίξει προκηρύξεις του ΕΑΜ – μπήκε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου της Αγγελικής Τριανταφυλλίδη, («για τα κορίτσια» όπως έλεγε ο ίδιος) απ’ όπου αποφοίτησε το 1953, παρότι τον είχαν διώξει τρεις φορές στο ενδιάμεσο. Το δίπλωμα δεν ήταν αναγνωρισμένο, οπότε σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής έδωσε δύο φορές εξετάσεις σε επιτροπή στην Αθήνα για να αποκτήσει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού. Στη συνέχεια όργωσε την επαρχία με τα λεγόμενα «μπουλούκια» της εποχής, μαθαίνοντας τη δουλειά υπό αντίξοες συνθήκες.

Εμφανίστηκε στον κινηματογράφο για πρώτη φορά το 1953 με το έργο «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται», ενώ από το 1958 ως το 1973 έπαιζε κάθε χρόνο σε ταινίες, ακόμα και έξι την ίδια χρονιά, συνήθως κωμωδίες και μιούζικαλ, αλλά και στις δυο «τολμηρές» κοινωνικές ταινίες της περιόδου, τον «Κατήφορο» και το «Νόμο 4000» του Γιάννη Δαλιανίδη, με τον οποίο τον συνέδεε και στενή προσωπική φιλία. Στη μικρή οθόνη πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στο «Βαριετέ», έχοντας έκτοτε πολλές εμφανίσεις στο ενεργητικό του, με πιο πρόσφατη εκείνη στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους», ενώ και θεατρικά παραμένει δραστήριος.

Με πολυτάραχη ερωτική ζωή, έκανε τέσσερις γάμους από τους απέκτησε τρεις κόρες κι ένα γιο, το Φοίβο, που γεννήθηκε το 2016, ενώ θετός του γιος από τον τρίτο του γάμο είναι ο Άνθιμος Ανανιάδης.

Ο Κώστας Βουτσάς έχει πολλές φορές πάρει θέση για τα πολιτικά τεκταινόμενα στη χώρα μας, δηλώνοντας σταθερά φίλος του ΚΚΕ. Επηρεασμένος από τα βιώματα του πατέρα του, ο ίδιος έχει αρνηθεί πολλές φορές το χαρακτηρισμό του κομμουνιστή, λέγοντας μάλιστα σε κάποια συνέντευξή του πως είναι «του κώλου» και πως δε διώχτηκε όπως άλλοι από τη χούντα, η οποία πάντως ήταν αντικείμενο της ελαφράς πολιτικής σάτιρας που γύρισε με το Δαλιανίδη το 1975, με τίτλο «Ένα τανκς στο κρεβάτι μου». Πάντως οι πολιτικές του πεποιθήσεις είχαν ως αποτέλεσμα να υποστεί bullying από μια κυρία στη μεγαλοαστική Βουλιαγμένη, όπου έχει τα εκλογικά του δικαιώματα: “Εγώ ψηφίζω στη Βουλιαγμένη και ξέρεις τι έπαθα μια φορά σε εκλογές; Με πιάνει μια κυρία: «Δεν ντρέπεσαι που ψηφίζεις ΚΚΕ; Φτου σου, σιχαμένε, ξεφτίλα, ντροπή σου, αντί να ψηφίσεις Νέα Δημοκρατία!». Της λέω: «Κυρία μου, συγγνώμη, τι μπορώ να σου πω τώρα...». Τίποτα δεν της είπα, με έφτυσε κι έφυγε. Αίσθηση είχε προκαλέσει πριν λίγους μήνες η κοινή του συνέντευξη με το Παναγιώτη Λαφαζάνη στα «Νέα», όπου παρά τα διάφορα επιμέρους «θολά» σημεία επανέλαβε για ακόμη μια φορά πως: «Αν ψηφίζω το ΚΚ, δεν είναι γιατί είμαι κομμουνιστής, αλλά για να δυναμώσει το ΠΑΜΕ και να κάνει αφόρητη τη ζωή αυτών που κυβερνάνε.»

Ο Κώστας Βουτσάς σε κοινή συνέντευξη μαζί με το Λαφαζάνη στα ΝΈΑ, η οποία είχε εκ των πραγμάτων πολιτικό χαρακτήρα. Σε αυτήν έδωσε μερικές εύστοχες και ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις. Λέει για παράδειγμα με αφορμή τις πυρκαγιές και την κοροϊδία της κυβερνητικής βοήθειας πως
Δεν γίνεται τίποτε όμως αν δεν ξεσηκωθούμε. Αν ψηφίζω το ΚΚ, δεν είναι γιατί είμαι κομμουνιστής, αλλά για να δυναμώσει το ΠΑΜΕ και να κάνει αφόρητη τη ζωή αυτών που κυβερνάνε.
Τονίζει πως για να είσαι στο ΚΚ χρειάζεται συμμετοχή που αυτός δεν μπορεί να έχει, γιατί έχει πολύ τρέξιμο με τη δουλειά του ως ηθοποιός. Ενώ διηγείται τα πολιτικά ερεθίσματα που είχε από τα παιδικά του χρόνια και τον κομμουνιστή πατέρα του στη Θεσσαλονίκη, που γνώριζε και το Νίκο Ζαχαριάδη. πηγή


Είμαι 87 ετών. Κλείνω 68 χρόνια ηθοποιός. Πήγα στη Δραματική Σχολή Μακεδονικού Ωδείου. Κατέβηκα τρεις φορές στην Αθήνα για να πάρω άδεια. Με διώξανε. Δεν κάνεις για το θέατρο, μου είπαν. Τελικά μου δώσανε άδεια για μουσικό θέατρο μόνο, κι εγώ, πήγα στα μπουλούκια. Μια ομάδα ηθοποιών, όλοι μεριδιούχοι, πηγαίναμε σε χωριά και παίζαμε σε καφενεία. Δεν υπήρχε βεντέτα. Ήμασταν μια αγκαλιά αγαπημένη. Μεγάλο σχολείο τα μπουλούκια. Δεν έκανες τον ηθοποιό, ήσουν ηθοποιός. Δεν έπαιζες τον ρόλο, ήσουν ο ρόλος.

Στον Φίνο πήγα πιο μετά. Ήμασταν φίλοι με τον Δαλιανίδη, από τη Θεσσαλονίκη. Μου διαβάζει μια μέρα το σενάριο του «Κατήφορου» Τρελάθηκα. Έπαιξα στον «Κατήφορο» και από τότε, πήρα τον ανήφορο. Η καριέρα δε γίνεται με τα Ναι. H καριέρα γίνεται με τα Όχι.
Ένας συνάδελφος, έκανε μεγάλη επιτυχία. Πέσανε όλοι πάνω του. Δεχόταν τα πάντα. Μου λέει, έχω ανάγκη. Κάτσε λίγο ακόμη με την ανάγκη, του λέω. Εξαφανίστηκε. Ξέρεις τι λένε οι άλλοι αν είσαι παντού; Αυτός έχει σκορπίσει.

Δεν έχω τρόπο να διδάξω, ούτε να κρίνω. Κάποτε με είχαν καλέσει από το αρμόδιο υπουργείο ως κριτή, και τους είπα ότι θα περνάω όλους τους υποψήφιους. Ο λόγος είναι ότι, κανένας δε μπορεί να αποδώσει υπό συνθήκες πίεσης και άγχους. Ποιος είμαι εγώ που θα κόψω τα φτερά των νέων ανθρώπων;

Ποτέ δεν ήμουν ψώνιο και βεντέτα. Ανέκαθεν ζητούσα απ' όλους, γνωστούς και μη, να με αποκαλούν Κωστή και όχι Κύριε Βουτσά. Ο σεβασμός προέρχεται από τον τρόπο συμπεριφοράς. Ποτέ από τους τίτλους.

2 Μαρτίου 2018 Κώστας Βουτσάς

Το αντίο του ΚΚΕ στον Κώστα Βουτσά: 
Δεν απομακρύνθηκε ποτέ από τους λαϊκούς ανθρώπους


Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή 
της για τον θάνατο του Κώστα Βουτσά αναφέρει:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά το μεγάλο ηθοποιό Κώστα Βουτσά, ο οποίος για 70 χρόνια, με το πηγαίο ταλέντο του χάριζε απλόχερα τη χαρά και το γέλιο, κερδίζοντας επάξια την αγάπη όλου του κόσμου. Η πλατιά αναγνώριση και η δόξα δεν τον άλλαξαν, δεν τον απομάκρυναν ούτε στιγμή από τους λαϊκούς ανθρώπους. Παρέμεινε απλός, ζεστός, εγκάρδιος, αξιολάτρευτος, μια μεγάλη καρδιά γεμάτη από το κέφι και τη χαρά εκείνου που γνωρίζει την αξία της ζωής.

Ο Κώστας Βουτσάς ζυμωμένος από νωρίς στα βάσανα της στέρησης, αλλά και στον πόθο και τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, εξέπεμπε όλο εκείνο το ηθικό μεγαλείο των λαϊκών ανθρώπων, την καλοσύνη, τη γνησιότητα των αισθημάτων, τη θετική στάση απέναντι σε κάθε δυσκολία. Και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού από τα δέκα του κιόλας χρόνια, εκεί που μπαίνουν οι βάσεις της ανθρώπινης προσωπικότητας, ο Κώστας Βουτσάς έγινε Αετόπουλο και μοίραζε προκηρύξεις του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, που τύπωνε ο κομμουνιστής πατέρας του.

Τα σκληρά παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, δεν σκλήρυναν την καρδιά του, που έμεινε ευαίσθητη μέχρι το τέλος. Αντίθετα, τον όπλισαν με ένα ασίγαστο πάθος για τη ζωή, τον έρωτα και την τέχνη.

Όταν στα εικοσιένα του έρχεται στην Αθήνα, ως απόφοιτος της σχολής θεάτρου του Μακεδονικού Ωδείου συνεχίζει το υπέροχο ταξίδι της καλλιτεχνικής δημιουργίας, όπου στην αρχή δουλεύει στα μπουλούκια και κατακτά την πειθαρχία στη συλλογική προσπάθεια. Μέσα από τη συνεργασία του με τα κορυφαία ιερά τέρατα του θεάτρου ανέδειξε το ανεξάντλητο και πηγαίο κωμικό του ταλέντο. Έγινε ο κύριος «κληρονόμος» της γενιάς των Αυλωνίτη, Μακρή, Λογοθετίδη, Σταυρίδη, Χατζηχρήστου.

Δείτε: Ο Ορέστης Μακρής πρότυπο θεατρικής μελέτης στην υποκριτική (αφιέρωμα)

Το μεγάλο κατόρθωμά του είναι ότι όποιον χαρακτήρα κι αν ερμήνευε, τον αγαπούσε και τον έκανε να φαντάζει σπουδαίος. Έπλασε έναν απόλυτα δικό του, μοναδικό, αυθεντικά λαϊκό, πληθωρικότατο, ευφάνταστο, πάντα ελεύθερο και πάντα παιγνιώδη, υποκριτικό κώδικα, ανοιχτό και πρόσφορο σ' όλα τα είδη της κωμωδίας.

Το μεγάλο, όμως, «όπλο» της υποκριτικής του ήταν η μη επανάπαυση στους «κώδικές» του. Ήταν η εγρήγορση, η επιστράτευση όλου του «είναι» του, η συμμετοχή όλων των κυττάρων του σε κάθε ερμηνεία. Μια διαρκής, καθημερινή αναδημιουργία των ρόλων και των χαρακτήρων, έξω από τις ευκολίες και τη ρουτίνα της τυπικής επανάληψης, που τον έκανε να ξεχωρίζει όχι μόνο με την τέχνη του, αλλά και με την εντιμότητά του απέναντι στο κοινό, που ζούσε μαζί του την παράσταση.

Στις θεατρικές του ερμηνείες δεν έλειψαν άλλωστε και οι κλασικοί ρόλοι, όπως στις «Σφήκες» και τους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη, στον «Αρχοντοχωριάτη» και τον «Ταρτούφο» του Μολιέρου.

Ο Κώστας Βουτσάς ποτέ του δεν βολεύτηκε στην τυποποίηση. Αν και καταξιωμένος ως καρατερίστας κωμικός συμμετείχε σε κοινωνικά δράματα, όπως ο «Κατήφορος» και ο «Νόμος 4000».

Όλο όμως το εύρος των δυνατοτήτων του και το βάθος της τέχνης του φάνηκε στις ταινίες του Βασίλη Βαφέα «Ο έρωτας του Οδυσσέα» και «Ο μώλος». Ειδικά στον «Έρωτα του Οδυσσέα», όπου απέσπασε και βραβείο για το ρόλο αυτό, δημιούργησε έναν χαρακτήρα με τον οποίο αναμετρήθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Ο Κώστας Βουτσάς έδειξε μεγάλο σεβασμό στο κοινό, υποστηρίζοντας πως «η σχέση με το κοινό είναι ανιδιοτελής. Δεν έχει κανένα συμφέρον από μένα ένα κοινό που μ' αγαπάει». Γι’ αυτό δεν απέφυγε ποτέ τη ζωντανή επαφή μαζί του.


Η συμμετοχή του πατέρα, του αδερφού και η δική του στην Αντίσταση, η συνειδητοποίηση της ταξικής ανισότητας μέσα από τη δύσκολη ζωή του, το χρέος που ένιωθε απέναντι στον πατέρα του, μα πάνω απ’ όλα η πεποίθηση ότι το ιδανικό ενός καλύτερου, δίκαιου κόσμου, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα γίνει πραγματικότητα, τον έφεραν κοντά στο ΚΚΕ, μια απόφαση ζωής μέχρι το τέλος.

Ο Κώστας Βουτσάς στήριξε το ΚΚΕ όχι μόνο με την ψήφο του, αλλά και με δηλώσεις και παροτρύνσεις να συστρατευθούν όλοι οι καταπιεσμένοι μαζί του.

Όπως ο ίδιος έγραψε στον Ριζοσπάστη: «Εγώ ψηφίζω ΚΚΕ και για λόγους συνείδησης, γιατί αισθάνομαι το χρέος απέναντι στον πατέρα μου, που αγωνίστηκε για όλα αυτά, που συνεχίζει να αγωνίζεται το Κόμμα, αλλά και γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο που συνεχίζει να αντιστέκεται στην κατηφόρα που έχει πάρει η ελληνική κοινωνία και αισθάνομαι χρέος να συμμετέχω σ' αυτή την αντίσταση».

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια σε όλους τους δικούς του ανθρώπους, που άφησε πίσω του, στις τρεις κόρες και τους δυο γιους του, στη σύζυγό του Αλίκη Κατσαβού. Θα λείψει κι από μας και απ’ όλο τον κόσμο. Μα την ίδια στιγμή θα είναι εδώ, παρών με το έργο του, τους ρόλους του, και προπάντων με την ανεπανάληπτη κι αξέχαστη προσωπικότητά του. Θα είναι εδώ στους αγώνες του σήμερα και του αύριο για έναν καλύτερο κόσμο».

Βιβλιογραφία:
• Κωνσταντίνος Κυριακός, Κώστας Βουτσάς: Ηθοποιός στην κωμωδία, Ρόλοι, παραστάσεις, ταινίες, Αιγόκερως, Αθήνα, 2010.
• Κώστας Βουτσάς, Τη στιγμή που νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα παύεις να σκέφτεσαι, Σκέψεις χαρισμένες στις κόρες μου,Πατάκη, Αθήνα 2011...
• Ο Κώστας Βουτσάς μιλάει στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη, Andy's Publishers, 2014.
• Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από YouTube, εταιρεία της Google. 

Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr



Ελένη Γερασιμίδου: Από τις πιο ευτυχισμένες συναντήσεις που είχα στη δουλειά μου αυτή με τον Κώστα Βουτσά. Προικισμένος με όλα τα καλά του κόσμου που χάριζε απλόχερα. 

Σε όλους μας. Και μόνο που αξιώθηκες να είσαι στην ίδια σκηνή, να χαίρεσαι την αξία του,να μαθαίνεις τους κώδικες του, ήθος του, την αγάπη του για όλο τον κόσμο,τα ανεξάντλητα αστεία του. Κι όταν έδινε συμβουλές δεν ήταν για το πώς θα παίξεις, αλλά πρακτικές συμβουλές από την πείρα του για να μη κουραστείς και να αντέξεις στην πολύωρη πρόβα.
«Κάτσε Ελένη», μου λέει.
«Μα δεν κουράστηκα. Μόλις αρχίσαμε».
«Βρήκες κάθισμα; Κάτσε. Θα κουραστείς μετά!»
Και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση...
«Τί σταυρώνουμε Ελένη στο Υπόλοιπο Αττικής;»

Όσο υπάρχουμε κι εμείς θα θυμόμαστε κάθε στιγμή μαζί σου, τα γέλια μας, την εμπιστοσύνη σου, την πίστη σου στη Ζωή και κυρίως την εξαιρετική τιμή να παίξουμε μαζί τόσες φορές.

Σε όλους τους δικούς του κουράγιο και δύναμη.

Κώστας Βουτσάς: Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, 
το ΚΚΕ, τα πρώτα βήματα στον κινηματογράφο

«Ο Καραγκιόζης και η Ειρήνη εναντίον του πολέμου» που αποτελεί διασκευή της «Ειρήνης» του Αριστοφάνη

Καλεσμένος στην εκπομπή One Talk, βρέθηκε το βράδυ της Τετάρτης (25/9) ο αγαπημένος ηθοποιός, Κώστας Βουτσάς παραχωρώντας μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.

Συζητώντας με τον Δημήτρη Μανιάτη, ο Κώστας Βουτσάς μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και για τον πατέρα του, για τη σχέση του με την πολιτική και το ΚΚΕ. «Το ΚΚΕ είναι πολύ δύσκολο να γίνει κυβέρνηση. Το ΚΚΕ το ψηφίζω γιατί πιστεύω ότι έχει σωστές ενέργειες. Είναι δύσκολο, αλλά το ευχαριστιέμαι. Όλοι όσοι κυβερνούν είναι πουλημένοι» δήλωσε ο Κώστας Βουτσάς σχετικά., ενώ μιλώντας για την πολιτική σκηνή του σήμερα ο Κώστας Βουτσάς υποστήριξε ότι «η Ελλάδα δεν είναι σήμερα καλύτερα, η χώρα πάντα υποφέρει». Αναφερόμενος δε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Κώστας Βουτσάς δήλωσε «όπου ακούς πολλά «ΘΑ», να κουμπώνεσαι», ενώ μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι πλήγωσε τον κόσμο της Αριστεράς, κάνοντας λόγο για «Αριστερούς, Δεξιούς».

Στο τραπέζι του One Talk, ο Κώστας Βουτσάς, αποκάλυψε παρασκήνιο από το ξεκίνημά του στον κινηματογράφο και την πρώτη του ταινία, μίλησε για την πορεία του στο θέατρο που ξεκίνησε από τα μπουλούκια στην ελληνική επαρχεία, αλλά και για την εποχή που γνώρισε την επιτυχία και την αναγνώριση. Στη συνέντευξή του στο One Talk, ο Κώστας Βουτσάς αναφέρθηκε επίσης και στους έρωτες της ζωής του και τις μεγάλες του αγάπες, που όπως δήλωσε ήταν οι γυναίκες και θέατρο, ενώ αποκάλυψε και τη σημασία του επιθέτου του.

Ο Κώστας Βουτσάς έκανε από το πλατό της εκπομπής One Talk, μία αναδρομή στην χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, μιλώντας για προσωπικότητες όπως ο Φιλοποίμην Φίνος, ο Γιάννης Δαλιανίδης και ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ενώ αποκάλυψε πληροφορίες γύρω από θρυλικές ατάκες του, που έχουν γράψει ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο.

Τέλος ο Κώστας Βουτσάς, μίλησε για την οικογένεια του, για τους γάμους και τα παιδιά του, αλλά και για το πώς είναι να γίνεται πατέρας κανείς σε μεγάλη ηλικία, όπως συνέβη στον ίδιο με τον μικρό Φοίβο.

Κ. Βουτσάς στο One Channel: Εμένα
η ζωή μου είναι γυναίκες και θέατρο



Φαίδων Χριστοδουλάκης: Ο μακαρίτης ο Βουτσάς πράγματι έζησε σε μια εποχή χωρίς την μέγγενη της πολιτικής ορθότητας, στις χρυσές δεκαετίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου. Σε εποχές που προβάλλονταν παντού και πάντα στην τέχνη του θεάτρου και του κινηματογράφου από κωμωδίες μέχρι και μελό, οι αξίες μιας ακμαίας Ελλάδας όπως είναι το φιλότιμο, η εργατικότητα, η δημιουργία οικογένειας, η αισιοδοξία για το μέλλον. Παρά την σύμπλευση του με την μεταπολιτευτική καλλιτεχνική πατσαβούρα και τις οποίες παλινωδίες-γραφικότητες του, πολιτογραφήθηκε αμετάκλητα στην σπουδαία εκείνη γενιά ηθοποιών, στις ταινίες των οποίων θα βρίσκει καταφύγιο η ψυχή μας μέχρι την Δευτέρα του Κυρίου Παρουσία. ~Θεός σχωρέστον~

Ο κωμικός που προσπέρασε τη θλίψη.

Ο Κώστας Βουτσάς αποκαλύπτεται στη Μηχανή
του Χρόνου με τον Χρίστο Βασιλόπουλο,
Σάββατο 18 Μάϊου 2013 στις 18.10 από τη ΝΕΤ.

O αγαπημένος ηθοποιός Κώστας Βουτσάς ανοίγει στον Χρίστο Βασιλόπουλο το άλμπουμ της ζωής του και μιλά για όσα δεν ξέραμε και δεν φανταζόμασταν για τον ίδιο και την οικογένειά του. Το αρχικό του επίθετο ήταν Σαββόπουλος, αλλά άλλαξε επειδή ο παππούς του έφτιαχνε βουτσιά, δηλαδή βαρέλια. Ο κωμικός με το μεγάλο χαμόγελο, έζησε όλες τις πίκρες και τις δοκιμασίες της γενιάς του, ξεπέρασε τις αντίξοες συνθήκες και κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση και το σεβασμό του κοινού.

Ο Βουτσάς στα παιδικά του χρόνια έζησε το κυνήγι και τα βασανιστήρια του αριστερού πατέρα του. Στην κατοχή αντιμετώπισε δυσκολίες και βρέθηκε μπροστά στο γερμανικό απόσπασμα, ενώ στον εμφύλιο μοίραζε προκηρύξεις και κινδύνευσε η ζωή του. Μεγαλώνοντας ανακάλυψε τυχαία το υποκριτικό του ταλέντο και ξεκίνησε την καριέρα του από περιπλανώμενους θιάσους, στα περίφημα "μπουλούκια". Εκεί γνώρισε τη σκληρή ζωή του θεατρίνου.

Σαν έφηβος χρειάστηκε να δουλέψει ως αβανταδόρος σε παπατζή και ως πλανόδιος πωλητής τσιγάρων, για να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα. Αργότερα, ξεκίνησε να παίζει θέατρο από μια σύμπτωση και τελικά κατάφερε να κάνει τα πρώτα επιτυχημένα βήματα μέσα από τις ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη.























Δεν υπάρχουν σχόλια: