Συγγνώμη παππού. Δεν ήξερα ότι έβλεπες πάνω μου το στίγμα της κατοχής

Ανάπηροι Πολέμου του Β΄ΠΠ μπροστά στην Βουλή 
των Ελλήνων σε παρέλαση. Συλλογή Χαλκιάδη

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Όταν ζητάς συγγνώμη μη νομίζεις ότι επαρκεί. Γιατί είναι μόνο η αρχή κι όχι το τέλος. Όταν ξέρεις τι έγινε δεν μπορείς να είσαι αθώος εκτός αν αποφάσισες να είσαι δίκαιος.

Τότε αρχίζει η αποστολή για να υπάρξει έργο. Τότε χρειάζεσαι όλες τις δυνάμεις σου για να υπερασπιστείς την αθωότητα ενάντια στη βαρβαρότητα. Τότε δεν πρέπει να προσπαθήσεις, αλλά να κάνεις.

Κι αν πραγματικά το πιστεύεις τότε θα γίνει και το θαύμα. Αφού το ζήτησε η Ανθρωπότητα.

Και μέσω του Χρόνου μπορείς αφού θα είσαι πάντα μαζί του έως το τέλος να δημιουργήσεις το αδύνατο, να υλοποιήσεις την ουτοπία και να αντικρίσεις στο μέλλον την αξία του παρελθόντος που δεν ξέχασες.

Έτσι από άνθρωπος γίνεσαι συνάνθρωπος που ξέρει πια ότι δεν έχει δικαίωμα να ξεχάσει τα θεμέλια της Ανθρωπότητας όταν μιλά για δικαιοσύνη.

Ετοιμάσου λοιπόν για τον αγώνα που θα δώσεις μετά το συγγνώμη για να παραμείνεις ανθεκτικός. Γιατί η μάχη είναι πόλεμος που θα διαρκέσει αιώνες.

Δείτε: Ο άνθρωπος γίνεται άνθρωπος μόνο όταν είναι συνάνθρωπος

Στο σχολείο μού διάβασαν
για τις μάχες που έδωσες.
Στο σχολείο μού είπαν 
για τις θυσίες που έζησες.
Στο σχολείο μού μίλησαν 
για τους πεθαμένους φίλους σου.
Εσύ ήσουν πάντα σιωπηλός ακόμα
και όταν με έβαλαν σε αυτό το σχολείο.
Δεν ήξερα πόσο πονούσες 
όταν με έβλεπες με αυτά τα ρούχα.

Δεν ήξερα ότι αντιστάθηκες 
για να μην υπάρχουν αυτά τα σχολεία
στον πονεμένο τόπο μας. 
Δεν ήξερα ότι έβλεπες πάνω μου
το στίγμα της κατοχής. 
Συγγνώμη παππού.


Οι συνταξιούχοι δεν χρειάζονται συγγνώμη

Οι συνταξιούχοι δεν χρειάζονται συγγνώμη, αλλά έμπρακτη υποστήριξη. Γιατί τα λόγια τα μεγάλα τα έχουν ακούσει από το πρώτο τους το γάλα. Έχουν αντέξει και χειρότερα στην ιστορία τους και τους έχεις εκμεταλλευτεί ως ψηφοφόρους. Ας αφήσουμε λοιπόν τα λόγια κι ας περάσουμε επιτέλους στις πράξεις, γιατί μόνο αυτές βοηθούν ουσιαστικά τους μεγάλους ανθρώπους.

Διότι από μόνοι τους δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για ν’ αλλάξουν τα πράγματα και ειδικά τα οικονομικά.

Πρέπει λοιπόν να κινηθούμε κι εμείς όλοι μαζί, για να τους παρέχουμε μια βοήθεια όσο επικρατούν οι δυσκολίες.

Πρέπει να σκεφτούμε ότι το θέμα της ουράς δεν είναι μια λεπτομέρεια. Έτσι όσοι τους βοηθούν πηγαίνοντας ακόμα και γι' αυτούς στην ουρά, κάνουν ένα μεγαλύτερο έργο από τα μεγάλα λόγια.

Ας περάσουμε στο έργο λοιπόν, για να αλλάξουμε αποτελεσματικά την κατάσταση, γιατί η ταλαιπωρία είναι ήδη ένα πρόβλημα, η επανάληψή της όμως είναι απαράδεκτη και αυτό ισχύει και για τη διάρκειά της.

Οι έκτακτες διαδικασίες είναι αυτές που αλλάζουν γρήγορα τα πράγματα, αλλά πρέπει να προετοιμάζουν και τις πράξεις που θα μείνουν σε βάθος χρόνου.

Αν ο παππούς σου δεν τα κατάφερε
κι αν ο πατέρας σου δεν έκανε τίποτα
αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς
να παλέψεις για την πατρίδα μας
γιατί τα κατεχόμενα
δεν είναι στη φύση τους να παραμείνουν έτσι
άρα η αλλαγή οφείλεται σε σένα
και σε κανένα άλλο
κουνήσου λοιπόν για ν’ απελευθερώσεις 
με τις δυνάμεις σου όλα τα μέρη μας.


Στην φωτογραφία του Βίντεο είναι ο κ. Βασίλης Παπανίκος τον Ιούνιο του 2011 στην Αθήνα, με την εμφάνιση του κινήματος των αγανακτισμένων και με τις συνεχιζόμενες διαδηλώσεις και συγκρούσεις ενάντια στο μεσοπρόθεσμο, μία φωτογραφία έκανε τον γύρο του κόσμου.











ΔΕΤΕ: Κ. Π. Καβάφης - Ένας γέρος (ανάλυση ποιήματος και video αφιέρωμα)

Απεβίωσε ο «παππούς με την μάσκα» Βασίλης 
Παπανίκος 26 Νοεμβρίου 2012. Κανάλι Στην πρώτη 
γραμμή των κοινωνικών αγώνων μέχρι το τέλος. 
Ήταν από τους πιο γνωστούς αντιμνημονιακούς διαδηλωτές

Έφυγε» ο παππούς με τη μάσκα Βασίλης Παπανίκος ήταν από τους πιο γνωστούς αντιμνημονιακούς διαδηλωτές
ο κ. Βασίλης Παπανίκος τον Ιούνιο του 2011

Η φωτογραφία του Βασίλη Παπανίκου με την αντισφυξιογόνο μάσκα στο πρόσωπο κατά την διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων του 2011, έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω των διεθνών φωτο ειδησεογραφικών πρακτορείων και αποτύπωσε δραματικά την βίαιη καταστολή που επιχειρήθηκε εναντίον των διαδηλωτών, αλλά κυρίως, την αγωνιστικότητα και την αγωνία για ένα καλύτερο αύριο.

Πάντα μπροστάρης σ’ όλους τους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Ο Βασίλης Παπανίκος του Λάμπρου, γεννήθηκε το 1925 στο Καλόχι Γρεβενών.

Στα εφτά του χρόνια χάνει και τον πατέρα του και ο Βασίλης γίνεται τρόφιμος του ορφανοτροφείου Γρεβενών. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση εγγράφεται στη Γεωργική σχολή Πτολεμαΐδας. Με την κήρυξη του πολέμου του 1940 ο Βασίλης εκπαιδεύεται στα μετεωρολογικά όργανα και προσφέρει τις υπηρεσίες του στην αεροπορία και το υπουργείο γεωργίας. 

Στις 7 Απριλίου του 1941 γράφεται εθελοντής για τη στρατιωτική Σχολή του Καΐρου, ματαιώνεται όμως η μετάβασή του γιατί το πλοιάριο που θα τους μετέφερε βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε από τα Γερμανικά Στούκας. Επιστρέφει ξανά στη σχολή Πτολεμαΐδας κι εκεί πρωτοστατεί στη ματαίωση ίδρυσης οργάνωσης Οχράνας από το Σλαβομακεδονικό στοιχείο.

Οργανώνεται στο ΕΑΜ νέων και από τον Κώστα Μωυσιάδη οργανώνεται στην ΟΚΝΕ όπου αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση νεολαίας.

Στο χωριό Καλόχι ήδη έχει συγκροτηθεί η πρώτη ένοπλη αντάρτικη ομάδα. Μετά τη μάχη του Σνιχόβου το Καλόχι αποτελεί σταυροδρόμι διέλευσης ενόπλων αντάρτικων ομάδων.

Ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση της ΕΠΟΝ. Μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών τον Ιούλιο του 1944 με προτροπή του γραμματέα της περιφερειακής επιτροπής της ΕΠΟΝ οι ΕΠΟΝΙΤΕΣ των Γρεβενών εντάσσονται στον μόνιμο ΕΛΑΣ, ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο ρόλο τροφοδοσίας των ανταρτών, πέρα όμως από αυτή του την αποστολή πήρε μέρος και σε αρκετές μάχες.

Βασίλης Παπανίκος Ένας ελασίτης στο Σύνταγμα

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας διώκεται ανηλεώς, καταφεύγει στις ομάδες καταδιωκόμενων δημοκρατικών πολιτών.

Το 1947 συλλαμβάνεται στην Αιανή Κοζάνης, παραπέμπεται στο στρατοδικείο Κοζάνης και δικάζεται σε 9 χρόνια. Στις 23 Οκτωβρίου του 1949 ξαναδικάζεται από το ίδιο στρατοδικείο σε θάνατο. Η ποινή αυτή μετατρέπεται σε ισόβια από το αναθεωρητικό δικαστήριο και παρέμεινε στις φυλακές μέχρι το Γενάρη του 1956.

Μετά την αποφυλάκισή του εντάσσεται στην ΕΔΑ και εργάζεται στην οργάνωση Αγίου Αρτεμίου.

Το 1964 με τη διαμάχη στις γραμμές της ΕΔΑ σε Χρουτσοφικούς και Μαοϊκούς εγκαταλείπει την οργάνωση και φεύγει για τη γενέτειρά του.

Ασχολείται πλέον με τον αγροτικό συνδικαλισμό πρωτοστατώντας σε όλους τους αγώνες του αγροτικού κινήματος. Την περίοδο της Χούντας τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό. Του στήνουν μια δολοφονική απόπειρα αλλά οι εκτελεστές αρνούνται να την πραγματοποιήσουν τελικά.

Μετά τη μεταπολίτευση ο Βασίλης με την ίδια θέρμη εξακολουθεί να αγωνίζεται μέσα από τις αγροτικές και συνεταιριστικές οργανώσεις.

Μέχρι και την ημέρα του θανάτου του (Κυριακή 25/11/12) ήτανε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΣ: Η ζωή και οι αγώνες του παππού με τη μάσκα! [ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ]

by Sophia-Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση

Πηγές
16787 - Όταν ζητάς συγγνώμη - Ν. Λυγερός, September 8, 2014
2353 - Συγγνώμη παππού - N. Lygeros. May 13, 2012 Poems
20649 - Οι συνταξιούχοι δεν χρειάζονται συγγνώμη. Ν. Λυγερός July 26, 2015
14341 - Αν ο παππούς σου. Ν. Λυγερός. January 30, 2014 Articles / Poems


ΔΕΙΤΕ: Ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγγνώμης: Κατά την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία, τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγγνώμης στην αρχή της Μ. Σαρακοστής. Κατανυκτικός λέγεται, διότι... Διαβάστε περισσότερα »




facebook Τσίτσος Βασίλειος 13 Μαρτίου 2016: Θα συμφωνήσω, αλλά και θα το αφιερώσω στους παππούδες του ΕΠΑΜ, όπως μας λένε, κατηγορώντας μας γιατί δεν βάζουμε μπροστά τη νεολαία ...ο λόγος είναι απλός... Γιατί να πληρώσουν οι νεότεροι, για αυτά που φταίξαμε οι γεροντότεροι; Και επι τέλους εμείς κάτι ζήσαμε, κάτι χαρήκαμε ...τα παιδιά και τα εγγόνια μας, οι γενιές που θάρθουν, τι φταίνε για να πληρώσουν τα δικά μας λάθη, αν και εφόσον υπάρξουν; Πολλά ζητήματα ανοίγεις με αυτή σου την ανάρτηση ...να' σαι καλά Σοφάκι... 13 Μαρτίου 2016

Ένα συγκινητικό βίντεο που ανέβηκε
από δικούς του ανθρώπους με
περισσότερες πληροφορίες για τις
δράσεις του από τη δεκαετία του ’40.
Βασίλης Λ. Παπανίκος

Εδώ βλέπουμε τον «παππού με τη
μάσκα», όπως χαρακτηρίστηκε τότε,
μπροστάρη σε συγκέντρωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: