"copyrightHolder": { "@type": "Person", "name": "Sophia Drekou" }, "potentialAction": { "@type": "ReadAction", "target": "https://www.sophia-ntrekou.gr/2014/09/kali-sxoliki-xronia-metro-11-9-2014.html" } }

Εμπειρίες στο Μετρό: μια σκηνή που διδάσκει γενναιοδωρία - Καλή σχολική χρονιά | Αέναη επΑνάσταση

Ασπρόμαυρη φωτογραφία: αγόρι ακουμπά σε τοίχο και κρατά μικρό ακορντεόν με ιμάντες, με κρεμασμένο πλαστικό ποτηράκι στο πλάι· βλέμμα σοβαρό, φόντο με περαστικούς.
Παιδί μουσικός του δρόμου — ασπρόμαυρη στιγμή
που μας θυμίζει ότι η παιδεία αρχίζει από την καρδιά.

Καλή Σχολική Χρονιά στα παιδιά. Μια καινούργια σχολική περίοδος ξεκινάει και εύχομαι ολόψυχα στα παιδιά να έχουν μια καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, με υγεία, να αποκτήσουν γνώσεις και πρόοδο και να πραγματοποιήσουν τα οράματά τους.

Ανάμεσα σε πρόσωπα ηλιοκαμένα, μια μικρή χειρονομία στο βαγόνι μετατρέπει την αρχή του Σεπτεμβρίου σε μάθημα προσφοράς και κοινότητας.

Στην αρχή του Σεπτεμβρίου, ευχόμαστε καλή σχολική χρονιά στα παιδιά, κι ένα στιγμιότυπο στο μετρό γίνεται ζωντανή παραβολή γενναιοδωρίας, προσφοράς και κοινότητας: ανάμεσα σε επιβάτες, μια μητέρα με την κόρη της και δυο μικροί μουσικοί συναντιούνται σε μια απρόσμενη ανταλλαγή που θυμίζει ότι η παιδεία αρχίζει από την καρδιά.

Το κείμενο του Φαίδωνα Χριστοδουλάκη στην «Αέναη επΑνάσταση» αποτυπώνει τη λεπτή αυτή στιγμή με βλέμμα «αιώνιου μαθητή», χαρίζοντάς μας μια ευχή που γίνεται πράξη.

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον καλό μου φίλο Φαίδωνα Χριστοδουλάκη θεολόγο, για την συγκινητική εμπειρία του να την μοιραστεί μαζί μας.

Σεπτέμβριος: η ματιά του «αιώνιου μαθητή» 

Μετρό 11/9 2014 μ.Χ.

Πάντα αυτή τη περίοδο, στις αρχές του Σεπτέμβρη, σαν υποσυνείδητα σχεδόν, πιάνω τον εαυτό μου, αιώνιο μαθητή, να χαζεύει σχολικά συχνά να αγοράζει γόμες, μολύβια και στυλό στα κρυφά...

Έτσι, μπαίνοντας απόψε σε ένα βαγόνι με ελάχιστο κόσμο, λες και το καλοκαίρι πήρε παράταση ζωής, έζησα μια μαγική σκηνή άλλης εποχής που θα θελα να τη μοιραστούμε.

Σκηνές στο βαγόνι

Ανάμεσα σε πρόσωπα ηλιοκαμένα, με καρφωμένο ακόμη στο βλέμμα τους το καλοκαίρι, κορίτσια ανάλαφρα ντυμένα με σορτσάκια τζιν και παντοφλίτσες-πανηγύρια με χίλια δυο πλουμίδια πάνω, νυχάκια περίτεχνα όλο χάρη, αγόρια κοντοκουρεμένα και μουσάτα σαν διάκοι, με ακουστικά στ' αυτιά και κινητό-προέκταση του χεριού, κάνα δυο νυσταλέους σεκιουριτάδες με γαλόνια παράξενα, μια γιαγιά Ρωσίδα που διάβαζε ένα μικρούτσικο βιβλιαράκι, προφανώς Ευαγγέλιο, και ψιθυρίζοντας στη ακατάληπτη διάλεκτο των Ουραλίων, έκανε τον σταυρό της κάθε τόσο κοιτώντας με δυο αγαθά σλαβικά μάτια ψηλά κι ένα γιάπη-χαρτογιακά, αδύνατο σαν οδοντογλυφίδα, να πλέει σ' ένα φτηνιάρικο κοστουμάκι, φορτωμένος με τσάντες δερμάτινες...

Ξάφνου... η υπέροχη εικόνα!

Η υπέροχη εικόνα: μητέρα και παιδί

Μια συμπαθέστατη μαμά γύρω στα σαράντα, σαν τις μαμάδες του παλιού καιρού, απλά ντυμένη κι αληθινά όμορφη, με ένα κοριτσάκι δίπλα της σαν αγγελούδι από αναγεννησιακό πίνακα, με φουστανάκι με γιρλάντες ροζ, και μπλε ζωηρά ματάκια, φρόνιμο και λαλίστατο συνάμα.

Στο χεράκι του κρατούσε σφιχτά μια σακούλα πιο μεγάλη απ το ίδιο και κάθε λίγο έβγαζε από μέσα γόμες, μολύβια, μαρκαδόρους, κι αφού τα παρατηρούσε λίγο τα ξανάβαζε γρήγορα στη σακούλα, λες κι ήταν πολύτιμος θησαυρός!

Η μαμά, με ένα χαμόγελο απόλυτης γαλήνης, έλεγε ψιθυριστά στη μικρή και μια συμβουλή για κάθε σχολικό που έβγαινε απ' τη σακούλα ενώ η κουκλίτσα την άκουγε αφηρημένα με ένα στοματάκι ορθάνοιχτο και δυο μαγουλάκια κόκκινα σαν ροδάκινα.

Οι μικροί μουσικοί στο μετρό

Ξαφνικά μέσα στη ησυχία ανεβαίνει από κάποια στάση ένα δίδυμο μουσικό. Ένας πιτσιρικάς τσιγγάνος, γύρω στα 15 με μάτι αετίσιο να κόβει κάθε κίνηση χεριού που έμπαινε σε τσέπη, με ψεύτικο χαμόγελο, κι ακορντεόν να παίζει κάτι απροσδιόριστο μεταξύ νησιώτικου και λαϊκού ιδιαιτέρως κακότεχνα, κι ένα κοριτσάκι πολύ μικρό με κοτσιδάκια και λαδωμένο μαλλάκι, με φουστανάκι βρώμικο και παρδαλό, και με πανέμορφη διαπεραστική φωνή βγαλμένη από ταινία του Κουστουρίτσα.

Το κοριτσάκι με σπασμένα ελληνικά τραγουδώντας, κι μ' ένα ξεχαρβαλωμένο ντέφι κρατώντας άρχισε να περιπλανιέται ανάμεσα στους επιβάτες, σχεδόν αδιάφορα, περιμένοντας να πέσουν τίποτα ψιλά μες στο ντέφι.

Μια πράξη που διδάσκει: οι μαρκαδόροι

Ελάχιστοι έδωσαν και το τσιγγανάκι έφτασε μπροστά στη μικρή με τα σχολικά, που εκείνη τη στιγμή κρατούσε κάτι πολύχρωμους μαρκαδόρους. Τα κοριτσάκια κοιτάχτηκαν μεταξύ τους λες και γνωρίζονταν από παλιά, και η ξανθιά μικρή έριξε μες στο ντέφι τους μαρκαδόρους! Το τσιγγανάκι έσκυψε την φίλησε στοργικά και πήγε παρακάτω.

Στοχασμός: φιλανθρωπία παιδείας

Όλοι γύρω μείναμε κόκκαλο και μόνο η μαμά συνέχιζε να χαμογελάει γαλήνια και μάλλον υπερήφανα.

Κατέβηκα σχεδόν παραπατώντας, με μια σκέψη μόνο καρφωμένη.
Φιλανθρωπία μεταξύ παιδιών... φιλανθρωπία παιδείας...

Καλή σχολική χρονιά σ' όλα τα παιδάκια...

Φαίδων Χριστοδουλάκης, ΜΑ. Θεολογίας
για την ιστοσελίδα Αέναη επΑνάσταση


Ο Σεπτέμβριος δεν είναι μόνο καλή σχολική χρονιά∙ είναι πρόσκληση να ξαναθυμηθούμε ότι η παιδεία είναι σχέση, κοινότητα και γενναιοδωρία. Η μικρή πράξη στο μετρό μάς έδειξε πως ένα ζευγάρι μαρκαδόροι μπορεί να γίνει γέφυρα ανθρωπιάς: το μάθημα που μένει δεν διδάσκεται στον πίνακα, αλλά γράφεται στην καρδιά. Καθώς ξεκινά ο καινούργιος κύκλος μαθημάτων, ας κρατήσουμε αυτό το απλό «ευχαριστώ» ως πρώτη ύλη για μια χρονιά με προσφορά, σεβασμό και κοινό καλό.

✍️ Σοφία Ντρέκου

by Αέναη επΑνάσταση

Περισσότερα Θέματα: Διηγήσεις, Κοινωνία,
Παιδιά, Φαίδων Χριστοδουλάκης,





Βίντεο: το Ederlezi και το Talijanska ντύνει
μουσικά την υπέροχη την ιστορία μας.

Το παραδοσιακό «Ederlezi» και το «Talijanska» σε μουσική του Goran Bregovic (Γκόραν Μπρέγκοβιτς), με σκηνές από την αριστουργηματική, σκληρή ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα «Ο Καιρός των Τσιγγάνων» (1988), η όποια κινείται ανάμεσα στη φαντασία και στη πραγματικότητα. Μέσα από μια απλή δραματική ιστορία ο σχεδόν νέο-ρεαλιστικά σκηνοθέτης, εξετάζει το τρόπο ζωής των ηρώων του, κυρίως όμως μέσα από τη περιπλάνηση, τη μουσική, τα τραγούδια.

Ederlezi: Time of the Gypsies - Goran Bregović, Emir Kusturica


\








Goran Bregović - Talijanska - Time of the Gypsies












Ο Φαίδων Χριστοδουλάκης γεννήθηκε στον Άγιο Δημήτριο τον Μάϊο του 1976 από πολύτεκνη οικογένεια. Υιός του Δημήτρη Χριστοδουλάκη & της Καίτης Κουρμούζη, με καταγωγή από τα Χανιά και το Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας. Απόφοιτος του 2ου Γενικού Λυκείου Αγίου Δημητρίου το έτος 1994. Ακολούθησε σπουδές στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1996 έως το 2001. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση ως φοιτητής στον πατριωτικό χώρο.

Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ίδια σχολή μέχρι το 2007 οπότε και έγινε κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου.

Πρόεδρος του συλλόγου μεταπτυχιακών φοιτητών Θεολογικής Σχολής Αθηνών, προώθησε αρκετά ζητήματα κατοχύρωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων των συναδέλφων του.

Παράλληλα διετέλεσε πρόεδρος Θεολογικών συνεδρίων σε όλη την Ελλάδα και εργάσθηκε ως συντάκτης στο περιοδικό «Εκκλησία & Διπλωματία» και στον ιστοχώρο «RnN».

Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr

ΠερισσότεραΦαίδων Χριστοδουλάκης

Δείτε ακόμη στο Μετρό του Φαίδωνα:



Οι αναγνώστες σχολιάζουν στο FaceBook
Σοφία Ντρέκου 12 Σεπτεμβρίου 2014 στις 9:19 π.μ.


ΠΑΤΡΑ Συναυλία Goran Bregovic & The Wedding and Funeral Band, στην πλατεία Γεωργίου Α’. Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2023. Σε Βαλκανικούς ρυθμούς το Πατρινό Καρναβάλι με τον διάσημο μουσικό Goran Bregovic να ξεσηκώνει τα πλήθη!

Η Πάτρα είχε φορέσει τα καλά καρναβαλικά της, το βράδυ της Παρασκευής 24/2/2023, με την ζωντανή εμφάνιση του Goran Bregovic και της Wedding and Funeral Band.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που η μουσική του Μπρέγκοβιτς έχει γίνει συνώνυμη της βαλκανικής ψυχής, της αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς μας, των κοινών στοιχείων στη σκέψη, τον πολιτισμό και τα έθιμά μας. Φέρνει στο μυαλό όλων μας, τον τρόπο που οι Βαλκάνιοι γιορτάζουν τόσο τη ζωή όσο και το θάνατο, στοιχείο που ξεχωρίζει και στο Καρναβάλι μας. Γι’ αυτό και η μουσική του έχει ντυθεί σε πολλές περιπτώσεις και με ελληνικούς στίχους και δεν λείπει από καμία μάζωξη ή γλέντι. Οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα! Δεν δεχόμαστε άλλο να πολεμάμε, να διαχωριζόμαστε και να σκοτωνόμαστε για ξένα συμφέροντα. Αποδεικνύουμε ότι ξέρουμε να τραγουδάμε, να χορεύουμε, να δείχνουμε αλληλεγγύη και να αγωνιζόμαστε, ώστε να βρισκόμαστε μόνο σε χαρές, όπως σήμερα.

Μπροστά σε ένα κοινό όλων των ηλικιών γεμάτο παλμό ξεδιπλώθηκε η μουσική του Bregovic γεμάτη χορευτικούς, ξεσηκωτικούς ρυθμούς αλλά και μελωδικές στιγμές, μέσα από όλες τις μεγάλες του επιτυχίες που τον καταξίωσαν στο πάνθεον της διεθνούς μουσικής σκηνής. Ρυθμοί βαλκανικοί, εξωστρεφείς, δυναμικοί που απογείωσαν το κέφι.

Κομμάτια γνώριμα όπως το παραδοσιακό «Ederlezi» από τον «Καιρό των Τσιγγάνων» που αποδόθηκε εξαιρετικά από τις δυο θαυμάσιες θηλυκές βουλγάρικες φωνές, το «Mesecina» και το «Ausencia» από το «Underground», αλλά και το «Death Car» από το «Arizona Dream» που είχε ερμηνεύσει με μεγάλη επιτυχία ο Iggy Pop στο σάουντρακ της ταινίας, που αποτυπώθηκαν στην κοινή πορεία του Bregovic με τον Emir Kusturica, στάθηκαν ως αιχμές στην δίωρης διάρκειας και πλέον συναυλία.

Kαι μαζί όλες οι εξαιρετικές μελωδίες του Bregovic που τραγουδήθηκαν με ελληνικούς στίχους από διάσημους Έλληνες τραγουδιστές όπως η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και ο Γιώργος Νταλάρας.












Δεν υπάρχουν σχόλια: