Προετοιμασία για τα Χριστούγεννα - Το Κομβικό Γεγονός της Ιστορίας | Αέναη επΑνάσταση

Ο Χριστός σε λίγες μέρες γεννιέται και θα γιορτάσουμε το κομβικό αυτό γεγονός της ιστορίας. Είναι κάλεσμα!

Το σημαντικότερο που έχει γίνει για τον καθένα μας προσωπικά και το κάλεσμα αυτό είναι κλήση στη ζωή, στην ελπίδα, τη χαρά, την αγάπη, την ορθόδοξη προσμονή, τη ζωντανή έκφραση κάθε δοξολογικής αναπομπής της στιγμής μας εν χριστώ.

🟢 Χριστούγεννα: Το κομβικό γεγονός της ιστορίας

Ήρθε ξένος ο χριστός και η πόλη λόγω της απογραφής της εποχής και της σκληροκαρδίας των ανθρώπων της δεν τον δέχτηκε. Και ο Χριστός αδιαμαρτύρητα βρήκε χώρο έξω από την πόλη χωρίς η Παναγία να αντιδράσει και να στενοχωρηθεί...

Και εκεί στη Φάτνη λειτουργήθηκε το μυστήριο της θείας οικονομίας με τρόπο ταπεινό και συνάμα συγκλονιστικό! Η πόλη μέσα στις κοσμικές μέριμνες της απογραφής και των φόρων δεν καταλαβαίνει τίποτα.

Οι καρδιές είναι αλλού αφού αλλού είναι και ο θησαυρός τους. Και οι αισθήσεις τους δεν είναι δεκτικές στη θεία συγκατάβαση... Και ο θεός εξερχόμενος με τη γέννησή του εισέρχεται στην αναμονή των ψυχών που ποθούν την θεια κένωση. Και λησμονούν το παρελθόν. Και μπαίνουν ήδη στο αν-αρχικό κάλεσμα της βιοτής που λάμπει στο πρόσωπο Του πιο πολύ και από το νοητό φως.

Και εμείς; Εμείς αναμένουμε τη γιορτή για να Τον συναπαντήσουμε για άλλη μια φορά επετειακά; Μη γένοιτο! Θα τον συναντήσουμε στη φάτνη της καρδιάς μας και σαν άλλοι ξένοι θα σκύψουμε στο μέγα μυστήριο της καινής κτίσης!

Θεωρώ πώς μια καλή προετοιμασία για να κοινωνήσουμε τα Χριστούγεννα και τις άλλες λειτουργίες πού έρχονται, δεν είναι μόνο η νηστεία και η εξομολόγηση. Πρέπει να προηγηθεί η συμφιλίωση πρώτον και δεύτερον όσον το δυνατό ελεημοσύνη.

Αυτά τα δύο είναι μέσα στις πνευματικές μας προϋποθέσεις εκ των ουκ άνευ. Κάποιος χριστιανός μπορεί να νήστεψε μια μέρα ή και καμία για πολλούς λόγους. Άλλος χριστιανός μπορεί να εξομολογήθηκε πριν τρείς ή τέσσερις ή έξι μήνες και να μην του βρέθηκε κώλυμα στην θεία κοινωνία και να μην χρειάζεται μια επετειακή επίσκεψη ανασφαλείας στον εξομολόγο για την «άδεια».

Ενώ ο χριστιανός πού αποφεύγει την συμφιλίωση ή την ελεημοσύνη πού μπορεί, είναι αναπολόγητος. Πώς θα πάμε στον Χριστό με κλειστή καρδιά και άδεια χέρια; Ξυπόλητοι και γυμνοί μπορούμε να πάμε στην εκκλησία. Ανοικτίρμονες όμως νομίζω όχι.

Ας αξιωθούμε έτσι να γιορτάσουμε για να μην μείνει άλλη μια επέτειος να χάνεται στην πρόοδο του χρόνου που φεύγει σαν άλλος επισκέπτης που βρήκε κλειστή την πόρτα.

Να θυμάστε, πώς σήμερα η Εκκλησία δεν έχει να παλέψει με τον Διοκλητιανό, τον Άρειο και τους Βαρλααμίτες. Δηλαδή υπάρχουν ακόμα αυτοί σε άλλες μορφές και επιδιώκουν να αλλοιώσουν το ήθος μας.

Ωστόσο όμως μπροστά μας υψώνονται άλλα τέρατα:

Της απομόνωσης, της απελπισίας, της απιστίας, της κοινωνικής και πνευματικής εξαθλίωσης, της πολιτικής αδικίας, της αρρωστημένης εξάρτησης από τον καταναλωτισμό, τις φτηνές αγάπες και τις ακριβές προδοσίες του ανθρωπίνου προσώπου.

Μέσα στο σκοτάδι αυτό, ας γίνουμε φως και χέρι πού τραβάει 

από τον Άδη κάθε ψυχή πού δοκιμάζεται έτσι. Ο Θεός μαζί μας!

by Sophia Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση


Σας προτείνω περισσότερα θέματα » Χριστούγεννα

Οι Αναγνώστες και Αναγνώστριες σχολιάζουν στο Facebook

● Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 16 Δεκ 2014

Χαϊνης Χαινης 16 Δεκ 2014: Οκ τα λεγόμενα συγγνωστά αμαρτήματα συγχωρούνται όταν κι εσύ στην προσευχή σου συγχωρείς μέσα από την καρδιά σου όσους νομίζεις ότι έβλαψαν ή σε κορόιδεψαν ή σου φέρθηκαν άσχημα. Διαφορετικά ο καθένας έπρεπε να έχει έναν εξομολόγο μαζί του κάθε μέρα να του διαβάζει ευχή ανά δύο λεπτά. Αυτό δεν σημαίνει ότι στην εξομολόγηση δεν τα λέμε....αλλά αν στο διάστημα μέχρι την θεια Κοινωνία κάνουμε κάτι συγγνωστό, "απλό" δηλαδή. Άντε κανένα ψεματάκι, άντε να μιλήσουμε σε κάποιον λίγο απότομα, άντε να πούμε και τον διαιτητή "μακάκα".

Τότε όταν στον απόδειπνο λέμε το Πάτερ ημών και όταν φτάνουμε στο σημείο να ζητάμε συγχώρηση από τον Θεό όπως και εμείς συγχωρέσαμε τους άλλους, αν το εννοούμε και το λέμε με μετάνοια δεν είναι ανάγκη να χτυπάμε τα τηλέφωνα εναγωνίως να βρούμε τον εξομολόγο μας. Αυτά δεν τα έβγαλα από την κεφάλα μου, αλλά μου τα είχε πει ο πνευματικός μου όταν άρχισα να εξομολογούμαι...

...και να σας πω το μέγα μυστικό;;;; Μου το είπε ασκητής στην Κρήτη, δεν θα αποκαλύψω το όνομά του γιατί γίνεται ήδη χαμός στην σπηλια-κελλάκι όπου ζει... Σας ταλαιπωρεί κάποιο πάθος πάρα πολύ και σας δυσκολεύει; Θέλετε να "εξαφανιστεί" και από λιοντάρι να γίνει τρομαγμένο γατάκι; Ένα κατοστάρι κομποσχοίνι την ημέρα "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τους εχθρούς μου" κι εκείνη την ώρα ενας ενας να περνάν από το νου νοερώς και σεις να τους συγχωρείτε λέγοντας την παραπάνω ευχή. Τότε θα νιώσετε τόσο ανάλαφροι λες και βγήκατε από εξομολόγηση γιατί "τραβήξατε" και την συγγνώμη του Θεού. Επιπλέον κατευνάζετε και τα πάθη...

Στυλιανός Ματθαίου: Σοφία και Χαίνη, στομώνετε την πείνα μου, με τα κείμενά σας και αφηγήσεις.....Είστε σκιερά δέντρα, στην καψάλα το καλοκαιριού μου....!

● Σοφία Ντρέκου 16 Δεκεμβρίου 2014

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος 16 Δεκ. 2014

Ακριβῶς Sophia μου... Τους ανοικτίρμονες δεν τους δέχεται ο Πατήρ οικτιρμῶν... Ἀνέλεος η κρίσις τῶ μή ποιήσαντι ἒλεος... Εἶναι η μοναδική περίπτωση μή συγχωρήσεως ὃπως φαίνεται στο παράδειγμα τοῦ ανοικτίρμονος δούλου.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος 20 Δεκ 2014
Σοφία ορθοί ! Να μη μας βροῦν τα Χριστούγεννα καθεύδοντες αλλά νήφοντες ..Αλλοιῶς δεν θα πάρουμε εἲδηση ἀπό την ἐπίσκεψη Του και θα παραμείνουμε μακριά από το φῶς Του εν σκότει και σκιᾶ διαπορευόμενοι ! Σε ευχαριστῶ Sophia μου !

Βιργινία Μαυρίδου 20 Δεκ 2014
Αν δεν γίνουμε οικτίρμονες και ελεήμονες...θάμαστε πάντα ένα δέντρο άκαρπο...!!! Για να αποκτήσει αξία η προσπάθεια για τη σωτηρία της ψυχής μας και για να ζήσουμε να βιώσουμε το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων οφείλουμε να συμπονάμε και να ελεούμε τον συνάνθρωπό μας, τον διπλανό μας, τον αδελφό μας!! Ευλογημένη ανάρτηση Sophia μου!!! Σ' ευχαριστούμε!!!

Dimitrios Koutsoumpas 20 Δεκ 2014
Ρώτησε κάποιος τὸν γέροντα Παΐσιο «τὶ θὰ ἔκανες γέροντα ἂν αὔριο θὰ ἦταν ἡ τελευταία μέρα τῆς ἐπίγειας ζωῆς σου», κι αὐτὸς ἀπάντησε: «Ὅτι κάνω κάθε μέρα παιδάκι μου».
Ὁ Χριστιανὸς ζεῖ κάθε μέρα ἐσχατολογικὰ, ὄχι μὲ τὴν τραγικὴ ἔννοια ποὔχει περάσει ἐν πολλοῖς σήμερα, ἀλλὰ τὴν βιωματικὴ ζῶντας τὴν Σάρκωση, τὴν Ζωή, τὰ Πάθη, τὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Γιαὐτὸ ζῆθι Σοφία τὰ Χριστούγεννα κι εὔχου νὰ τὰ ζῶ κι ἐγώ. Γιατὶ χωρὶς τὸν Ἔνσαρκο Λόγο ὡς βαπτισμένοι Χριστιανοὶ γιὰ ποιοὺς ἄλλους ἄσαρκους καὶ ἄσπλαχνους λόγους ἀξίζει νὰ ζοῦμε καὶ νὰ παλεύουμε;

Sophia Drekou 20 Δεκ 2014: Δημήτρη, τέτοια σχόλια από σένα με ενθουσιάζουν και μ' αναπαύουν. Αυτά περιμένω να μου γράφεις. Σ' ευχαριστώ. Ανταποδίδω επίσης τα ακόλουθα του αγίου και αγαπημένου μας γέροντος Παϊσίου:

- Γέροντα, πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;

- Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους να είναι στα θεία νοήματα. Τότε αλλοιώνεται ὁ άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού.

Εγώ θα εύχομαι η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του. ● Άγιος Γέροντας Παΐσιος: πως να ζήσουμε τα Αληθινά Χριστούγεννα;

Sophia Drekou: Όταν μου γράφετε τέτοια όμορφα, στοχαστικά ευχετικά σχόλια, μου δίνουν χαρά και θα τα συμπληρώσω και στην ανάρτηση μετά το πέρας των σχολίων. Σας ευχαριστώ.

● Σοφία Ντρέκου 20 Δεκεμβρίου 2014 στις 4:42 μ.μ.