Η αρχόντισσα-κυρά με ιστορία, Δόμνα Σαμίου (Αφιέρωμα & Videos)

Δόμνα Σαμίου

Έχε γειά πάντα γειά, κυρία Δόμνα
Στις καρδιές μας θα είσαι πάντα εκεί... 

της Σοφίας Ντρέκου 

Αθάνατη, Αστείρευτη, Ανεπιτήδευτη, αφοσιωμένη στην τέχνη σου που μέσω αυτής, μετουσιώνεσαι για τον καθένα μας σε ανάμνηση ισχυρή. Η συμβολή σου στο κοινωνικό γίγνεσθαι, είναι ο μουσικός απόηχος της ανάμνησης σου, το δώρο μας, η προσφορά σου, η αέναη μουσική συνεισφορά σου.

Δόμνα Σαμίου (1928 - 10 Μαρτίου 2012)

Ένα Όνομα με Ιστορία. Δόμνα Σαμίου. Μία μεγάλη ερμηνεύτρια αλλά και ερευνήτρια του παραδοσιακού μας τραγουδιού. Όχι απλά υπήρξε κοιτίδα της Μουσικής μας παράδοσης, αλλά, φρόντισε οι γνώσεις, η αγάπη και η λατρεία της για την βυζαντινή, η παραδοσιακή μουσική και το δημοτικό μας τραγούδι γενικότερα, να ταξιδέψει εντός και εκτός Ελλάδος, στα πέρατα του κόσμου. Τραγούδησε όλους τους καημούς κι όλες τις χαρές αυτού του τόπου. Απ' την αγάπη του νιού ως τον μόχθο του αγωγιάτη κι απ' τη νοσταλγική θύμηση της πατρίδας στην ξενιτιά ως το απαλό νανούρισμα του μωρού, απ' τη γλυκιά μάνα.

Το πιο παλιό, το πιο αληθινό, το πιο ωραίο 
όργανο της μουσικής, η μόνη αρχή στην οποία 
η μουσική μας οφείλει την ύπαρξή της
είναι η ανθρώπινη φωνή...


Το δημοτικό τραγούδι ζυμώθηκε με τον ιδρώτα του λαού μας, σ' όλους τους αγώνες που έδωσε το ελληνικό στοιχείο για να επιβιώσει. Αγώνες όχι μόνο εδαφικούς, άλλα και θρησκευτικούς, ιδεολογικούς, γλωσσικούς. Και ύμνησε τόσες ψυχικές καταστάσεις, απλά ανθρώπινες, όσες οι μεγαλόσχημοι ψυχαναλυτές του καιρού μας είναι αδύνατον να φανταστούν.

Η παραδοσιακή μας μουσική έδωσε μια άνιση μάχη από την οποία θα είχε βγει ολοκληρωτικά νικημένο, αν οι ρίζες του δεν ήταν τόσο βαθιά χωμένες στην καρδιά του Ελληνισμού. Σε αυτό, βαρειά το οφείλουμε στην σπουδαία Γυναίκα την Δόμνα Σαμίου. Είναι δικαίως και Ιστορικός της παραδοσιακής Τέχνης αλλοτινών εποχών, της χρωστάμε πολλά περισσότερα από ότι της αναγνωρίζουμε.

«Ό,τι έχω κάνει, το έχω κάνει για εσάς, τα παιδιά... 
εμείς, δίνουμε σε σας, τους νέους, 
τη σκυτάλη για να προχωρήσετε». Δόμνα Σαμίου


Βιογραφία

Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή της Αθήνας και πέθανε στις 10 Μαρτίου 2012. Οι γονείς της ήταν μικρασιάτες πρόσφυγες από το Μπαϊντίρι, χωριό της περιοχής της Σμύρνης. H μητέρα της ήρθε στην Ελλάδα το 1922, ο πατέρας της, αιχμάλωτος στρατιώτης, λίγο αργότερα, με την Ανταλλαγή.

«Τίποτ' άλλο δεν άκουγα από παιδάκι 
παρά για την πατρίδα των γονιών μου. 
Η Μικρά Ασία ήταν για μένα το παραμύθι μου»

Έζησε τα παιδικά της χρόνια μέσα στις απάνθρωπες αλλά παράλληλα πολύ ανθρώπινες και αλληλέγγυες συνθήκες της προσφυγιάς, κι εκεί απέκτησε τα λαϊκά ερείσματα της προσωπικότητάς της και την ατόφια συμμετοχικότητά της. Στο περιβάλλον αυτό είχε τα πρώτα μουσικά της ακούσματα απ’ τα οποία και πήγασε η αγάπη της για την παραδοσιακή μουσική.

Σε ηλικία 13 ετών η Δόμνα Σαμίου έχει την πρώτη διδακτική επαφή με τη βυζαντινή και τη δημοτική μουσική αλλά και με τη λογική της επιτόπιας έρευνας, μαθητεύοντας κοντά στον Σίμωνα Καρά, στο «Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής», ενώ παράλληλα φοιτά στο νυχτερινό Γυμνάσιο. Ως μέλος της χορωδίας του Σίμωνα Καρά αρχίζει η σχέση της και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας/Ε.Ι.Ρ.
ΔΕΙΤΕ: 1944 Άστεγη στα Δεκεμβριανά. Βιωματική διήγηση της Δόμνας Σαμίου
Το 1954, προσλαμβάνεται στο Τμήμα Εθνικής Μουσικής. Άρχισε μία μακρά σχέση με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) που τερματίστηκε το 1971. Από τη θέση αυτή γνωρίζει τους σημαντικότερους λαϊκούς μουσικούς, οι οποίοι την εποχή εκείνη της εσωτερικής μετανάστευσης συρρέουν στην Αθήνα απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας, και τους οποίους το ΤΕΜ ηχογραφεί για τις εκπομπές του. 

Έτσι η Δόμνα εξοικειώνεται με όλα τα τοπικά μουσικά ιδιώματα. Παράλληλα κάνει μουσική επιμέλεια σε εκδόσεις δίσκων, θεατρικές εκπομπές, κινηματογραφικές ταινίες. 

Το 1963 αρχίζει τα ταξίδια της στην επαρχία για επιτόπιες καταγραφές και συγκέντρωση μουσικού υλικού για το προσωπικό της αρχείο με δικά της μηχανήματα.

η Δόμνα εξοικειώνεται με όλα τα τοπικά μουσικά ιδιώματα

Το 1971 χρονιά ορόσημο για την μετέπειτα πορεία της, παραιτείται από την Ραδιοφωνία. 

Την ίδια χρονιά-σταθμό αποδέχεται την πρόσκληση του Διονύση Σαββόπουλου συνερμηνεύοντας παραδοσιακά τραγούδια επί σκηνής. 

Πρωτοεμφανίζεται στο νεανικό και αντιχουντικό Ροντέο, δίνοντας μια μεγάλη έκτοτε στροφή στη σχέση των νέων με την παραδοσιακή μουσική. Την ίδια χρονιά διασκεύασε το τραγούδι «Γαλανή Γαλαζιανή» με τον μουσικό Γιώργο Κοντογιώργο, για το δίσκο «Ωτοστόπ» του Θανάση Γκαϊφύλλια, ενώ συχνές ήταν και οι παρουσίες της σε μπουάτ της εποχής. Ήδη όμως κυκλοφορούσαν δίσκοι της σε Ελλάδα, Γαλλία και Σουηδία, που σηματοδοτούσαν την απήχηση του έργου της στον κυρίως ελληνισμό και στην ελληνική ομογένεια.
Το 1971, μέσα στη χούντα, ο Διονύσης Σαββόπουλος την έπεισε να τραγουδήσει δημοτικά τραγούδια στη μπουάτ «Ροντέο». Τις επόμενες χρονιές ακολούθησαν το «Κύτταρο» και οι «Ρίζες». Η ίδια έλεγε:
Πρώτη φορά που τραγούδησα μόνη ήταν το 1960, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, όπου μας είχαν καλέσει τότε να τραγουδήσουμε, και αντικατέστησα τον Σίμωνα Καρρά. Ξανατραγούδησα μόνη μου δέκα χρόνια αργότερα, το Μάρτιο 1971, στη μέση της χούντας, στο υπόγειο «Ροντέο» της Ιουλιανού, που με είχε καλέσει ο Διονύσης Σαββόπουλος. Αρχικά είχα διστάσει πολύ, τελικά όμως, αποφάσισα να πάω. Είχα όμως τρομερή αγωνία πώς θα με δεχτεί το φοιτηταριό που σύχναζε εκεί. Το «Ροντέο» γέμισε φίσκα, μέχρι με όρθιους στα σκαλιά! Ήταν η πρώτη φορά που θα τραγουδούσα δημοτικά μπροστά σε νέους.
Οι νέοι λοιπόν, οι φοιτητές άκουσαν το δημοτικό τραγούδι, άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι κάτι γίνεται, μέχρι τότε δεν είχαν ιδέα τι θα πει δημοτικό τραγούδι και από τότε, όταν έκαναν στο Πανεπιστήμιο διάφορες εκδηλώσεις, με καλούσαν να τραγουδήσω και δειλά-δειλά τα παιδιά σηκωνόντουσαν να χορέψουν, άλλος από την Πελοπόννησο, άλλος από τη Θεσσαλία, άλλος από τη Μακεδονία, άλλος από την Κρήτη. Περνούσε λοιπόν η ντροπή που είχαν για το δημοτικό τραγούδι. Ο ενθουσιασμός των νέων -κυρίως φοιτητών- ενθάρρυνε τη Δόμνα να συνεχίσει τον επόμενο χειμώνα (1972-1973) και πάλι με πρωτοβουλία του Διονύση Σαββόπουλου, στη μπουάτ «Κύτταρο», στην οδό Ηπείρου. Πραγματοποιήθηκαν είκοσι συναυλίες με τραγούδια και χορούς.
Τις σημαντικές αυτές εμφανίσεις ακολουθεί η συμμετοχή στο Φεστιβάλ Μπαχ στο Λονδίνο, οργανωμένο από τη Λίλα Λαλάντη. Η λαμπρή καλλιτεχνική καριέρα της Δόμνας Σαμίου έχει ξεκινήσει θριαμβευτικά. «Πέρασε η ντροπή που είχαν για το δημοτικό τραγούδι», όπως δηλώνει σε συνέντευξή της η ίδια.

Το 1974 αρχίζει η συνεργασία με την Columbia και οι αλλεπάλληλες εκδόσεις LP. Το 1976-77 με σκηνοθέτες τον Φώτο Λαμπρινό και τον Ανδρέα Θωμόπουλο γυρίζουν στην ελληνική επαρχία είκοσι επεισόδια για την εκπομπή της ΕΡΤ «Μουσικό οδοιπορικό». 

Το 1981 ιδρύεται ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής - Δόμνα Σαμίου με σκοπό την διάσωση και προβολή της παραδοσιακής μουσικής και κυρίως την έκδοση δίσκων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων με αυστηρές επιστημονικές και ποιοτικές προδιαγραφές, μακρυά από τις απαιτήσεις των εμπορικών εταιριών.
Αντιστρατευόμενη την εμπορική εκμετάλλευση και εκλαΐκευση της ελληνικής παράδοσης, άρχισε να παρουσιάζει επί σειρά ετών την όσο πιο αυθεντική εκτέλεσή της. Έτσι έκανε αμέτρητες συναυλίες στις οποίες τραγουδούσε η ίδια, αλλά και παρουσίαζε αυθεντικούς καλλιτέχνες και δημιουργούς του δημοτικού τραγουδιού.


Το έργο της ξεπερνά πια τα ελληνικά σύνορα. Εκδίδονται δίσκοι της στη Γαλλία και τη Σουηδία. Επί σαράντα περίπου χρόνια πραγματοποιεί σειρά συναυλιών από την Αυστραλία μέχρι τη Νότια Αμερική που όχι μόνο συγκινούν τους Έλληνες της Διασποράς αλλά και αποκαλύπτουν στους ξένους μια ποιοτική «ελληνική μουσική δίχως μπουζούκι», όπως γράφτηκε σε κάποια κριτική συναυλίας της στη Σουηδία.

Στο εσωτερικό της Ελλάδας οι εμφανίσεις της σε συναυλίες κάθε είδους και με κάθε αφορμή είναι αναρίθμητες καθώς και οι τιμητικές προσκλήσεις και τα αφιερώματα, όπως π.χ. η επετειακή παράσταση για τα 70 της χρόνια: «Η Δόμνα Σαμίου στο Μέγαρο Μουσικής: η γνωστή και άγνωστη Δόμνα», τον Οκτώβριο του 1998.

Για τις ποικίλες δραστηριότητες της συνεργάζεται με τους πιο καταξιωμένους Έλληνες και ξένους μουσικούς, μουσικολόγους, λαογράφους, εθνομουσικολόγους αλλά και διδάσκει, μυεί και αναδεικνύει πρωτόβγαλτους νέους καλλιτέχνες. Από το 1994 δίνει μαθήματα δημοτικού τραγουδιού για ενήλικες στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων της Αθήνας.

Πάμπολλες είναι επίσης οι πρωτοβουλίες της και έμπρακτη και ανιδιοτελής η προσφορά της σχετικά με την βελτίωση της μουσικής εκπαίδευσης των παιδιών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αίτημα παιδαγωγικά πρωταρχικό και επιτακτικό κατά την ίδια.

Η Δόμνα Σαμίου Στον Λυκαβηττό το 1947
Στον Λυκαβηττό το 1947
© Αρχείο Δόμνας Σαμίου

Στην Ελλάδα:

• Το 1979, ο σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, Αλέξης Σολωμός, της ανέθεσε τη μουσική επιμέλεια για τους Όρνιθες του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκαν πρώτα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και στη συνέχεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

• Το 1993, ο Γιώργος Θεοδοσιάδης της ανέθεσε την επιμέλεια της «ζωντανής» μουσικής του Αγαπητικού της Βοσκοπούλας που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο.

•  Στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού τραγούδησε για τέσσερις συνεχείς χρονιές (1995-1998).

• Μεγάλη αναγνώριση της δίδεται από το Μέγαρο Μουσικής, όπου παραδίδει συναυλίες με Ακριτικά Τραγούδια (Μάιος 1995) και ελληνικά παραδοσιακά κάλαντα (Χριστούγεννα 1996), καθώς και το αφιέρωμα που της έκανε ο ίδιος φορέας τον Οκτώβριο του 1998 για τα 70 της χρόνια.

• Το 1981 δημιούργησε τον Καλλιτεχνικό Σύλλογο Δημοτικής Μουσικής «Δόμνα Σαμίου», όπου και συνέχιζε μέχρι τέλους την ίδια ποιοτική και αξιόλογη δισκογραφική της παραγωγή.

• Παράλληλα, από το 1994 ως το 2001, παραδίδει μαθήματα δημοτικού τραγουδιού στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων.

• Της παραδίδεται, το 2006, το βραβείο Αρίων για τη συνολική προσφορά της στη διάσωση του δημοτικού τραγουδιού.

• Η Δόμνα Σαμίου συνέχιζε ως το θάνατό της 10 Μαρτίου 2012 την έρευνα και την καταγραφή της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.

Η εμπεριστατωμένη γνώση της πάνω στο αντικείμενο της δημοτικής παράδοσης του ελληνικού τραγουδιού, η πρωτοπορία της θεματολογίας της, η πολύχρονη πείρα της και η ακρίβεια στην απόδοση των λεκτικών ιδιομορφιών και του ύφους του τραγουδιού, της κάθε περιοχής, την καθιστούσαν μοναδική στον τομέα της.


Καταξιωμένη και αγαπητή για την προσφορά και την προσήνειά της είδε το έργο της να αναγνωρίζεται πολλαπλά και τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις, με αποκορύφωση την απονομή μεταλλίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο το 2005.

απονομή μεταλλίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο το 2005.

Περιστοιχιζόμενη από τους συνεργάτες, φίλους και υποστηρικτές της η Δόμνα συνέχισε το έργο της έως το θάνατό της με εκδόσεις υπομνηματισμένων με αναλυτικά κείμενα θεματικών CD, την οργάνωση του ανέκδοτου προσωπικού Αρχείου της και την προετοιμασία για ανάρτησή του στο διαδίκτυο.
• Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου, www.domnasamiou.gr
• Βιογραφικό | Παρασκήνιο - ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης κ Ραδιοφώνου, ert.gr
• Βίντεο από το YouTube, εταιρεία της Google, www.youtube.com
• Επιπρόσθετα στοιχεία για την αείμνηστη Δόμνα Σαμίου, από Σοφία Ντρέκου
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Βιντεο/αφιέρωμα στην σπουδαία Δόμνα Σαμίου

«Ό,τι έκανα το έκανα από τρομερή αγάπη, 
έρωτα γι’ αυτή τη μουσική. Μπορώ να μπω 
στη θέση αυτών των άμοιρων παιδιών 
που μπαίνουν στα ναρκωτικά για 
να βρουν λίγη χαρά, λίγη ευτυχία. 
Όταν εγώ που δεν έχω πάρει ποτέ μου 
τέτοιες ουσίες τραγουδώ ή ακούω άλλους 
να τραγουδούν, λέω ότι κάπως έτσι πρέπει να 
αισθάνονται τα παιδιά που παίρνουν ναρκωτικά.» Δ.Σ

Το «Μουσικό Οδοιπορικό» ήταν μιά σειρά 20 τηλεοπτικών εκπομπών που προβλήθηκαν στην ΕΡΤ την περίοδο 1976-1977 με τη Δόμνα Σαμίου. Κάθε επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στη μουσική και χορευτική παράδοση κάποιας διαφορετικής περιοχής της Ελλάδας. www.domnasamiou.gr

Από την εκπομπή «Μουσικό Οδοιπορικό», αφιέρωμα στη Μικρά Ασία, ΕΡΤ, 1977. Το τραγούδι «Αμάν γκελ αμάν» έμαθε η Δόμνα Σαμίου από την μητέρα της Μαρία, πρόσφυγα από το χωριό Μπαϊντίρι της Σμύρνης. Για περισσότερες πληροφορίες: domnasamiou.gr




Μαύρη θάλασσα Στίχοι/Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
(Θρακιώτικη διασκευή «λιανοχορταρούδια»)
Τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα
φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που 'χα
και στις φλέβες μου βαθιά μαύρη θάλασσα σαν αίμα
λέει λόγια πικραμένα

Δω στα λια- κι αμάν αμάν, δω σταλιανοχορταρούδια.
Δω στα λιανοχορταρούδια, τι τρανός χουρός θα γένει.

Κανένα πλάσμα του Θεού δε ζει σε τέτοιο βάθος
όπου σ' αγάπησα πολύ κι απόμεινα μονάχος.
Μαύρη Θάλασσα κλειστή και ψυχή μου
χαρισμένη σ' όποιον πιο πολύ σε θέλει.

Σαν γαϊτά- κι αμάν αμάν, σα γαϊτάνι θα πααίνει.
Σαν γαϊτάνι θα πααίνει, πέντι πέρδικις πιτούσαν.

Στα μάγια και στα όνειρα, καμπάνα και καντήλα
Πόλη, Βάρνα, Οδησσός, Κωστάντζα και Μπραΐλα
και σε χρόνο μυστικό σαν ηφαίστειο του Αίμου
λεγεώνες του πολέμου.



Απόσπασμα από την εκπομπή του Γιώργου Παπαστεφάνου
«Μουσική Βραδυά - με τη Δόμνα Σαμίου», ΕΡΤ 1978.
Σκηνοθεσία Δάφνη Τζαφέρη. 


Γιώργος Παπαστεφάνου: Η Δόμνα Σαμίου είναι από τα πρώτα πρόσωπα που γνώρισα όταν, 19 χρονών νεαρός, άρχισα να δουλεύω στο ραδιόφωνο. Εγώ ήμουν στο Τμήμα Ελαφράς Μουσικής και εκείνη στο διπλανό δωμάτιο, της παραδοσιακής μουσικής, με προϊστάμενο τον Σίμωνα Καρρά. Αυτά, στο διατηρητέο κτίριο της πλατείας Ρηγίλλης. «Μπρε συ, γιατί σνομπάρεις τη φασολάδα;» μού έλεγε όταν με άκουγε να μιλάω για γαλλικές σπεσιαλιτέ. Συχνά η Δόμνα ερχόταν πρωί πρωί στο γραφείο μας για να μάς δείξει τους χορούς, από απτάλικο μέχρι ζεϊμπέκικο, και ήταν πάντα γεμάτη κέφι, ζωντάνια, λεβεντιά. Και έτσι έζησα εγώ τη Δόμνα από κοντά μέχρι το τέλος.

Στις αρχές του 1977, η Δάφνη Τζαφέρη μού πρότεινε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στο δημοτικό τραγούδι και τη Δόμνα. Ήδη υπήρχε η εξαιρετική σειρά του «Μουσικού Οδοιπορικού», που είχαν φτιάξει ο Ανδρέας Θωμόπουλος και ο Φώτος Λαμπρινός, απ' όπου και εμείς θα αντλούσαμε πολύτιμο υλικό. Παράλληλα θα είχαμε βέβαια και την ίδια τη Δόμνα, καθώς και τον δάσκαλό της, τον Σίμωνα Καρρά, σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Ένα μικρό πορτρέτο της Δόμνας θα σκιτσάριζε ο Διονύσης Σαββόπουλος, ενώ στο φινάλε - προσφορά της Γαλλικής Τηλεόρασης - ο μέγας Γιεχούντι Μενουχίν, θα συνόδευε με το βιολί του τη Δόμνα στο «Έχε γεια Παναγιά», σ' έναν απρόσμενο, εντυπωσιακό συνδυασμό.


(Μουσική: Παραδοσιακό) «Πήγαινα το δρόμο δρόμο» ΕΡΤ «Μουσικό
Οδοιπορικό» με την Δόμνα Σαμίου, αφιέρωμα στην Ήπειρο, το 1977.


















Η τράτα μας η κουρελού: Παραλλαγή γνωστού τραγουδιού, από την περιοχή της Καρυστίας. Απόσπασμα από συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Νεστόριο της Καστοριάς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Ρίβερ Πάρτυ '95», το 1995 και μεταδόθηκε από την ΕΡΤ.

Γιωργίτσα: Ένα τραγούδι που η Δόμνα αγαπούσε και το τραγουδούσε πολύ συχνά στις συναυλίες της. Μικρασιάτικο φυσικά, από την Ερυθραία, το έμαθε από την Κλεονίκη Τζοανάκη, το 1976. Εδώ το ακούμε όπως ηχογραφήθηκε για την εξαιρετική εκπομπή «Μουσική Βραδιά», του Γιώργου Παπαστεφάνου (ΕΡΤ, 1977) σε σκηνοθεσία Δάφνης Τζαφέρη.



«Μουσικό Οδοιπορικό» Επεισόδιο αφιερωμένο στην περιοχή της Ηπείρου. Η Δόμνα Σαμίου αναφέρεται λεπτομερώς στην ιστορική, λαογραφική αλλά και μουσική παράδοση της περιοχής ενώ παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της περιοχής.


Δείτε: Ιωάννινα: Η πόλη των θρύλων και η Κυρα-Φροσύνη

Από την εκπομπή «Μουσικό Οδοιπορικό», αφιέρωμα στη Μικρά Ασία, ΕΡΤ, 1977. Το απόσπασμα γυρίστηκε στη Νέα Ερυθραία Αττικής. Τραγουδάει και παίζει τουμπελέκι η Κλεονίκη Τζοανάκη και τη συνοδεύει ομάδα από τη Νέα Ερυθραία. Για περισσότερες πληροφορίες της εκπομπής: https://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.shows&id=271


Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου - Καρναβάλια του Δωδεκαημέρου, Ανατολική Μακεδονία ΕΡΤ, 1977

Επεισόδιο αφιερωμένο στα Καρναβάλια του Δωδεκαήμερου της Ανατολικής Μακεδονίας. Η Δόμνα Σαμίου αναφέρεται λεπτομερώς στα συγκεκριμένα έθιμα με τις διάφορες παραλλαγές του και μας παρουσιάζει το έθιμα σε τέσσερα διαφορετικά χωριά: τη Νικήσιανη Καβάλας, το Μοναστηράκι Δράμας, τον Ξηροπόταμο Δράμας και την Καλή Βρύση Δράμας.

Στο χωριό Νικήσιανη τα καρναβάλια τα ονομάζουν Αράπηδες και τα κάνουν του Αϊ-Γιαννιού. Βλέπουμε πλάνα από το ντύσιμο, τον χορό των Αράπηδων στην πλατεία με τον συμβολικό θάνατο και την ανάσταση του Αράπη και την γύρα τους στο χωριό με τη συνοδεία από ζουρνάδες και νταούλια.

Στην Νικήσιανη εκτός από τους Αράπηδες τα τελευταία χρόνια, γυναίκες αλλά κυρίως άντρες, μεταμφιέζονται με ρούχα παλιά, που θυμίζουν τους παππούδες τους και μαζεύονται στη πλατεία όπου χορεύουν και τραγουδούν. Ακούμε το τραγούδι Μια γαλάζια περιστέρα από τον Βαγγέλη Δασκαλούδη.

Στο ίδιο χωριό γιαγιά τραγουδά το Τρεις μαυρομάτες και αφηγείται την αστεία ιστορία του Νίκου του Περπατάμενου.

Στο Μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας, έξω από την Νικήσιανη, ακούμε ψαλμωδία από ένα μόνο ψάλτης.

Στο χωριό Μοναστηράκι Δράμας γίνεται το καρναβάλι τη μέρα των Φώτων και το λένε η μέρα του Αράπη. Παρακολουθούμε τη γύρα των Αράπηδων στο χωριό και τον χορό στην πλατεία.

Στο χωριό Ξηροπόταμος γίνεται το καρναβάλι του Αϊ-Γιαννιού. Εκτός από το έθιμο των Αράπηδων έχουν μπει και καινούργια στοιχεία από το καρναβάλι της άνοιξης πριν από τη Σαρακοστή. Βλέπουμε πλάνα από τον χορό στη πλατεία.

Ο Βασίλης Μπαντής και ο Βαγγέλης Δασκαλούδης τραγουδούν το αργό καθιστικό μακεδονίτικο τραγούδι Όντα ’μαν νιος κι ελεύθερος.

Στο χωριό Καλή Βρύση Δράμας τους μεταμφιεσμένους τους λένε Μπαμπούγερους και το καρναβάλι ξεκινά στις 6 Ιανουαρίου και κρατάει τρεις μέρες με αποκορύφωμα την τελευταία, στις 8 Ιανουαρίου, της Αγίας Δομνίκης. Την τελευταία αυτή μέρα γίνεται μίμηση παρωδίας γάμου που καταλήγει σε γλέντι και χορό. Παρακολουθούμε πλάνα από την γύρα των Μπαμπούγερων στο χωριό, τον γάμο παρωδία και το γλέντι που έπεται. https://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.shows&id=269














Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου - Ανατολική Κρήτη ΕΡΤ, 1976
Το επεισόδιο αυτό είναι αφιερωμένο στην περιοχή της Ανατολικής Κρήτης. Η Δόμνα Σαμίου αναφέρεται λεπτομερώς στην ιστορική, λαογραφική αλλά και μουσική παράδοση της περιοχής ενώ παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της περιοχής.
Η εκπομπή ξεκινά με παιδιά να τραγουδούν κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.
Η Δόμνα Σαμίου συναντά τον κύριο Δερμιτζάκη, ο οποίος κάνει μαντινάδες λαογραφικού, ιστορικού, κοινωνικού και σατιρικού περιεχομένου. Επίσης κάνει και καθαρογλωσσίδια, τα οποία είναι σύνθετες δικές του λέξεις που δε υπάρχουν μέσα στο ελληνικό λεξιλόγιο. Απαγγέλει: «Διαμαντοσμαραγδόπετρα και χρυσαγάλματό μου, γλυκοπικροξινόγευτο και ζουμπουρλούδικό μου, με μερακλοκουζούλανες σουσουραδόβυζά μου και φαρμακογιατρεύομαι να ’ρθώ στα λογικά μου». Στη συνέχεια παίζει στο βιολί μια μαντινάδα με καθαρογλωσσίδια και τον συνοδεύει ο γιος του στη κιθάρα.
Στο χωριό Αρμένοι Λασιθίου, ο λυράρης Μαθιός Γαρεφαλάκης, με συνοδεία πάντα τον Λευτέρη Παθιάκη, νταούλι, και τον Μανώλη Αυγουστινάκη, κιθάρα, τραγουδούν μαντινάδες έξω από τον χώρο που φτιάχνουν ρακί. Συζητάνε για την διαδικασία της απόσταξης, τρώνε, πίνουν και χορεύουν τον Πηδηχτό χορό. Οι πηδηχτοί χοροί είναι χαρακτηριστικοί της κεντρικής και ανατολικής Κρήτης και έχει καθιερωθεί να αλλάζουν το πρώτο ζευγάρι με το τελευταίο κατά τη διάρκεια του χορού και αυτό γίνεται συνεχώς έως ότου χορέψουν όλα τα ζευγάρια μπροστά.
Η ίδια ομάδα παιδιών συνεχίζει τα Κάλαντα με ευχετικά δίστιχα για τον νοικοκύρη.
Στην πλατεία του χωριού Άγιος Γεώργιος (που παλαιότερα ονομαζόταν Τουρτούλοι) γίνεται χορός με τον πρόεδρο του χωριού Νίκο Περράκη να παίζει νταούλι και τον ξάδερφό του Μανώλη Περράκη να παίζει λύρα.
Στην Κρήτη εμφανίστηκε ένας καινούργιος χορός, που χορεύεται μέχρι σήμερα, η Πόλκα. Ζευγάρια χορεύουν τον χορό.
Συζήτηση με τον Μανώλη Περράκη που φτιάχνει λύρες. Παράλληλα ο Μανώλης Περράκης και ο Νίκος Περράκης μαζί με παρέα τραγουδούν κοντυλιές. Οι κοντυλιές είναι μια σειρά από επαναλαμβανόμενα μουσικά μοτίβα που πάνω στην μουσική τους τραγουδιούνται μαντινάδες.
Κάλαντα με ευχετικά δίστιχα για τον γιο και τη κόρη του νοικοκύρη.
Στο ορεινό χωριό Κρούστας του Νομού Λασιθίου. Ο λυράρης Γιάννης Βάρδας είναι ο μόνος που ξέρει να παίζει τον Αγκαλιαστό χορό [δείτε το βίντεο στην ενότητα Πολυμέσα] και τον Ζερβόδεξο μαζί με τους μουσικούς Μηνά Γιαχνάκη, λαούτο, και Μανώλη Φραγκάκη, νταούλι. Ο Αγκαλιαστός αρχίζει με τον πηδηχτό, μετά από λίγο ο λυράρης σταματάει κι αρχίζει να παίζει τον σκοπό του αγκαλιαστού τραγουδώντας το χαρακτηριστικό στιχάκι «αγκαλιαστό θα κάνουμε». https://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.shows&id=267
Κάλαντα με ευχετικά δίστιχα για την βάγια.


Η Δόμνα και τα εγγόνια της: Nτοκιμαντέρ που προβλήθηκε από την ΕΡΤ με αφορμή τα ογδοντάχρονα της Δόμνας Σαμίου και την ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΑΣ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΤ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2012


Η σειρά «Μουσικό Οδοιπορικό» στόχο έχει να μας εξοικειώσει με τα μουσικά ιδιώματα της Ελλάδας. Το συγκεκριμένο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στον Έβρο. Η ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ αναφέρεται λεπτομερώς στην ιστορική, λαογραφική αλλά και μουσική παράδοση της περιοχής, ενώ παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της. Επισκέπτεται παραδοσιακά χωριά του Έβρου, το Παλιούρι, το Σουφλί, τη Καρωτή, τους Μεταξάδες και το Ασπρονέρι. Συναντάει οργανοπαίχτες της περιοχής και γυναίκες που αφηγούνται έθιμα του γάμου. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο κύριο μουσικό όργανο της Θράκης, τη γκάιντα. Στην εκπομπή παίρνουν μέρος κάτοικοι του Έβρου.





1:34:58 Αποκριάτικο Γλέντι με την
Δόμνα Σαμίου στην ΕΤ1 το 1996












Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου - Δυτική Κρήτη ΕΡΤ, 1977

Επεισόδιο αφιερωμένο στην περιοχή της Δυτικής Κρήτης. Η Δόμνα Σαμίου αναφέρεται σε ιστορικά στοιχεία της περιοχής ενώ παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της περιοχής.

Η εκπομπή ξεκινά με τον Χρήστο Τσιγκουνάκη, από το χωριό Τζιτζινές που τραγουδάει το παραδοσιακό ακριτικό ριζίτικο τραγούδι Ο Γιάννης με τον ήλιο συνοριζότανε και μετά μας αφηγείται τη ζωή του.

Η Δόμνα Σαμίου τραγουδά και Νικόλαος Κολιακουδάκης παίζει λαούτο το «Όσο βαρούν τα σίδερα».

Η Δόμνα Σαμίου μιλάει για τα ριζίτικα τραγούδια του νομού Χανίων και, στη συνέχεια, ομάδα αντρών στο χωριό Καμπανός της επαρχίας Σελίνου, τραγουδάει τα ριζίτικα τραγούδια: Μα 'γω θωρώ την τάβλα μας και Γ'εις κυνηγός ανάτειλε.

Πλάνα από εσωτερικό καφενείου στο οποίο χορεύουν Χανιώτικο συρτό. Λύρα παίζει ο Ross Daily (μόλις ενάμιση χρόνο τότε στην Ελλάδα) και λαούτο ο Νικόλαος Κολιακουδάκης.

Πλάνα από το χωριό Ανώπολη των Σφακιών καθώς η Δόμνα Σαμίου μιλάει για το ιστορικό τραγούδι του Δασκαλογιάννη που αναφέρεται στην Επανάσταση των Σφακιανών εναντίον των Τούρκων το 1770. Ηλικιωμένος κρητικός τραγουδάει το τραγούδι του Δασκαλογιάννη.
Δείτε: Η Επανάσταση του Δασκαλογιάννη σε κόμικ από έναν 17χρονο



Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου - Κρήτη, Ηράκλειο ΕΡΤ, 1977. Το επεισόδιο αυτό είναι αφιερωμένο στην περιοχή του Ηρακλείου Κρήτης. Η Δόμνα Σαμίου αναφέρεται λεπτομερώς στην ιστορική, λαογραφική αλλά και μουσική παράδοση της περιοχής ενώ παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της περιοχής. https://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.shows&id=268

Στο κάστρο του Ηρακλείου ακούμε μαντινάδα από τον λυράρη Βασίλη Σκουλά και λαούτο. Συνεχίζει με οργανικό σκοπό και τρεις άντρες χορεύουν Πεντοζάλη.

Ο λυράρης Βασίλης Σκουλάς τραγουδά στίχους από τον Ερωτόκριτο. Λαούτο παίζουν ο Γιάννης Ξυλούρης και ο Γιάννης Σταυρακάκης.

Στην πλατεία του χωριού Φόδελε χορεύουν τον Πηδηχτό Καστρινό χορό, δηλαδή Ηρακλειώτικος ή Μαλεβιζιώτικος. Λύρα παίζει ο Γιώργος Παπουτσάκης και λαούτο ο Αστρινός Σαρρής.

Συζήτηση με τον συγγραφέα και λόγιο Στέργιο Σπανάκη για την τοποθεσία «Σκοτεινή» όπου βρίσκεται η Εκκλησία τα «Εισόδια της Θεοτόκου» και πιστεύεται ότι εκεί γεννήθηκε ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος το 1545.

Στο χωριό Θραψανό βρισκόμαστε σε εργαστήρι πιθαριών όπου ακούμε μαντινάδες για πιθάρια και τους τεχνίτες τους.

Συζήτηση με τον θραψανιώτη Γρηγόρη Χναράκη, ο οποίος έλαβε μέρος στην απαγωγή του Γερμανού διοικητή της Κρήτης Κράιπε το 1944.

Στο χωριό Βορίζια ο Μανώλης Φαραγκουλιτάκης παίζει και δείχνει τα πνευστά όργανα που ο ίδιος φτιάχνει.

Στο χωριό Καστέλι παρακολουθούμε το γλέντι της Τσικνοπέμπτης που είχαν στήσει οι κάτοικοι με χορούς στην πλατεία.

Στο ίδιο χωριό ακούμε μαντινάδες για το «Ξεσάκιασμα της προίκας». Την Τρίτη μέρα του γάμου γίνεται το άνοιγμα των προικιών της νύφης στο σπίτι του γαμπρού. Μαζεύονται όλοι οι συγγενείς και για κάθε προικιό που βγάζουν από το σακί λένε και την ανάλογη μαντινάδα με τον ειδικό σκοπό των προικιών.
















Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου - Καππαδοκία, Φάρασα ΕΡΤ, 1977. 

Επεισόδιο αφιερωμένο στη μουσική παράδοση των Φαράσων της Καππαδοκίας. Η Δόμνα Σαμίου συνομιλεί με πρόσφυγες από τα Φάρασα, εγκατεστημένους στο Πλατύ Ημαθίας. Γίνονται εκτενείς αναφορές στην ιστορία, τη γεωγραφία, τη μυθολογία και τη λαογραφία των Φαράσων και της Καππαδοκίας καθώς και στη ζωή των ανθρώπων εκεί αλλά και στην Ελλάδα. Παράλληλα παρουσιάζονται τραγούδια και χοροί της περιοχής. https://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.shows&id=130

Ο γαμήλιος Χορός της Αυγίτσας ή Αβίτσας που χορεύεται μόνο από άντρες, Πλατύ 1976

Ο κ. Αβέρκιος Καραμουρατίδης μιλά για την ιστορία της εγκατάστασης των προσφύγων στην περιοχή, τις δυσκολίες της πρώτης περιόδου και τη σημερινή ζωή.

Το τραγούδι του αλέσματος του πλιγουριού. Κάθε νοικοκυρά άλεθε το στάρι στον πέτρινο χερόμυλο για να ετοιμάσει το πλιγούρι της. Πλατύ 1976

Σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση

Εγώ πηγαίνω στο μύλο, όταν με δεις χαμήλωσε
Εγώ πηγαίνω στο Ετσί (τοποθεσία), έβγα και συ από κει
Εκεί κάτω και πάνω-κάτω, στη αυλή μας από κάτω
Μ’ έχεις και δε μ’ έχεις με μια έγνοια μ' έχεις.

Ο Αβέρκιος Καραμουρατίδης και η Τρυφωνία Κουλερίδου χορεύουν το Χορό των Μαντιλιών.

Τσιπ σωρεύταν σου παπα-Θοδούρ το δώμα
Κρουν το τσαλγή, τσιπ γρεύουν τα σο στόμα
Τα φσαχ ήρταν φορεμένα μo τα τζιλγίδε
Στρίξανε ήφαραν τσαι τα τσαλγίδε
Φορέσανε τα γουμάσε κσαι τσαχλάτσανε
Τα κόρτσοκκα τουζιέσταν, ισταχλάτσανε.

Σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση

Όλοι μαζευτήκανε στου παπα-Θόδωρου το δώμα
Όλοι παίζαν τα όργανα και όλους τούς κοιτούσαν στο στόμα
Όλα τα παλικάρια ήρθαν καλοντυμένα
Και φώναξαν τα όργανα να ρθουν κοντά τους
Φόρεσαν τα καλά τους και χαρούμενα χόρεψαν
Τα κορίτσια στολίστηκαν και όλοι ενθουσιάστηκαν.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι ίδιοι μουσικοί έπαιξαν και τον οργανικό Χορό των Μαντιλιών, πεταχτός - Ζεϊνόμ. Πλατύ 1976

Ο Δημήτρης Γουλάς λέει το Τραγούδι της Νύφης, Πλατύ 1976

Ξύπνα, έβκην του σαβάχ τ’ άστρον
Φόρεσ’ το νεφικό σ’, εν τζίχλα άσπρο
Μο τα τσόντε ινσάνε ήρθα κοντά σου
Μο χαλία έστρωσα τον οντά σου

Σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση

Ξύπνα και βρήκε το άστρο της αυγής
Φόρεσε το νυφικό σου που ‘ναι σκέτο άσπρο
Με τόσους ανθρώπους ήρθα κοντά σου
Με χαλιά έστρωσα τον οντά σου.

Στην Αθήνα, στον Υμηττό, έγιναν τα γυρίσματα του Πρωτοχρονιάτικου «Χυτάτε να υπάμε σον Ε-Βασίλη» και ο παπα-Θόδωρος Θεοδωρίδης μίλησε για την ιστορία και τα έθιμα των Φαράσων της Καππαδοκίας. Υμηττός 1976

Χυτάτε να υπάμε σον Ε-Βασίλη
Ομάδα Φαρασιωτών από το Μοσχάτο Αττικής. Υμηττός 1976

Χυτάτε να υπάμε σον Έ-Βασίλη
Να κρεμάσωμεν τα κρέτε σο σίδι
Έσσυρεν δζαι δώδζεν δζαί α γεσίλι
Τε χτες την εβίτσα σον Έ-Βασίλη
Τζάλτσεν δζούβρεν δζαι μασαίρι ν’ τα φσάξη
Έφσαξεν τα δζαι μο τον κοδευτήρι.

Κυριαλέημον, Κυριαλέησον
Έ Παναγιά μου Θεοτόκον
Θεοτόκο, Θεοτόκο
Σου Σαχ-Μούρη τη Θεοτόκο.

Απόδοση στα νεοελληνικά

Τρέξετε να πάμε στον Αϊ-Βασίλη
να κρεμάσουμε τα κρέατα στην ιτιά
Τουφέκισε και βάρεσε ένα ελάφι
απ' τα χτες την αυγή στον Άγιο Βασίλη
Έψαξε να βρει μαχαίρι να το σφάξει και δεν βρήκε
και το έσφαξε με το κλαδευτήρι.

Από το βιβλίο του του παπα-Θόδωρου Θεοδωρίδη
Χυτάτε να υπάμε σον Έ-Βασίλη, Αθήνα 1972.


«Μουσική μνήμη του '21» (Δόμνα Σαμίου, Νίκος Μπαζιάνας) / ΕΡΤ 1976

Η εκπομπή προβλήθηκε στις 25 Μαρτίου 1976 επιμελήθηκε και παρουσίαζε η ερμηνεύτρια και ερευνήτρια του δημοτικού τραγουδιού Δόμνα Σαμίου σε κείμενα του Νίκου Μπαζιάνα, αναφέρεται στα τραγούδια της Επανάστασης του 1821 και παρουσιάζονται εκτελεσμένα με τη χρήση μουσικών οργάνων της εποχής.

Παρέχονται στοιχεία για τα κλέφτικα τραγούδια κατά την επαναστατική δράση των κλεφτών και των αρματολών, για τη μουσική της περιόδου του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και το ρόλο της, καθώς και για το είδος των μουσικών οργάνων με τα οποία ψυχαγωγούνταν οι αγωνιστές του ’21 σε στιγμές ανάπαυλας όπως, το λαούτο, ο ταμπουράς, η φλογέρα.

Πολλοί από τους αγωνιστές του ’21 ήξεραν κι έπαιζαν παραδοσιακά μουσικά όργανα. Μάλιστα, στην εκπομπή παρουσιάζεται ο ταμπουράς του Μακρυγιάννη που φυλάσσεται στο Ιστορικό Εθνολογικό Μουσείο. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του κατά την πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή το 1826, αυτοσχεδίασε κι έπαιξε με τον ταμπουρά του το θρυλικό μοιρολόι «Ο ήλιος εβασίλεψε», το οποίο ακούγεται στην εκπομπή.

Γνωρίζουμε την ιστορία των τραγουδιών αυτών, τα οποία έπλαθαν οι αγωνιστές ή προσάρμοζαν υπάρχοντα μοτίβα της δημοτικής ποίησης και πρόσθεταν και δικούς τους στίχους.

Στην εκπομπή, παρουσιάζονται τραγούδια γραμμένα από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον λαϊκό ποιητή Παναγιώτη Κάλα ή Τσοπανάκο από τη Δημητσάνα, τον Μεσολογγίτη Στασινό Μικρούλη, καθώς και από τον πρόδρομο της Επανάστασης, Ρήγα Φεραίο. Τέτοια τραγούδια είναι τα εξής: «Καλά τρώμε και πίνουμε», «Στα Τρίκορφα μες στην κορφή», «Να ’μουν πουλί να πέταγα», «Θούριος του Ρήγα», «Μεσ’ του Γέροντα τον κάβο».

Τραγουδούν οι: Χρήστος Πανούτσος, Δημήτρης Βάγιας και Λάμπρος Παπαθανασίου.

Τα παραδοσιακά μουσικά όργανα της εποχής παίζουν οι οργανοπαίκτες: Πέτρος Καλύβας (ταμπουρά), Παναγιώτης Μπέκος (πίπιζα), Χαράλαμπος Γιαννόπουλος (φλογέρα), Δημήτρης Καλύβας (νταούλι), Γιώργος Τράκης (λαούτο), Νίκος Στεφανίδης (λύρα), Γιακουμής Καλύβας (τουμπελέκι).

Τα κείμενα των τραγουδιών και οι μελωδίες τους αντλήθηκαν από το υλικό της Συλλογής του Νικολάου Πολίτη και του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Τηλεσκηνοθεσία: Δάφνη Τζαφέρη.. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Δόμνα
Σαμίου. Κείμενα: Νίκος Μπαζιάνας. Έτος παραγωγής: 1976 ert.gr




Αρμενάκι (ΕΡΤ 1977) Απόσπασμα από την εκπομπή «Μουσική βραδιά», ΕΡΤ, 1977. Το βίντεο προέρχεται από συναυλία σχολικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στην Εστία Νέας Σμύρνης.


Πέρασε και από την Άνδρο η ερευνήτρια του δημοτικού τραγουδιού
και συνάντησε πολλούς εκφραστές της δημοτικής παράδοσης.


Διάφορες πλευρές των γυναικών που αναφέρονται στα μεσαιωνικά
Ακριτικά Έπη του Βυζαντίου. Μουσική επένδυση: Δόμνα Σαμίου.


Σύνδεσμοι για την Δόμνα Σαμίου:

Είπαν για τη Δόμνα και το έργο της: επιλεγμένα αποσπάσματα από κείμενα που δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς και αναφέρονται στο έργο και την προσωπικότητά της. Μια σύνθεση από προσωπικές αφηγήσεις, οργανωμένη χρονικά και θεματικά. Για τη σύνταξή της επιλέχθηκαν αποσπάσματα από συνεντεύξεις της στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και στον Τύπο. Το έργο της - Δισκογραφία (κι εδώ) - Κατάλογος τραγουδιών - Συναυλίες - To «Μουσικό Οδοιπορικό» - Δημοσιεύματα και συνεντεύξεις - Το αρχείο της Δόμνας Σαμίου - Μουσικές επιλογές - Η Δόμνα μιλάει για τη Δόμνα - Μια ζωή σαν παραμύθι: Η Δόμνα Σαμίου αφηγείται


Δεν υπάρχουν σχόλια: