Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
5:35 πρωί 27 Σεπτεμβρίου 1831 δολοφονήθηκε ένας οικουμενικός Έλληνας που αγάπησε όσο τίποτε την ελληνική υπόθεση κι έδωσε τα πάντα ο Ιωάννης Καποδίστριας, από τον Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί.
Η άσχημη αρχή του νεοελληνικού κρατιδίου που πλέον με τη κατάπτυστη αυτή πραξη, σαφέστατα έξωθεν υποκινούμενη, σφράγισε τη μοίρα του ως προτεκτοράτο της Δύσης κάτι που ως συνέπεια φτάνει στο ιστορικό μας παρόν. Θα 'ταν άλλη η εξέλιξη αν ο Ιωάννης Καποδίστριας ζούσε.
«Εάν οι εποχές, οπού υπόσχονταν στη πατρίδα μας το πιο αξιοπρεπές μέλλον, πέρασαν παίρνοντας μαζί τους, τις καλύτερες ελπίδες, αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι, από τους οποίους αυτή η πατρίδα επρόκειτο να αποτελείται, δεν ήταν ακόμη έτοιμοι, ούτε να ακούν τη σεβάσμια φωνή της αλήθειας, ούτε να εισακούονται από τη μάζα των συμπολιτών. Λίγα φώτα, καμία εμπειρία, καθόλου χρήση του κόσμου(έμψυχου δυναμικού) κι ακόμη λιγότερα ήθη, αποτελούσαν όλη τη κληρονομιά εκείνων των εποχών.» (Μετάφραση από επιστολή του Καποδίστρια, γραμμένη στα γαλλικά)
Αιώνια η μνήμη του Πρώτου Εθνικού μας Κυβερνήτη.
Σύντομος Βίος
Ο Ιωάννης Καποδίστριας (ρωσικά: граф Иоанн Антонович Каподистрия, ιταλικά: Conte Giovanni Capodistria, Κέρκυρα, 10 Φεβρουαρίου 1776 – Ναύπλιο, 27 Σεπτεμβρίου 1831) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, πολιτικός, ιατρός και είχε τον τίτλο ευγενείας του κόμη. Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και πρώτος Κυβερνήτης (τη μεταβατική περίοδο κατά την οποία η χώρα τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων) του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και με την προσωπική του περιουσία.
Ο Ιωάννης έλαβε τις βασικές εγκύκλιες σπουδές στην Κέρκυρα και έπειτα σπούδασε Ιατρική και Φιλοσοφία στην Πάντοβα. Επέστρεψε το 1797 στην Κέρκυρα και άσκησε το επάγγελμα του ιατρού. Σύντομα αναμείχθηκε στην πολιτική όταν το 1801 σαν εντολοδόχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έπρεπε να εφαρμόσει το νέο σύνταγμα της Επτανήσου Πολιτείας στην Κεφαλονιά. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών και των ικανοτήτων του το 1802 διορίστηκε Γραμματέας της Επτανήσου Πολιτείας.
Όταν ο Αλή πασάς απείλησε με επίθεση την Λευκάδα στάλθηκε εκεί τον Ιούνιο του 1807 ώστε να συντονίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και να προετοιμάσει την άμυνα του νησιού. Με την παραχώρηση των Επτανήσων από τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄ της Ρωσίας στους Γάλλους του Ναπολέοντα Α΄ το καλοκαίρι του 1807, αποσύρθηκε και το 1809 έφτασε στην Πετρούπολη οπού εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Στην ρωσική πρωτεύουσα γνώρισε την Ρωξάνδρα Στούρτζα, την μόνη γυναίκα τον συγκίνησε.
Το 1811 έγινε ακόλουθος στη ρωσική πρεσβεία της Βιέννης και το καλοκαίρι του 1812 διορίστηκε επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του αρχιστράτηγου των ρωσικών δυνάμεων στη στρατιά του Δούναβη, όπου παρέμεινε σε όλη την διάρκεια της γαλλικής εισβολής του Ναπολέοντα.
Όταν ο πόλεμος Ρωσίας-Γαλλίας μεταφέρθηκε στην κεντρική Ευρώπη, ο Καποδίστριας υπηρέτησε ως επικεφαλής της πολιτικής- διπλωματικής Γραμματείας του αρχιστράτηγου Μπάρκλευ ντε Τόλλυ. Ο τσάρος εκτιμώντας τις ικανότητες του Καποδίστρια τον έστειλε στην Ελβετία, οπού πρωταγωνίστησε στις διαπραγματεύσεις για την ουδετερότητα, ενότητα και ανεξαρτησία των Ελβετών. Κεντρικός ήταν ο ρόλος στο Συνέδριο της Βιέννης, κατά την διάρκεια του οποίου ίδρυσε την Φιλόμουσο Εταιρεία.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1815 ο τσάρος τον διόρισε Γραμματέα του Κράτους για τις εξωτερικές υποθέσεις και ήταν ο Καποδίστριας εκείνος που υπέγραψε την Συνθήκη των Παρισίων για λογαριασμό της Ρωσίας τον Νοέμβριο του 1815. Από τις αρχές του 1816 ζει και εργάζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών στην Πετρούπολη και μοιράζεται τις υποθέσεις με τον Νέσελροντ. Γρήγορα ο Καποδίστριας κέρδισε την φήμη του έξυπνου και πεφωτισμένου ευπατρίδη, προστάτη των τεχνών και των επιστημών και έχαιρε μεγάλου σεβασμού στους λογοτεχνικούς κύκλους.
Στις αρχές του 1817 ο Νικόλαος Γαλάτης τον πληροφόρησε για τα επαναστατικά σχέδια της Φιλικής Εταιρείας. Το 1819 επισκέφθηκε την Κέρκυρα και μετέβει στο Λονδίνο και Παρίσι για να διαμαρτυρηθεί για την καταπιεστική πολιτική του αρμοστή Μαίτλαντ. Όταν το 1820 τον συνάντησε ο Εμμανουήλ Ξάνθος για να του πείσει να αναλάβει την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας και να τεθεί επικεφαλής της προσπάθειας των Ελλήνων στην προετοιμασία της εξέργεσής τους ο Καποδίστριας αρνήθηκε.
Με την έναρξη της Ελληνική Επανάσταση του 1821 προσπάθησε να επιτύχει στρατιωτική εμπλοκή Ρωσίας και Πύλης, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αποτυγχάνοντας να μετατρέψει την πολιτική του Τσάρου υπέρ των Ελλήνων, αναχώρησε με άδεια από την ρωσική διπλωματική υπηρεσία για την Γενεύη, όπου διέμεινε από το 1822 έως το 1827.
η Κυβέρνηση Καποδίστρια
Κυβέρνηση Καποδίστρια (Ιανουάριος 1828 - Σεπτέμβριος 1831) ονομάζεται η Κυβέρνηση που δημιούργησε ο Ιωάννης Καποδίστριας ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ο οποίος διοίκησε τις απελευθερωμένες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία περιοχές της Ελλάδας, από τις 26 Ιανουαρίου 1828 μέχρι και τη δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Με βάση τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής στις 6 Ιουλίου του 1827 δημιουργήθηκε το αυτόνομο -φόρου υποτελές στον Σουλτάνο - κρατίδιο της Ελλάδας.
Η Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα, διατύπωσε το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδας, σύμφωνα με το οποίο, η Ελλάδα θα διοικούνταν από μονομελές εκτελεστικό (νομοτελεστικό) όργανο, τον «Κυβερνήτη».
Η ίδια Εθνοσυνέλευση εξέλεξε για επταετή θητεία, τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, της Ελληνικής Πολιτείας, όπως ονομάστηκε, τον Ιωάννη Καποδίστρια, ενώ καθόριζε πως μέχρι την άφιξή του, η χώρα θα διοικούνταν από Αντικυβερνητική Επιτροπή.
Δολοφονία
Στις 14 Απριλίου 1827 η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε με επταετή θητεία πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία ήρθε σε προστριβές με τους τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα τη δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, στο Ναύπλιο, από τον Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, που ήταν συγγενείς του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου.
Ειδοποιήθηκε πως θα τον σκοτώσουν όταν θα πάει στην εκκλησία, κάθε Κυριακή καθώς πήγαινε. Έλειψε μια Κυριακή. Πριν την επόμενη ξαναπληροφορείται πάλι πως όταν θα πηγαίνει στην εκκλησία για τον όρθρο, θα του την έχουν στημένη, και θα τον σκοτώσουν.
Η απάντηση του Καποδίστρια:
Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τουφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831.
Η ελληνική πολιτεία τίμησε τον Κυβερνήτη, δίνοντας το όνομά του σε δημόσιους χώρους και ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο επίσημος τίτλος του οποίου είναι Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακόμη, ο Ιωάννης Καποδίστριας απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών της ελληνικής έκδοσης του ευρώ.
Σύντομος Βίος
Ο Ιωάννης Καποδίστριας (ρωσικά: граф Иоанн Антонович Каподистрия, ιταλικά: Conte Giovanni Capodistria, Κέρκυρα, 10 Φεβρουαρίου 1776 – Ναύπλιο, 27 Σεπτεμβρίου 1831) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, πολιτικός, ιατρός και είχε τον τίτλο ευγενείας του κόμη. Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και πρώτος Κυβερνήτης (τη μεταβατική περίοδο κατά την οποία η χώρα τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων) του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και με την προσωπική του περιουσία.
Ο Ιωάννης έλαβε τις βασικές εγκύκλιες σπουδές στην Κέρκυρα και έπειτα σπούδασε Ιατρική και Φιλοσοφία στην Πάντοβα. Επέστρεψε το 1797 στην Κέρκυρα και άσκησε το επάγγελμα του ιατρού. Σύντομα αναμείχθηκε στην πολιτική όταν το 1801 σαν εντολοδόχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έπρεπε να εφαρμόσει το νέο σύνταγμα της Επτανήσου Πολιτείας στην Κεφαλονιά. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών και των ικανοτήτων του το 1802 διορίστηκε Γραμματέας της Επτανήσου Πολιτείας.
Όταν ο Αλή πασάς απείλησε με επίθεση την Λευκάδα στάλθηκε εκεί τον Ιούνιο του 1807 ώστε να συντονίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και να προετοιμάσει την άμυνα του νησιού. Με την παραχώρηση των Επτανήσων από τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄ της Ρωσίας στους Γάλλους του Ναπολέοντα Α΄ το καλοκαίρι του 1807, αποσύρθηκε και το 1809 έφτασε στην Πετρούπολη οπού εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Στην ρωσική πρωτεύουσα γνώρισε την Ρωξάνδρα Στούρτζα, την μόνη γυναίκα τον συγκίνησε.
Το 1811 έγινε ακόλουθος στη ρωσική πρεσβεία της Βιέννης και το καλοκαίρι του 1812 διορίστηκε επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του αρχιστράτηγου των ρωσικών δυνάμεων στη στρατιά του Δούναβη, όπου παρέμεινε σε όλη την διάρκεια της γαλλικής εισβολής του Ναπολέοντα.
Όταν ο πόλεμος Ρωσίας-Γαλλίας μεταφέρθηκε στην κεντρική Ευρώπη, ο Καποδίστριας υπηρέτησε ως επικεφαλής της πολιτικής- διπλωματικής Γραμματείας του αρχιστράτηγου Μπάρκλευ ντε Τόλλυ. Ο τσάρος εκτιμώντας τις ικανότητες του Καποδίστρια τον έστειλε στην Ελβετία, οπού πρωταγωνίστησε στις διαπραγματεύσεις για την ουδετερότητα, ενότητα και ανεξαρτησία των Ελβετών. Κεντρικός ήταν ο ρόλος στο Συνέδριο της Βιέννης, κατά την διάρκεια του οποίου ίδρυσε την Φιλόμουσο Εταιρεία.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1815 ο τσάρος τον διόρισε Γραμματέα του Κράτους για τις εξωτερικές υποθέσεις και ήταν ο Καποδίστριας εκείνος που υπέγραψε την Συνθήκη των Παρισίων για λογαριασμό της Ρωσίας τον Νοέμβριο του 1815. Από τις αρχές του 1816 ζει και εργάζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών στην Πετρούπολη και μοιράζεται τις υποθέσεις με τον Νέσελροντ. Γρήγορα ο Καποδίστριας κέρδισε την φήμη του έξυπνου και πεφωτισμένου ευπατρίδη, προστάτη των τεχνών και των επιστημών και έχαιρε μεγάλου σεβασμού στους λογοτεχνικούς κύκλους.
Στις αρχές του 1817 ο Νικόλαος Γαλάτης τον πληροφόρησε για τα επαναστατικά σχέδια της Φιλικής Εταιρείας. Το 1819 επισκέφθηκε την Κέρκυρα και μετέβει στο Λονδίνο και Παρίσι για να διαμαρτυρηθεί για την καταπιεστική πολιτική του αρμοστή Μαίτλαντ. Όταν το 1820 τον συνάντησε ο Εμμανουήλ Ξάνθος για να του πείσει να αναλάβει την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας και να τεθεί επικεφαλής της προσπάθειας των Ελλήνων στην προετοιμασία της εξέργεσής τους ο Καποδίστριας αρνήθηκε.
Με την έναρξη της Ελληνική Επανάσταση του 1821 προσπάθησε να επιτύχει στρατιωτική εμπλοκή Ρωσίας και Πύλης, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αποτυγχάνοντας να μετατρέψει την πολιτική του Τσάρου υπέρ των Ελλήνων, αναχώρησε με άδεια από την ρωσική διπλωματική υπηρεσία για την Γενεύη, όπου διέμεινε από το 1822 έως το 1827.
η Κυβέρνηση Καποδίστρια
Κυβέρνηση Καποδίστρια (Ιανουάριος 1828 - Σεπτέμβριος 1831) ονομάζεται η Κυβέρνηση που δημιούργησε ο Ιωάννης Καποδίστριας ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ο οποίος διοίκησε τις απελευθερωμένες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία περιοχές της Ελλάδας, από τις 26 Ιανουαρίου 1828 μέχρι και τη δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Με βάση τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής στις 6 Ιουλίου του 1827 δημιουργήθηκε το αυτόνομο -φόρου υποτελές στον Σουλτάνο - κρατίδιο της Ελλάδας.
Η Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα, διατύπωσε το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδας, σύμφωνα με το οποίο, η Ελλάδα θα διοικούνταν από μονομελές εκτελεστικό (νομοτελεστικό) όργανο, τον «Κυβερνήτη».
Η ίδια Εθνοσυνέλευση εξέλεξε για επταετή θητεία, τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, της Ελληνικής Πολιτείας, όπως ονομάστηκε, τον Ιωάννη Καποδίστρια, ενώ καθόριζε πως μέχρι την άφιξή του, η χώρα θα διοικούνταν από Αντικυβερνητική Επιτροπή.
Δολοφονία
Στις 14 Απριλίου 1827 η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε με επταετή θητεία πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία ήρθε σε προστριβές με τους τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα τη δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, στο Ναύπλιο, από τον Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, που ήταν συγγενείς του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου.
Ειδοποιήθηκε πως θα τον σκοτώσουν όταν θα πάει στην εκκλησία, κάθε Κυριακή καθώς πήγαινε. Έλειψε μια Κυριακή. Πριν την επόμενη ξαναπληροφορείται πάλι πως όταν θα πηγαίνει στην εκκλησία για τον όρθρο, θα του την έχουν στημένη, και θα τον σκοτώσουν.
Η απάντηση του Καποδίστρια:
«Αδυνατώ να λείψω δύο συνεχόμενες Κυριακές από την εκκλησία, ας με σκοτώσουν...»
Στις 5:35 το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί και έπεσε νεκρός. Ο μόνος που τον συνόδευε ήταν ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, ονόματι Κοκκώνης.
Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης εφονεύθη επί τόπου από τους προστρέξαντες, οι οποίοι κυριολεκτικώς τον λιντσάρισαν. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ζήτησε προστασία στη Γαλλική Πρεσβεία. Κατόπιν επιμόνου απαιτήσεως του συγκεντρωμένου πλήθους, που απείλησε ότι θα κάψει την πρεσβεία, ο αντιπρεσβευτής βαρόνος Ρουάν τον παρέδωσε στις αρχές.
Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης εφονεύθη επί τόπου από τους προστρέξαντες, οι οποίοι κυριολεκτικώς τον λιντσάρισαν. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ζήτησε προστασία στη Γαλλική Πρεσβεία. Κατόπιν επιμόνου απαιτήσεως του συγκεντρωμένου πλήθους, που απείλησε ότι θα κάψει την πρεσβεία, ο αντιπρεσβευτής βαρόνος Ρουάν τον παρέδωσε στις αρχές.
Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τουφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831.
Η ελληνική πολιτεία τίμησε τον Κυβερνήτη, δίνοντας το όνομά του σε δημόσιους χώρους και ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο επίσημος τίτλος του οποίου είναι Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακόμη, ο Ιωάννης Καποδίστριας απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών της ελληνικής έκδοσης του ευρώ.
Η σορός του κυβερνήτη μεταφέρθηκε τον Απρίλιο του 1832 στην Κέρκυρα από τον αδελφό του Αυγουστίνο και ενταφιάστηκε στην Ι. Μ. Πλατυτέρας δίπλα από τον τάφο του πατέρα του, Αντωνίου Μαρία Καποδίστρια.
Ως κυβερνήτης ανακήρυξε την ίδρυση της Ελληνικής Πολιτείας και προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την αναδιοργάνωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της νέας πολιτείας. Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις σε τακτικά σώματα υπό ενιαία διοίκηση. Προσπάθησε και πέτυχε παράλληλα την επέκταση των συνόρων του νέου κράτους και την κατοχύρωση της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Ως κυβερνήτης ανακήρυξε την ίδρυση της Ελληνικής Πολιτείας και προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την αναδιοργάνωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της νέας πολιτείας. Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις σε τακτικά σώματα υπό ενιαία διοίκηση. Προσπάθησε και πέτυχε παράλληλα την επέκταση των συνόρων του νέου κράτους και την κατοχύρωση της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας
γεννήθηκε λίγο πριν
την Επανάσταση
της Αμερικής το 1776,
έμαθε στο μοναστήρι
Λατινικά, Ιταλικά και Γαλλικά,
σπούδασε ιατρική, νομική
και φιλοσοφία και στη συνέχεια
άρχισε τη δράση του στα νησιά
και συνεργάστηκε
με τους αρματολούς
υπό την προστασία
των Ρώσων ουσιαστικά.
Το φαινόμενο του τύπου Καποδίστρια (video)
Φανταστείτε ότι η τεχνολογία και η επιστήμη είναι ικανή να παράγει εντελώς συνθετικό αίμα. Ότι δεν έχουμε ανάγκη να κάνουμε πια καμία αιμοδοσία. Φανταστείτε το σαν ιδέα. Δηλαδή έχουμε μια καλλιέργεια, όπως έχουμε καλλιέργεια κυτταρική, μπορούμε να κάνουμε μια καλλιέργεια με όλα τα στοιχεία που αποτελούν το αίμα, αυτό γίνεται με έναν σύνθετο τρόπο.
► Ν. Λυγερός: Ένας τρόπος να ανήκουμε στην Ανθρωπότητα είναι η αιμοδοσία - Η έννοια της αιμοδοσίας με τον Αιμοδότη Χριστό
Το πρώτο πράγμα που θα καταλάβετε, οι σύλλογοι, είναι ότι θα εξαφανιστείτε. Το ερώτημα είναι αν θα είναι καλό. Θα μου πείτε μα αυτός είναι ο στόχος οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε αυτό το αίμα. Ενώ λέμε με άλλες τεχνικές πιο ανθρώπινες, πιο μαιευτικές ότι αυτό θα είναι μια πρώτη πράξη βαρβαρότητας. Διότι δεν θα έχουμε πια την δυνατότητα να κάνουμε κάτι που πραγματικά μας χαρακτηρίζει ως ανθρώπους.
Πολύ συχνά αναρωτιόμαστε, ποια είναι η διαφορά μεταξύ των ανθρώπων με τα ζώα. Ένα από τα στοιχεία που μας χαρακτηρίζει είναι η αιμοδοσία. Πολύ απλό κριτήριο δεν είναι; Όπως το έχουμε, ας πούμε με το θέμα της ανάγνωσης, μπορούμε να πούμε ότι έτσι θα εισέλθουμε σε μια συλλογική μνήμη, εδώ το θέμα της αιμοδοσίας, δεν έχουμε δει κανέναν ζώο που να το κάνει. Τώρα να το κάνει επιπλέον συστηματικά όπως το κάνουμε εμείς αυτό είναι εντελώς αδιανόητο.
Έχει ενδιαφέρον λοιπόν ότι άμα σκεφτείτε σε κάποια φάση ότι η ωριμότητα της τεχνολογίας ή της επιστήμης καταφέρνει να κάνει αυτό το πράγμα θεωρώντας ότι ούτως ή άλλως όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι άχρηστοι με την έννοια ότι δεν θα δώσουν ποτέ το αίμα τους, άρα δεν είναι ανάγκη να το παλεύουμε ας κάνουμε ένα συνθετικό και θα το δίνουμε.
Τότε ξαφνικά εφόσον θα σας το απαγορέψουν με έναν τρόπο έμμεσο, μετά αυτοί που έδιναν το αίμα τους τόσα χρόνια θα αναρωτηθούν αν είναι πια άνθρωποι. Π.χ. έχετε ένα παιδί που δεν του αρέσει να διαβάζει ξαφνικά του λέτε ούτως η άλλως απαγορεύεται να κοιτάξεις οποιοδήποτε βιβλίο ούτε καν να το διαβάσεις, να το κοιτάξεις. Θα δείτε βέβαια ότι θα έχουμε γρήγορα ένα φαινόμενο του τύπου Καποδίστρια, απαγορεύουν τις πατάτες τότε τις θέλω άμα τις δώσουν λέω γιατί να τις φάω.
Εδώ είναι ακριβώς το ίδιο δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι μια δυνατότητα που μας προσφέρετε από την Ανθρωπότητα και όχι από την κοινωνία να κοινωνήσουμε με ένα τρόπο ο οποίος όχι μόνο είναι ανθρώπινος αλλά ακολουθεί μερικές διδαχές.
• Βίντεο: Η νοημοσύνη του Καποδίστρια
Ν. Λυγερός 60ο Γυμνάσιο Αθηνών, 19/03/2019
Γιατί δεν θυμάσαι πως ο Καποδίστριας
αντιμετώπισε την επιδημία που εμφανίστηκε
το 1828 η λεγόμενη πανούκλα των φτωχών
και πως βοήθησε ο Ελβετός Louis-André Gosse
διότι και τότε υπήρξαν μέτρα. March 26, 2020
Ο δεσμός της Ελευθερίας
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε μάθει στους Έλληνες τη δύναμη της πίστης όταν σε καταπατά η βαρβαρότητα μιας κατοχής που δεν υπολογίζει κανέναν αθώο. Ο Ρήγας Φεραίος τους αποκάλυψε την εμβέλεια του Ελληνισμού πέρα από τα όρια της πληγωμένης ιστορίας.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης την αξία της στρατηγικής όταν θέλεις να απελευθερωθείς αποτελεσματικά και μη αναστρέψιμα από τον ζυγό της τυραννίας. Η Φιλική Εταιρεία είχε προετοιμάσει το νοητικό υπόβαθρο για να γίνει η Επανάσταση μια πραγματικότητα που συνέχισε με όλες τις δυνάμεις του ο Καραϊσκάκης.
Χρειαζόταν όμως μια πολιτική δράση πέρα από τις πυρπολήσεις γιατί το μπουρλότο μπορούσε να νικήσει μόνο μια ναυαρχίδα όχι να αφοπλίσει μια ολόκληρη Αυτοκρατορία της Βαρβαρότητας.
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης κατάλαβε ότι έπρεπε να υπάρχει το Έθνος ακόμα κι αν δεν υπήρχε πριν, έτσι μετά τις τακτικές κινήσεις πέρασε στις στρατηγικές πράξεις για να ενεργοποιηθούν οι Μεγάλες Δυνάμεις μετά τον θάνατο του Ιωάννη Καποδίστρια που του έδειξε την έλλειψη σταθερότητας μιας πορείας χωρίς ενισχύσεις.
Ήξερε επίσης μετά την αποτυχία του πρώτου βασιλιά ότι ο επόμενος έπρεπε να ήταν φιλέλληνας για να μπορέσει να γίνει Έλληνας με τις πράξεις του.
Η Συνθήκη του Λονδίνου ως ισορροπία δυνάμεων για τη συνέχεια του Ελληνισμού, αξιοποιήθηκε μέσω της αποστολής στη Δανία στην οποία ήταν ο επικεφαλής.
Η αποστολή της Δανίας
Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια δεν είχε αφήσει περιθώρια. Και η αποτυχία ενός βασιλιά που ποτέ δεν θέλησε να μάθει τους Έλληνες, είχαν γίνει μαθήματα για τον Κωνσταντίνο Κανάρη.
Έτσι ο επόμενος έπρεπε να είναι διαφορετικός και να έχει τις προδιαγραφές των Στρατηγιστών για να μπορέσει να δώσει στην πατρίδα τα εδάφη που είχε χάσει. Έπρεπε η δύναμή του να είναι η αγάπη του λαού.
Έτσι κι αν δεν υπήρχε αυτός ο βασιλιάς έπρεπε να τον φτιάξουν. Με άλλα λόγια έπρεπε να είναι ο πρώτος βασιλιάς των Ελλήνων για να μην είναι περιορισμένος από τα τότε όρια της πατρίδας.
Η τριανδρία ως προσωρινή κυβέρνηση πήρε την απόφασή της. Και θα έστελνε ως επικεφαλής της αποστολής τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Κανάρη για να δει από κοντά στη Δανία τις ικανότητες του νέου βασιλιά. Διότι η πατρίδα ήθελε σταθερότητα όσες και να ήταν οι κυβερνήσεις. Έτσι αυτός πρότεινε τον θρόνο για να συνεχιστεί το έργο της απελευθέρωσης του Ελληνισμού.
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης έφερε τον Γεώργιο Α’ όταν αυτός δεν ήταν ακόμα αυτός που θα γινόταν δηλαδή ο βασιλιάς των Ελλήνων για πενήντα χρόνια, ο βασιλιάς που έφερε τα Ιόνια νησιά στην πατρίδα από την αρχή της πορείας του.
Διαβάστε: Η ανεξιχνίαστη δολοφονία του Γεωργίου Α' που
ανέκοψε την απελευθέρωση των αλύτρωτων πατρίδων
Στο μουσείο του Καποδίστρια
που είναι τόσο γλυκό
βρίσκεις κομμάτια της ιστορίας
που συμπληρώνουν τα κενά
μιας άγνωστης ζωής
στον ίδιο τον χώρο
που έζησε όταν ήταν
στην Κέρκυρα και αυτό
συγκινεί κάθε ψυχή
που αγαπά τον Ελληνισμό.
Στον κήπο του Μουσείου
χαρήκαμε τη ζωντανή μνήμη
του Καποδίστρια
γιατί η φύση και τα δέντρα
είχαν συνεχίσει το έργο τους
γύρω από την ύπαρξη
αυτής της δομής λόγω ανάγκης
για την εξέλιξη του ελληνικού λαού.
Ο Νίκος Λυγερός είναι μαθηματικός,
στρατηγικός αναλυτής και γεννήθηκε...
Διαβάστε την συνέχεια του βιογραφικού »
Πληροφορίες αντλήθηκαν από:
• Βερέμης, Μιχαηλίδης, Θάνος Μ., Ιάκωβος Δ. (2020). Ιωάννης Καποδίστριας, Ο ≪αμνός≫ της Παλιγγενεσίας των Ελλήνων. Αθήνα: Μεταίχμιο.
• Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Θεσσαλονίκη, 1980 κ.ε., τ.Ε΄ σ. 731.
• Αθανάσιος Καραφύλλης: «Νεοελληνική εκπαίδευση, δυο αιώνες μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών», εκδ. "Κριτική", 2013
Ν. Λυγερός
• 15621 - Το φαινόμενο του τύπου Καποδίστρια - June 19, 2014
• 42574 - Ο Ιωάννης Καποδίστριας - Post March 18, 2019
• 32383 - Ο δεσμός της Ελευθερίας - May 11, 2017
• 32384 - Η αποστολή της Δανίας - Post May 11, 2017
• 49570 - Γιατί δεν θυμάσαι - March 26, 2020
• Η νοημοσύνη του Καποδίστρια 60ο Γυμνάσιο Αθηνών, March 19, 2019
• 75125 - Στο μουσείο - July 9, 2022
• 75126 - Στον κήπο - July 9, 2022
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση
• Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Θεσσαλονίκη, 1980 κ.ε., τ.Ε΄ σ. 731.
• Αθανάσιος Καραφύλλης: «Νεοελληνική εκπαίδευση, δυο αιώνες μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών», εκδ. "Κριτική", 2013
Ν. Λυγερός
• 15621 - Το φαινόμενο του τύπου Καποδίστρια - June 19, 2014
• 42574 - Ο Ιωάννης Καποδίστριας - Post March 18, 2019
• 32383 - Ο δεσμός της Ελευθερίας - May 11, 2017
• 32384 - Η αποστολή της Δανίας - Post May 11, 2017
• 49570 - Γιατί δεν θυμάσαι - March 26, 2020
• Η νοημοσύνη του Καποδίστρια 60ο Γυμνάσιο Αθηνών, March 19, 2019
• 75125 - Στο μουσείο - July 9, 2022
• 75126 - Στον κήπο - July 9, 2022
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου