Ένας τρόπος να ανήκουμε στην Ανθρωπότητα είναι η αιμοδοσία και την έννοια της αιμοδοσίας με τον Αιμοδότη Χριστό

π. Μιχαήλ ΜετζάκηςΔίνουμε αίμα, δίνουμε ανάσες 
ζωής στους συνανθρώπους μας που το χρειάζονται.
146 αιμοδοσία του συλλόγου εθελοντών
αιμοδοτών Αργολίδας. ΔΕΣΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ.

Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου

Η χρονοδοσία είναι η αιμοδοσία του Χρόνου
είναι το δώρο που αλλάζει την ιστορία
του κόσμου που θέλει να ζήσει ελεύθερος.

Αυτή την περίοδο (για την Covid 19) 
είναι σημαντικό να σκεφτούμε 
και το θέμα της αιμοδοσίας
γιατί θα χρειαστεί όπως πάντα
αλλά με μεγαλύτερο κόστος
λόγω ελέγχου και γι’ αυτό
δεν πρέπει να κάνουμε πίσω
ούτε σε αυτό το επίπεδο. Ν. Λυγερός

Παλαιότερα υπήρχε μόνο ένας αιμοδότης και λεγόταν Χριστός
Ν. Λυγερός Post published: June 20, 2014 Category: Articles

Έχει ενδιαφέρον, ειδικά για τους χριστιανούς, που πηγαίνουν στην εκκλησία το εξής: θα μεταλάβουν, θα τους λένε ότι αυτό το αίμα, δηλαδή αυτό το κρασί, είναι το αίμα μου. Το κάνουν, θεωρούν ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, το κάνουν και με τα παιδιά τους, πριν τα παιδιά τους καταλάβουν ότι είναι τόσο σημαντικό. Και είναι οι ίδιοι που θεωρούν ότι δεν έχει καμία σημασία να μην το κάνουν.

Άμα το σκεφτείτε, παλαιότερα υπήρχε μόνο ένας αιμοδότης και λεγόταν Χριστός. Τόσο απλά. Άρα το ερώτημα είναι: γιατί δεν υπήρχε πριν και γιατί θεωρούμε ότι είναι αυτονόητο, ότι αυτή η αυτοθυσία και αυτή η προσφορά είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει και ως ανθρώπους και ως χριστιανούς, αλλά εμείς δεν κάνουμε ποτέ το παράδειγμα του Δασκάλου, στον οποίο βέβαια πιστεύουμε, αλλά πιστεύουμε ως ένα όριο.

Έχει ενδιαφέρον να το σκεφτούμε έτσι και να σκεφτούμε ότι αυτή η μεγάλη επανάσταση της αιμοδοσίας – τουλάχιστον σε εμάς σε αυτές τις περιοχές – γεννήθηκε με τον Χριστό. Ενώ βέβαια δεν το συνδυάζουμε αμέσως αυτό, θεωρούμε ότι γεννήθηκε μετά μέσω της επιστήμης.

Άρα λέμε μετά, όταν εφευρέθηκε η επιστήμη, τότε μπορούμε να κάνουμε την αιμοδοσία κ.λ.π. Άμα σκεφτείτε τώρα τις λέξεις και το πώς χαρακτηρίζουμε τις ομάδες. Πώς χαρακτηρίζουμε την ομάδα όπου κάποιος που έχει αυτήν την ομάδα μπορεί να δώσει σε όλους; Πανδότης. Νομίζω ότι όχι μόνο ξέρετε ότι ο Χριστός ήταν αιμοδότης αλλά ήταν και πανδότης. Γιατί, δεν θα είχε αυτό το πρόβλημα της συμβατότητας. 

Άρα εδώ η ιδέα ποια είναι; Είναι ότι αν καταλάβετε μια μέρα ότι όντως αυτός που είναι παντοδύναμος ήταν και πανδότης, τότε νομίζω ότι αυτοί που είναι σε αυτήν την κατηγορία, θα καταλάβαιναν περισσότερο το χρέος τους.

25 Σεπτεμβρίου – 1818: Πρώτη μετάγγιση ανθρώπινου αίματος

richard-lower-1631-1691-transfusing-blood-into-a-mans-arm-from-a-lamb-in-1667
Richard Rower 1631-1691 transfusing blood 
into a mans arm from a lamb in 1667

1818: Πραγματοποιείται η πρώτη μετάγγιση ανθρώπινου αίματος, στο νοσοκομείο Guy Hospital του Λονδίνου. Μέχρι τούδε γίνονταν μόνο μεταγγίσεις αίματος ζώων.

1η Μετάγγιση αίματος 1818

Πραγματοποιείται η πρώτη μετάγγιση ανθρώπινου αίματος, στο νοσοκομείο Guy Hospital του Λονδίνου.

Ο μαιευτήρας και φυσιολόγος James Blundell, ήταν ο πρώτος που προχώρησε σε μετάγγιση από άνθρωπο σε άνθρωπο για την αντιμετώπιση αιμορραγίας μετά από τοκετό.

Παλιά η μετάγγιση αίματος ήταν πολύ επικίνδυνη, αφού ούτε τα μέσα υπήρχαν για να διατηρηθεί το αίμα, αλλά ούτε και η επιστήμη είχε κάνει την απαραίτητη πρόοδο και τις σημερινές επιτεύξεις. Το αίμα μεταφερόταν από το ένα σώμα στο άλλο, χωρίς προηγούμενη εξέταση. Συχνά ο λήπτης πέθαινε από σοκ, χωρίς οι γιατροί να γνωρίζουν το λόγο.

Το μόνο τεστ που υπήρχε τότε ήταν η μέθοδος του Όλεκερ κατά τη οποία η μετάγγιση γινόταν με πολύ αργό τρόπο, έτσι ώστε σε περίπτωση ένδειξης κάποιας αναφυλαξίας, η μετάγγιση διακόπτονταν αμέσως. Πρωτοπόρος υπήρξε ο Γερμανός ιατρός Μάγγνους Πέγκελ (1547-1619) που έζησε στο Rostock.

Τα ιατρικά πειράματα που γινόντουσαν στην αρχή ήταν κάτι περισσότερο από φρικτά…
Τον 20ό αιώνα με την εφεύρεση του μικροσκοπίου και την συστηματική επιστημονική ανάλυση των συστατικών του αίματος και την ανακάλυψη των ομάδων αίματος από τον Αυστριακό επιστήμονα Karl Landsteıner το 1901, άρχισε να γίνεται κάποια πρόοδος. Ο πρώτος σταθμός μετάγγισης αίματος ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1921 στο Λονδίνο και η αιματοδοσία γινόταν εθελοντικά και χωρίς αντάλλαγμα.

Η πρώτη μετάγγιση αίματος στην Ελλάδα.

Πραγματοποιήθηκε το 1916 στην Πολυκλινική Αθηνών από τον καθηγητή Σπ. Οικονόμου που είχε παρακολουθήσει στο Montpellier της Γαλλίας σχετικές εργασίες. Για την πρώτη μετάγγιση πήρε αίμα από τον βοηθό του, γιατρό, Πατρικαλάκη. Το 1931 ανακοινώνονται από τον Ι.Κ. Καλαϊτζή 22 μεταγγίσεις στον Ευαγγελισμό Αθηνών.


Ν. Λυγερός - Αιμοδοσία Προσφέρουμε Σταγόνες Ζωής. Κυψέλη, 04042019
Φώτο από τα Εγκαίνια του Έργου «Σταγόνες Ζωής»

Άμα ο στόχος μας στην αιμοδοσία είναι συνεχώς να είμαστε περισσότεροι, αυτό θυμίζει λίγο τα προβλήματα του Ελληνισμού. Ο κλασικός Έλληνας που δεν είναι του Ελληνισμού και είναι μόνο της Ελλάδας, λέει συνεχώς αν ήμασταν περισσότεροι θα πετυχαίναμε αποτελέσματα. Άρα αυτό το έλεγε τότε όταν ήμασταν πεντακόσιες χιλιάδες, συνεχίζει να το λέει τώρα που είμαστε έντεκα εκατομμύρια. Άρα μετά πρέπει να του ρωτήσετε πόσο περισσότεροι πρέπει να είμαστε για να σταματήσει να λέει ότι θέλουμε να είμαστε περισσότεροι.

Το βλέπετε και στις εργασίες σας, λέτε συνεχώς αν είχα περισσότερη πρόσβαση σε ανθρώπους, τότε θα πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα. Πώς; Άρα είναι προτιμότερο να κάνουμε το ανάποδο. Να σκεφτούμε ότι είμαστε σε μια πολιτεία, σε μια πόλη, σε ένα κράτος όπου δεν υπάρχει κανένας που να δίνει αίμα, κανένας, μπορεί να φαίνεται αφαιρετικό αλλά ας πούμε ότι είναι μια υπόθεση.

Δηλαδή πάτε για πρώτη φορά σε μια περιοχή, κανένας δεν ξέρει ότι υπάρχει η έννοια της αιμοδοσίας και λέτε τώρα πώς θα το κάνουμε. Άμα αρχίσετε να τους λέτε, ξέρετε είναι σημαντικό να έχουμε αίμα, είναι σημαντικό να έχουμε φιάλες, είναι πολύ απλό δεν καταλαβαίνουν ποιο είναι το πρόβλημα, αφού τόσα χρόνια ζούσαν χωρίς αυτό. Σκεφτείτε τι γινόταν πριν την έννοια της αιμοδοσίας σε όλον τον κόσμο.

Η έννοια της αιμοδοσίας δεν ήταν τόσο εύκολη, γιατί αρχικά δεν ξέραμε τις ομάδες αίματος και είχαμε αρκετά προβλήματα συμβατότητας μέχρι να ανακαλύψουμε ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κανόνας, που μας επιτρέπει να καταλάβουμε τι είναι συμβατό και τι δεν είναι συμβατό. Άρα αυτή η εποχή υπήρξε. Σκεφτείτε ανθρώπους όπως ήταν ο Dunant* όταν έκανε Ερυθρό Σταυρό.

Γενικότερα αυτοί που σκέφτηκαν για πρώτη φορά την αιμοδοσία, πώς το έκαναν αυτοί, αφού δεν είχε ούτε έναν. Είχαν αυτό το ύφος το μίζερο του τύπου που θα βρούμε ανθρώπους; Αφού δεν τους έψαχναν, έπρεπε να τους φτιάξουν αυτούς τους ανθρώπους, έπρεπε να τους μάθουν.

*Σημ,: Ο Ερρίκος Ντυνάν (Jean-Henri Dunant, 8 Μαΐου 1828 – 30 Οκτωβρίου 1910) ήταν ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού και ο πρώτος αποδέκτης του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 1901.

Ο συνάνθρωπος είναι αυτός
που μου επιτρέπει
να υπάρχω
διότι τα πέντε δάκτυλα
δεν είναι ποτέ χέρι
κι εμπλουτίζουμε
τον εαυτό μας
με την απόκτηση
των σχέσεών μας
κι έτσι μπορείς
να καταλάβεις
γιατί η αιμοδοσία
είναι χαραδοσία
γιατί το αίμα μας
είναι το στίγμα
της ανθρωπιάς μας
και για να δώσεις χαρά
δεν πρέπει
να περιμένεις τίποτα.

Αιμοδοσία και αλτρουισμός
Ν. Λυγερός June 21, 2014 Articles


Το θέμα της αιμοδοσίας είναι το εξής. Δεν είναι πολλά τα στοιχεία που αποτελούν προσφορά και είναι από το ανθρώπινο σώμα – ειδικά ως προς τα βασικά στοιχεία, τα οποία επαναλαμβάνονται και επί της ουσίας είναι: το γάλα, το σπέρμα και το αίμα. Άμα τα σκεφτείτε. Το γάλα είναι πολύ τοπικό σαν παρέμβαση: μάνα – παιδί. Το σπέρμα είναι πάλι πολύ τοπικό, εκτός αν υπάρχει μετά στη συνέχεια τράπεζα σπέρματος. Και το αίμα είναι το μόνο που δεν είναι τοπικό. Δηλαδή ποτέ στην αιμοδοσία δεν δίνετε μια φιάλη για τον διπλανό. Αυτό είναι όταν σας έχουν εξαναγκάσει, επειδή αυτός είναι ήδη σε φάση ανάγκης. Αυτό που κάνετε είναι ανώνυμο. Δίνετε αίμα που δεν το ζητάει κανένας. Αλλά όταν θα το ζητήσει, θα είναι έτοιμο. Άρα είναι μια προσφορά, η οποία είναι πολύ πιο ανθρώπινη από τις άλλες δύο. Ενώ θεωρούμε ότι οι άλλες δύο είναι πολύ ανθρώπινες. Άμα το σκεφτείτε ορθολογικά, θα δείτε ότι το αίμα, αν το δίνουμε, δεν το δίνουμε για τον ίδιο λόγο που δίνουμε το γάλα και το σπέρμα.

Το γάλα το δίνουμε, για να επιβιώσει η επέκτασή μας. Άρα ένα κομμάτι αθανασίας. Το σπέρμα το δίνουμε πάλι, για να παράγουμε την επέκταση. Άρα πάλι θέλουμε να είμαστε εδώ. Ενώ το αίμα είναι καθαρά της Ανθρωπότητας.

Γιατί όποιος και να το πάρει, θα υπάρχει συνέχεια. Αλλά δεν θα υπάρχει το στίγμα το δικό μας. Είναι καθαρά του αλτρουισμού το αίμα. Ενώ τα άλλα δύο είναι και του εγωισμού, πράγμα που δεν το βλέπουμε τόσο εύκολα. Δηλαδή δεν σκέφτεται ποτέ μια μάνα ότι την ώρα που δίνει το γάλα της στο μωρό της είναι μια εγωιστική πράξη. Γιατί θεωρεί ότι αυτό είναι μια προσφορά. Δεν είναι μια τυχαία προσφορά. Γιατί άμα θέλετε να δείτε τι είναι μια τυχαία προσφορά, θα έπρεπε να της δώσετε οποιοδήποτε μωρό για να του δίνει το γάλα της. Θα βλέπατε ότι σχεδόν καμία δεν θα το ήθελε. Και ρωτάμε: αφού έλεγες ότι ήταν προσφορά και ότι είναι ανθρώπινο, γιατί δεν το θες; Διότι στην πραγματικότητα το κάνουμε μεν για τον άλλον, αλλά επειδή ο άλλος είναι συνέχεια του ‘εγώ’, όχι επειδή είναι ο ‘άλλος άλλος’. Ενώ στον τομέα της αιμοδοσίας, ο ‘άλλος’ είναι εντελώς ανεξάρτητη οντότητα. Δεν έχει καμία σχέση με εμάς και μάλιστα δεν μπορεί να μας πει ούτε καν ‘ευχαριστώ’, ακόμα κι αν το ήθελε. Δηλαδή το καταλαβαίνει, θα το πει βέβαια στο γιατρό, θα το πει στην νοσοκόμα, θα το πει σε κάποιον στον οποίο έχει πρόσβαση. Αλλά, ούτε ο γιατρός, ούτε η νοσοκόμα δεν μπορούν μετά να το μεταφέρουν πιο πέρα. Βέβαια, αυτοί θα το πουν πάλι στον πρόεδρο της αιμοδοσίας. Θα πουν ‘πάλι καλά που ήσασταν εδώ’. Αλλά το θέμα είναι ότι για τον συγκεκριμένο, επειδή δεν υπάρχει μια κωδικοποίηση και δεν έχουμε το traceability, δεν ξέρουμε ποιος ακριβώς το έχει δώσει. Ξέρουμε απλώς ότι μέσα σε αυτό το πακέτο, σίγουρα κάποιος βοήθησε. 

Έχει μεγάλη σημασία λοιπόν να καταλάβουμε ότι η αιμοδοσία είναι ένας από τους σπάνιους τρόπους που έχουμε – πολύ σπάνιους, πολύ πιο σπάνιους από ό,τι νομίζουμε – για να ανήκουμε στην Ανθρωπότητα. Άρα, γεννιόμαστε άτομα, τα οποία δεν επιλέγουν την κοινωνία στην οποία ζουν και μετά το παλεύουμε για να γίνουμε άνθρωποι, για να ανήκουμε στην Ανθρωπότητα. Ένας τρόπος να ανήκουμε στην Ανθρωπότητα είναι η αιμοδοσία.

Ν. Λυγερός :March 24, 2019 / Poems

Η προσφορά της αιμοδοσίας
θα φαίνεται πια και πάνω
στον τοίχο του δημόσιου σχολείου
για να μπορεί ο καθένας να σκεφτεί
ποιος είναι ο ρόλος του σε αυτήν
την αποστολή που γίνεται πράξη
κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη
για τους άλλους επειδή θα κινδυνεύει
η ζωή τους χωρίς συζωή.


19481 - Με την αιμοδοσία - Ν. Λυγερός
April 29, 2015 Category: Articles / Poems

Με την αιμοδοσία πολλαπλασιάζουμε
τον δείκτη ανθρωπιάς διότι αποτελεί
μια ανώτερη πράξη για τους ανθρώπους
αφού μοιραζόμαστε το κτητικό μας
κι όχι την ιδιοκτησία που είναι κλοπή
γιατί η αιμοδοσία πρέπει να παραμείνει
πάντα δωρεά αφού ανήκει στην Ανθρωπότητα
κι όχι στην κοινωνία που μετρά μόνο τις φιάλες
αλλά ποτέ τους ανθρώπους που σώθηκαν
λόγω έργου με τον Χρόνο που δόθηκε.

Ο ανθρώπινος αγώνας της αιμοδοσίας εναντίον της βαρβαρότητας
Ν. Λυγερός Post published: June 24, 2014 Post Category: Articles

Η πιο μεγάλη γενναιοδωρία που υπάρχει είναι όταν ο άλλος σού δίνει αυτό που είναι και όχι αυτό που έχει. Γιατί, αυτό που έχει, το έχει αποκτήσει από κάποιον άλλον. Να δείτε από μόνοι σας κατά πόσο συμβάλλετε σε αυτόν τον ανθρώπινο αγώνα της αιμοδοσίας εναντίον της βαρβαρότητας. Διότι, αν θυμάστε καλά, το πρώτο πράγμα που κάνει ο βάρβαρος εναντίον των ανθρώπων της Ανθρωπότητας είναι να τους αφαιρέσει το αίμα. Έχει ενδιαφέρον, γιατί άμα το συνειδητοποιούσαμε εμείς από την άλλη πλευρά, θα κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να προσφέρουμε αυτό το αίμα. Άλλο η ταυτότητα και άλλο η κάρτα του αιμοδότη. Άλλο η γνώση και άλλο η μοιρασιά. Κι αν ο σκοπός είναι απλώς να παρακολουθούμε λόγια, αλλά να μην τα διαδίδουμε, τότε έχουμε ένα πρόβλημα ακόμα και με το Ευαγγέλιο. Γιατί, αν έχουμε πρόσβαση στην πηγή και δεν την εκμεταλλευόμαστε, τότε είναι πράξη βαρβαρότητας. Αν την σταματάμε, είναι έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.

Στην Αιμοδοσία - Ν. Λυγερός
April 29, 2015 Articles / Poems

Στην Αιμοδοσία δεν δίνεις για να πάρεις
μα για να χαρίσεις σε κάποιον
χωρίς να το ζητήσει
κι έτσι ξέρεις ότι δεν ξέρει
αλλά βλέπει ότι κάποιος
τον σκέφτηκε δίχως βοήθεια
γιατί θεώρησε ότι ήταν το πρέπον
λόγω ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας
για τον Χρόνο και την Ανθρωπότητα
που συνεχίζουν ανεξαρτήτως
από τις κοινωνίες της λήθης.

Ν. Λυγερός: Είμαστε συνάνθρωπος όλων των ανθρώπων γιατί ο άνθρωπος γίνεται άνθρωπος μόνο όταν είναι συνάνθρωπος

Ν. Λυγερός June 19, 2014 Category: Articles


Η προσέγγιση που έχουμε στον τομέα της αιμοδοσίας, είναι δυστυχώς μη αποτελεσματική, γιατί στην πραγματικότητα, ενώ το θέμα του αίματος και της αιμοδοσίας είναι πρώτα από όλα ‘δίνω’, το πρόβλημά μας στον τομέα είναι το πώς παίρνουμε. Δηλαδή είναι πώς προσεγγίζουμε τον άλλον, πώς θα έρθει, να έχουμε αρκετούς, να έχουμε αρκετές φιάλες. Υπάρχει το θέμα της ποσότητας, δεν ξέρουμε αν θα ανταπεξέλθουμε. Το βλέπω κάπως ανάποδα. Ας πούμε ότι δεν υπάρχει κανένας.

Ας αρχίσουμε λοιπόν από την βάση. Προσπαθώ τώρα να σας μυήσω σε μια άλλη τεχνική του τομέα. Είναι ότι θέλετε να αγωνιστείτε σε έναν αγώνα και δεν έχετε κανέναν αγωνιστή. Δηλαδή, στην ουσία είσαστε ακόμα στα κατεχόμενα και αναρωτιέστε πώς θα κάνετε την απελευθέρωση, ενώ κανένας δεν ασχολείται με αυτό το θέμα. Η απελευθέρωση στον τομέα της αιμοδοσίας είναι ότι να υπάρχει όντως αυτή η πρόσβαση στην προσφορά και να μπορούμε να λειτουργούμε σε αυτό το πλαίσιο πιο ανθρώπινα. Και εδώ βλέπετε ξαφνικά ότι όλοι έχουν μετατραπεί σε άτομα, όπου ο καθένας κοιτάζει το προσωπικό του συμφέρον, αλλά όταν έχει πρόβλημα θέλει να έχει αίμα. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά πρέπει να έρχεται κατευθείαν από τον θεό. Εφόσον κανένας άλλος δεν θα το δώσει. Ή πρέπει να υπάρχει ένα deus ex machina του τύπου ‘κάποιος να βρει μια λύση, για να το έχω εγώ, χωρίς να έχω καμία συνεισφορά, καμία ανταλλαγή’.

Έχει ενδιαφέρον, άμα το σκεφτείτε ορθολογικά, γιατί είναι ακριβώς αυτό που γίνεται με τους φυλακισμένους. Είναι ότι δεν θέλει κανένας να κάνει απόδραση, αλλά θα ήθελαν όλοι να είναι ελεύθεροι. Αλλά όχι με κόστος, δηλαδή ούτε καν κανένα ρίσκο. Κάποιος να πει κάποτε θα ανοίξουμε τη φυλακή και θα είστε ελεύθεροι. Για όσους πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια να θυμάστε το εξής: πολύ συχνά σε δύσκολες καταστάσεις αυτοί που καταπίεζαν τους ανθρώπους ήταν τρεις και ο κούκος. Αυτοί που ήταν οι καταπιεσμένοι ήταν χιλιάδες. Και λες, μα δεν μπορεί να μην σκέφτηκαν να αντισταθούν σε κάποια φάση μόνο και μόνο ως μάζα. Κι όμως, υπάρχει αυτή η ιδέα ότι: γιατί εγώ;

Για παράδειγμα έχετε έναν που κρατάει ένα πιστόλι, έναν, είναι εκατό άτομα και είναι όλοι τρομοκρατημένοι. Πρώτον, πόσες σφαίρες μπορεί να έχει αυτό το πιστόλι, εκατό; Δεύτερον, είναι όλοι μαζί, πόσους θα μπορεί να σκοτώσει; Κι όμως έχει ενδιαφέρον. Το βλέπουμε τώρα και σε αληθινές περιπτώσεις, ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός να τρομοκρατήσει όλους αυτούς. Το λέω τώρα μεταφορικά, μπορεί να μην μοιάζει, νομίζετε στην αρχή, αλλά στην πραγματικότητα μοιάζει. Γιατί; Αυτό που τρομοκρατεί τους ανθρώπους είναι ο θάνατος. Άρα ανέχονται τον θάνατο του άλλου, αλλά όχι τον δικό τους.

Σε αυτήν τη διαδικασία, λοιπόν, θεωρούν ότι, αν υπάρχει κάποιος που θα τους βοηθήσει την τελευταία στιγμή, όλα πάνε μια χαρά και δεν μπορούν να σκεφτούν ότι αυτό είναι συμμετρικό. Και άμα το σκέφτονται όλοι, στο τέλος δεν γίνεται.

Εισήγηση: March 22, 2014 Category: Talks / Videos
22 Μαρτίου 2014 Αλεξανδρούπολη Εισήγηση με θέμα: 
«Η εθελοντική αιμοδοσία ως στρατηγική ανθρωπιάς». 
9ο Πανελλήνιο Συνέδριο Εθελοντικής Αιμοδοσίας. 












Ο αγέννητος - Ν. Λυγερός
March 22, 2021 Articles

Μετά την ανακάλυψη των νέων δεδομένων, έγινε μια αποκάλυψη. Γιατί ανακάλυψη δεν ήταν. Έπρεπε να πεθάνει ο αγέννητος για να συναντήσει τις ψυχές των νεκρών που περίμεναν έναν αιώνα μια δικαίωση για όλες τις θυσίες που είχαν κάνει για να σωθεί η ελευθερία της σκέψης της Ανθρωπότητας. Ο συνδετικός κρίκος ήταν τα απέραντα νεκροταφεία των μαχητών του Μεγάλου Πολέμου. 

Ήταν οι παπαρούνες που περίμεναν να τους δώσει από το αίμα του για να μη χάσουν το χρώμα που είχαν λάβει εκείνο τον Απρίλη. Και τώρα επιτέλους είχαν λάβει την αιμοδοσία του Χρόνου. Γι’ αυτό δεν έβλεπαν τους δικούς του. Ήταν η πρώτη φορά που ερχόντουσαν στην γη της Καλλίπολης. Αλλά τα δάκρυά τους στα νεκροταφεία είχαν ποτίσει τις παπαρούνες. Έτσι είχε ολοκληρωθεί η κατάδυση της μνήμης μέλλοντος, η πορεία προς το πληγωμένο παρελθόν. Είχαν πεθάνει στο παρόν για να ζήσουν το παρελθόν και το μέλλον των Ψυχών της Ανθρωπότητας, της άγνωστης Ανθρωπότητας. Έτσι θα άνθιζε η παπαρούνα στο σαλόνι πάνω στο γυάλινο αυγό της Βενετίας. Το σκέφτηκε και χαμογέλασε για πρώτη φορά.

Η αιμοδοσία είναι μια πολλαπλή αγάπη
Ν. Λυγερός October 1, 2013 / Poems

Η αιμοδοσία είναι μια πολλαπλή αγάπη
γιατί δεν ξέρει από εγωισμό
είναι όλη ποτισμένη
μέσα στον αλτρουισμό
δίχως καμία διαφορά
αφού η ανθρωπιά
δεν μπορεί να κάνει καμία
επειδή θα ήταν διάκριση
που είναι πάντα απαράδεχτη
για την Ανθρωπότητα
έτσι με το αίμα σου
μπορείς να βοηθήσεις
ακόμα και πρακτικά
στο πρώτο επίπεδο
όπου ο καθένας μπορεί
ν’ αγγίξει τον καθένα
για να υπάρξει
ένα δίκτυο των ματωμένων
που δεν πληγώνονται
αλλά προσφέρουν δίχως εκπτώσεις
για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
και το μέλλον του κόσμου.

Διπλώνουμε την κόλλα, Οι άνθρωποι είναι ασυμετρικοί, Το αίμα μάς επιτρέπει να συζούμε, Από την κυκλοφορία του αίματος, Ρώτα με τι θέλω, Τα οφέλη του ζεόλιθου, Πλατφόρμα επεξήγησης, Η αιμοδοσία είναι μια πολλαπλή αγάπη, Όταν δίνεις δεν παίρνεις τίποτα, Κίνηση και συγκίνηση, santeos, 09/10/2013

Αιμοδοσία
πράξη πολυκυκλική
της αμισείας.
Με πιο πολύ ανθρωπιά
μέσα στην αγάπη μας.

Δεν ξέρω, ας το μάθω - Ν. Λυγερός
15644 - Published: June 20, 2014

Το έργο που κάνετε στον τομέα της αιμοδοσίας δεν είναι πώς να προσεγγίσετε τους άλλους. Το έργο, στην ουσία, είναι πολύ πιο συχνά αποδεκτό από το νοσοκομείο. Το νοσοκομείο βλέπει τι προσφορά κάνετε με όλα αυτά που κάνετε. Ενώ αυτός που έρχεται μια φορά δεν καταλαβαίνει το μέγεθος της προσφοράς. Ενώ το νοσοκομείο κάθε φορά που πηγαίνετε με τις φιάλες, βλέπει. Το νοσοκομείο θεωρεί ότι κάνετε κάτι που είναι το πρέπον. Άρα δεν υπάρχει καμία επιβράβευση βέβαια. Και το θεωρούμε φυσιολογικό.

Στο τέλος λοιπόν σε αυτόν που προσφέρει συνεχώς δεν του λέμε ποτέ μπράβο και αυτός που δεν κάνει τίποτα τον θεωρούμε φυσιολογικό. Άρα βλέπετε ότι αυτή η δυσκολία είναι πάρα πολύ σημαντική σαν έννοια Για ποιον λόγο; Είναι ότι δεν υπάρχει καμία παρότρυνση και θεωρούμε ότι όλα γίνονται με έναν τρόπο αναμενόμενο. Μα δεν υπάρχει τίποτα το αναμενόμενο στο να αγαπάς τον άλλον και να σκέφτεσαι από πριν πώς να του δώσεις αίμα, όταν θα το έχει ανάγκη, ενώ δεν το ζητάει, γιατί δεν μπορεί να το ζητήσει εκείνη την στιγμή, εφόσον το έχει ανάγκη, γιατί μπορεί να έχε πάθει ένα ατύχημα ή κάτι ακόμα πιο σοβαρό. Τότε εκείνη την στιγμή έχουμε ένα θέμα.

Το κλασικό παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα είναι το εξής: σκεφτόμαστε όλοι ότι είναι πάρα πολύ λογικό να παίρνουμε τηλέφωνο τα μέλη της οικογένειας για να σώσουμε την κατάσταση. Πολύ συχνά τα μέλη της οικογένειας δεν ξέρουν καν την ομάδα τους. Ούτε καν την ομάδα του ανθρώπου. Εκεί πέρα παθαίνουμε μια κρίση πανικού, ποιος θα βρει τι, για ποιον την κατάλληλη ώρα. Αυτό δεν γίνεται τόσο εύκολα.

Πρώτα από όλα νομίζω ότι κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι το εξής: θα έπρεπε κάθε άνθρωπος να ξέρει την ομάδα αίματός του. Αυτό θα ήταν ένας πρώτος στόχος μύησης. Υπάρχουν χώρες όπου είναι σχεδόν «αναγκαστικό» να έχετε χαρτιά πάνω σας, τα οποία αποδεικνύουν σε ποια ομάδα είσαστε, ώστε την ώρα της ανάγκης να μην ψάχνουν οι άνθρωποι να το βρουν την τελευταία στιγμή. Αυτό είναι μια πρώτη φάση και αυτό μοιάζει με το ‘γνώθι σαυτόν’ δηλαδή πρέπει να ξέρεις ήδη τι είσαι, γιατί αλλιώς πώς θα προσφέρεις ούτως ή άλλως μετά.

Άρα το ερώτημα που πρέπει να έχουν και τα κέντρα αιμοδοσίας είναι κατά πόσο αυτό το μήνυμα έχει περάσει. Δηλαδή ότι όπως ξέρουμε ας πούμε το ύψος μας, το βάρος μας θα πρέπει να ξέρουμε και την ομάδα αίματός μας, τόσο απλά. Έχει ενδιαφέρον γιατί από τα τρία αυτά στοιχεία το πιο σημαντικό είναι το τρίτο, ενώ ξέρουμε τα άλλα. Για να ξέρουμε τα άλλα, πώς μπορούμε να ξέρουμε το βάρος μας που είναι πάρα πολύ σημαντικό ειδικά στις γυναίκες. Είναι πολύ απλό, η ζυγαριά.

Τι εννοώ με αυτό. Υπάρχει ένα εργαλείο που το κάνει. Έχουμε ποτέ σκεφτεί να έχουμε ένα εργαλείο που σας λέει τι ομάδα αίματος είστε; Ενώ μόλις θα υπάρξει αυτό το εργαλείο αμέσως όλοι θα έλεγαν «μα τι είμαι»; Άρα άμα το παρουσιάζαμε εντελώς διαφορετικά, θα καταλαβαίναμε ότι για μας είναι μια προαπαίτηση να έχουμε στο νου μας τι είμαστε. Γιατί, προσέξτε, με το αίμα υπάρχει μια δυσκολία. Το αίμα δεν είναι αυτό που έχουμε, είναι αυτό που είμαστε.

Άρα όταν υπάρχει αυτή η προσφορά και αυτή η γενναιοδωρία, η οποία λέει εγώ δεν δίνω αυτό που έχω, αλλά δίνω αυτό που είμαι, πώς να δώσετε αυτό που είσαστε, άμα δεν ξέρετε τι είσαστε. Γιατί δεν μπορείτε να δώσετε σε κάποιον ένα αίμα, το οποίο δεν είναι συμβατό. Δηλαδή είναι πολύ απλό. Μπορεί και να πεθάνει. Άρα το λέμε αυτό με έναν τρόπο, ο οποίος αφορά πρώτα από όλα στην επίγνωση ότι δεν ξέρω. Άρα δεν ξέρω, ας το μάθω. Εφόσον το ξέρω μετά είναι: μπορώ να κάνω κάτι με αυτήν την γνώση.


Διάλεξη: Η προσφορά της αιμοδοσίας
Ν. Λυγερός: June 10, 2019 Talks

Με τις γλώσσες τους
οι μικροί άνθρωποι
υπερασπίστηκαν
το κείμενο
της αιμοδοσίας
διότι κατάλαβαν
ο καθένας
ποιον ρόλο
είχαν να παίξουν
σε αυτή τη διάδοση
της αγάπης
προς τους αγνώστους
επειδή μαζί
συνειδητοποίησαν
ότι το αίμα
ήταν κοινό
για όλους μας
κι ότι η ανάγκη
ήταν ορατή
μέσω Ανθρωπότητας.


Διάλεξη κ. Ν. Λυγερού με θέμα: “Η προσφορά της αιμοδοσίας”.
Ταρσού 21 & Αλκαμένους, 3ος όροφος. Αίθουσα «Καθηγητού
Ορέστη Λουρίδη». Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019, ώρα: 18.30-












Το θεώρημα μικρών κόσμων και αιμοδοσία
Ν. Λυγερός June 24, 2014 Category: Articles

Αν καταλάβουμε μια μέρα πραγματικά όλοι μας, πόσο σημαντικό είναι αυτό το αίμα της αιμοδοσίας, τότε θα ήμασταν χαρούμενοι που το κάνουμε. Γιατί είναι αυτό που μας λείπει σε αυτόν τον τομέα, είναι η πρόσβαση στην χαρά. Να θυμάστε στην φάση της Ανάστασης πόσο χαρούμενα είναι τα παιδιά που παίζουν με τα κεριά. Γιατί ξαφνικά όλα αυτά φωτίζονται. Δεν είναι κανένας που ρωτάει εκείνη την στιγμή «πότε θα βγει το φως από το τούνελ». Ο καθένας μας είναι ένας μικρός φάρος, όπως είναι το κερί. Άρα στον τομέα της αιμοδοσίας είναι πολύ απλά τα πράγματα, αν ακολουθούσαμε το θεώρημα των μικρών κόσμων, το οποίο είναι πάρα πολύ απλό, μετράμε τις σχέσεις που έχουμε. Έχουμε τις σχέσεις. Και μετά κοιτάζετε τις σχέσεις των σχέσεων, και μετά τις σχέσεις των σχέσεων των σχέσεων.

Να ξέρετε ότι για να καλύψετε μια χώρα π.χ. την Αμερική χρειάζονται τέσσερα στάδια. Άμα αρχίσετε από τον πρόεδρο της Αμερικής χρειάζεστε τρία στάδια. Το ερώτημα που θέτουμε είναι: όλοι χρησιμοποιούν πια το διαδίκτυο, θα είχε ενδιαφέρον αν συστηματικά όλοι με τις σχέσεις και τις γνωριμίες που έχουν ρωτούσαν συστηματικά στους άλλους «ποια ομάδα αίματος είσαι». Τόσο απλά. Πρέπει να ξέρετε ότι σε τρία ή τέσσερα στάδια θα είχαμε καλύψει την χώρα. Είναι το θεώρημα των μικρών κόσμων του Erdös. Υπάρχει το υπόβαθρο, υπάρχει η γνώση η μαθηματική, υπάρχει η τεχνογνωσία όσον αφορά στην πληροφορική, υπάρχει τεχνολογία που μπορεί να το υποστηρίξει και εμείς αναρωτιόμαστε ακόμα πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα.

Σας συστήνουμε αν πρώτον ξέρετε την ομάδα αίματός σας, δεύτερον αν έχετε ρωτήσει σε όλους τους γνωστούς σας αν ξέρουν την ομάδα αίματός τους. Μόνο αυτό. Αυτός είναι ο πρώτος συνδετικός κρίκος. Ο ένας και ο άλλος. Τα δύο βασικά στοιχεία της Ανθρωπότητας. Άρα μετά ο άλλος νιώθει ότι είναι ο άλλος άλλος, θα κάνει το ίδιο στον επόμενο και σιγά-σιγά θα δημιουργηθούν όχι μόνο αλυσίδες αλλά υπερχορδές, όπου οι άνθρωποι θα έχουν αποκτήσει αυτήν την γνώση. Και μέσα από αυτό το πράγμα μπορούν μετά να αναρωτηθούν «και τι κάνω τώρα που έχω αυτή τη γνώση». Είναι η μοιρασιά. Και άλλο το μοιράζομαι, άλλο το μοιράζω.

Αιμοδοσία χωρίς σύριγγα
επινοήσαμε ως καινοτομία
για να γίνει πιο ανθρώπινη
και να υπάρξουν
και πιο μικροί
να μπορούν να δίνουν
δίχως να φοβηθούν
για να χαρακτηριστεί
η Ανθρωπότητα
από τις άκρες
αφού τα κέντρα
είναι πάντα
των κοινωνιών
που δεν θέλουν
την αλήθεια
γι’ αυτό πες σε όλους
το μήνυμα της αγάπης.

Η προσφορά της αιμοδοσίας είναι αυτή που μας κάνει ανθρώπους

Ν. Λυγερός Post published: June 19, 2014 Post Category: Articles

Στους συλλόγους αιμοδοσίας στην πραγματικότητα χρησιμοποιούν συνθήματα του τύπου: ο άλλος θέλει να το κάνει απλώς δεν σκέφτεται να το κάνει και προσπαθούμε να τον πείσουμε να το κάνει. Αυτό λέγεται μάρκετινγκ. Δηλαδή έχουμε τον εν δυνάμει αγοραστή δεν έχει σκεφτεί ότι αυτό το προϊόν το θέλει, αν το είχε σκεφτεί θα το αγόραζε, άρα του μαθαίνουμε να το έχει ανάγκη. Εφόσον του μαθαίνουμε αυτό, ξαφνικά το αγοράζει. 

Δηλαδή άμα λέγατε σε ένα σούπερ μάρκετ ότι: που θα βρούμε τους ανθρώπους που θα αγοράσουν την μάρκα τους, συνεχώς αυτή τη φράση που θα τους βρούμε, που θα τους βρούμε. Και να είσαστε λοιπόν σε όλο το σούπερ μάρκετ με ένα χαρτάκι: αγοράστε αυτή την μάρκα, αγοράστε αυτή την μάρκα. Έτσι μόνος σας. Θα βλέπατε ότι τελικά δεν θα είχατε καμία απόδοση σχεδόν. Γιατί οι άνθρωποι θα αδιαφορούσαν. Το πιο ωραίο είναι το εξής, όταν είσαστε μέσα στο σούπερ μάρκετ οι περισσότεροι αγοράζουν αυτό που νομίζουν ότι αγοράζουν λόγω ελεύθερης βούλησης. Για να καταλάβετε λοιπόν πόσο μεγάλη είναι η ελεύθερη βούληση σε ένα σούπερ μάρκετ είναι ότι οι γόνδολες είναι φτιαγμένες με ένα ειδικό τρόπο. 

Η είσοδος και η έξοδος είναι φτιαγμένες με έναν ειδικό τρόπο, τα περάσματα είναι φτιαγμένα με έναν ειδικό τρόπο. Εσείς βέβαια δεν το ξέρετε εκτός αν είσαστε επαγγελματίας και μπορεί μετά να ανακαλύψετε τι πόλεμος γίνεται για να είσαστε στην γωνία, για να είσαστε στην κεφαλή της γόνδολας, για είσαστε στο ύψος των ματιών των ανθρώπων. Όλα αυτά βέβαια είναι αυθόρμητα. Μετά έρχεται λοιπόν ο καταναλωτής που δεν τα έχει σκεφτεί ποτέ όλα αυτά και βέβαια κοιτάζει τα πράγματα που είναι στο ύψος των ματιών του. Εντελώς τυχαία τα προϊόντα που έχουν δώσει μεγαλύτερη μάχη βρίσκονται εκεί. 

Ο μοναδικός τρόπος να μην έχετε επιρροή είναι να έχετε αποφασίσει από πριν τι θα πάτε να αγοράσετε. Άρα κάνετε την λεγόμενη λίστα. Άρα προσέξτε όταν θα κάνετε την λεγόμενη λίστα να δείτε τι είχατε γράψει στην αρχή και με τι βγήκατε. Αν αυτό που έχετε γράψει στην αρχή είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που βγήκατε είναι ότι δεν επηρεαστήκατε. Αν έχει αλλάξει λίγο, και συνήθως έχετε περισσότερα πράγματα από αυτά που έχετε προβλέψει, στην πραγματικότητα αυτά που είχατε βάλει στην αρχή ήταν η δικαιολογία για να πάρετε τα άλλα. 

Άμα το σκεφτείτε τώρα ανάποδα, να σκεφτείτε ότι αυτοί που τα σκέφτονται, σκέφτονται τι θα γράψετε στην πρώτη λίστα και σκέφτονται τι θα πάρετε στην δεύτερη λίστα. Στην πρώτη λίστα είναι πράγματα τα οποία τα έχετε πραγματικά ανάγκη επειδή σας έχουνε πει ότι τα έχετε ανάγκη, εφόσον τα έχετε ανάγκη όταν θα βρεθείτε στο κοντινό πλαίσιο που θα είναι δίπλα στο αναγκαίο θα πείτε γιατί να μην πάρω και αυτό. Άρα σιγά-σιγά σας έχουν πείσει χωρίς να σας μιλήσουν. 

Δυστυχώς λοιπόν στον τομέα της αιμοδοσίας πολλοί θα ήθελαν να έχουμε το ανάλογο. Δηλαδή για να είμαστε σοβαροί αν μπορούσαμε να πείσουμε τους ανθρώπους να δώσουνε όλοι αίμα με έναν τρόπο ή με έναν άλλον αφού τα καταφέραμε θα ήμασταν ευχαριστημένοι. Αυτό είναι το πρόβλημα. Γιατί θα ξέραμε ότι τον πείσαμε με ρητορική και αυτός θα μας δίνει το αίμα του όχι επειδή είναι χαρούμενος να το δίνει, αλλά επειδή τον πείσαμε με πειθώ ότι πρέπει να μας το δίνει. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια δυσκολία. 

Στην πραγματικότητα κοιτάζουμε τους ανθρώπους και τους εξετάζουμε σαν άτομα οι οποίοι είναι πελάτες μιας διαδικασίας και το μεγάλο ερώτημα σε ανθρώπινο επίπεδο είναι αν συνειδητοποιούν ότι αυτή η προσφορά είναι αυτή που τους κάνει ανθρώπους.

Με την αιμοδοσία - Ν. Λυγερός
November 23, 2014 / Poems

Με την αιμοδοσία
μπορείς να κατανοήσεις
ακόμα καλύτερα
την επινόηση της αμισείας
γιατί δίνεις το αίμα σου
ανεξάρτητα από αυτόν
που το έχει ανάγκη
και συνειδητοποιείς
ότι μ’ αυτή την πράξη
ακολουθείς και το μάθημα
του Ιησού Χριστού
αφού δεν κρατάς κακία
σε κανένα άλλο
και προσφέρεις
χωρίς να μετρήσεις
κανένα κόστος
αφού ελεύθερα
ανατροφοδοτείς
τη ύπαρξη
ενός ανθρώπου
που κινδυνεύει
να χάσει τη ζωή του.

Μην σκοτώνεις το κουνούπι
αφού έχει μια σχέση αίματος
μαζί σου και συνεχίζει
με την αιμοδοσία που έκανες
άθελά σου να βοηθάς κάποιον
που κάποτε ήταν άνθρωπος
που θα σκότωνε τον εαυτό του
πριν γίνει αυτό που έγινε
και που θα γίνεις αν συνεχίσεις
το έγκλημα. Ν. Λυγερός 2016

Σταγόνες Ζωής

Πάνω στον τοίχο του σχολείου
επανήλθαμε για να δείξουμε
στη βαρβαρότητα ότι δεν πρόκειται
να κάνουμε πίσω για το θέμα
της αιμοδοσίας αφού αυτή
είναι πάντα για όλους
τους ανθρώπους έτσι η ψυχή
της ομάδας έπραξε.

Πάνω στον τοίχο ανέβηκαν οι μαθήτριες
δίχως να δειλιάσουν όσο ψηλός
κι αν ήταν διότι είχαν μία αποστολή
κι έπρεπε να την εκτελέσουν όχι λόγω εντολής
αλλά λόγω συμβουλής για τους άλλους
για να ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι τους
κι ότι το σύνθημα της αιμοδοσίας
θα ήταν γνωστό σε όλους πριν έρθει
η ανάγκη των αθώων.

 Ν. Λυγερός - Εγκαίνια του Έργου «Σταγόνες Ζωής». 60ο Γυμνάσιο Αθηνών και Σώμα Εθελοντών Αιμοδοτών Αττικής - Δρακοπούλειον. Ρηνείας 2-4 Κυψέλη. Πέμπτη 4 Απριλίου 2019, ώρα: 17.30 - Πρόσκληση - Βίντεο: Nikos Lygeros - YouTube


Δίπλα στον τοίχο όπου ζωγραφίσαμε για την αιμοδοσία
μιλήσαμε με απλότητα για τη συνέχεια των πράξεων
των μαθητών που δεν φοβήθηκαν την υψοφοβία
κι εκτέλεσαν την αποστολή τους έως το τέλος
γιατί ήξεραν ότι ήταν το πρέπον να προσφέρουμε
σταγόνες ζωής σε όσους έχουν γνήσια ανάγκη
αγάπης δίχως ποτέ να το ζητήσουν. Ν. Λυγερός





Είμαι άνθρωπος, δίνω το αίμα μου - Ν. Λυγερός
Post: June 19, 2014 Post Category: Articles

Με την πάροδο του χρόνου, οι περισσότεροι από εμάς δεν σκέφτονται ότι πρέπει να υπάρχει μια μύηση στον τομέα της αιμοδοσίας και θεωρούν απλώς ότι έχουν κακούς μαθητές. Και επειδή έχουν κακούς μαθητές αναρωτιούνται «μα δεν διαβάζουν το πρόγραμμα;». Γιατί να το διαβάσουν το πρόγραμμα; Οι άνθρωποι που πηγαίνουν σε μια τάξη πηγαίνουν επειδή τους έχουν ανακοινώσει ότι για να περάσουν στο επόμενο στάδιο πρέπει να περάσουμε από αυτό το πρόγραμμα. Αν οι άνθρωποι ήξεραν π.χ. ότι «άμα δεν δίνεις το αίμα σου δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος» βλέπετε, είναι μια πολύ απλή φράση. 

Για παράδειγμα: πολύ συχνά οι άνθρωποι λένε ότι είναι πρόσφυγες. Το έλεγαν και στην Κύπρο και σε κάποια φάση, λοιπόν, ανακοινώσαμε το εξής σύνθημα: «Αν δεν έχεις κάνει προσφυγή, δεν είσαι πρόσφυγας». Μπορείς να λες ότι είσαι, αλλά όχι ότι είσαι. Όταν είδαμε αυτή τη διαδικασία με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξηγήσαμε πολύ απλά και σε πολλούς Κύπριους ότι δεν μπορείς συνεχώς να λες «είμαι πρόσφυγας, είμαι πρόσφυγας, είμαι πρόσφυγας» και τελείωσε και μετά λες «γιατί δεν με βοηθάει κανένας, γιατί δεν έχω επιδοτήσεις, γιατί δεν έχω κάποιους που να ασχολούνται μαζί μου;». Γιατί πολύ απλά σε επίπεδο τουλάχιστον Ευρωπαϊκό δεν ξέρει κανένας ότι είσαι πρόσφυγας, εφόσον δεν έχεις κάνει μια προσφυγή η οποία αποδεικνύει ότι κάποιος καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματά σου. Αυτό ήταν το πρώτο στάδιο. 

Το δεύτερο στάδιο ήταν ότι βγάλαμε διάφορες ετικέτες τις οποίες οι άνθρωποι τις κολλούσαν και στα αυτοκίνητα και είναι: «είμαι πρόσφυγας, κάνω προσφυγή». Κοιτάξτε ένα σύνθημα για την αιμοδοσία: «είμαι άνθρωπος, δίνω το αίμα μου». Πάρτε το ανάποδα, δεν το δίνω είμαι άτομο. Άμα το είχαμε αυτό το πράγμα σαν σύνθημα, δεν είναι ανάγκη να του εξηγήσετε και πολλά περισσότερα. Γιατί θεωρεί αυτόματα ότι είναι άνθρωπος μόνο και μόνο που υπάρχει, δεν θεωρεί ότι γινόμαστε άνθρωποι με το θέμα της διδασκαλίας και το γεγονός ότι ανήκουμε στην Ανθρωπότητα και δεν νιώθει καμία κατηγορία. Ενώ όταν λέτε την φράση «είμαι άνθρωπος, δίνω το αίμα μου», αμέσως κάποιος αναρωτιέται: τι είμαι όταν δεν δίνω το αίμα μου; Δεν τον έχετε κατηγορήσει. Του λέτε απλώς ότι αυτό είναι κάτι που είναι απαραίτητο.


 Ο Δρ. Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής 
Γεωστρατηγικής. Καθηγητής Πανεπιστημίου της Lyon – Μαθηματικός, 
Ζωγράφος, Ποιητής, Σκηνοθέτης, Γλωσσολόγος κ.ά. Βιογραφικό εδώ:

Opus of N. Lygeros: lygerosinfo@gmail.com
lygerosinfo@gmail.com 4 Απρ 2019, 2:19 μ.μ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: